اجساد 400
روهینگیایی در 5 گورجمعی کشف شد 13بهمن-96
کوالالامپور- ایرنا- مستندات جدید نشان
می‌دهد صدها نفر از روستاییان مسلمان روهینگیایی درحمله ارتش و گروههای افراط گرای
بودایی میانمار به آنها در ایالت راخین به قتل رسیده و در پنج گور جمعی دفن شده
اند.
به گزارش روز پنجشنبه ایرنا رسانه های
آسیایی ، روز پنجشنبه مستندات جدیدی را منتشر ساختند که این کشتار گروهی را توسط
نظامیان و شبه نظامیان میانماری تایید می کند.
بیش از 20 نفر از نجات یافتگان، که بستگان روستاییان کشته شده هستنددراین زمینه به نهادهای حقوق بشری شهادت دهند ،همچنین فیلم های ضبط شده با تلفن های همراه شاهدان عینی بتازگی منتشر شده که نخستین لحظات پس از حمله به مسلمانان روهینگیایی را در ایالت راخین میانمار نشان می‌دهد.
شبکه های تلویزیونی آسیایی با انعکاس بخشی از این فیلم گزارش دادند: برآوردهای اولیه حاکی از کشته شدن بیش از 400 نفر از اقلیت مسلمان روهینگیایی به دست نظامیان میانمار در این حملات دارد.
در یکی از این کشتارها، وقتی مردان روستای «گو دار پین» مشغول انجام یک بازی محلی شبیه به فوتبال بودند، سربازان ارتش میانمار به آنها حمله کرده و آنها را به قتل رسانده اند.
«نور قادر»، یکی ازبازماندگان این حمله وحشیانه ، بشهادت داده که شش نفراز دوستانش پس از به قتل رسیدن در 2 گور مختلف جمعی دفن شدند که شناسایی آنها تنها از طریق رنگ شلوار ورزشی آنها امکان پذیر بوده است.
این مستندات شواهدجدیدی ازحملات ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیایی است که نشان می دهد این کشتار در روز 27 اوت 2017 (5 شهریور 96) انجام شده و سربازان میانماری تلاش زیادی داشتند تا جنایات خود در این روز پنهان کنند.
ویدیوهای منتشر شده نشان می‌دهد که سربازان برای از بین بردن اثر جنایات خود، از اسید استفاده کرده اند تا جنازه‌ها را از بین ببرند.
اما در اثر باران شدید جنازه‌های باقی مانده به سطح زمین رسیده و بستگان کشته شدگان موفق شدند تا از شواهد جنایت‌های نظامیان میانمار، فیلمبرداری کنند.
«فیل رابرتسون» از اعضای سازمان «دیده بان حقوق بشر» اظهار داشت: گزارش‌های امروز می‌تواند جامعه جهانی را در وادار کردن دولت میانمار برای مسئولیت پذیری در قبال این کشتار کمک کند.
وی اظهار داشت: این واقعیت که سربازان میانماری با آمدن به روستای «گو دار پین» با خود اسید به همراه داشتند، به طور خاص تکان دهنده است، چرا که نشان می‌دهد تا چه سطح این حملات برنامه ریزی شده بودند.
«رابرتسون» در ادامه افزود: وقت آن است که اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا به صورت جدی کنار هم بیایند و با برقراری تحریم‌های هدفدار با فرماندهان و سربازان ارتش میانمار برخورد کنند تا مسئول جنایت هایی ضد بشری خود باشند.
میانمار پیش از این تنها مسئولیت یک گور جمعی را بر عهده گرفته، که در دسامبر (دی ماه) کشف شده و 10 نفر روهینگیایی در آن دفن شده بودند. این کشتار در ماه سپتامبر (مهر) رخ داده بود اما ارتش میانمار مسئولیت این کشتار را تنها پس از کشف آن گور قبول کرد و کشته شدگان را «تروریست» خوانده بود.
این درحالی است که سازمان عفو بین الملل کشف گور جمعی در ماه دسامبر را تنها بخش کوچکی از کل جنایات خوانده بود.
از اوت 2017 (شهریور 96) حدود 700 هزار روهینگیایی درپی حملات سیستماتیک و مرگبار ارتش میانمار به روستاهای این اقلیت مسلمان گریخته و به بنگلادش، کشور همسایه پناه برده اند.
ارتش میانمار در توجیه این حملات، روهینگیایی‌ها را «تروریست» می‌خواند اما پناهنده‌های گریخته به بنگلادش، شاهد کشتار دسته جمعی، تجاوز و آتش گرفتن خانه‌هایشان بوده اند.
