ریل گذاری به مقصد نقادی و آزادی بیان- اداره کل پژوهش

 ریل گذاری به مقصد نقادی و آزادی بیان- اداره کل پژوهش 8   خرداد – 97
 سیاه نمایی جدید خامنه ای با اجرای  یک پرده شوی نطق انتقادی یک دختر دانشجو تا وانمود شود  گویا وی ونهادهای زیر کنترلش انتقاد پذیر شده اند . درحالی که هدف  نمایش رندی خامنه ای رمال است تاخودش را ازآلودگی شدید قوه فاسد قضاییه و صدا وسیما کنار بکشد . زیرا در اعتراضات ضد حکومتی فریاد صدا وسیما ما مایه ننگ ماست سر داده می شود . همچنین و افشاگری هایی که از سوی تیم احمدی نژاد علیه قوه فاسد قضاییه شد موجب علنی شدن رسوایی وبی اعتباری اش شد .لذا خامنه ای مدعی شد رهبرانش از سوی انتصاب ونه اینکه عملکردشان  از طرف وی مدیریت می شود . درحالی که مجبور شد مسئولیت  عملکرد یا سیاست جنگ افروزی برون مرزی وموشکی پاسداران را تقبل کند تاراه هرگونه انتقاد به ارگان فاشیستی پاسداران مسدود شود . برای اینکه موضع و گفته های خامنه ای فصل الخطاب است.
تهران- ایرنا- بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی همچون دیگر دیدارهای ایشان با دانشجویان، دربردارنده پاسخگویی به انتقادات تند و تیز نخبگان جوانی بود که فارغ از محافظه کاری و مآل اندیشی از دغدغه و نگرانی های خود برای کشور می گویند.
حضرت آیت الله خامنه ای دو روز پیش در جمع دانشجویان دانشگاه های مختلف کشور حضور یافته و با آنان سخن گفتند.
این دیدار همچون ملاقات های پیشین ایشان با جوانان دانشجو در فضایی پویا برگزار شد و نمایندگان این قشر سرزنده، پرشور و مطالبه گر به بیان دیدگاه های خود در عرصه های مختلف پرداختند؛ دیدگاه هایی که بازروایی و بازنمایی بسیاری از چالش های امروز کشور بود و نگرانی های موجود با زبانی صریح، انتقادآمیز و حتی به شکلی اعتراضی بیان شد.
آیت الله خامنه ای در پاسخ به انتقاداتی که از سوی یکی از دانشجویان در مورد عملکرد برخی نهادهای تحت امر رهبری ابراز شد، تصریح داشتند: مدیریت نهادهایی همچون نیروهای مسلح با رهبری است اما در قوه قضاییه و صدا و سیما با وجود آنکه روسای آن ها از طرف رهبری منصوب می شوند، مدیریت آنها با رهبری نیست و به عنوان مثال بنده در مواجهه با صدا وسیما، چه در مدیریت فعلی و چه در مدیریت‌های قبلی، همواره در موضوعات مختلف موضع انتقادی داشته و دارم.
این بخش از سخنان رهبر انقلاب را می توان خط بطلانی بر این تصور دانست که با قرار گرفتن در مناصب مربوط به نهادهای زیر نظر رهبری می توان از شنیدن نقد و پاسخگویی به مطالبات برکنار ماند و از زیر ذره بین حسابرسی عملکرد، هزینه ها، منابع و ... خارج شد. به عبارتی، رهبری خود در مقام منتقد نخست همه دستگاه های حاکمیتی اعم از اجرایی، قانونگذاری و غیره قرار گرفته و دیدگاه ها خود و مطالبات اقشار مختلف مردم را گوشزد و پیگیری کرده اند.
