3 گزارش
پزشکی 17 آذر- 94
علت تب و لرز در سرماخوردگي
تب و لرز
و گريه به هنگام بيماري مي تواند اثري اعجاب انگيز در به دست آوردن سلامت داشته
باشد.
کارشناسان علت لرزيدن افراد به هنگام بيماري و تب و همين طور گريه کردن آنها به هنگام درد کشيدن را به تازگي کشف کرده اند.
گفتني است، بر اساس تحقيقات لرزيدن معمولابا سرد شدن همراه است اما هدف اصلي آن پاسخ سيستم ايمني بدن براي مقابله با عفونت است.
بررسي ها نشان مي دهند، دماي بدن انسان به طور ثابت در درجه حرارت 37 درجه سانتي گراد است که اين دما توسط مرکز هيپوتالاموس مغز شروع به پاسخ ايمني به ميکروب تشخيص داده شده مي کند، دماي بدن انسان بالامي رود، اما چون دماي برخي قسمت هاي بدن از حالت قبل کمتر مي شود، فرد شروع به لرزيدن مي کند.
در حقيقت لرزيدن براي جلوگيري از افزايش دماي بدن به وجود مي آيد و به نفع بيمار است، در عين حال بر اساس تحقيقات علمي نوين، سيستم ايمني بدن در دماهاي بالاتر توانايي بيشتري براي مقابله با عوامل بيماري زا دارد.
به هنگام لرزيدن سلول هاي بدن شروع به توليد حرارت مي کنند و به اين ترتيب سيستم از نوعي نيروي کمکي براي نابودي بيماري استفاده مي کند.
بر اساس يک تحقيق دانشگاهي توسط متخصصان دانشگاه ناتينگهام انگلستان گريه کردن نوعي پاسخ سيستم عصبي بدن به احساسات منفي يا درد است.
پژوهشگران نوعي ارتباط بين کانال هاي اشکي از چشم و برخي نواحي مغزي به تازگي شناسايي کرده اند.
به گفته محققان اشک ريختن نوعي راه حل بدن براي انتشار هورمون هاي استرس به هنگام ترشح است که به هنگام درد آزاد مي شوند و به کمک گريه کردن نوعي بازياب تعادلي به دست مي آورند.
در عين حال در قطرات اشک اندروفين وجود دارد که نوعي مسکن طبيعي براي بدن است و به تثبيت وضعيت جسمي و عصبي بدن کمک مي کند.
بر اين اساس پزشکان به افرادي که در معرض غليانات روحي و احساسي و همين طور وجود درد در بدن دچار شده اند توصيه مي کنند از گريه کردن به اندازه استاندارد و معقول براي کمک به بدن خود بهره بگيرند.
کارشناسان علت لرزيدن افراد به هنگام بيماري و تب و همين طور گريه کردن آنها به هنگام درد کشيدن را به تازگي کشف کرده اند.
گفتني است، بر اساس تحقيقات لرزيدن معمولابا سرد شدن همراه است اما هدف اصلي آن پاسخ سيستم ايمني بدن براي مقابله با عفونت است.
بررسي ها نشان مي دهند، دماي بدن انسان به طور ثابت در درجه حرارت 37 درجه سانتي گراد است که اين دما توسط مرکز هيپوتالاموس مغز شروع به پاسخ ايمني به ميکروب تشخيص داده شده مي کند، دماي بدن انسان بالامي رود، اما چون دماي برخي قسمت هاي بدن از حالت قبل کمتر مي شود، فرد شروع به لرزيدن مي کند.
در حقيقت لرزيدن براي جلوگيري از افزايش دماي بدن به وجود مي آيد و به نفع بيمار است، در عين حال بر اساس تحقيقات علمي نوين، سيستم ايمني بدن در دماهاي بالاتر توانايي بيشتري براي مقابله با عوامل بيماري زا دارد.
به هنگام لرزيدن سلول هاي بدن شروع به توليد حرارت مي کنند و به اين ترتيب سيستم از نوعي نيروي کمکي براي نابودي بيماري استفاده مي کند.
بر اساس يک تحقيق دانشگاهي توسط متخصصان دانشگاه ناتينگهام انگلستان گريه کردن نوعي پاسخ سيستم عصبي بدن به احساسات منفي يا درد است.
