اوین
نامه ی کیهان 4 شنبه 13 اردیبهشت ماه سال 1396
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "طناب شيطان!"
سربازجو
شریعت نداری بدجوری به سیم آخر زده است چون رقابت نامزدان نمایش ریاست جمهوری به
مرحله حساسی رسیده است . بنابرای
نهیچ علاقه ای ندارد تا شاهد تکرار سناریوی 24 خرداد- 92 باشد تا برایش دوباره در
29 اردیبهشت به وقوع به پیوندد تابرای 4 سال دیگر مجبور باشد تمام سطور اوین نامه
اش را اختصاص به سناریو سازی وانتقاد و... به حسن روحانی بدهد . بنابراین از موضع
شیطان شناسی روایت از شیطان و طناب های آماده اش برای انداختن دور گردن غیرمریدانش
کرده است که مقابلش مقاومت می کنند . لذا روحانی را متهم
به مرید شیطان یاآمریکا کرده وآخونددژخیم ابراهیم رئیسی را مقابل شیطان قرار داده است
تا توانسته باشد برای دژخیم رئیسی تبلیغ نمایش انتخابات ریاست جمهوری کرده باشد
در حکايت
ها آمده است؛ شخصي ابليس - يعني همان شيطان بزرگ - را در خواب ديد که طناب هاي
کوتاه و بلند فراواني به دست دارد. با تعجب پرسيد؛ اينهمه طناب براي چيست؟ ابليس
گفت؛ هر يک از اين طناب ها را به گردن يکي از بندگان خدا مي اندازم و آنها را از
صراط مستقيم منحرف کرده و به سوي خود مي کشانم. طرف که حيرتش به کنجکاوي تبديل شده
بود، پرسيد؛ کداميک از اين طناب ها را براي من در نظر گرفته اي؟ شيطان بزرگ خنديد
و گفت؛ تو که خودت با پاي خود به سوي من آمده اي ديگر نيازي به طناب و کش و واکش
نداري! اين طناب ها براي کساني است که در مقابل من مقاومت مي کنند و حاضر به
رويگرداني از صراط مستقيم نيستند.
گفته اند - و حکيمانه نيز هست - که در مثل مناقشه نيست و از اين روي خطاب به کساني که ادعا مي کنند برجام سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است بايد گفت؛ وقتي آنچه را که آمريکا و متحدانش در پي آن بوده اند، بي چون و چرا به آنها تحويل داده ايد، ديگر چه نيازي به حمله نظامي دارند؟! ماجراي شما شبيه داستان کسي است که با افتخار مي گفت؛ هميشه در همه دعواها و منازعات، بنده حرف آخر را مي زنم! پرسيدند؛ حرف آخرت چيست که طرف مقابل را وادار مي کند دست از نزاع بردارد و به نفع تو کنار بکشد؟! طرف پاسخ داد؛ مي گويم؛ بله قربان! حق با شماست، بنده اشتباه مي کنم! بفرمائيد هر چه دلتان مي خواهد انجام بدهيد!
گفته اند - و حکيمانه نيز هست - که در مثل مناقشه نيست و از اين روي خطاب به کساني که ادعا مي کنند برجام سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است بايد گفت؛ وقتي آنچه را که آمريکا و متحدانش در پي آن بوده اند، بي چون و چرا به آنها تحويل داده ايد، ديگر چه نيازي به حمله نظامي دارند؟! ماجراي شما شبيه داستان کسي است که با افتخار مي گفت؛ هميشه در همه دعواها و منازعات، بنده حرف آخر را مي زنم! پرسيدند؛ حرف آخرت چيست که طرف مقابل را وادار مي کند دست از نزاع بردارد و به نفع تو کنار بکشد؟! طرف پاسخ داد؛ مي گويم؛ بله قربان! حق با شماست، بنده اشتباه مي کنم! بفرمائيد هر چه دلتان مي خواهد انجام بدهيد!
