ایمیل دریافتی : 16 آذر- 92
بر وزن گلستان سعدی
نویسنده
معلوم نشد؛ گویا مردی ذلیل همسرش بوده است
منّت خدای را عزّ و جلّ که لذّت زن را قند و
عسل که ازدواجش موجب محنت است و به طلاق اندرش مزید رحمت. هر لنگه کفشی که
بر سر ما میخورد مضرّ حیات است و چون مکرّر، موجب ممات. پس در هر لنگه کفش
دو ضربت موجود و بر هر ضربت آخی واجب.
مرد همان به که به وقت نزاع *** عذر به درگاه
نساء آورد
ورنه زنش از اثر لنگه کفش *** حال دلش خوب به
جا آورد
ضربت لنگه کفش لاحسابش هم از راه رسیده و جیب
شوهر بدبخت را به قیچی خیّاطی در آورده و حقوق یک ماهۀ او را به بهانه جویی بخورد.
شوهر و نوکر و کلفت همگی در کارند ***
تا تو پولی به دست آری و ماشین بخری
شوهرت با کت و شلوار پر از وصله بود ***
شرط انصاف نباشد که تو لباس
نو بخری.
ملا نصرالدين
از ملا نصرالدين پرسيدند زن ايده ال بايد چطور باشه.
گفت بايد سه خصلت داشته باشه.
اول از همه بايد نجيب باشه.
گفتن يعنى به تو وفادار باشه؟
گفت نه، يعنى با جيب من كارى نداشته باشه!
دوم اينكه بايد خانه دار باشه.
گفتن يعنى همه كارهاى خونه را خوب بلد باشه؟
گفت نه، يعنى از خودش خونه داشته باشه!
سوم بايد مثل ماه باشه
گفتن يعنى مثل ماه خيلى زيبا باشه؟
گفت نه، يعنى مثل ماه شب بياد و روز ناپديد بشه!
وقتیکه خداوند شانس قسمت میکرد ما را
دنبال سنگ و ترازو فرستاده بودند