موسوی لاری: مقابل رای مردم
صف كشيده‌اند 9تیر-96
«حملات به دولت كاملا طبيعي است، چون شكست خوردند به جاي اين كه اخلاق را
رعايت كنند، به واكنش‌هاي غير معقول دست مي‌زنند... من فكر مي‌كنم بخشي از اين
بداخلاقي‌ها هم به اميد تاثيرگذاري روي تصميم آقاي روحاني براي انتخاب همكاران
آينده است.»
به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «حمله به روحاني از تريبون‌هاي مختلف
و به بهانه‌هاي گوناگون در تمام چهار سال گذشته امري دايمي و عادي بود كه گاه با
شدت بيشتر و گاه با شدت كمتري انجام مي‌شد اما در طول يك ماه و چند روز گذشته از
انتخابات ٢٩ ارديبهشت اين حمله‌ها رنگ و بوي ديگري به خود گرفته است. اگر در چهار
سال گذشته در روزنامه‌ها و فضاي مجازي و صداوسيما براي حمله به رييس‌جمهور تدارك
مي‌ديدند امروز در خيابان و راهپيمايي روز قدس رسما توهين مي‌كنند و با اشعار
هجوگونه در نماز عيد فطر او را خطاب توهين‌هاي‌شان قرار مي‌دهند. تغيير رويه
مخالفان روحاني به چه دليلي است؟ روحاني در زماني كه صندلي قدرت را در دست گرفته
چه در سال ٩٢ و چه در ٩٦ با حملات گسترده‌اي مواجه شده است تا آنجا كه حتي برخي
اصلاح‌طلبان شناخته شده نيز بر اين باور هستند دولت خاتمي آن قدر تحت فشار نبود كه
دولت روحاني تحت فشار است كه همين امر موجب نگراني‌هاي زيادي مي‌شود. يك ماه پيش
روحاني توانست با آراي چشمگيري صندلي پاستور را مجددا به نام خود كند. همين موضوع
باعث عصبانيت خيلي از تندروها شد كه در روز قدس توانستند تا حدودي اين خشم را در
قالبي ناپسند نمايش دهند ولي اين همه داستان نيست اين افراد تمام تلاش خود را مي‌كنند
تا بتوانند كابينه دولت دوازدهم كه قطب اصلي دولت به شمار مي‌آيد را به نام خود
كنند و به اين طريق مي‌خواهند موفق شوند. عبدالواحد موسوي لاري، وزير كشور دولت
اصلاحات خود سابقه مفصلي از برخورد با چنين تجمعاتي دارد چه آن كه او وارث وزير
كشوري بود به نام عبدالله نوري كه در نماز جمعه مورد ضرب و شتم قرار گرفت. موسوي
لاري معتقد است هدف غايي اين حمله‌ها اثرگذاري بر تركيب كابينه روحاني است.
متن این پرسش و پاسخ را با هم می‌خوانیم:
شاهد هستيم بعد از پيروزي آقاي روحاني در انتخابات
رياست‌جمهوري اخير حملات زيادي به ايشان شد و توهين و تخريب رييس‌جمهور حتي در
كوچه خيابان و از تريبون‌هاي مختلف از جمله در روز قدس و نماز عيد فطر صورت مي‌گيرد.
ارزيابي شما از اين موضوع چيست؟
چيزي كه در روز قدس اتفاق افتاد، در حقيقت واكنش غير اخلاقي عده‌اي بود كه
در جريان انتخابات از مردم شكست خورده بودند و تلقي آنها اين بود كه در جريانات
انتخابات مي‌توانند به اهداف خود برسند و مردم مسير ديگري را انتخاب كردند. اين
واكنش در واقع واكنش در مقابل راي و نظر مردم بود اما اين كه چرا اين جريان به اين
شكل واكنش نشان مي‌دهد و در روز قدس روزي كه مردم ما دارند با مردم فلسطين اعلام
همبستگي مي‌كنند و دنيا را به وحدت دعوت مي‌كنند عليه رژيم اشغالگر قدس، روزي كه
روز همبستگي ملي ما و ملت ما با ملت‌هاي مظلوم به خصوص ملت مظلوم فلسطين به شمار
مي‌آيد، اينها به كسي كه نماينده افكار عمومي ماست، كسي كه آراي قابل توجهي را
آورد و او را به عنوان بالاترين مرجع اجرايي كشور انتخاب كردند، توهين و ناسزا
گفته مي‌شود. اين جريان نشان مي‌دهد كه نه به اخلاق اسلامي پايبند است و نه به
قواعد و مناسبات سياسي خود را مقيد مي‌داند و نه حتي شرايط داخلي و مسائل بين‌الملل
را درك مي‌كند. صحنه‌اي كه در روز قدس ديده شد نوعي شورش كور عليه راي مردم و
اهانت به ملت بود. مديران كشور و به خصوص مسوولان قضايي بايد در مقابل اين
هنجارشكني واكنش مناسب نشان بدهند. رفتار اين عناصر كاملا سازمان‌يافته و مهندسي
شده بود. عناصري نبودند كه خودسر وارد صحنه شده باشند و بايد با اين سازمان‌ها و
عناصر برخورد جدي شود. يعني همه آن چيزي كه پشت اين جريان است، بايد مورد توجه
دستگاه امنيتي و قضايي قرار بگيرد تا ما شاهد آبروريزي بيشتري در سطح ملي و بين‌المللي
نباشيم.
