: کجای کار می‌لنگد؟
*سخنگوی سازمان غذا و دارو: دلالان دارو، کارت ویزیت چاپ می‌کنند
*دلالان دارو از خیابان ناصرخسرو به سطح شهر رسیدند
4 درصد داروها وارداتی می‌باشند که شامل بیماری خاص و صعب العلاج است و مشابه داخلی ندارد و تلاش بر مشابه سازی داخلی پیگیری می‌شود.
گرانی ارز در قیمت داروها نیز تاثیر بسیار و مستقیم گذاشته حتی دارو را دلالان به قیمت ارز روز عرضه می‌کنند.
البته در اغلب داروخانه‌ها برخی از داروها به ویژه ویتامین‌های انبار مانده و از پیش خرید به قیمت دلار روز عرضه می‌شود!
قصه پرغصه داروهای کمیاب و نایاب همواره سالهاست زبانزد عام و خاص در کشور و حتی خارج از وطن است!
براستی کجای کار می‌لنگد؟ حتی سخنگوی سازمان غذا و دارو از مسئولان انتظامی و قضایی خواستار برخورد با دلالان دارو شده است.
امیدواریم که این درخواست پاک کردن صورت مسئله نباشد!
درحال حاضر به گفته اغلب بیماران، داروهای تولیدی در داخل کشور با بدن آنها سازگاری ندارد و ناگزیرند ماهانه حدود 3 میلیون تومان داروی مورد نیاز خود را از دست دلالان تامین کنند و حتی ریسک خطر و تاریخ گذشته... آن را به جان می‌خرند.
براستی پس از گذشت 4 دهه از عملکرد و عمر انقلاب شکوهمند اسلامی تا کی باید شاهد این وضعیت ناگوار و اسفبار در کشور باشیم؟!
چرا نظارت دقیق و کافی بر عرضه و تقاضا وجود ندارد یا کم رنگ است و بازار عرضه و تقاضا به حال خود رها شده و این از هم گسیختگی تا چه زمانی باید ادامه داشته باشد؟! افرادی که ماهانه 3 میلیون تومان هم درآمد ندارند چگونه می‌توانند داروی مورد نیاز خود را تامین کنند و با چه سرنوشتی روبرویند؟
اگر شما به وظایف خودتان بهتر عمل کنید و بدون حاشیه به مسائل ساخت، تولید و تامین داروهای حیاتی بیماران کشورمان باشید، به طور یقین هیچ دلالی قادر به چاپ کارت ویزیت نخواهد بود.
تا زمانی که مسئولان داروخانه و واحد پذیرش نسخه‌ها از پشت گیشه داد می‌زنند: این دارو را نداریم، این دارو وارداتی است و دیگر وارد نمی‌شود...
بروید ناصرخسرو شاید گیر بیاورید و...
همه این گونه موارد را در آینده مورخان می‌نویسند پس به خود آمده و به فکر دارو، درمان و بهداشت و آسایش و رفاه مردم باشید. اگر رفاه و آسایش و خوشی در زندگی باشید «بجای کاسه چه کنم» آمار بیماران و نیازمندان داروهای بیماری خاص و صعب‌العلاج کاهش می‌یابد.
سرزدن و سرکشی شبانه به مراکز درمانی و انعکاس خبر آن در رسانه‌ها با آب و تاب امری بسیار پسندیده و شاید هم به باور بعضی‌ها زیباست، اما به طور نامحسوس و محسوس بایستی وضعیت مراکز درمانی، کمبودها و به ویژه نارسایی‌های موجود در تامین داروهای حیاتی و سرنوشت ساز بیماران مورد توجه قرار گیرد تا در جامعه کمتر شاهد تاخت و تاز دلالان دارو در سطح کشور باشیم!!
محمدرضا کاظمیان - تهران
*سخنگوی سازمان غذا و دارو: دلالان دارو، کارت ویزیت چاپ می‌کنند
*دلالان دارو از خیابان ناصرخسرو به سطح شهر رسیدند
4 درصد داروها وارداتی می‌باشند که شامل بیماری خاص و صعب العلاج است و مشابه داخلی ندارد و تلاش بر مشابه سازی داخلی پیگیری می‌شود.