در حکايت
ها آمده است؛ شخصي ابليس - يعني همان شيطان بزرگ - را در خواب ديد که طناب هاي
کوتاه و بلند فراواني به دست دارد. با تعجب پرسيد؛ اينهمه طناب براي چيست؟ ابليس
گفت؛ هر يک از اين طناب ها را به گردن يکي از بندگان خدا مي اندازم و آنها را از
صراط مستقيم منحرف کرده و به سوي خود مي کشانم. طرف که حيرتش به کنجکاوي تبديل شده
بود، پرسيد؛ کداميک از اين طناب ها را براي من در نظر گرفته اي؟ شيطان بزرگ خنديد
و گفت؛ تو که خودت با پاي خود به سوي من آمده اي ديگر نيازي به طناب و کش و واکش
نداري! اين طناب ها براي کساني است که در مقابل من مقاومت مي کنند و حاضر به
رويگرداني از صراط مستقيم نيستند.
گفته اند - و حکيمانه نيز هست - که در مثل مناقشه نيست و از اين روي خطاب به کساني که ادعا مي کنند برجام سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است بايد گفت؛ وقتي آنچه را که آمريکا و متحدانش در پي آن بوده اند، بي چون و چرا به آنها تحويل داده ايد، ديگر چه نيازي به حمله نظامي دارند؟! ماجراي شما شبيه داستان کسي است که با افتخار مي گفت؛ هميشه در همه دعواها و منازعات، بنده حرف آخر را مي زنم! پرسيدند؛ حرف آخرت چيست که طرف مقابل را وادار مي کند دست از نزاع بردارد و به نفع تو کنار بکشد؟! طرف پاسخ داد؛ مي گويم؛ بله قربان! حق با شماست، بنده اشتباه مي کنم! بفرمائيد هر چه دلتان مي خواهد انجام بدهيد!
حالا خودتان قضاوت کنيد؛
- وقتي آنهمه امتياز نقد را يکجا و بي چون و چرا تحويل حريف مي دهيد و در مقابل، فقط يک مشت وعده نسيه مي گيريد که حريف همان وعده هاي نسيه را هم يکي پس از ديگري انکار مي کند و به قول خودتان دبه درمي آورد، و شما کمترين واکنشي نشان نمي دهيد! آيا براي حريف پيام ضعف و زبوني نفرستاده ايد؟!
- و يا در حالي که آمريکا روي فشار اقتصادي به کشورمان اصرار مي ورزد و با تحريم هاي پي در پي به مقابله با ايران اسلامي آمده است، ادعا مي کنيد «خزانه خالي است»! حريف را به ادامه فشار اقتصادي تشويق نکرده و پيام نداده ايد که «خوش به نشان آمده است»!
- و يا هنگامي که مي فرمائيد؛ آمريکا مي تواند با يک بمب و ظرف 5دقيقه تمام تاسيسات نظامي ما را ويران کند و از کار بيندازد! آيا مفهومي غير از اين دارد که دستهايتان را در مقابل آمريکا به نشانه تسليم بالا برده ايد!
- و يا وقتي با صداي بلند اعلام مي کنيد که دنياي امروز، دنياي مذاکره است و نه موشک، آيا غير از اين است که به حريف پيغام مي دهيد؛ نگران موشک هاي ما نباش، همه را از بين مي بريم!
- و در حالي که گسترش توليد مي تواند باطل السحر تحريم ها باشد، فلان مدير ارشد دولت شما توان توليد ايراني ها را در حد پختن آبگوشت بزباش و خورشت قرمه سبزي معرفي مي کند، آيا از اين طريق براي آمريکا پيام فلاکت نفرستاده ايد؟
- و يا در حالي که بيکاري بلاي جان مردم شده است و شما در همان حال کترينگ قطارهاي مسافربري را به شرکت هاي اتريشي مي دهيد، ساخت آزادراه شمال را به ايتاليايي ها مي سپاريد و با افتخار اعلام مي کنيد بايد مدير هم از خارج وارد کنيم! تصويري از ورشکستگي و ناتواني به حريف ارائه نکرده ايد؟
- و يا در حالي که آمريکا و متحدانش به شدت از اقتدار منطقه اي ايران به وحشت افتاده اند، آقاي کرباسچي براي افتتاح ستاد انتخاباتي رئيس جمهور به اصفهان مي رود و در آنجا حضور رزمندگان اسلام در منطقه را مورد حمله قرار مي دهد، آيا اظهارات ايشان براي حريف به معناي آن نيست که نبايد نگران مقابله جمهوري اسلامي ايران با داعش باشند؟! و اين مفهوم را القاء نمي کند که دولت در پي آن است تا اصلي ترين مانع پيش روي تروريست ها را کنار بزند و راه را براي ورود تکفيري ها به داخل کشور هموار سازد و... دهها و صدها نمونه ديگر از اين دست که فهرست آن نيز مثنوي هفتاد من کاغذ خواهد بود.
