روايت عيني يكي از بازماندگان حادثه اتوبان قم - تهران از سوختن 3 عضو يك خانواده

روايت عيني يكي از بازماندگان حادثه اتوبان قم - تهران از سوختن 3 عضو يك خانواده تا نجات معجزه آساي پدر.26 شهریور-92.
گزارشی از سوی یکی از بازماندگان فاجعه تصادف جاده اتوبان تهران –قم که منجر به کشته و مجروح شدن 44 کشته و44 نفر مجروح شد . چگونه  نارسایی  در امداد و خدمات رسانی اورژانس  بوده است یا اینکه اوضاع بهداشت درمان بیمارستان نکویی در قم بحرانی و نامناسب  می باشد . یا اینکه  انتقاد به وزارت راه وشهر سازی و پلیس راهنمایی شده است .  بهر حال وی گفته است با چشمان خود ديدم افرادي كه در رديف جلو نشسته بودند در آتش مي‌سوزند، عزيزترين افراد زندگي‌ام در آتش مي‌سوختند و من نمي‌توانستم هيچ‌كاري را براي نجات آن‌ها انجام دهم.
پس از خروج از اتوبوس و خاموش شدن آتش، من را با آمبولانس به بيمارستان نكويي قم منتقل كردند اما متأسفانه در آنجا شاهد رسيدگي مناسبي نبودم و علي‌رغم شكستگي پاهايم حتي از دادن يك عصا به من دريغ كردند. وي افزود من حتي وسايل پانسمان را با هزينه شخصي خودم خريدم و هنگام ترخيص هم با وجود سوختن دفترچه‌هاي بيمه ما در آتش، تهيه آنتي بيوتيك‌ها را بر عهده خودمان گذاشتند و گفتند كه ما مسئول تهيه داروهاي شما نيستيم. بيش از 20 دقيقه طول كشيد تا اورژانس و آتش‌نشاني به محل حادثه برسند متأسفانه وقتي اتوبوس آتش گرفت هيچ وسيله‌اي نبود كه ما بتوانيم شيشه‌ها را بشكنيم و خود را نجات دهيم، اتوبوس دو نفر بيشتر از ظرفيت مسافر سوار كرده بود و حتي رديف آخز كه بايد بوفه باشد به كلي پر بود. مروتي گفت: يكي علت تصادف را مربوط به لاستيك اتوبوس مي‌داند، يكي راه و گاردريل را غير استاندارد توصيف مي‌كند و ديگري مي‌گويد راننده مقصر بوده. اما آيا واقعا اين‌ صحبت‌ها مي‌تواند مرگ اين همه انسان را توجيه كند؟ مسئولان اين همه براي بازيكنان فوتبال هزينه مي‌كنند اما حاضر نيستند با يك هليكوپتر تهيه كنند تا در اين‌گونه مواقع به سرعت به حادثه ‌ديدگان رسيدگي شود، از قم تا محل حادثه حدود 20 كيلومتر مسافت است امابيش از 20 دقيقه طول كشيد تا اورژانس و آتش‌نشاني به محل حادثه برسند. آيا با پرداخت ديه خانواده من زنده مي‌شوند؟ آيا با پرداخت ديه خانواده من زنده مي‌شوند؟ پسر من در يكي از مدارس نمونه دولتي و با نخبگان درس مي‌خواند، در همان اتوبوس يكي از بزرگ‌ترين پزشكان ارتوپد به همراه فرزندش حضور داشت و من با چشمان خودم ديدم كه اين پزشك با چه زحمتي تلاش مي‌كرد پسر خود را از بين شعله‌هاي آتش نجات دهد اما متأسفانه فرزند وي همچون پسر من فوت كرد و خودش هم به دليل سوختگي در بيمارستان است.وزارت راه و شهرسازي چرا نسبت به بهسازي راه‌ها اقدامي نمي‌كند؟‌ شركت‌هاي مسافربري تا كي بايد بگويند كه راننده‌ها به دليل گراني توان خريد لاستيك مرغوب و با كيفيت را ندارند؟ چرا راهنمايي و رانندگي نظارتي نمي‌كند؟ همه اين‌ها به نوعي در بروز اين حادثه مقصر هستند و حالا مي‌خواهند تقصير را به گردن ديگري بياندازند. آيا با پرداخت ديه خانواده من زنده مي‌شوند؟ 
