وزیر نفت ایران در نامه‌ای خطاب به اوپک، درباره هم‌دستی ملک‌سلمان و ترامپ برای زیرپاگذاشتن توافق هشدار داد واکنش تند زنگنه به یک تبانی خطرناک وزیر نفت ضمن اظهار تأسف از رفتارهای یک‌جانبه برخی کشورهای عضو که باعث تضعیف بنیان و اساس سازمان اوپک می‌شود، تصریح کرد: «تصمیمات اوپک به‌گونه‌ای نیست که بر پایه آن بتوان اقدام برخی از کشورهای عضو اوپک را در دنباله‌روی از خواست آمریکا برای افزایش تولید که با انگیزه‌های سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران اتخاذ شده و به صورت عمومی نیز اعلان شده، توجیه کند. ترامپ باز هم به عربستان رو دست زد و پرده از تبانی‌ای برداشت که از بیان آن هم ابا ندارد. قرار نبود هم‌دستی این دو کشور برای افزایش تولید نفت برای جایگزین‌کردن نفت ایران در بازارهای جهانی، لو برود اما ترامپ، همان دیوانه‌ای است که منافع هم‌دستانش را هم نادیده می‌گیرد. به گزارش شرق، حالا عربستان، بین تصمیم اوپک و جلب رضایت آمریکا وامانده است. اگر چنین کند، تولید نفتش دیگر صیانتی نیست که هیچ، توافقی را که حدود پنج سال به طول انجامیده و اوپک را دوباره زنده نگه داشته بود، زیر پا گذاشته است. پیش از آخرین جلسه اوپک هم چنین شد. ترامپ در توییتی اثرگذاری بر اوپک برای افزایش سقف تولید با لیدری عربستان را خواستار شده بود که با واکنش این کشور روبه‌رو شد. حالا عربستان در بیانیه‌ای اعلام کرده گفت‌وگوی تلفنی ترامپ و ملک‌سلمان درباره مسائل مختلفی بود که این موضوع هم در آن می‌گنجید اما عربستان وعده‌ای برای همکاری نداده است. بااین‌حال کارشناسان بر این باورند که عربستان هرچند برای کوتاه‌مدت، برای دلجویی از آمریکا و جلب رضایت او، افزایش تولید را در حد توانش پیگیری خواهد کرد. در این گیر‌و‌دار مسئولان ایران هم به فکر فروش نفت افتاده‌اند؛ آن هم از سوی بخش به اصطلاح خصوصی. اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور در مراسم بزرگداشت روز صنعت گفت: «نفت خام ایران در بورس داخلی عرضه خواهد شد و بخش خصوصی می‌تواند به‌طور شفاف نفت بخرد و صادر کند». به گزارش ایرنا، جهانگیری گفته: «نخستین هدف آمریکا، ممانعت از فروش نفت ایران است که به این شیوه، بخش خصوصی می‌تواند نفت را از بورس به‌طور شفاف خریداری و صادر کند». خبری که هرچند به‌ظاهر همکاری دولت و بخش خصوصی را نمایانگر می‌شود اما ورود رسمی بخش‌های به‌اصطلاح خصوصی به عرصه خرید و فروش نفت را اعلام می‌کند که در شرایط کنونی کشور مشخص نیست چه آینده‌ای را برای کشور رقم خواهد زد. آمریکا را علیه ایران تهییج نکنید در این میان، ایران در تلاش است نسبت به این توطئه به اوپک هشدار دهد. بر همین اساس دیروز، بیژن نامدار‌زنگنه، وزیر نفت ایران در نامه‌ای خطاب به سهیل محمد المزروعی، وزیر انرژی امارات و رئیس دوره‌ای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) از آفت‌های این همکاری گفته است. زنگنه در این نامه تأکید کرد: «هرگونه افزایش در تولید توسط هر عضوی از اوپک فراتر از تعهدات مندرج در بیانیه کنفرانس‌های ۱۷۱ و ۱۷۴ ناقض این توافق است». به گزارش شانا، زنگنه در این نامه خواستار پایبندی کشورهای عضو نسبت‌به تعهدات خود و تصمیمات