ديروز آقاي مجيد انصاري معاون پارلماني دولت در مراسم روز کارگر، ادعاي هميشگي آقاي رئيس جمهور و برخي ديگر از دولتمردان را تکرار کرده و گفته است؛
«مردم با انتخاب دولت تدبير و اميد و تيمي که مي تواند با دنيا صحبت کند، سايه جنگ را از سر کشور دور کرده اند»!
حالا بايد از دولت محترم درخواست کرد که به اين پرسش ها پاسخ بدهد؛
1- با توجه به انبوه امتيازاتي که به آمريکا داده ايد و آنهمه اظهار عجز و ناتواني که از خود نشان داده ايد و کشور و مردم را با بسياري از مشکلات کمرشکن که ايده آل آمريکا بوده و هست روبرو کرده ايد و به همه باج خواهي هاي آمريکا تا آنجا که در اختيار شما بود تن داده ايد و ... بفرمائيد آمريکا براي چه بايد به ايران اسلامي حمله کند؟ و آيا داستان شما مصداق همان شخص ياد شده در حکايت اول اين وجيزه نيست که شيطان بزرگ براي کشيدن او به سوي خود نيازي به طناب نداشت؟! خودتان قضاوت کنيد! دقيقا به علت همين وادادگي و بالا بردن دست ها در مقابل آمريکاست که مقامات آمريکايي و از جمله اوباما، با افتخار مي گويد بدون شليک يک گلوله و فقط با غلاف خالي اسلحه ايران را وادار به تسليم کرديم!
آقاي روحاني! آيا به خاطر داريد که مقامات غربي از حضرتعالي چه ارزيابي تاسف آوري داشتند. به عنوان مثال، تفسير راديو فرانسه را به ياد مي آوريد که با وقاحت اعلام کرده بود «روحاني فروشنده بدهکاري است که خود را ناگزير از فروش منافع ملي کشورش مي داند» و توصيه کرده بود «هر چه در انجام توافق صبر بيشتري داشته باشيم وضعيت اين فروشنده دشوارتر و در نتيجه قيمت فروش پايين تر خواهد آمد».
آقاي رئيس جمهور، اين برداشت راديو فرانسه از برخورد جنابعالي با آمريکا و متحدانش مربوط به تاريخ 19 مهر 1392 يعني در آغاز به کار دولت شماست. اکنون به کارنامه 4 سال گذشته نگاهي بيندازيد و خودتان قضاوت بفرمائيد که آيا منافع ملي کشورتان را با ارزان ترين قيمت - بخوانيد در برابر تقريبا هيچ- به دشمن واگذار نکرده ايد؟! به بيان ديگر، دولت شما بدون اينکه آمريکا نيازي به جنگ داشته باشد و به قول اوباما، فقط با غلاف خالي اسلحه، آنچه را مي خواسته بدست آورده است.
2- آقاي روحاني مي فرمايند برجام، سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است! که بايد پرسيد؛ مگر هدف از توافق هسته اي و برجام، دور کردن سايه جنگ بود؟ شما رفته بوديد که تحريم ها را لغو کنيد و 4 سال تمام همه امکانات و ظرفيت هاي کشور را در اين مسير به کار گرفتيد و اکنون با دست هاي تقريبا خالي و يا به قول رئيس کل محترم بانک مرکزي، با «دستاوردهاي تقريبا هيچ» از راه آمده ايد. حضرتعالي بارها وعده لغو تحريم ها را داده بوديد و آن روزها که تصور مي کرديد از برجام چيزي عايد ملت مي شود، هيچ سخني - حتي يک کلمه - از سايه جنگ که قرار است رفع شود بر زبان نياورده بوديد. به عنوان مثال و فقط به عنوان يک نمونه، حضرتعالي بعدازظهر روز سه شنبه 23 تيرماه 94 در سالن اجلاس سران، با افتخار و مباهات خطاب به ملت فرموديد؛
«امروز به ملت شريف ايران اعلام مي کنم تمام تحريم ها، حتي تحريم هاي موشکي، تسليحاتي و اشاعه اي به صورتي که در قطعنامه بوده لغو مي شود»! و تاکيد کرديد «تمام تحريم هاي بانکي، بيمه اي، مالي، حمل و نقل، پتروشيمي، فلزات سنگين و تحريم هاي اقتصادي به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعليق و حتي تحريم تسليحاتي نيز کنار گذاشته مي شود»! و...
