روزی نامه حکومتی جمهوری اسلامی دو شنبه 22 فروردین ماه سال 1389

نقد و بررسی : سرمقاله روزی نامه حکومتی جمهوری "پايان اشغالگري خواست اصلي مردم عراق"

" تظاهرات تاکتیکی در عراق علیه ی آمریکا با چاشنی تحلیل وارونه گوئی تا که جای آمریکا را حاکمان تهران بگیرند "

کشور همسایه ی عراق چند میلیون جمعیت دارد؟ پاسداران اعزامی از جمله سپاه قدس و عوامل نفوذی حاکمان تهران در عراق چه تعداد می باشند؟ اکنون سئوال است حال که در راستای سیاست صدور بحران و ارتجاع و تروریسم به برون مرز و مداخله گری در امور داخلی عراق که از سوی حاکمان تهران دنبال می شود به خصوص اینکه این سیاست دخالت گری قبل از برگزاری انتخابات پارلمان عراق و پس از اعلام نتایج انتخابات از سوی کمیسارای عالی انتخابات عراق شدت گرفت و مضاعف شد. زیرا که با وجود اقدامات تروریستی و تهدید و حذف نامزدان ملی پارلمان عراق و تقلبات گسترده که شد . ولی در مجموع به برنده شدن نوری المالکی پاپت حاکمان تهران منتهی نشد که اکنون گزارش خبری ده ها هزار عراقی شده که اگر چنانچه این ادعا واقعیت داشته باشد . نسبت این رقم به کل جمعیت عراق چیست؟ به ویژه اینکه حاکمان تهران با ادعای 64% جمعیت شیعه عراق طوری تبلیغ می کنند که گویا اینان حامی حاکمان تهران هستند. آری این رقم چه پیام و مفهومی دارد؟ مشروط بر اینکه چرا می بایست که نتایج انتخابات عراق برای حاکمان تهران مهمتر از مردم و جریانات عراقی باشد؟ اینگونه ضریب حساسیت ناشی از چیست؟

آیا و اقعاً حاکمان تهران نگران سرنوشت و دلسوز مردم عراق هستند؟ یا نه اینکه بدلیل بحران هسته ای و تلاش برای دسترسی به سلاح هسته ای می باشد که عراق بعنوان حاشیه ی امنیتی یا حیات خلوت بودن حاکمان تهران در بستر باج گیری و مذاکره و چانه زنی هسته ای از جایگاه و اعتبار خاصی بر خوردارمی باشد و بهمین دلیل ریشه ی حساسیت نسبت به عراق و دخالت گری در امور داخلی عراق از سوی حاکمان تهران رابطه ی مستقیم به بحران هسته ای و کانون صدور تروریسم و بحران و ارتجاع به منطقه خاورمیانه دارد. اما اگر یک مجوز برگزاری تظاهرات آزاد دو طرفه در ایران و عراق داده شود تا که معترضین به توانند نسبت به سیاست دخالت گری در امور داخلی عراق نظر ها بیان شود آنگاه به وضوح ارقام حضور میلیونی معترض در دو کشور ثابت خواهد نمود که ضریب تنفر چه میزان است و معنی اشغال گر عراق هم بهتر نمایش داده خواهد شد. بهر حال سرمقاله نویس مثل همیشه با پاک کردن صورت مسئله و نادیده گرفتن نقش مداخله گرایانه ی حاکمان تهران در امور داخلی عراق اما خواست حاکمان تهران را از زبان به حساب تظاهر کنند گان چند هزارعراقی اینگونه تشریح و بیان کرده است:

" در واقع مردم عراق با آمدن به خيابانها در سالروز اشغال رسمي اين كشور توسط واشنگتن و متحدانش اين پيام را دادند كه از حضور بيگانگان و اشغالگران در سرزمين خود خشمگين هستند چرا كه منبع و منشا مصيبت ها و فلاكت هاي خود را حضور ناخواسته و تجاوزكارانه استعمارگران مي دانند و گذشت 8 سال از استقرار نظاميان اشغالگر موجب شده است تنفر و انزجار مردم عراق از بيگانگاني كه كشورشان را در اشغاال خود دارند بيشتر شود. اين حضور عراقي ها در تظاهرات ضداشغالگري كه علاوه بر شيعيان گروه زيادي از اهل تسنن شيوخ عشاير و ساير اقشار در آن شركت داشتند تبليغات اشغالگران را كه ميخواهند وانمود كنند پس از تحولات اخير و انتخابات ماه گذشته در نگرشي مردم عراق نسبت به آمريكا تغيير حاصل شده و از شدت نفرت عراقي ها عليه واشنگتن كاسته شده است خنثي كرد. "