پژوهشگران نوعي ارتباط بين کانال هاي اشکي از چشم و برخي نواحي مغزي به تازگي شناسايي کرده اند.
به گفته محققان اشک ريختن نوعي راه حل بدن براي انتشار هورمون هاي استرس به هنگام ترشح است که به هنگام درد آزاد مي شوند و به کمک گريه کردن نوعي بازياب تعادلي به دست مي آورند.
در عين حال در قطرات اشک اندروفين وجود دارد که نوعي مسکن طبيعي براي بدن است و به تثبيت وضعيت جسمي و عصبي بدن کمک مي کند.
بر اين اساس پزشکان به افرادي که در معرض غليانات روحي و احساسي و همين طور وجود درد در بدن دچار شده اند توصيه مي کنند از گريه کردن به اندازه استاندارد و معقول براي کمک به بدن خود بهره بگيرند.
ترامادول؛ اعتياد خاموش
رئيس
اداره تحقيق، توسعه و آموزش هاي مردمي معاونت غذا و داروي دانشگاه علوم پزشکي
کرمانشاه از «ترامادول» با نام «اعتياد خاموش» ياد کرد و گفت: اين عنوان از اين رو
به «ترامادول» اطلاق مي شود که در روزهاي اول مصرف به ظاهر علايم اعتياد را نشان
نمي دهد، اما با گذشت زمان وابستگي و اعتياد ايجاد مي کند.
دکتر وريا رحيمي با بيان اينکه «ترامادول» يک داروي ضددرد با اثر مرکزي است، گفت: عمده مصرف اين دارو در پزشکي براي کاهش دردهاي نسبتا شديد در جراحي هاي ارتوپدي، سزارين و برخي دردهاي نوروپاتي و بيماري هاي دستگاه اسکلتي است.
رحيمي افزود: ترامادول از نظر قدرت اثر ضددردي ضعيف تر از «مورفين» و «پتيدين» و قوي تر از مسکن هايي نظير ضدالتهاب هاي غيراستروئيدي و «استامينوفن» دارد.
وي اظهار داشت: متاسفانه با توجه به وجود پتانسيل ايجاد وابستگي فيزيکي و رواني به ترامادول، همواره توصيه مي شود مصرف اين دارو بيش از دو هفته ادامه پيدا نکند.
رحيمي افزود: به منظور پيشگيري از سوءاستفاده احتمالي و همچنين بروز عوارض دارويي، مصرف شکل تزريقي ترامادول فقط در مراکز بيمارستاني مجاز بوده و عرضه ترامادول خوراکي نيز بدون نسخه معتبر مجاز نيست.
اين مسئول به شيوع سوءاستفاده از اين دارو در سال هاي اخير اشاره کرد و افزود: طي چند سال اخير متاسفانه شيوع سوءاستفاده از اين دارو موجب بروز عوارض متعدد و خطرناک فراواني در بين مصرف کنندگان آن شده است، به طوري که اين دارو دومين رتبه گزارش هاي عوارض ناخواسته ناشي از داروها و در برخي مراکز اولين رتبه مسموميت هاي دارويي را دارد.
رحيمي تهوع، استفراغ، يبوست، سرگيجه، تعريق، خارش، افت فشار خون، ضعف دستگاه تنفسي، تنگي نفس، افزايش ضربان قلب، تشنج و حملات ناگهاني شبيه حمله صرع را از جمله عوارض مصرف ترامادول عنوان کرد و افزود: متاسفانه حتي مواردي گزارش شده که با اولين مصرف 200 ميلي گرم ترامادول، فرد تشنج کرده است.
رحيمي همچنين ايجاد تورم در صورت، زخم در دهان، لب ها و مخاط بيني، تورم چشم ها، اشکال در بلع، خشونت صدا، سوزش سر دل، سوء هاضمه، توهم و بي خوابي را از ديگر عوارض مصرف مزمن اين دارو عنوان کرد.
وي افزود: همچنين مصرف بيش از حد مصارف درماني اين دارو موجب بروز عوارضي از جمله اشکال در تنفس، تشنج، تخريب سلول هاي مغزي، به هم ريختگي عصبي و پرخاشگري شده و در درازمدت با ايجاد سندرم بي انگيزگي و افزايش تمايل به خودکشي مي تواند از بعد رواني مشکلات حادي را در فرد معتاد ايجاد کند.