گرانی ارز در قیمت داروها نیز تاثیر بسیار و مستقیم گذاشته حتی دارو را دلالان به قیمت ارز روز عرضه می‌کنند.
البته در اغلب داروخانه‌ها برخی از داروها به ویژه ویتامین‌های انبار مانده و از پیش خرید به قیمت دلار روز عرضه می‌شود!
قصه پرغصه داروهای کمیاب و نایاب همواره سالهاست زبانزد عام و خاص در کشور و حتی خارج از وطن است!
براستی کجای کار می‌لنگد؟ حتی سخنگوی سازمان غذا و دارو از مسئولان انتظامی و قضایی خواستار برخورد با دلالان دارو شده است.
امیدواریم که این درخواست پاک کردن صورت مسئله نباشد!
درحال حاضر به گفته اغلب بیماران، داروهای تولیدی در داخل کشور با بدن آنها سازگاری ندارد و ناگزیرند ماهانه حدود 3 میلیون تومان داروی مورد نیاز خود را از دست دلالان تامین کنند و حتی ریسک خطر و تاریخ گذشته... آن را به جان می‌خرند.
براستی پس از گذشت 4 دهه از عملکرد و عمر انقلاب شکوهمند اسلامی تا کی باید شاهد این وضعیت ناگوار و اسفبار در کشور باشیم؟!
چرا نظارت دقیق و کافی بر عرضه و تقاضا وجود ندارد یا کم رنگ است و بازار عرضه و تقاضا به حال خود رها شده و این از هم گسیختگی تا چه زمانی باید ادامه داشته باشد؟! افرادی که ماهانه 3 میلیون تومان هم درآمد ندارند چگونه می‌توانند داروی مورد نیاز خود را تامین کنند و با چه سرنوشتی روبرویند؟
اگر شما به وظایف خودتان بهتر عمل کنید و بدون حاشیه به مسائل ساخت، تولید و تامین داروهای حیاتی بیماران کشورمان باشید، به طور یقین هیچ دلالی قادر به چاپ کارت ویزیت نخواهد بود.
تا زمانی که مسئولان داروخانه و واحد پذیرش نسخه‌ها از پشت گیشه داد می‌زنند: این دارو را نداریم، این دارو وارداتی است و دیگر وارد نمی‌شود...
بروید ناصرخسرو شاید گیر بیاورید و...
همه این گونه موارد را در آینده مورخان می‌نویسند پس به خود آمده و به فکر دارو، درمان و بهداشت و آسایش و رفاه مردم باشید. اگر رفاه و آسایش و خوشی در زندگی باشید «بجای کاسه چه کنم» آمار بیماران و نیازمندان داروهای بیماری خاص و صعب‌العلاج کاهش می‌یابد.
سرزدن و سرکشی شبانه به مراکز درمانی و انعکاس خبر آن در رسانه‌ها با آب و تاب امری بسیار پسندیده و شاید هم به باور بعضی‌ها زیباست، اما به طور نامحسوس و محسوس بایستی وضعیت مراکز درمانی، کمبودها و به ویژه نارسایی‌های موجود در تامین داروهای حیاتی و سرنوشت ساز بیماران مورد توجه قرار گیرد تا در جامعه کمتر شاهد تاخت و تاز دلالان دارو در سطح کشور باشیم!!
محمدرضا کاظمیان - تهران
هاشمی‌زاده از تهران: از نیروی انتظامی
انتظار داریم همان‌طور که با مظاهر بدحجابی برخورد می‌کنند، با انواع روزه‌خواری
در اماکن عمومی و خیابان‌ها هم مقابله کنند.
*خانم سنایی از تهران: دلیل اینکه روز‌به‌روز به تعداد گدایان در سطح شهرها اضافه می‌شود
این است که مردم ما احساسی هستند و به آنان کمک می‌کنند. اگر شهروندان از گداپروری
خودداری و کمک‌هایشان را به حساب مراکز خیریه واریز کنند، از تعداد گدایان مزاحم
کاسته خواهد شد.
*یک شهروند ملایری: از مسئولان راه‌آهن لطفاً سوال کنید عملیات ساخت راه‌آهن
کرمانشاه – ملایر در چه زمانی پایان می‌یابد و این طرح کِی به بهره‌برداری می‌رسد؟