داستان عکس»
«زندگی» با روزی
1500 تومان! 11
دی – 95
بیشمار
لعنت وننگ ابدی بر غارتگران حاکم باد که 38 سال است ایران را اشغال کرده اند و
شبانه روز مشغول جنگ افروزی و آدمکشی و خیانت و جنایت هستند وچوب حراج برمنابع و
ذخایر ایران زده ووطن فروشی می کنند و جامعه را به شدت طوری طبقاتی کرده اند که
عده ای اختلاس های هزاران میلیارد تومانی می کنند و از سوی دیگر اکثریت جمعیت کشور
محرومانی همچون تصویر این هموطن کپر نشین اند که روزی 1500 تومان یعنی کمنز 4دلار
با خانواده اش زندگی می کند
حالا که شما این یادداشت را می‌خوانید، زهرای قصه ما تنها و دورافتاده در
کپرش نشسته و رنج‌هایش را یک به یک به حصیرها می‌بافد. حتما تعداد زخم‌های
انگشتانش بیشتر شده و سایش حصیر دستانش را زمخت‌تر و مردانه کرده است.
اگر از هرمزگان به سمت شرق بروی به شهرستان «بشاگرد» می‌رسی؛ نامی آشنا که
سال‌هاست با عنوان «محرومیت» گره خورده است. در روستاهای بشاگرد کم نیست تعداد
کپرنشینانی که خیلی خوب یاد گرفته‌اند با فقر و نداری بسازند. فقر را هم کنار
بگذاری، سایه خشکسالی و دورافتادگی دست از سر کپرنشینان «بشاگرد» برنمی‌دارد.
کپرنشینان بشاگرد آب آشامیدنی ندارند و از کلیه‌درد می‌نالند. آن‌ها فقط باید از
درد به خود بپیچند؛ چون نه چیزی برای فروش دارند و نه پولی برای درمان. هرچه هست،
فقر، رنج و نداری است.
زهرا» یکی از کپرنشینان بشاگرد
زهرا یکی از زنان کپرنشین بشاگرد است که مثل خیلی دیگر از زن‌های روستا در
سن پایین ازدواج کرده و حالا شوهرش را از دست داده است. او با دست خالی مادر سه
بچه است. شوهرش چهار سال پیش بر اثر مصرف بالای تریاک فوت کرد. او سواد خواندن و
نوشتن ندارد و دچار کم‌خونی شدید و ضعف جسمی شده است.
زهرا از راه حصیربافی زندگی‌اش را می‌گذراند
زهرا مثل خیلی دیگر از زنان کپرنشین با حصیربافی خرج زندگی‌اش را درمی‌آورد.
فقر و نداری‌اش را به حصیرها می‌بافد و هر روز پینه‌های بیشتری ظرافت زنانه را از
دست‌هایش می‌ربایند. هرچند که درآمد ناچیزی دارد و برای دو روز کار، تنها 3
هزارتومان عایدش می‌شود! او و خیلی دیگر از زنان روستا برای کسب همین درآمد ناچیز،
مجبورند ساعات زیادی را ازصبح تا غروب در کوه‌ها برای جمع‌آوری برگ‌های حصیربافی
بگذرانند.
زهرا ساعت‌های طولانی به کوه می‌رود تا
برگ حصیربافی جمع کند
کپرنشینان از داشتن حمام، دستشویی و هر امکانات دیگری که فکرش را بکنید،
محروم‌اند. ماهی ریز خشک‌شده و کنسرو لوبیا غذای اصلی‌شان است. بیشتر زن‌ها،
شوهرانشان را از دست داده‌اند و تنهای تنها بار زندگی را به دوش می‌کشند.
این
تصاویر را «همت خواهی» (عکاس ایسنا) از روستاهای شهرستان بشاگرد ثبت کرده است.