اين مسئول خاطرنشان کرد: مصرف همزمان ساير داروهاي موثر بر سيستم اعصاب مرکزي از جمله مهارکننده هاي اختصاصي بازجذب سروتونين (SSRIs) مهارکننده هاي بازجذب نور اپي نفرين و سروتونين (SNRIs)، همچنين ضدافسردگي هاي سه حلقه اي (TCAs)، ترکيبات مخدر و فرآورده هاي الکلي موجب تشديد عوارض ناشي از ترامادول مي شود.
رحيمي از ترامادول با نام «اعتياد خاموش» ياد کرد و افزود: اين عنوان از اين رو به ترامادول اطلاق مي شود که در روزهاي اول مصرف به ظاهر علايم اعتياد را نشان نمي دهد، اما با گذشت زمان وابستگي و اعتياد ايجاد کرده و ترک درمان اعتياد به آن نيز همانند درمان سوء مصرف ساير مواد مخدر بايد تحت نظر پزشک باشد.
وي با بيان اينکه بخشي از مصرف کنندگان ترامادول افرادي هستند که از اين دارو به عنوان جايگزيني براي مواد مخدر يا ترک آن استفاده مي کنند، گفت: بايد به اين افراد يادآور شد که ترامادول خود يک ترکيب اعتيادآور است و مصرف اين دارو نه تنها مشکلي را حل نمي کند، بلکه باعث تحميل عوارض جديد ناشي از سوءمصرف ترامادول نيز مي شود.
رئيس اداره تحقيق، توسعه و آموزش هاي مردمي معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکي کرمانشاه افزود: اين گونه افراد در نهايت ضمن اعتياد به ترامادول دوباره به مصرف مواد مخدر قبلي بازمي گردند.
رحيمي با بيان اينکه برخي افراد براي رفع مشکلات جنسي و به توصيه افرادي ناآگاه رو به مصرف اين دارو مي آورند، گفت: مصرف ترامادول نه تنها مشکلات آنها را رفع نمي کند، بلکه عوارض مخرب اين دارو شرايط را وخيم تر کرده و خود زمينه ساز مصرف انواع مواد مخدر ديگر و ورود به دنياي سياه اعتياد مي شود.
وي با ابراز تاسف از اينکه دسترسي آسان، قيمت کم و اين باور اشتباه که ترامادول اعتياد ايجاد نمي کند در کنار ناآگاهي از عوارض خطرناک اين دارو موجب شيوع گسترده مصرف آن حتي در سنين پايين شده است، گفت: اين در حالي است که مصرف ترامادول حتي با دلايل پزشکي در سنين زير 16 سال توصيه نمي شود و همچنين با توجه به افزايش احتمال عوارض دارويي مصرف آن، در سالمندان نيز بايد با احتياط فراوان تجويز شود. وي همچنين تصور اينکه ترامادول يک ترکيب نشاط آور بي ضرر است را تصوري غلط و عاميانه دانست و تاکيد کرد: براي رسيدن به حالاتي شبيه به ساير ترکيبات محرک مغزي افراد بايد ترامادول را با مقادير بسيار بيشتر از مقدار مجاز درماني مصرف نمايند و همين امر خود موجب بروز مسموميت و عوارض متعدد ناخواسته ناشي از ازدياد مقدار مصرف دارو مي شود که در مواردي متاسفانه حتي منجر به مرگ شده است.
وي در پايان تاکيد کرد: ترامادول فقط و فقط به عنوان مسکن و با نظر پزشک بايد مصرف شده و تمام موارد استفاده ديگر از ترامادول سوءمصرف تلقي شده که مي تواند عواقب جبران ناپذيري را با خود به همراه داشته باشد.
دکتر وريا رحيمي با بيان اينکه «ترامادول» يک داروي ضددرد با اثر مرکزي است، گفت: عمده مصرف اين دارو در پزشکي براي کاهش دردهاي نسبتا شديد در جراحي هاي ارتوپدي، سزارين و برخي دردهاي نوروپاتي و بيماري هاي دستگاه اسکلتي است.
رحيمي افزود: ترامادول از نظر قدرت اثر ضددردي ضعيف تر از «مورفين» و «پتيدين» و قوي تر از مسکن هايي نظير ضدالتهاب هاي غيراستروئيدي و «استامينوفن» دارد.
