روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 17 بهمن سال 1389

نقد و بررسی : سرمقاله ی  روزی نامه حکومتی جمهوری "  انقلاب يمن، كابوس آمريكا و آل سعود "

"دمکراسی خواهی وعدالت طلبی مبتنی بر مذهب که سرمقاله نویس نوید  آن را داده وازش یاد کرده است 33 سال است که  در ایران تجربه شده است.  زیرا که آنگونه دمکراسی فاشیستی مذهبی حاکم شده است که رهبران رقیب مدعی اصلاح طلب نزدیک یک سال است که در حصر خانگی به سر می برند وعدالت طلبی دولت ساده زیست و عدالت محور عاشق خدمت گزار طوریست که  درون بانک ملی یک قلم نا چیز 3 هزار میلیارد تومانی اختلاس رخ داده شد . از سوی دیگر کودک دو ونیم ساله شکنجه شده درون یک زباله دان در تهران از طرف یک کارتن خوابی یافت شد که دنبال چیزی برای خوراک می گشت  "

مثل همیشه که سرمقاله نویس   پیگیری دیپلماسی صدور تروریسم وارتجاع و بحران به برون مرز  را با اشتیقان دنبال کرده وتحلیل ها تنظیم کرده است .  اکنون باز هم در حال چرخشی سیکل وار این  سیاست نوبت یمن رسیده است که از موضع نماینده وسخنگوی ملت یمن شدن خط و خطوط سیاست ادعای ر هبر جنبش بیداری اسلامی منطقه دنبال  واز موضع ضد آمریکایی وعربستان برای  جوانان یمنی ترسیم  کرده است . چون که  قیام های منطقه از جمله در یمن ه الهام گرفته از ایران است . برای همین ادعا شده  سیاست کناره گیری از قدرت علی عبدالله صالح  شکست خورده است . البته چون سرمقاله نویس خیلی بی طرف ومستقل می باشد بنابراین اجازه دخالت گری مشابه در امور داخلی عراق وسوریه را به خود نمی دهد. بهر حال ایشان از موضع سخنگو ونماینده ی ملت یمن اوضاع یمن پس از ترک قدرت و خروج از یمن علی عبدالله صالح این چنین گزارش کرده است :

"ميليون‌ها نفر از مردم يمن طي روزهاي اخير در شهرهاي مختلف يمن، از جمله در 30 ميدان شهر صنعا در تظاهرات پرشوري كه برپا كردند بر آرمان‌هاي انقلابي خود تأكيد نمودند. نكته مهم اينست كه شعارهاي اين تظاهرات با آنچه در گذشته از زبان مردم يمن شنيده مي‌شد متفاوت بود. در اين تظاهرات، سمت و سوي شعارهاي مردم يمن عليه دخالت‌ها و توطئه‌هاي عربستان و آمريكا در اين كشور بود. هر چند در گذشته نيز مخالفان نسبت به سياست‌هاي رياض و واشنگتن اعتراض داشتند ولي حجم و شدت اعتراضات تا به اين نبوده است. اين، يك تحول جديد در صحنه سياسي يمن محسوب مي‌شود كه بر نگراني‌هاي دولت‌هاي آمريكا و عربستان مي‌افزايد. واقعيت اين است كه آمريكا و عربستان به دلايل مختلف از انقلاب يمن بيش از ساير انقلاب‌ها ناخشنود هستند و اين مسئله به وضوح در رفتارهاي يكسال گذشته اين دو كشور مشهود بوده است. مخالفت‌هاي آمريكا و عربستان با خيزش مردمي در يمن هر چند انگيزه‌هاي متفاوت دارد ولي نقطه مشترك منافع اين دو كشور، تلاش براي حفظ ساختار رژيم ديكتاتوري به هر نحو ممكن است. براي آمريكايي‌ها،‌ رژيم علي عبدالله صالح يك امتياز و نعمت بزرگ بود چرا كه، نه تنها سياست‌هاي ديكتاتور يمن با منافع منطقه‌اي آمريكا همسو بود، بلكه رژيم علي عبدالله صالح به نمايندگي از آمريكا جريان‌هاي ضد آمريكا در يمن را سركوب مي‌كرد و در مقابل، علي عبدالله صالح هم از امتياز حمايت‌هاي آمريكا از بقاي رژيمش برخوردار بود. ورود موج انقلاب به يمن و قيام مردم اين كشور عليه ديكتاتور صنعا، اتحاد استراتژيك آمريكا را بر سر دو راهي بسيار دشواري قرار داد. آمريكايي‌ها كه از ابتداي شروع قيام‌هاي مردمي منطقه تلاش كردند با سوار شدن بر موج، خود را حامي انقلابيون و معترضين نشان دهند در مورد يمن به سردرگمي و بيچارگي گرفتار شدند. آنها از يكسو نمي‌توانستند همچون ديگر كشورها از جمله مصر، تونس و ليبي، خود را طرفدار مردم انقلابي يمن نشان دهند و از طرف ديگر نمي‌خواستند با ادامه حمايت‌هاي علني و صريح از علي عبدالله صالح،‌ وجهه ساختگي حمايت از انقلاب‌هاي منطقه را تخريب كنند. علت اساسي اين مشكل، ترس آمريكا از آينده يمن و احتمال قدرت گرفتن گروههاي ضد آمريكايي در يمن بود"