اگر هدف از برجام، دور کردن سايه جنگ بود، چرا آن روز کمترين اشاره اي به آن نکرديد؟ و با افتخار از لغو همه تحريم ها خبر داديد؟! و امروز که مي بينيد دستاورد برجام «تقريبا هيچ» بوده است، پاي سايه جنگ را به ميان مي کشيد و اصرار داريد اين تلقي موهوم و دروغ را دستاورد برجام معرفي کنيد! براي اين پرسش منطقي که به اسناد آن اشاره شد چه پاسخي داريد؟!
3- دولت يازدهم نه فقط سايه جنگ را دور نکرده است، بلکه با اظهار عجز و ناتواني و امتياز دادن هاي فراوان به حريف، دندان طمع دشمن را تيز کرده و سايه جنگ را که فرزندان جان برکف اين مرز و بوم از مرزهاي ايران اسلامي دور کرده بودند، به ايران نزديک کرده است و اگر ترس آمريکا از مقابله جانانه مردم حاضر در صحنه و رزمندگان فداکار نبود، با توجه به ضعف فراواني که دولت شما در مقابل آمريکا از خود نشان داده است، لحظه اي در تصميم به حمله نظامي درنگ نمي کرد. به بيان ديگر دولت آقاي روحاني با ابراز ضعف و ناتواني در مقابل آمريکا و متحدانش، آنان را به حمله نظامي تشويق هم کرده است ولي آمريکا به خوبي مي داند که در ايران با مردم پاکباخته و رزمندگان از جان گذشته طرف است که جرات حمله ندارد و نه با برخي از دولتمردان - فقط برخي از آنها - که حاضرند از ترس مرگ خودکشي کنند. نويسنده: حسين شريعتمداري
گفته اند - و حکيمانه نيز هست - که در مثل مناقشه نيست و از اين روي خطاب به کساني که ادعا مي کنند برجام سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است بايد گفت؛ وقتي آنچه را که آمريکا و متحدانش در پي آن بوده اند، بي چون و چرا به آنها تحويل داده ايد، ديگر چه نيازي به حمله نظامي دارند؟! ماجراي شما شبيه داستان کسي است که با افتخار مي گفت؛ هميشه در همه دعواها و منازعات، بنده حرف آخر را مي زنم! پرسيدند؛ حرف آخرت چيست که طرف مقابل را وادار مي کند دست از نزاع بردارد و به نفع تو کنار بکشد؟! طرف پاسخ داد؛ مي گويم؛ بله قربان! حق با شماست، بنده اشتباه مي کنم! بفرمائيد هر چه دلتان مي خواهد انجام بدهيد!
حالا خودتان قضاوت کنيد؛
- وقتي آنهمه امتياز نقد را يکجا و بي چون و چرا تحويل حريف مي دهيد و در مقابل، فقط يک مشت وعده نسيه مي گيريد که حريف همان وعده هاي نسيه را هم يکي پس از ديگري انکار مي کند و به قول خودتان دبه درمي آورد، و شما کمترين واکنشي نشان نمي دهيد! آيا براي حريف پيام ضعف و زبوني نفرستاده ايد؟!
- و يا در حالي که آمريکا روي فشار اقتصادي به کشورمان اصرار مي ورزد و با تحريم هاي پي در پي به مقابله با ايران اسلامي آمده است، ادعا مي کنيد «خزانه خالي است»! حريف را به ادامه فشار اقتصادي تشويق نکرده و پيام نداده ايد که «خوش به نشان آمده است»!
