دو گزیده خبر علیه شورای شهر تهران ومدعیان اصلاح طلبان

 بالاخره سرباز جو شریعتمداری در راستای  چماق کردن الهه راستگو عضو شورای  شهر تهران که تبدیب به غضنفر گل زن تیم خدی شد . انون سربازجو شریعتمداری آویزان به  مجتبی واحدی  مشاور سابق کروبی شده و از وی نقل قول کرده که وی  می‌گوید  مدعیان اصلاح‌طلبان ثبات فکری ندارند و نوع برخورد آنها با یک عضو شورای شهر بر سر رأی ندادن به محسن رفسنجانی سوال‌برانگیز است.
مشاور سابق کروبی می‌گوید اصلاح‌طلبان ثبات فکری ندارند و نوع برخورد آنها با یک عضو شورای شهر بر سر رأی ندادن به محسن هاشمی سوال‌برانگیز است.مجتبی واحدی با بیان اینکه «ابقای قالیباف در مسند شهرداری تهران موجب برانگیختن دعوا میان گروهی از اصلاح‌طلبان شد که اغلب آنها تا چند ماه قبل از قالیباف حمایت می‌کردند و مجیزگویی او را می‌کردند»، نوشت: نزاع در داخل و خارج از شورا ظاهرا از زمانی آغاز شد که شادمانی زودهنگام اصلاح‌طلبان و ابراز اطمینان ایشان به انتخاب محسن هاشمی به عنوان شهردار پایتخت، با رای الهه راستگو و احمد دنیامالی به قالیباف، به خشم و ناامیدی گرائید. اما مشکل واقعی این طیف از اصلاح‌طلبان در واقع به زمانی باز می‌گشت که آنان با ناامیدی از بازگشت واقعی به حاکمیت، به دنبال یارگیری از میان کسانی بودند که هنوز شانس سهم‌گیری از قدرت را داشتند.وی در وبسایت بی‌بی‌سی می‌نویسد: در واقع، این بخش از اصلاح‌طلبان با ارائه تعریفی خاص از «اصلاح‌طلبی حداقلی» گاه تا مرز حمایت از کاندیداتوری کسانی همچون قالیباف در برابر کاندیدای افراطی اصولگرایان پیش رفتند و گاه در تعیین نامزدهای خود برای تهیه لیست‌های انتخاباتی با کنار گذاشتن برخی اصلاح‌طلبان تسلیم‌ناپذیر، به سراغ کسانی رفتند که در اصالت اصلاح‌طلبی‌ آن‌ها، تردید اساسی وجود داشت. آنها دو عضو شورای شهر تهران را به خاطر نقض یک پیمان درون جناحی که قدمتی بیش از سه ماه ندارد محکوم می‌کنند اما برای مردم توضیح نمی‌دهند که معیار قرار گرفتن نام آن دو در لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان چه بوده است؟واحدی می‌افزاید: جبهه اصلاحات فاقد استراتژی است. برخی از اصلاح‌طلبان تا حدود چهارماه قبل تنها به یافتن راهی برای عدم قطع کامل ارتباط خود با حاکمیت می‌اندیشیدند. دل بستن به اصلاح‌طلبان حداقلی و حتی تن دادن به همکاری با کسانی که تنها مزیت آنان «دشمنی کمتر با اصلاح‌طلبان» بود از همین اراده، سرچشمه می‌گرفت.وی تصریح کرد: «همان کسانی که در ماههای منتهی به انتخابات به بهانه جلوگیری از تسلط افراطیون بر دولت، به کاندیداها و شعارهای حداقلی تن داده بودند به محض تسلط بر شورای شهر تهران، خواسته‌ای حداکثری را مطرح کردند. آنها سپردن وزارت کشور به یکی از سیاسیون علیرغم سوابق ضد اصلاحات او را توجیه‌پذیر دانستند زیرا به ادعای ایشان، این تمکین، راه را برای همکاری با علی لاریجانی و اصولگرایان معتدل‌تر، هموار می‌ساخت. اما آنگاه که نوبت به شهردار تهران رسید همه کسانی که تا چند ماه قبل از مدیریت قالیباف تمجید یا در برابر عملکرد او سکوت می‌کردند به ناگاه شمشیرهای خود را از رو بستند و روابط حسنه قالیباف با علی لاریجانی و بسیاری از اصولگرایان معتدل، را نادیده گرفتند. این دوگانگی آشکار، نشان داد بیش از آنکه استراتژی قابل دفاع، بر رفتار بخشی از اصلاح‌طلبان باشد کسب رضایت تعدادی از سران آن جبهه مدنظر ایشان قرار دارد.»مشاور سابق کروبی معتقد است: پافشاری بر انتخاب محسن هاشمی علیرغم حساسیتی که نسبت به او وجود دارد ثابت کرد شعارهای سه ماه گذشته برای توجیه عقب‌نشینی‌های غیرموجه، از مبنای استراتژیک برخوردار نیست. این دستور یک روز می‌تواند در قالب پذیرش افرادی همچون الهه راستگو در لیست اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران باشد، یک روز سکوت در برابر انتخاب رحمانی فضلی و پورمحمدی به عنوان اعضای کابینه و روز دیگر تحریک بخش عمده‌ای از حاکمیت به قیمت پافشاری بر شهردار شدن کسی که حساسیت اصولگرایان نسبت به او غیرقابل تردید است.