جالب در سیاست پیگیری زنجیره ای مگر می شود که به موضوع یمن اشاره شود ولی عربستان از قلم بی افتد و به وحشت داشتن  عربستان از نا آرامی های یمن  اشاره نشود . همچنین مگر امکان دارد که نام عربستان برده شود ولی یادی از بحرین ولشکر کشی عربستان به بحرین اینونه برده  نشود :

"عربستان، نگراني‌هاي عميق‌تري از انقلاب يمن داشته و دارد. آل سعود از وقوع انقلاب در پشت مرزهاي خود، بحرين در شمال و يمن در جنوب به شدت خوابشان آشفته شده است. اين وحشت تا به آن حد بوده است كه رياض مستقيماً ارتش خود را براي سركوب اعتراضات مردمي بحرين به آن كشور فرستاد. نگراني آل سعود از تحولات يمن نيز كمتر از بحرين نيست. سرايت انقلاب به داخل عربستان، قدرت گرفتن شيعيان يمني و بسياري عوامل ديگر باعث شده است تا نگراني‌هاي آل سعود، عميق‌تر و جدي‌تر شود. آمريكا و عربستان از آنجا كه عليرغم حمايت‌هاي همه جانبه از سركوب انقلاب يمن عاجز ماندند، نقشه موسوم به "طرح شوراي همكاري خليج فارس" را تهيه كردند تا بلكه بتوانند ساختار كلي رژيم يمن را حفظ نمايند. طرح مذكور شامل انتقال قدرت به معاون ديكتاتور يمن و برگزاري انتخابات با شركت احزاب يمني مي‌باشد. هر چند علي عبدالله صالح تمايلي به پذيرش اين طرح و تحويل قدرت نداشت ولي با فشار عربستان و آمريكا سرانجام آنرا در رياض، در حضور سران عربستان امضا كرد. ميزباني آل سعود براي امضاي اين طرح نيز تلاش آشكاري بود كه شاه عربستان با هدف حفظ ساختار قدرت در صنعا و در امان نگهداشتن خود از عوارض انقلاب يمن بعمل آورد"