متخذه توسط اوپک در کنفرانس‌های ۱۷۱ و ۱۷۴ و خودداری از انجام هرگونه اقدام یک‌جانبه شد؛ چراکه موجب واردآمدن آسیب به وحدت و استقلال سازمان اوپک می‌شود. در ادامه این نامه آمده است: «ایران در جلسه کمیته مشترک وزارتی نظارت بر توافق اوپک - غیراوپک اعلام کرد هرگونه افزایش یک‌جانبه تولید توسط کشورهای عضو بیش از میزان تعهدات آنها مندرج در صورت‌جلسه تصمیمات اوپک، آمریکا را تهییج می‌کند تا علیه ایران اقدام کند». وزیر نفت ضمن اظهار تأسف از رفتارهای یک‌جانبه برخی کشورهای عضو که باعث تضعیف بنیان و اساس سازمان اوپک می‌شود، تصریح کرد: «تصمیمات اوپک به‌گونه‌ای نیست که بر پایه آن بتوان اقدام برخی از کشورهای عضو اوپک را در دنباله‌روی از خواست آمریکا برای افزایش تولید که با انگیزه‌های سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران اتخاذ شده و به صورت عمومی نیز اعلان شده، توجیه کند. از آنجایی‌که ما همگی درخصوص سیاست‌زدایی از تلاش‌های اوپک اتفاق‌نظر داریم، نبایستی به دیگران اجازه بدهیم که با اقدامات سیاسی، وحدت و استقلال اوپک را خدشه‌دار کند». زنگنه در پایان این نامه آورده است: «درحالی‌که ما ممکن است مواضعی مشابه نظرات اعلام‌شده توسط هر یک از شرکای غیراوپک خود مثلا روسیه داشته باشیم، اما من از حضرتعالی می‌خواهم که به‌عنوان رئیس دوره‌ای اوپک در این برهه تاریخی از اصول بلندمدت، وحدت و منافع اوپک صیانت کنید». دستور خروج عربستان از اوپک از سوی ترامپ حسین کاظم‌پوراردبیلی، نماینده ایران در هیئت عامل اوپک، در واکنش به توییت جدید ترامپ و پذیرش آن از سوی سعودی‌ها گفت: صرف‌نظر از اینکه چنین ظرفیتی در عربستان نیست، این درخواست به معنای دستور خروج این کشور از اوپک است. عربستان گوش به خط آمریکاست محمدعلی خطیبی، نماینده سابق ایران در اوپک، با بیان اینکه تخلف در اوپک پیش‌تر هم وجود داشته، می‌گوید: سابقه این تخلفات نافی پیگیری ایران برای شکایت و گله به اوپک نیست. خطیبی در ادامه می‌افزاید: به دلیل وابستگی برخی کشورها مثل عربستان به آمریکا، احتمال اینکه در انتخاب آنها بین اوپک و این کشور، جلب رضایت آمریکا در اولویت قرار بگیرد، بسیار زیاد است؛ بنابراین چندان نمی‌توان امید بست که ایران بتواند از طریق فشار اوپک، عربستان را به ماندن در توافق راضی کند. به همین دلیل، ایران باید برای سناریوهای مختلف از جمله خروج عربستان و برخی دیگر از اعضا از توافق، خود را آماده کرده و برنامه‌ریزی کند. به گفته او به احتمال قوی عربستان هرچند این افزایش غیرصیانتی است، برای جلب رضایت آمریکا برای مدت کوتاهی هم که شده، افزایش تولید را در دستور کار قرار خواهد داد. نماینده سابق ایران در اوپک تأکید می‌کند: این اقدام عربستان به سازمان اوپک ضربه خواهد زد و بار دیگر اعتبار این سازمان را زیر سؤال خواهد برد. روسیه کاسب است او با بیان اینکه روسیه هم در این میان منافع خود را در نظر گرفته است، می‌گوید: روسیه نشان داده کاسب است و منافع خود را در وهله اول در نظر می‌گیرد. ارتباط این کشور با ایران، آمریکا، اسرائیل و عربستان به قدر کفایت خود است و با هرکدام به نحوی بازی می‌کند. این کشور سعی دارد از اختلافی که بین ایران و