وي اظهار داشت: متاسفانه با توجه به وجود پتانسيل ايجاد وابستگي فيزيکي و رواني به ترامادول، همواره توصيه مي شود مصرف اين دارو بيش از دو هفته ادامه پيدا نکند.
رحيمي افزود: به منظور پيشگيري از سوءاستفاده احتمالي و همچنين بروز عوارض دارويي، مصرف شکل تزريقي ترامادول فقط در مراکز بيمارستاني مجاز بوده و عرضه ترامادول خوراکي نيز بدون نسخه معتبر مجاز نيست.
اين مسئول به شيوع سوءاستفاده از اين دارو در سال هاي اخير اشاره کرد و افزود: طي چند سال اخير متاسفانه شيوع سوءاستفاده از اين دارو موجب بروز عوارض متعدد و خطرناک فراواني در بين مصرف کنندگان آن شده است، به طوري که اين دارو دومين رتبه گزارش هاي عوارض ناخواسته ناشي از داروها و در برخي مراکز اولين رتبه مسموميت هاي دارويي را دارد.
رحيمي تهوع، استفراغ، يبوست، سرگيجه، تعريق، خارش، افت فشار خون، ضعف دستگاه تنفسي، تنگي نفس، افزايش ضربان قلب، تشنج و حملات ناگهاني شبيه حمله صرع را از جمله عوارض مصرف ترامادول عنوان کرد و افزود: متاسفانه حتي مواردي گزارش شده که با اولين مصرف 200 ميلي گرم ترامادول، فرد تشنج کرده است.
رحيمي همچنين ايجاد تورم در صورت، زخم در دهان، لب ها و مخاط بيني، تورم چشم ها، اشکال در بلع، خشونت صدا، سوزش سر دل، سوء هاضمه، توهم و بي خوابي را از ديگر عوارض مصرف مزمن اين دارو عنوان کرد.
وي افزود: همچنين مصرف بيش از حد مصارف درماني اين دارو موجب بروز عوارضي از جمله اشکال در تنفس، تشنج، تخريب سلول هاي مغزي، به هم ريختگي عصبي و پرخاشگري شده و در درازمدت با ايجاد سندرم بي انگيزگي و افزايش تمايل به خودکشي مي تواند از بعد رواني مشکلات حادي را در فرد معتاد ايجاد کند.
اين مسئول خاطرنشان کرد: مصرف همزمان ساير داروهاي موثر بر سيستم اعصاب مرکزي از جمله مهارکننده هاي اختصاصي بازجذب سروتونين (SSRIs) مهارکننده هاي بازجذب نور اپي نفرين و سروتونين (SNRIs)، همچنين ضدافسردگي هاي سه حلقه اي (TCAs)، ترکيبات مخدر و فرآورده هاي الکلي موجب تشديد عوارض ناشي از ترامادول مي شود.
رحيمي از ترامادول با نام «اعتياد خاموش» ياد کرد و افزود: اين عنوان از اين رو به ترامادول اطلاق مي شود که در روزهاي اول مصرف به ظاهر علايم اعتياد را نشان نمي دهد، اما با گذشت زمان وابستگي و اعتياد ايجاد کرده و ترک درمان اعتياد به آن نيز همانند درمان سوء مصرف ساير مواد مخدر بايد تحت نظر پزشک باشد.
وي با بيان اينکه بخشي از مصرف کنندگان ترامادول افرادي هستند که از اين دارو به عنوان جايگزيني براي مواد مخدر يا ترک آن استفاده مي کنند، گفت: بايد به اين افراد يادآور شد که ترامادول خود يک ترکيب اعتيادآور است و مصرف اين دارو نه تنها مشکلي را حل نمي کند، بلکه باعث تحميل عوارض جديد ناشي از سوءمصرف ترامادول نيز مي شود.
رئيس اداره تحقيق، توسعه و آموزش هاي مردمي معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکي کرمانشاه افزود: اين گونه افراد در نهايت ضمن اعتياد به ترامادول دوباره به مصرف مواد مخدر قبلي بازمي گردند.