در حادثه دلخراش تصادف 2 اتوبوس در مسير تهران - قم تعداد زيادي از شهروندان فوت كردند اما در اين ميان 3 عضو يك خانواده سوختند و تنها پدر خانواده به طور معجزه آسايي زنده ماند. شامگاه دوشنيه 18 شهريورماه خبري دلخراش در رسانه‌هاي كشور منتشر شد كه حكايت از يك تصادف وحشتناك داشت. در اين حادثه كه در كيلومتر 28 جاده قم به تهران رخ داد 2 اتوبوس كه هركدام در مسيري جداگانه در حركت بودند بر اثر تركيدگي لاستيك به يكديگر برخورد كرده و به اين ترتيب 44 نفر از هموطنانمان در اين حادثه جان خود را از دست دادند. در اين ميان به سراغ يكي از بازماندگان اين حادثه دلخراش رفته و از وي درباره روايت عيني از اين حادثه پرس‌وجو كرديم. عزيزترين افراد زندگي‌ام در آتش سوختند ."حسين مروتي" يكي از بازماندگان حادثه اتوبان تهران - قم در تشريح جزئيات حادثه گفت: من به همراه مادر، همسر و فرزندم براي شركت در مراسم تشييع پيكر يكي از بستگان عازم يزد بوديم. پس از اينكه به پايانه اتوبوس‌ها مراجعه كرديم قصد خريد بليت اتوبوس ديگري را داشتيم اما به طور كاملا اتفاقي راننده اتوبوس مدعي شد در شهر اردكان توقف نخواهد داشت و همين امر باعث شد تا شركت اتوبوس مورد نظر را تغيير داده و از شركت ديگري بليت تهيه كنم. وي افزود: پس از اينكه به داخل اتوبوس سوار شدم به همراه همسرم، مادرم و فرزندم روي صندلي خود نشستيم اما لحظاتي بعد خانم ديگري در پشت سر ما نشست تا اينكه زن ميانسالي به فرد پشت سري ما اعتراض كرد كه گويا به اشتباه بر روي صندلي وي نشسته است. مروتي ادامه داد: اين بحث و جدل‌ها ادامه داشت تا اينكه من جاي خودم را به زن ميانسال داده و قرار شد در كنار راننده اتوبوس بنشينم. وي گفت: پس از ترك تهران و طي مسافتي راننده اتوبوس از من خواست تا به انتهاي اتوبوس رفته و در آنجا مستقر شوم و من هم همين كار را كرده و از جلوي اتوبوس به عقب آن رفتم. وي در ادامه اظهار داشت: به دليل خستگي خيلي سريع خوابم برد كه پس از مدتي ناگهان با صداي بسيار مهيبي از خواب بيدار شدم، صدا آنقدر مهيب بود كه نمي‌دانستم بايد در آن لحظه چه كار كنم و چطور خود را كنترل كنم، پس از شنيدن صدا يكدفعه آتش شعله ور شد و با چشمان خود ديدم كه افرادي كه در رديف جلو نشسته بودند در آتش مي‌سوزند. اين بازمانده حادثه اتوبان تهران - قم تصريح كرد: عزيزترين افراد زندگي‌ام در آتش مي‌سوختند و من نمي‌توانستم هيچ‌كاري را براي نجات آن‌ها انجام دهم. تمام داروها و وسايل پانسمان را با هزينه شخصي خود تهيه كردم وي در ادامه افزود: در همين زمان بود كه ناگهان يك نفر من را از داخل اتوبوس بيرون كشيد، من ناجي خود را نديدم اما احتمالا يكي از مسافران اتوبوس بود چرا كه در آن لحظه نه آتش نشاني و نه اورژانس در محل حادثه حاضر نشده بودند. مروتي خاطرنشان كرد: پس از خروج از