این کشورها وجود دارد، به نفع خود استفاده کند و هم با ایران ارتباط خوبی داشته باشد و هم در موقعیت کنونی، تجارتی برای خود به‌هم بزند و درصدد است حدود 200 هزار بشکه‌ای را که در توافق با اوپک کاهش داده بود، دوباره تولید کند. این کارشناس با بیان اینکه ایران نیز باید انتظارات خود را با شرایط روز تنظیم کند، می‌گوید: ایران باید انتظارات خود را به سطحی منطقی تقلیل دهد و فکر نکنیم روسیه برای ما با آمریکا و عربستان می‌جنگد. چنین انتظاراتی به‌جا نیست. باید بدانیم هر کشوری بر اساس منافع خود با ایران تعامل می‌کند. چهار سناریو پیش‌روی ایران خطیبی در ادامه با بیان اینکه چهار سناریو پیش‌روی ایران است، تصریح می‌کند: در حالت خوش‌بینانه، ایران می‌تواند از ظرفیت روابط تجاری‌اي که دارد، استفاده کرده و سعی می‌کند با صادرات نفت حدود دو میلیون بشکه به فعالیت خود ادامه دهد. در سناریوی دوم، به صورت بدبینانه می‌گوید فشارهای آمریکا جواب دهد و بسیاری از شرکای ایران، نفت ایران را نخرند یا کمتر بخرند که در این صورت در بدترین حالت، صادرات نفت ایران به 500هزار بشکه در روز کاهش پیدا می‌کند. علاوه بر آن، ایران باید برای سناریوهای صادرات یک و یک‌ونیم میلیون بشکه نفت هم برنامه داشته باشد. عربستان قطعا با آمریکا همراهی خواهد کرد نرسی قربان، کارشناس ارشد انرژی، نیز با تأکید بر اینکه بدعهدی در اوپک سابقه‌دار است، به «شرق» می‌گوید: در نشست اوپک مشخص نشده بود هریک از اعضا دقیقا چه میزان سهمیه دارند و درباره افزایش تولید بین 600 هزار تا یک میلیون بشکه در روز توافق شده بود. او با بیان اینکه واکنش عربستان نشان داد این کشور قصد دارد پایبندی خود را به تصمیم اوپک در ظاهر حفظ کند، می‌افزاید: اینکه عربستان اعلام کرده وعده و قولی به ترامپ نداده است، نشان می‌دهد نمی‌خواهد به صورت علنی افزایش تولید را پیگیری کند، اما در عمل به نظر می‌رسد سعی می‌کند جایگزینی برای نفت ایران پیدا کند و این اقدام را چه از سوی اوپک و چه از سوی غیراوپک دنبال خواهد کرد. به گفته او، سابقه این اتفاق نیز در گذشته وجود داشته و عربستان در پی راضی‌کردن مشتریان نفتی ایران، با اعمال تخفیف‌هایی به آنها برای نخریدن نفت از ایران برآمده بود. حالا اینکه این‌بار هم این کار را در دستور کار قرار می‌دهد یا تولید خود را افزایش می‌دهد، مشخص نیست. قربان با بیان اینکه این اقدام عربستان نه‌تنها برای همراهی با آمریکا بلکه به واسطه دشمنی با ایران حتما پیگیری خواهد شد، ادامه می‌دهد: ممکن است عربستان، دشمنی با ایران را به صورت غیرعلنی مانند گذشته با راضی‌کردن مشتریان نفتی ایران برای نخریدن نفت دنبال کند. به گفته او، بسیاری از کارشناسان معتقدند توان تولید عربستان به مدت طولانی در قامت 12میلیون بشکه در روز نیست، اما این احتمال وجود دارد که برای مدت کوتاهی عربستان اقدام به افزایش تولید کند.
گزارشی از تبعات تحریم و نوسانات ارزی در بازار داروی کشور تحريم بیماران! 11تیر-97