رحيمي با بيان اينکه برخي افراد براي رفع مشکلات جنسي و به توصيه افرادي ناآگاه رو به مصرف اين دارو مي آورند، گفت: مصرف ترامادول نه تنها مشکلات آنها را رفع نمي کند، بلکه عوارض مخرب اين دارو شرايط را وخيم تر کرده و خود زمينه ساز مصرف انواع مواد مخدر ديگر و ورود به دنياي سياه اعتياد مي شود.
وي با ابراز تاسف از اينکه دسترسي آسان، قيمت کم و اين باور اشتباه که ترامادول اعتياد ايجاد نمي کند در کنار ناآگاهي از عوارض خطرناک اين دارو موجب شيوع گسترده مصرف آن حتي در سنين پايين شده است، گفت: اين در حالي است که مصرف ترامادول حتي با دلايل پزشکي در سنين زير 16 سال توصيه نمي شود و همچنين با توجه به افزايش احتمال عوارض دارويي مصرف آن، در سالمندان نيز بايد با احتياط فراوان تجويز شود. وي همچنين تصور اينکه ترامادول يک ترکيب نشاط آور بي ضرر است را تصوري غلط و عاميانه دانست و تاکيد کرد: براي رسيدن به حالاتي شبيه به ساير ترکيبات محرک مغزي افراد بايد ترامادول را با مقادير بسيار بيشتر از مقدار مجاز درماني مصرف نمايند و همين امر خود موجب بروز مسموميت و عوارض متعدد ناخواسته ناشي از ازدياد مقدار مصرف دارو مي شود که در مواردي متاسفانه حتي منجر به مرگ شده است.
وي در پايان تاکيد کرد: ترامادول فقط و فقط به عنوان مسکن و با نظر پزشک بايد مصرف شده و تمام موارد استفاده ديگر از ترامادول سوءمصرف تلقي شده که مي تواند عواقب جبران ناپذيري را با خود به همراه داشته باشد.
آثار «فست فودها» در كدام قسمت بدن است؟
کمبود
ويتامين B در فست فودها بر عملکرد سيستم عصبي مرکزي عملکرد منفي دارد.
متاسفانه مصرف فست فودها به علت فقر غذايي آن با مشکلاتي براي جسم همراه است چرا که غالبا مواد مورد نياز و حياتي بدن در آن موجود نيست. از جمله خطرات مهم و جدي که کمين مصرف کنندگان فست فودها هست تاثيرات آن بر روي عملکرد سيستم عصبي مرکزي است.
کمبود ويتامين B در فست فود يکي از اين خطرات جدي است چرا که کمبود آن مي تواند منجر به تخريب اعصاب، کاهش حافظه و بي حوصلگي و کندي ذهن شود.
از جمله موارد ديگري که مي تواند نگران کننده باشد کمبود موادي از جمله منيزيم، روي و آهن در ارزش غذايي فست فودها است چرا که منيزيم از جمله مواد غذايي مهم براي مغز است که مغز در برابر نوروتوکسين ها (موادي با اثرات تخريبي روي اعصاب) محافظت مي کند.
وجود نگه دارنده ها نيز در فست فودها را بايد جدي گرفت چرا که به تدريج مي توانند سبب بروز اختلالاتي در سيستم عصبي مرکزي شوند.
متاسفانه مصرف فست فودها به علت فقر غذايي آن با مشکلاتي براي جسم همراه است چرا که غالبا مواد مورد نياز و حياتي بدن در آن موجود نيست. از جمله خطرات مهم و جدي که کمين مصرف کنندگان فست فودها هست تاثيرات آن بر روي عملکرد سيستم عصبي مرکزي است.
کمبود ويتامين B در فست فود يکي از اين خطرات جدي است چرا که کمبود آن مي تواند منجر به تخريب اعصاب، کاهش حافظه و بي حوصلگي و کندي ذهن شود.
از جمله موارد ديگري که مي تواند نگران کننده باشد کمبود موادي از جمله منيزيم، روي و آهن در ارزش غذايي فست فودها است چرا که منيزيم از جمله مواد غذايي مهم براي مغز است که مغز در برابر نوروتوکسين ها (موادي با اثرات تخريبي روي اعصاب) محافظت مي کند.
وجود نگه دارنده ها نيز در فست فودها را بايد جدي گرفت چرا که به تدريج مي توانند سبب بروز اختلالاتي در سيستم عصبي مرکزي شوند.