- و يا هنگامي که مي فرمائيد؛ آمريکا مي تواند با يک بمب و ظرف 5دقيقه تمام تاسيسات نظامي ما را ويران کند و از کار بيندازد! آيا مفهومي غير از اين دارد که دستهايتان را در مقابل آمريکا به نشانه تسليم بالا برده ايد!
- و يا وقتي با صداي بلند اعلام مي کنيد که دنياي امروز، دنياي مذاکره است و نه موشک، آيا غير از اين است که به حريف پيغام مي دهيد؛ نگران موشک هاي ما نباش، همه را از بين مي بريم!
- و در حالي که گسترش توليد مي تواند باطل السحر تحريم ها باشد، فلان مدير ارشد دولت شما توان توليد ايراني ها را در حد پختن آبگوشت بزباش و خورشت قرمه سبزي معرفي مي کند، آيا از اين طريق براي آمريکا پيام فلاکت نفرستاده ايد؟
- و يا در حالي که بيکاري بلاي جان مردم شده است و شما در همان حال کترينگ قطارهاي مسافربري را به شرکت هاي اتريشي مي دهيد، ساخت آزادراه شمال را به ايتاليايي ها مي سپاريد و با افتخار اعلام مي کنيد بايد مدير هم از خارج وارد کنيم! تصويري از ورشکستگي و ناتواني به حريف ارائه نکرده ايد؟
- و يا در حالي که آمريکا و متحدانش به شدت از اقتدار منطقه اي ايران به وحشت افتاده اند، آقاي کرباسچي براي افتتاح ستاد انتخاباتي رئيس جمهور به اصفهان مي رود و در آنجا حضور رزمندگان اسلام در منطقه را مورد حمله قرار مي دهد، آيا اظهارات ايشان براي حريف به معناي آن نيست که نبايد نگران مقابله جمهوري اسلامي ايران با داعش باشند؟! و اين مفهوم را القاء نمي کند که دولت در پي آن است تا اصلي ترين مانع پيش روي تروريست ها را کنار بزند و راه را براي ورود تکفيري ها به داخل کشور هموار سازد و... دهها و صدها نمونه ديگر از اين دست که فهرست آن نيز مثنوي هفتاد من کاغذ خواهد بود.
ديروز آقاي مجيد انصاري معاون پارلماني دولت در مراسم روز کارگر، ادعاي هميشگي آقاي رئيس جمهور و برخي ديگر از دولتمردان را تکرار کرده و گفته است؛
«مردم با انتخاب دولت تدبير و اميد و تيمي که مي تواند با دنيا صحبت کند، سايه جنگ را از سر کشور دور کرده اند»!
حالا بايد از دولت محترم درخواست کرد که به اين پرسش ها پاسخ بدهد؛
1- با توجه به انبوه امتيازاتي که به آمريکا داده ايد و آنهمه اظهار عجز و ناتواني که از خود نشان داده ايد و کشور و مردم را با بسياري از مشکلات کمرشکن که ايده آل آمريکا بوده و هست روبرو کرده ايد و به همه باج خواهي هاي آمريکا تا آنجا که در اختيار شما بود تن داده ايد و ... بفرمائيد آمريکا براي چه بايد به ايران اسلامي حمله کند؟ و آيا داستان شما مصداق همان شخص ياد شده در حکايت اول اين وجيزه نيست که شيطان بزرگ براي کشيدن او به سوي خود نيازي به طناب نداشت؟! خودتان قضاوت کنيد! دقيقا به علت همين وادادگي و بالا بردن دست ها در مقابل آمريکاست که مقامات آمريکايي و از جمله اوباما، با افتخار مي گويد بدون شليک يک گلوله و فقط با غلاف خالي اسلحه ايران را وادار به تسليم کرديم!
آقاي روحاني! آيا به خاطر داريد که مقامات غربي از حضرتعالي چه ارزيابي تاسف آوري داشتند. به عنوان مثال، تفسير راديو فرانسه را به ياد مي آوريد که با وقاحت اعلام کرده بود «روحاني فروشنده بدهکاري است که خود را ناگزير از فروش منافع ملي کشورش مي داند» و توصيه کرده بود «هر چه در انجام توافق صبر بيشتري داشته باشيم وضعيت اين فروشنده دشوارتر و در نتيجه قيمت فروش پايين تر خواهد آمد».