رویکرد انتقادی رهبری در خصوص مسائل گوناگون البته پیرو اسلوب و قواعدی بوده که ویژگی سازنده بودن را به انتقاد پیوند می زند. ایشان در نخستین روز سال 94 در حرم مطهر رضوی بیان داشتند «انتقادها باید در چهارچوب منطقی باشد. خود بنده هم به دولت های گوناگون انتقادهایی داشتم، این انتقادها را همواره هم تذکر داده‌ام، در هیچ موردی از آنچه به نظر من عیب بوده و جای انتقاد بوده است، از تذکر خودداری نکردم. منتها این تذکرات را در وضع مناسب و در موقعیت مناسب و با شکل مناسب دادیم، یا پیغام دادیم، یا حضوری گفتیم یا اصرار کردیم. تذکر ‌دادن هیچ اشکالی ندارد اما این تذکر بایستی جوری باشد که اعتماد عمومی را از کسانی‌ که مسوولند و مشغول کارند، سلب نکند. تذکر دادن باید جوری باشد که موجب بی‌اعتمادی عمومی نشود، اهانت وجود نداشته باشد و روش های خشم‌آلود وجود نداشته باشد، همه با برادری اسلامی به مساله ارتباطِ میان دولت و ملت نگاه کنند و با آن شیوه ‌رفتار بکنند
دیگر ملاحظه رهبری در انتقاد، پرهیز از همسویی خواسته یا ناخواسته با دشمنان بوده است چنانکه ایشان در دیدار شانزدهم مردادماه 91 با دانشجویان تصریح کردند: «انتقاد کردن می تواند به شکلی انجام بگیرد که به‌هیچ‌وجه مقصود دشمن را برآورده نکند و به تعبیری که ما عرض کردیم، پازل دشمن را تکمیل نکند» با این حال رهبر انقلاب ایجاد محدودیت های ساختگی و بی معنا بر سر راه ارایه نظر به ویژه دیدگاه های کارشناسانه را رد کرده و در همین دیدار فرمودند «گفته شد که بعضی ها نظرات کارشناسی می دهند، با نظر رهبری مخالف است، می گویند آقا این ضد ولایت است. من به شما عرض بکنم؛ هیچ نظر کارشناسی که مخالف با نظر این حقیر باشد، مخالفت با ولایت نیست، دیگر از این واضح‌تر؟! نظر کارشناسی، نظر کارشناسی است. کار کارشناسی، کار علمی، کار دقیق به هر نتیجه‌ای که برسد، آن نتیجه برای کسی که آن کار علمی را قبول دارد، معتبر است؛ به هیچ وجه مخالفت با ولایت فقیه و نظام هم نیست»
این در حالی است که مخالفت با رهبری و ضدیت با ولایت فقیه یکی از اتهامات پرکاربردِ جریان های تمامیت خواه علیه کسانی بوده که با رویکرد انتقادی یا کارشناسی در صدد اصلاح برخی روندهای چالش زا در زمینه های گوناگون بوده اند. همین اتهام و حربه بارها با هدف کارشکنی علیه اقدامات دولت و مسوولان اجرایی هم به کار گرفته شده تا منافع مضیق و محدود طیفی را تامین سازد.
رهبر انقلاب حتی خود را از معرض انتقاد دور نداشته و تاکید کرده اند «ما که نگفتیم از ما کسی انتقاد نکند... ما که حرفی نداریم. من از انتقاد استقبال می کنم. البته انتقاد هم می کنند. ... انتقاد هم هست، فراوان هست، کم هم نیست، بنده هم می گیرم، دریافت می کنم و انتقادها را می فهمم
در راستای این مشی سیاسی که رهبری بارها آن را برای همگان تشریح ساخته اند، انتقاد و حتی اعتراض حق هر شهروندی بوده و عالی ترین مسوولان کشور را نیز موظف به پاسخگویی به مردم می دارد. به بیانی دیگر رهبر انقلاب مسیر آزادی بیان و نقادی را ریل گذاری کرده و آن را به عنوان حقی اساسی مورد شناسایی و تایید قرار داده اند.