اتوبوس و خاموش شدن آتش، من را با آمبولانس به بيمارستان نكويي قم منتقل كردند اما متأسفانه در آنجا شاهد رسيدگي مناسبي نبودم و علي‌رغم شكستگي پاهايم حتي از دادن يك عصا به من دريغ كردند. وي افزود: من حتي وسايل پانسمان را با هزينه شخصي خودم خريدم و هنگام ترخيص هم با وجود سوختن دفترچه‌هاي بيمه ما در آتش، تهيه آنتي بيوتيك‌ها را بر عهده خودمان گذاشتند و گفتند كه ما مسئول تهيه داروهاي شما نيستيم. بيش از 20 دقيقه طول كشيد تا اورژانس و آتش‌نشاني به محل حادثه برسند .وي افزود: متأسفانه وقتي اتوبوس آتش گرفت هيچ وسيله‌اي نبود كه ما بتوانيم شيشه‌ها را بشكنيم و خود را نجات دهيم، اتوبوس دو نفر بيشتر از ظرفيت مسافر سوار كرده بود و حتي رديف آخز كه بايد بوفه باشد به كلي پر بود. مروتي گفت: يكي علت تصادف را مربوط به لاستيك اتوبوس مي‌داند، يكي راه و گاردريل را غير استاندارد توصيف مي‌كند و ديگري مي‌گويد راننده مقصر بوده. اما آيا واقعا اين‌ صحبت‌ها مي‌تواند مرگ اين همه انسان را توجيه كند؟ به گزارش فارس،اين بازمانده حادثه اتوبان تهران - قم تصريح كرد: مسئولان اين همه براي بازيكنان فوتبال هزينه مي‌كنند اما حاضر نيستند با يك هليكوپتر تهيه كنند تا در اين‌گونه مواقع به سرعت به حادثه ‌ديدگان رسيدگي شود، مسئولان اورژانس مدعي هستند كه 6 دقيقه بعد از حادثه به محل آمده‌اند، چطور 6 دقيقه بعد آمدند كه من شاهد خاموش شدن كل آتش بودم؟ از قم تا محل حادثه حدود 20 كيلومتر مسافت است اما بر اساس تخميني كه من زدم بيش از 20 دقيقه طول كشيد تا اورژانس و آتش‌نشاني به محل حادثه برسند. آيا با پرداخت ديه خانواده من زنده مي‌شوند؟ مروتي تصريح كرد: پسر من در يكي از مدارس نمونه دولتي و با نخبگان درس مي‌خواند، در همان اتوبوس يكي از بزرگ‌ترين پزشكان ارتوپد به همراه فرزندش حضور داشت و من با چشمان خودم ديدم كه اين پزشك با چه زحمتي تلاش مي‌كرد پسر خود را از بين شعله‌هاي آتش نجات دهد اما متأسفانه فرزند وي همچون پسر من فوت كرد و خودش هم به دليل سوختگي در بيمارستان است. وي افزود: وزارت راه و شهرسازي چرا نسبت به بهسازي راه‌ها اقدامي نمي‌كند؟‌ شركت‌هاي مسافربري تا كي بايد بگويند كه راننده‌ها به دليل گراني توان خريد لاستيك مرغوب و با كيفيت را ندارند؟چرا راهنمايي و رانندگي نظارتي نمي‌كند؟ همه اين‌ها به نوعي در بروز اين حادثه مقصر هستند و حالا مي‌خواهند تقصير را به گردن ديگري بياندازند. آيا با پرداخت ديه خانواده من زنده مي‌شوند؟ با توجه به اينكه رئيس قوه قضائيه دستور ويژه‌اي را جهت رسيدگي به اين سانحه براي محسني اژه‌اي دادستان كل كشور صادر كرده و خواستار اعلام نتيجه رسيدگي و بررسي شده است، اميدواريم به سرعت با مقصران اين حادثه دلخراش برخورد شود تا ديگر شاهد تكرار چنين حوادثي نباشيم، هرچند كه به گفته اين بازمانده حادثه، برخورد با مقصران و پرداخت ديه جاي خالي عزيزان از دست رفته قربانيان اتوبان تهران - قم را پر نمي‌كند