به نظر شما اين فشارها نسبت به قبل از پيروزي آقاي
روحاني بيشتر نشده است؟
بله. به دليل اين كه عده‌اي شكست خوردند و به آن چيزي كه ترسيم كرده
بودند، نرسيدند و به نظر من، اين حملات كاملا طبيعي است، چون شكست خوردند به جاي
اين كه اخلاق را رعايت كنند، به واكنش‌هاي غير معقول دست مي‌زنند. يك بخشي هم به
نظر مي‌رسد كه اين افراد در انتخابات ناموفق بودند و الان مي‌خواهند در چينش
كابينه و شكل‌گيري دولت جديد تاثيرگذار باشند. دل‌شان مي‌خواهد كه آقاي روحاني
دولت را آن گونه كه آنها مي‌پسندند، سامان بدهد و از همكاراني دعوت كند كه به آنها
علاقه‌مند هستند. من فكر مي‌كنم بخشي از اين بداخلاقي‌ها هم به اميد تاثيرگذاري
روي تصميم آقاي روحاني براي انتخاب همكاران آينده است.
به نظر شما موفق مي‌شوند؟
هر اندازه كه در جريان انتخابات موفق شدند، در اين برنامه‌ريزي هم موفق مي‌شوند.
چون اين نوع حركات به گونه‌اي است كه اگر شما دقت كرده باشيد، مي‌بينيد از روز قدس
كه اين اتفاق افتاده تا به امروز هيچ كسي، هيچ جرياني حاضر نشده است از اين افراد
حمايت كند براي اين كه كار بسيار ناپسنديده‌اي بوده و غير قابل قبول. به همين دليل
هم اين نوع حركت‌ها به جاي نتيجه‌گيري مثبت براي عاملان آن منفي مي‌شود براي آنها
و افكار عمومي هم با اينها به گونه ديگري برخورد مي‌كند. باور من اين است كه اين
روش‌ها شكست خورده است و ديگر جواب نمي‌دهد. بهتر است كه عناصر پشت پرده اينها سعي
كنند كه با مردم همگام بشوند، سعي كنند كه راي مردم را به رسميت بشناسند و بپذيرند
كه مردم مسيري را انتخاب كردند و آنها هم بايد در چارچوب همان مسير حركت كنند.
آيا به نظر شما اين فشارها و حملات در دولت دوازدهم
بيشتر از دولت يازدهم خواهد شد يا خير؟
بستگي به نوع برخورد خود دولت و شخص آقاي روحاني دارد. اگر آقاي روحاني با
صلابت و همين طور كه تا حالا آمده مسير را خوب هدايت كند من فكر مي‌كنم بعد از يك
مدتي اينها وقتي ببينند كه طرفي نمي‌بندند و اين رفتارها براي‌شان سودي ندارد
لااقل سعي مي‌كنند كه مرتكب اين نوع اشتباهات نشوند يا اگر هم بشوند كمتر مرتكب
اشتباه بشوند. دولت بايد تمام تلاش خود را در اين چهار سال باقي مانده انجام بدهد.
دولت بايد چه استراتژي‌ای را در پيش بگيرد كه ديگر
شاهد اين گونه حوادث نباشد؟
مسير دولت روشن است. دولت به عنوان نهاد قانوني برآمده از راي مردم بايد
بيش از هر كسي پاسدار راي مردم باشد و جهت‌گيري مردم را هدف قرار بدهد. آن هدفي كه
دولت بايد دنبال كند اين است كه پيام راي مردم را خوب درك كند و به راي مردم
وفادار بماند و در چارچوب انتظارات مردم حركت كند. اگر چنين عمل كند مردم با تمام
وجود پشت سر دولت خواهند بود و افراد مردم‌ستيز هم كاري نمي‌توانند كنند. دولت
مخصوصا شخص آقاي رييس‌جمهور بايد مراقبت بكند كه اين حركات به راي مردم لطمه وارد
نكند و نبايد روي راي مردم تاثير داشته باشد. تلقي من اين است كه حتما آقاي روحاني
چنين خواهد بود و اگر آقاي روحاني وفادار بماند به محتواي راي مردم كه چنين خواهد
بود اين افراد هيچگاه نمي‌توانند به مقصد برسند.