این گزارش خبری هم مکمل خببر قبلی می باشد . زیرا که سربازجو شریعتمداری با همان شیوه ی  چماق کردن کفتر پر قیچی یا غضنفر گل زن تیم  خودی الهه راستگو عضو  شورای شهر تهران علیه ی رقیب مانور تبلیغاتی داده است . برای همین دستت آویزش رادیو فردا  و خانجانی  شده که عضو مرکزیت سازمان (منحله) مجاهدین انقلاب  اسلامی بهزداد نبوی  می باشد که فراموش شده است. از وی نقل شده  مدعیان اصلاح طلب  را متهم کرده است ه در ماجرای معرفی نامزد برای شهرداری تهران برخلاف ادعاهای همیشگی ملاحظه پدرخوانده‌ها یعنی رفسنجانی - خاتمی را کرده‌اند
عضو مرکزیت سازمان (منحله) مجاهدین انقلاب، اصلاح طلبان را متهم کرد که در ماجرای معرفی نامزد برای شهرداری تهران برخلاف ادعاهای همیشگی ملاحظه پدرخوانده‌ها را کرده‌اند.به گزارش «فردا» جواد امام در فیس‌بوک و در پاسخ به نوشته‌ای از جهانبخش خانجانی (وابسته به حزب کارگزاران) نوشت: قطعا انشقاق به نفع اصلاح‌طلبان نیست اما آیا اصلاح‌طلبان برای صدرات شهرداری تهران از آقای محسن هاشمی دعوت بعمل آورده و ایشان در پاسخ به این اجماع لبیک گفته؟ با ایشان از ابتدا و بدون هماهنگی با اصلاح‌طلبان خود را شایسته این سمت فرض نموده و پیشقدم شده و خود را عرضه و انتظار حمایت و اخذ آرای بی‌چون چرای اصلاح‌طلبان را نموده است؟وی اضافه می‌کند: واقعا اصلاح طلبان هیچ گزینه دیگری به جز محسن هاشمی برای عرضه نداشتند که باعث اجماع و رای‌آوری بیشتری بشوند و به دنبال آن حاشیه جدیدی درست شود و این ناکامی به پای اصلاحات نوشته شود؟ واقعا اگر به دنبال شایسته سالاری باشیم به نظر میرسد فارغ از این مسیر و ملاحظات اشخاص ولو شخصیتهای ذی‌نفوذ می‌بایست حرکت نمائیم تا این گونه دچار خسارت نشویم واقعا آقای مهندس بیطرف، خرم، صفائی فراهانی و... گزینه‌های بهتر و کم حاشیه‌تری نبودند؟ چرا اعضای شورای شهر و بزرگان اصلاحات تلاش نکردند سایر مدیران موفق و صاحب نام در عرصه عمرانی و مدیریت در این امر مشارکت داده شوند و شاهد این ناکامی نباشیم؟وی می‌نویسد: اعضای شورای شهر می‌بایست پاسخگوی این محدودیت ایجاد شده باشند و یا افرادی که بواسطه تحت فشار قرار دادن اعضای شورا و حتی سایر کاندیداها و خارج کردن سایر گزینه‌ها و اجازه ندادن برای طرح سایر گزینه‌های مناسب برای شهردار شدن را به مردم معرفی کنند. دم از اصلاحات و دموکراسی می‌زنیم ولیکن بجای نظام شایسته سالاری از نظام ملوک الطوایفی تبعیت می‌کنیم به طرف مقابل ایراد می‌کنیم ولی خودمان تن به ملاحظات پدرخوانده‌ها باید بدهیم.محمد آزاد جلالی‌زاده نیز در «بهار» تصریح کرده «از ماست که بر ماست ... چه بخواهیم و چه نخواهیم، بودند و هستند کسانی که در دوران هشت ساله دولت اصلاحات، حتی در سلول‌های خاکستری و اندرونی مغزشان اعتقادی به مردم‌سالاری و دموکراسی و آزادی نداشتند، ولی به دروغ نام و نشان اصلاحات به خود آویختند و استفاده و سوءاستفاده‌ها نمودند و همین که زیر پای اصلاح‌طلبان و اصلاحات خالی شد با چرخشی کاملا معکوس مهرورز و عدالت‌خواه شدند و اکنون هم‌ های و هوی اعتدال‌طلبیشان گوش فلک را کر کرده است! متاسفانه عده‌ای از اینانند که تا پشت خطوط اصلاح‌طلبان نفوذ کرده و در مواقع حساس ضربات خود را وارد می‌کنند و افکار عمومی را نسبت به توانایی کار جمعی و حزبی و گروهی اصلاح‌طلبانه دچار شک و تردید می‌کنند.»