شما بگوئید راز این معما چیست؟

شما بگوئید راز این معما چیست؟  7مرداد-96

سیاست یک بام ودو هوا یا موش وگربه بازی قوهفاسدقضاییه موجب آنچنان گلاب ز دگی  شده است که صدای ا عتراض یک خودی را بلندکرده  که این چه بازی یا معمای ساختگی است که با مدعیان بهار حامی احمدی نژاد می شود؟

فضای عمومی کشور به شکل غریبی موجب نگرانی دوستداران انقلاب اسلامی است. گذشته از اخباری که به صورت رسمی منتشر می‌شوند و به گسترش این فضا کمک می‌کنند،هجوم بی‌سابقه شایعات درست و نادرست دنیای بی‌کران و غیر قابل کنترل مجازی هم سراسر آکنده از مطالبی است که برای مردم علاوه بر یاس و نگرانی احساس خطر از آینده کشور را نیز بدنبال دارد،هر چند عده‌ای با توسل به تئوری توطئه همه این برداشت‌ها را غیر واقعی و توهم می‌دانند و می‌گویند اتاق فکری آن بالا همه چیز را رصد می‌کند و حتی خود به آن جهت می‌دهد ولی بر فرض هم که چنین باشد و مسئولین کشور از چپ و از راست همه یک دل و یک جهت فقط کارشان به فضا سازی محدود گردد با باورهای مردم و نگرانی‌های ساختار شکن آنها چه می‌توان کرد، چهره‌های در هم کشیده شهروندان و پرخاشگری‌ها و بد اخلاقی‌ها و سئوالات بی‌شمار آنها چه می‌شود؟ تبعات افسردگی و از دست دادن امید به آینده نتایج و آثار وصف ناپذیر فرهنگی و اجتماعی دارد که همراه با مشکلات روز افزون اقتصادی و معیشتی مردم می‌تواند فاجعه آفرین باشد.
آنان می‌گویند اگر این مسائل صحت دارد پس چرا برخورد نمی‌شود و اطلاع رسانی نمی‌گردد و اگر بازی بزرگان است پس چرا رای آنها بر علیه خودشان مورد استفاده قرار می‌گیرد؟آیا بازیچه هستند؟ مردمی که می‌بینند در شرایط عادی مثلا مسئولین قضایی کوچکترین انتقادی را بر نمی‌تابند، چگونه امکان دارد فردی از دولت بهار! تازه از زندان آزاد شود و خودش و رفقایش از جمله رئیس‌جمهور گذشته همه حیثیت و آبروی قوه قضائیه این نظام را به شدت آماج حمله قرار دهند و از تغییرات قریب الوقوع در نظام حکومتی سخن آشکار بگویند و همانندآن هشت سال کذایی همه زبان‌های سخنگو در کام فرو رود؟راستی این جریان بهار چه شعبده‌ای در اختیار دارد که هرچه بیشتر خطوط قرمز را در می‌نوردد، آسوده‌تر نمایش قدرت می‌دهد؟ و راحت از رفتن کشور به سمت و سوی دیکتاتوری حرف می‌زند؟ اینجا اصلا مسئله یک شخص مطرح نیست یک جریان انحرافی است که حداقل بیش از ده سال مطرح می‌باشد که از هیچ ضابطه و قانونی تبعیت نمی‌کند اگر این حرف‌ها و دعوت به آشوب‌ها، آزاد است، چرا دیگران با تنها اظهار یکی از این گونه سخنان از همه چیز محروم می‌شوند و تحت تعقیب و مجازات قرار می‌گیرند ولی کسانی که با کمال جسارت اصل نظام و سلامت آنرا مورد تهاجم قرار می‌دهند برای خود آزاد و رها هستند؟
طبیعی است که مردم با در کنار هم قرار دادن این رفتارهای دو گانه و تبعیض آمیز نتایج تلخ و درد آوری بگیرند.این از دولت بهار،آن از متهم شدن آقای روحانی به سازش ومعامله با رقیبان، آن طرف اصول گرایی هالیوودی! یک طرف نشانه‌های سایه افکندن شبح یک جنگ در منطقه و دیوانگی‌های ترامپ و تمایلات جنون‌آمیز جنگ طلبان...خب مردم چه باید بکنند...تکلیف نخبگان چیست؟ به انزوا بروند، زبان در کام کشند؟شما بگوئید راز این معما چیست؟
احمد حسینی