هرچند هنوز تحریمی شامل اقلام پزشکی و دارویی برای ايران اعمال نشده اما بسياري از بيماران و خانواده‌هايشان با خارج‌شدن آمريكا از برجام نگران شرايط دارويي كشور شدهاند. شايد اين نگراني چندان هم بي‌دليل نباشد، چون با شروع تحريم‌ها که به تعبیر حسن روحانی، رئیس‌جمهور یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار علیه کشور است، بیماران نیازمند به داروهای وارداتی، نخستین گروهی خواهند بود که پس‌لرزه‌های آغاز تحریم‌ها را تجربه خواهند کرد دفترچه بيمه از زير چادر سياه‌رنگش پیداست، با چهره‌اي خسته به ساعت بالاي سرش نگاه مي‌كند، براي تهيه داروهايش به اينجا آمده: «چند ماهه در داروخانه همه داروهايم را تحت پوشش بيمه به من نمي‌دهند؛ مثلا اگر پزشك از دارويي 10 عدد و از ديگري هفت عدد تجويز كرده باشد، آنها از يكي پنج قلم و از ديگر سه قلم مي‌دهند و مي‌گويند بقيه داروهايت را بايد با نرخ آزاد حساب كني، براي همين اخيرا داروهايم را از مراكز دولتي مثل هلال‌احمر و 13 آبان تهيه مي‌كنم». به گزارش شرق، چند قدم آن طرف‌تر مرد جواني كيسه‌اي پر از دارو را تحويل مي‌گيرد؛ «پدرم سه سال است كه به بيماري سرطان مبتلا شده. آمده‌ام داروي زلودا برايش تهيه كنم از همون اول براي تهيه داروهايش مشكل داشتم. چند بار هم مجبور شدم داروهايش را از شهرستان تهيه كنم اما امروز توانستم همه داروهايم را از اينجا تهيه كنم. البته ديروز چند نفر از هم‌تختي‌هاي پدرم در بيمارستان مي‌گفتند داروهاي شيمي‌‌درماني‌شان را پيدا نكرده‌اند». با خروج اين مرد از داروخانه زن جواني با چهره‌اي آشفته همراه پسر دوساله‌اش وارد مي‌شود «پسر بزرگم نزديك به 11 سال است به دليل بيماري ژنتيكي دارو مصرف مي‌كند. همه داروهايش تحت پوشش بيمه نيست به همين خاطر در ماه حدود يك ميليون و 400 هزار تومان پول دارو پرداخت مي‌كنم. اگر دارو نخورد، زنده نمي‌ماند. هميشه داروهايش پيدا نمي‌شود، گاهي پيش آمده تا چند ماه بعضي از داروهايش را مصرف نكرده و حالش بد شده؛ چون داروهايش كمياب شده بود. اميدوارم هيچ‌وقت اين شرايط تكرار نشود». پسر دوساله‌اش بي‌‌قراري مي‌كند. او را روي صندلي مي‌گذارد و ادامه مي‌دهد: «چون نمي‌توانم پول همه داروها را يك‌جا پرداخت كنم، هر بار تعدادي از آنها را تهيه مي‌كنم». اين روايت كساني است كه براي تهيه دارو به داروخانه مرکزی هلال احمر، يكي از معتبرترين داروخانه‌هاي كشور مراجعه كرده بودند. هرچند هنوز تحریمی شامل اقلام پزشکی و دارویی برای ايران اعمال نشده اما بسياري از بيماران و خانواده‌هايشان با خارج‌شدن آمريكا از برجام نگران شرايط دارويي كشور شدهاند. شايد اين نگراني چندان هم بي‌دليل نباشد، چون با شروع تحريم‌ها که به تعبیر حسن روحانی، رئیس‌جمهور یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار علیه کشور است، بیماران نیازمند به داروهای وارداتی، نخستین گروهی خواهند بود که پس‌لرزه‌های آغاز تحریم‌ها را تجربه خواهند کرد. تجربه‌اي كه پيش از اين در سال‌هاي 91 و 92 در دولت نهم و دهم شاهد آن بوديم. در آن زمان كشور به‌شدت با كمبود دارو مواجه شد و بیماران زیادی یا روند درمانشان به مشکل خورد یا جانشان را از دست دادند. شهريور‌ماه دارو گران مي‌شود؟ به گفته يك منبع آگاه در يكي از داروخانه‌هاي دولتي كشور شرايط دارو در كشور ما هيچ‌وقت پايدار نبوده است و هميشه در مقاطعي در برخي اقلام دارويي كمبود داشته‌ایم. درحالحاضر نيز در برخي موارد كمبودهايي داريم كه چيز تازه‌اي نيست. او به «شرق» مي‌گويد: «معمولا اين كمبود‌ها گذراست. شرايط اقتصادي تاكنون تأثير خود را در بخش دارو نشان نداده اما فكر مي‌كنم از شهريور‌ماه شاهد اين تأثيرات باشيم. پيش از اين در دولت آقاي احمدي‌نژاد شاهد چنين شرايطي بوده‌ايم و براي جلوگيري از آن بايد تدابيري انديشيد. در ظاهر شايد دارو هيچ وقت جزء فهرست تحريم نباشد اما مسائل اقتصادي روي آن اثر مي‌گذارند. وقتي نتوانيم ارز را به كشور‌هاي ديگر انتقال دهيم، چطور مي‌توانيم دارو وارد كشور كنيم؟» او در ادامه مي‌افزايد: «آن‌طور كه شنيده‌ام در چند مورد از داروهاي توليد داخلي دچار كمبود هستيم. مواد اوليه اين داروها از كشور‌هاي ديگر وارد مي‌شود و اخيرا مواد اوليه آنها وارد نشده؛ مثل داروي «تري هگزيفنيدل». داروهاي خارجي كه معادل داخلي آن در كشور موجود است نيز به دليل حمايت از توليد داخل كمياب شدهاند؛ مثل داروي «هيو ميران» كه با توليد معادل داخلي آن «سينورا» كمتر وارد مي‌شود. درست است كه در برخي برند‌هاي خارجي با كمبود مواجه شده‌ايم اما مشابه همان داروها با برند‌هاي ديگر در بازار يافت مي‌شوند و معمولا از يك داروی خاص كه شايد قبلا پنج برند از آن در كشور موجود بود، درحالحاضر يك يا دو برند از آن موجود باشد». دارو گران نشده، شرايط بيمه تغيير كرده است اين داروساز جوان درباره گران‌شدن برخي اقلام دارويي اظهار مي‌كند: «مسئله تغيير قيمت دارو نيست بلكه مربوط به تغيير شرايط بيمه برخي داروهاست؛ برای مثال داروي «اواستين» پس از توليد معادل داخلي از فهرست بيمه خارج شد، بسياري از بيماران و همراهانشان كه قبلا با بيمه 10درصد پول دارو را پرداخت مي‌كردند، فكر مي‌كنند دارو گران شده است؛ در‌حالي‌كه اين دارو قيمتش همان چيزي است كه قبلا بوده اما ديگر تحت پوشش بيمه نيست و مردم بايد به‌صورت آزاد هزينه آن را پرداخت كنند يا داروي خارجي «سينوپار» كه تا چند ماه پيش تحت پوشش بيمه قرار داشت و بيماران تقريبا 60 هزار تومان آن را خريداري مي‌كردند، حالا از فهرست بيمه خارج شده و بيمار بايد 600 هزار تومان پرداخت كند. بازخورد اين اتفاق در جامعه ما به‌عنوان افزايش قيمت مطرح مي‌شود اما اين افزايش قيمت نيست بلكه تغيير شرايط بيمه است و بايد اين دو را از هم تفكيك كرد». افزایش 15درصدی اما به اعتقاد صاحب يكي از داروخانه‌هاي غرب پايتخت به‌تازگي داروهاي درماني خارجي 15 درصد افزايش قيمت داشته‌اند. او مي‌گويد «به‌تازگي داروهاي مكمل خارجي را با 15 تا50 درصد افزايش قيمت از شركت‌هاي دارويي تهيه مي‌كنم. قرص غضروف‌ساز «تريپل فلكس» كه قبلا 79 هزار تومان بوده، حالا 125 هزار تومان شده يا مثلا قرص «مولتي‌ديلي» 67 هزار تومان بوده که 95هزار تومان شده؛ البته اينها بيشتر داروهاي مكمل هستند. به‌تازگي واردات بسياري از داروهاي درماني نيز قطع شده و در برخي اقلام دچار كمبود هستيم. داروهاي «هگزال» آلمان ديگر وارد نمي‌شوند؛ مثل داروي «سيتالوپرام» كه براي افسردگي مصرف مي‌شود و بيماران بايد نمونه اسپانيايي آن را مصرف كنند. آنهايي هم كه توزيع مي‌شوند، حدود 15 درصد افزايش قيمت دارند؛ مثلا «پلاويكس» قبلا 50 هزار تومان بوده، الان شده 58 هزار