سرمقاله نویس در پایان سرمقاله ی خود به سراغ باراک اوبام رفته و از وعده ی وی یاد کرده است که چرا قول داده تا پایان سال جاری نیرو های آمریکائیان را از عراق خارج کند تاکه عراق بطور کامل به اشغال کامل حاکمان تهران در آید . آنگاه نتیجه گیری کرده است که ساده لوحانه است که تصور شود پس از صدها میلیارد دلار هزینه در عراق کردن و نزدیگ 5000 کشته دادن آمریکا عراق را ترک کند . بالاخره بدون نقش دخالت گری حاکمان تهران در عراق وبا نماینده ملت عراق شدن صلح و ثبات و امنیت در عراق را این چنین در گروی تلاش ملت عراق برای اخراج اشغال گران از عراق دانسته است :

"براين اساس انتظار خاتمه بحران و ايجاد ثبات و امنيت در عراق در زمانيكه اشغالگران در آن كشور حضور دارند انتظاري عبث و بيهوده است و ملت عراق زماني مي تواند به آينده خود اميدوار باشد كه به طور كامل بر مقدرات خود حاكم شود و آخرين اشغالگر نيز خاك اين كشور را ترك كرده باشد. اين واقعيتي انكارناپذير است كه در تظاهرات ضداشغالگري اخير نيز محور اصلي پيام مردم عراق بود"

در خاتمه اینکه وقتی خبررسانی و مقاله نویسی و تحلیل دادن برای آخوندهای حاکم و شرکای شان و پادو و حامیان شان به سبک روضه خوانی و گریز به صحرا کر بلا زدن و امام حسین کشی در آمده که هدف ادامه ی سیاست مرده و حلوا و خرما خوری حوزوی می باشد لذا مشخص است که آخوند جماعت مسلح به فلسفه ی حوزوی که باور دارند دیگی که برای آخوند های حاکم بر ایران نجوشد بهتر است که در آن کله ی سگ بجوشد . بنابراین مشخص است برای پیگیری منافع و حفظ قدرت خود شان دروغ و وارونه گوئی و کتمان کردن حقیقت یا مار کشیدن ومار نمایش دادن اساس کار تبلیغاتی شان است. برای همین وقتی دفاع از منافع شان ایجاب می کند نه اینکه کوچکترین اشاره ای به صدور انقلاب یا تروریست و ارتجاع و بحران به برون مرز از جمله عراق نمی شود که چگونه موجب مقدمه سازی جنگ عراق با آمریکا شد؟ یا اینکه گفته نمی شود که چرا در سال 61 که امکان صلح و آتش بس و در یافت مبلغ 100 میلیارد دلار خسارات جنگی وجود داشت . ولی خمینی شیاد پیشنهاد رئیس جمهور عراق را رد نمود و تأکید کرد که صدام باید برود تا اینکه منتهی به شکست جنگ 8 ساله و سرکشی جا زهر شد؟ یا اینکه چرا در شرایطی که بوضوح رفسنجانی در نماز جمعه تهران اعتراف نمود که در اشغال افغانستان با اشغال گران همکاری شده است . سپس از طریق احمد چلبی جاسوس چند جانبه و اطلاعات دروغین و ساختگی زمینه ی تهاجم نظامی و اشغال نظامی عراق هموار شد . در صورتیکه همانگونه که اشاره شد کنون از سوی سر مقاله نویس نه بیان نشده که انکار و وارونه شده است.

هوشنگ – بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1389/13890122/index.html

روزی نامه حکومتی جمهوری اسلامی دو شنبه 22 فروردین ماه سال 1389