دولت های بنگلادش و میانمار توافق کرده اند تا پناهندگان روهینگیایی به میانمار بازگردند. آنها قرار است در اردوگاه‌های مشخص شده ای در میانمار سکونت کنند که فعالان روهینگیایی آن را «اردوگاه‌های کار اجباری» خوانده اند که اشاره آنها به اردوگاه‌های دوران آلمان نازی است.
آساق****241**1599**انتشار: مریم شفیعی
بیش از 20 نفر از نجات یافتگان، که بستگان روستاییان کشته شده هستنددراین زمینه به نهادهای حقوق بشری شهادت دهند ،همچنین فیلم های ضبط شده با تلفن های همراه شاهدان عینی بتازگی منتشر شده که نخستین لحظات پس از حمله به مسلمانان روهینگیایی را در ایالت راخین میانمار نشان می‌دهد.
شبکه های تلویزیونی آسیایی با انعکاس بخشی از این فیلم گزارش دادند: برآوردهای اولیه حاکی از کشته شدن بیش از 400 نفر از اقلیت مسلمان روهینگیایی به دست نظامیان میانمار در این حملات دارد.
در یکی از این کشتارها، وقتی مردان روستای «گو دار پین» مشغول انجام یک بازی محلی شبیه به فوتبال بودند، سربازان ارتش میانمار به آنها حمله کرده و آنها را به قتل رسانده اند.
«نور قادر»، یکی ازبازماندگان این حمله وحشیانه ، بشهادت داده که شش نفراز دوستانش پس از به قتل رسیدن در 2 گور مختلف جمعی دفن شدند که شناسایی آنها تنها از طریق رنگ شلوار ورزشی آنها امکان پذیر بوده است.
این مستندات شواهدجدیدی ازحملات ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیایی است که نشان می دهد این کشتار در روز 27 اوت 2017 (5 شهریور 96) انجام شده و سربازان میانماری تلاش زیادی داشتند تا جنایات خود در این روز پنهان کنند.
ویدیوهای منتشر شده نشان می‌دهد که سربازان برای از بین بردن اثر جنایات خود، از اسید استفاده کرده اند تا جنازه‌ها را از بین ببرند.
اما در اثر باران شدید جنازه‌های باقی مانده به سطح زمین رسیده و بستگان کشته شدگان موفق شدند تا از شواهد جنایت‌های نظامیان میانمار، فیلمبرداری کنند.
«فیل رابرتسون» از اعضای سازمان «دیده بان حقوق بشر» اظهار داشت: گزارش‌های امروز می‌تواند جامعه جهانی را در وادار کردن دولت میانمار برای مسئولیت پذیری در قبال این کشتار کمک کند.
وی اظهار داشت: این واقعیت که سربازان میانماری با آمدن به روستای «گو دار پین» با خود اسید به همراه داشتند، به طور خاص تکان دهنده است، چرا که نشان می‌دهد تا چه سطح این حملات برنامه ریزی شده بودند.
«رابرتسون» در ادامه افزود: وقت آن است که اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا به صورت جدی کنار هم بیایند و با برقراری تحریم‌های هدفدار با فرماندهان و سربازان ارتش میانمار برخورد کنند تا مسئول جنایت هایی ضد بشری خود باشند.
میانمار پیش از این تنها مسئولیت یک گور جمعی را بر عهده گرفته، که در دسامبر (دی ماه) کشف شده و 10 نفر روهینگیایی در آن دفن شده بودند. این کشتار در ماه سپتامبر (مهر) رخ داده بود اما ارتش میانمار مسئولیت این کشتار را تنها پس از کشف آن گور قبول کرد و کشته شدگان را «تروریست» خوانده بود.
این درحالی است که سازمان عفو بین الملل کشف گور جمعی در ماه دسامبر را تنها بخش کوچکی از کل جنایات خوانده بود.
از اوت 2017 (شهریور 96) حدود 700 هزار روهینگیایی درپی حملات سیستماتیک و مرگبار ارتش میانمار به روستاهای این اقلیت مسلمان گریخته و به بنگلادش، کشور همسایه پناه برده اند.
ارتش میانمار در توجیه این حملات، روهینگیایی‌ها را «تروریست» می‌خواند اما پناهنده‌های گریخته به بنگلادش، شاهد کشتار دسته جمعی، تجاوز و آتش گرفتن خانه‌هایشان بوده اند.
دولت های بنگلادش و میانمار توافق کرده اند تا پناهندگان روهینگیایی به میانمار بازگردند. آنها قرار است در اردوگاه‌های مشخص شده ای در میانمار سکونت کنند که فعالان روهینگیایی آن را «اردوگاه‌های کار اجباری» خوانده اند که اشاره آنها به اردوگاه‌های دوران آلمان نازی است.
آساق****241**1599**انتشار: مریم شفیعی