عجیب نیست که سرمقاله نویس فاش ساخته است که ناراحتی وآشفتگی اش این است  که چرا با ترک علی عبدالله صالح از قدرت نه شرایط یمن همچون مصر وتونس ولیبی نشده است ، بدتر اینکه چرا شرایط یمن در جهتی سمت وسوق داده نشده است که علیه ی عربستان شود و فضای  جای پایی از طریق شیعیان حوثی برای پاسداران وحاکمان ایران در یمن به وجود آید؟ البته در ادامه دلخوری وعصبیت از نقش شورای همکاری خلیج فارس در مورد یمن را  به نمایش گذاشته شده است و اذان نموده که چشم  امید به  نسل جوان و آینده یمن دوخته است . چون بقول وی  اینان  چون وابستگی به هیچ حزب سیاسی ندارند . پس شاید از طریق این جوانان  یمنی اوضاع این کشور به سوی موج دموكراسي خواهي و عدالت طلبي مبتني بر مذهب کشانیده شوند که این چنین از سوی  جنبش یداری اسلامی الهام گرفته از بیت جماران در منطقه دنبال می شود :

"با خروج ديكتاتور يمن از اين كشور و فرار وي به آمريكا، در واقع مرحله نخست اين طرح به اجرا درآمده است و قرار است اواخر همين ماه انتخابات رياست جمهوري نيز برگزار شود. . مشكل اين است كه اگرچه طراحان طرح شوراي همكاري خليج فارس توانستند سران گروههاي سياسي مخالف را در پذيرش طرح مذكور كسب كنند ولي نبض اصلي انقلاب يمن دردست مردم عادي و به ويژه جواناني است كه هيچگونه وابستگي به احزاب سياسي ندارند و همچنان بر خواسته‌هاي گذشته خود كه تغيير بنيادين رژيم و محاكمه سران جنايتكار يمن مي‌باشد اصرار دارند. اين گروههاي مردمي آنچنان قدرت دارند كه به راحتي مي‌توانند ميليون‌ها نفر از مردم يمن را به خيابان بكشانند و اين همان چيزي است كه تمامي معادلات و محاسبات آمريكا و عربستان را به خطر انداخته است. ترديدي نيست كه موج دموكراسي خواهي و عدالت طلبي مبتني بر مذهب كه در منطقه به راه افتاده است، توقف‌ناپذير است و تا بر كندن پايه كاخ‌هاي ديكتاتورهاي منطقه به راه خود ادامه خواهد داد و در اين مسير نه تنها بقاياي رژيم ديكتاتوري علي عبدالله صالح محكوم به فروپاشي است بلكه رژيم آل سعود نيز در معرض اين موج قرار دارد و به زودي به پايان راه خواهد رسيد. خسران بزرگ‌تر نصيب آمريكا خواهد شد كه طي يكسال اخير، مهره‌هاي خود را يكي پس از ديگري از دست داده و رؤياي شيرين خاورميانه بزرگ سران كاخ سفيد به كابوس تبديل شده است"

.در خاتمه اینکه  دمکراسی خواهی وعدالت طلبی مبتنی بر مذهب که سرمقاله نویس نوید  آن را داده وازش یاد کرده است 33 سال است که  در ایران تجربه شده است.  زیرا که آنگونه دمکراسی فاشیستی مذهبی حاکم شده است که رهبران رقیب مدعی اصلاح طلب نزدیک یک سال است که در حصر خانگی به سر می برند وعدالت طلبی دولت ساده زیست و عدالت محور عاشق خدمت گزار طوریست که  درون بانک ملی یک قلم نا چیز 3 هزار میلیارد تومانی اختلاس رخ داده شد . از سوی دیگر کودک دو ونیم ساله شکنجه شده درون یک زباله دان در تهران از طرف یک کارتن خوابی یافت شد که دنبال چیزی برای خوراک می گشت  و آن را به بیمارستان منتقلش  کرد تا مشخص شود بدلیل عدالت طلبی نهادینه شده و وفور مواد مخدر ارزان که مسکن تحمل پذیر شرایط طاقت فرسای تحمیل شده است که مکمل آن رشد تورم وگرانی وفقر وبیکاری همراه با شکاف عمیق طبقاتی شده است .

هوشنگ بهداد
http://www.jomhourieslami.com/1390/13901117/13901117_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 17 بهمن سال 1389

انقلاب يمن، كابوس آمريكا و آل سعود