در دولت يازدهم انتقاداتي به شخص آقاي روحاني از جانب
اصلاح‌طلبان وارد بود كه برخي از اين انتقادات را عملياتي نمي‌كرد. حال بايد چه
تغييري را ايجاد كند تا مورد انتقاد قرار نگيرد؟
نخستين تغيير همين كه شما گفتيد. بايد احساس كند كه كساني كه دل در گرو
منافع ملي دارند او را مشفقانه نقد مي‌كنند، اين نقد مشفقانه را به عنوان يك هديه
تلقي كند و واكنش منفي نداشته باشد. ثانيا جاهايي كه تصميم اشتباهي گرفته است با
جرأت و جسارت از مسير اشتباه يا تصميم اشتباهي كه گرفته برگردد. اين به نظر من
درسي است كه دولتمردان ما از دوره اول‌شان بايد داشته باشند. حالا ممكن است انسان
در مسير گاهي اشتباه كند. بهترين كار اين است كه وقتي دلسوزان جامعه آن مسير را
نقد مي‌كنند و نقد آنها هم مشفقانه و درست است بر اساس آن عمل كنند و راه يا
تصميمات را تصحيح كنند تا ان‌شاءالله دولت و ملت بتوانند به اهداف‌شان برسند.
آقاي روحاني كابينه دولت يازدهم خود را از تمامي
گرايش‌هاي سياسي استفاده كرد كه همين امر باعث انتقادات زيادي از ايشان شد و حتي
در سه سال عمر دولت نيز دست به اين چيدمان نزد؛ با توجه به فضايي كه در سياست ما
به وجود آمده اساسا آيا شما پيشنهاد مي‌كنيد كه كابينه دولت دوم خود را با همين
تركيب پيش ببرد يا خير؟
خير. من معتقد هستم كه مردم در جريان انتخابات، در تجمعات، در نشست‌هايي كه
داشتند راه را به دولتمردان نشان دادند و قاعدتا آقاي روحاني همان طور كه خودشان
هم گفتند نياز دارند به بازنگري و متناسب با اين مسيري كه مردم نشان دادند بايد
دولت چيده بشود و مديران انتخاب بشوند. خود آقاي روحاني هم من فكر مي‌كنم به اين
مساله واقف است و اعلام هم كرده است و بايد همه كمك كنند كه آقاي روحاني در چينش
نيروها متناسب با انتظاراتي كه مردم دارند اقدام كنند.
مردادماه مراسم تنفيذ روحاني در مجلس شوراي اسلامي
برگزار مي‌شود. تا به امروز درباره چينش كابينه خروجي خاصي به گوش نمي‌رسد دليل
اين موضوع را در چه مي‌بينيد؟
بالاخره دولت نسبت به چهار سال قبل تجربه بيشتري دارد و با اين تجريه كار
را پيش مي‌برد. قاعدتا آقاي روحاني در طول اين چهار سال چهره‌هاي جديدي را خودش
شناسايي كرده است و دوستاني كه با ايشان همكاري مي‌كنند حتما روي افراد جديدي كار
كردند و ضرورتي هم ندارد كه از حالا مطرح شود بالاخره تا مرداد ماه زمان زيادي
مانده است.
ارزيابي‌تان از دولت يازدهم چيست؟
بالاخره دولت يازدهم در شرايط ويژه‌اي شكل گرفت. دولت يازدهم تحت تاثير
مجلس نهم بود و مجلس نهم بالاخره نظرات خودش را تا حدود زيادي به رييس‌جمهور تحميل
كرده بود. مجلس دهم همراهي بيشتري با رييس‌جمهور دارد و آقاي رييس‌جمهور با
نمايندگان فعلي مجلس گفتمان نزديك به هم دارند و آرمان‌هاي‌شان به هم نزديك‌تر است
لذا نوعي همگرايي بين دولت و مجلس شكل مي‌گيرد كه اين خود در چينش نيروها مي‌تواند
موثر باشد و آن تقابلي كه در مجلس نهم بين دولت و مجلس بود الان به آن شكل وجود
ندارد. اگر هم باشد يك اقليت محدودي هستند كه خيلي راه به جايي نخواهند برد. شاهد
بوديم مجلس نهم همراه دولت نبود و اين موضوع باعث شد كه روحاني خيلي از افرادي كه
چهره قابل قبولي براي آن وزارتخانه بودند، راي لازم را نياوردند و اگر مجلس آن
دوره به آنها راي نداده دليل بر اين نيست كه آنها مناسب براي آن سمت يا پست
نيستند، بنابراين افرادي كه آن مجلس راي نداده قابل طرح هستند و مي‌شود آقاي
روحاني مجددا آنها را مطرح كند و از اين مجلس براي آنها راي اعتماد بگيرد.