آقاي رئيس جمهور، اين برداشت راديو فرانسه از برخورد جنابعالي با آمريکا و متحدانش مربوط به تاريخ 19 مهر 1392 يعني در آغاز به کار دولت شماست. اکنون به کارنامه 4 سال گذشته نگاهي بيندازيد و خودتان قضاوت بفرمائيد که آيا منافع ملي کشورتان را با ارزان ترين قيمت - بخوانيد در برابر تقريبا هيچ- به دشمن واگذار نکرده ايد؟! به بيان ديگر، دولت شما بدون اينکه آمريکا نيازي به جنگ داشته باشد و به قول اوباما، فقط با غلاف خالي اسلحه، آنچه را مي خواسته بدست آورده است.
2- آقاي روحاني مي فرمايند برجام، سايه جنگ را از سر ملت دور کرده است! که بايد پرسيد؛ مگر هدف از توافق هسته اي و برجام، دور کردن سايه جنگ بود؟ شما رفته بوديد که تحريم ها را لغو کنيد و 4 سال تمام همه امکانات و ظرفيت هاي کشور را در اين مسير به کار گرفتيد و اکنون با دست هاي تقريبا خالي و يا به قول رئيس کل محترم بانک مرکزي، با «دستاوردهاي تقريبا هيچ» از راه آمده ايد. حضرتعالي بارها وعده لغو تحريم ها را داده بوديد و آن روزها که تصور مي کرديد از برجام چيزي عايد ملت مي شود، هيچ سخني - حتي يک کلمه - از سايه جنگ که قرار است رفع شود بر زبان نياورده بوديد. به عنوان مثال و فقط به عنوان يک نمونه، حضرتعالي بعدازظهر روز سه شنبه 23 تيرماه 94 در سالن اجلاس سران، با افتخار و مباهات خطاب به ملت فرموديد؛
«امروز به ملت شريف ايران اعلام مي کنم تمام تحريم ها، حتي تحريم هاي موشکي، تسليحاتي و اشاعه اي به صورتي که در قطعنامه بوده لغو مي شود»! و تاکيد کرديد «تمام تحريم هاي بانکي، بيمه اي، مالي، حمل و نقل، پتروشيمي، فلزات سنگين و تحريم هاي اقتصادي به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعليق و حتي تحريم تسليحاتي نيز کنار گذاشته مي شود»! و...
اگر هدف از برجام، دور کردن سايه جنگ بود، چرا آن روز کمترين اشاره اي به آن نکرديد؟ و با افتخار از لغو همه تحريم ها خبر داديد؟! و امروز که مي بينيد دستاورد برجام «تقريبا هيچ» بوده است، پاي سايه جنگ را به ميان مي کشيد و اصرار داريد اين تلقي موهوم و دروغ را دستاورد برجام معرفي کنيد! براي اين پرسش منطقي که به اسناد آن اشاره شد چه پاسخي داريد؟!
3- دولت يازدهم نه فقط سايه جنگ را دور نکرده است، بلکه با اظهار عجز و ناتواني و امتياز دادن هاي فراوان به حريف، دندان طمع دشمن را تيز کرده و سايه جنگ را که فرزندان جان برکف اين مرز و بوم از مرزهاي ايران اسلامي دور کرده بودند، به ايران نزديک کرده است و اگر ترس آمريکا از مقابله جانانه مردم حاضر در صحنه و رزمندگان فداکار نبود، با توجه به ضعف فراواني که دولت شما در مقابل آمريکا از خود نشان داده است، لحظه اي در تصميم به حمله نظامي درنگ نمي کرد. به بيان ديگر دولت آقاي روحاني با ابراز ضعف و ناتواني در مقابل آمريکا و متحدانش، آنان را به حمله نظامي تشويق هم کرده است ولي آمريکا به خوبي مي داند که در ايران با مردم پاکباخته و رزمندگان از جان گذشته طرف است که جرات حمله ندارد و نه با برخي از دولتمردان - فقط برخي از آنها - که حاضرند از ترس مرگ خودکشي کنند. نويسنده: حسين شريعتمداري