تومان. داروهاي توليد داخل نيز در همين حد افزايش قيمت داشته‌اند. «سفكسيم» چهار‌هزار‌و 800 تومان بود، الان شده پنج‌هزارو 500 تومان. بعضي از آنها هم مثل «اكتوور» كه براي بيماري‌هاي قلبي و فشار خون مصرف مي‌شود، مواد اوليه‌اش از كشور‌هاي خارجي وارد و در كارخانه‌اي در كرج توليد مي‌شود که درحالحاضر توزيع نمي‌شود يا داروي كونكور 2.5ميلي دو هفته مي‌شود كه گير نمي‌آيد». کمیابی برخي داروها به گفته اين داروساز كمبود برخي از داروها صحت دارد. او در‌اين‌باره مي‌گويد: «داروي وارفارين كه از لخته‌شدن خون جلوگيري مي‌كند، خيلي كمياب شده؛ در‌حالي‌كه اگر بيمار اين دارو را نخورد، مي‌ميرد. وارفارين از آن داروهايي نيست كه بگوييم اشكال ندارد، اگر پيدا نشد، نمي‌خوريم. اين دارو نمونه داخلي ندارد؛ اما به‌تازگي نمونه مشابه آن «ریواروکسابان» وارد بازار شده كه تحت پوشش بيمه نيست و قيمتش خيلي بالاست. يك بسته 30تايي آن حدود صد هزار تومان است». از اين داروساز جوان درباره تفاوت برخي از داروهايی كه نمونه داخلي آن در كشور توليد مي‌شود؛ مانند تگرتول (خارجي) و نمونه مشابه داخلي آن «كاربامازپين» كه بيشتر بيماران صرع آن را مصرف مي‌كنند، پرسيدم. او در‌اين‌باره گفت: «بله، اين دو دارو با يكديگر تفاوت دارند. تگرتول به صورت آهسته جذب بدن مي‌شود؛ در‌حالي‌كه كاربامازپين اين‌طور نيست. مهم‌ترين تفاوت داروها سرعت جذب و نحوه اثرگذاري آنها روي محل مدنظر است. اگر دقت كرده باشيد، روي جعبه برخي از داروها به اختصار نوشته شده SR يعني آهسته در بدن آزاد مي‌شود. اين داروها اثر طولاني‌‌مدت‌تري دارند؛ اما دارويي مثل كاربامازپين اين‌طور نيست. براي همين برخي از بيماران از مصرف اين دارو احساس نارضايتي مي‌كنند. درحالحاضر نمونه خارجي آن با دوز 400 در بازار موجود است؛ اما 200 آن كمياب شده. چند روز پيش با شركت تماس گرفتم. آنها گفتند درحالحاضر اين دارو را ندارند». داروخانه‌هاي ورشكسته صاحب اين داروخانه در غرب پايتخت نزديك به شش ماه است كه از بيمه، پولي دريافت نكرده است. او مي‌گويد «بيمه‌ها هر شش ماه يك بار پول ما را پرداخت مي‌كنند. از آن طرف شركت‌هاي دارويي پولشان را از ما دو‌هفته‌اي يا نهايتا يك‌ماهه مي‌گيرند». با خنده شامپو‌هاي گوشه داروخانه را نشان مي‌دهد و ادامه مي‌دهد «داروخانه از پول اينها مي‌چرخد. شامپو مي‌فروشيم. داروخانه اقتصادش از طريق لوازم بهداشتي و آرايش مي‌چرخد. اگر بگويند داروخانه‌ها نمي‌توانند لوازم آرايشي و بهداشتي بفروشند، تقريبا همه داروخانه‌ها ورشكست مي‌شوند». با خارج‌شدن از اين داروخانه به داروخانه يكي از بيمارستان‌هاي پايتخت مي‌روم و مدير داروخانه اين بيمارستان با تأييد سخنان صاحب داروخانه قبلی درباره كمبود داروي وارفارين مي‌افزايد «البته مدتي است شركت‌هاي دارويي به ما دارو نمي‌دهند، به دليل اينكه به آنها بدهكاريم. تقريبا به بعضي از آنها از سال 95 بدهي داريم. بيمه‌ها پول ما را نمي‌دهند. ما هم به دليل اينكه نقدينگي نداريم، نمي‌توانيم پول شركت‌هاي دارويي را پرداخت كنيم؛ براي همين به طور دقيق نمي‌توانم بگويم چه داروهايي در بازار موجود نيست؛ چون خيلي وقت است با خيلي از شركت‌هاي دارويي كار نمي‌كنيم. درحالحاضر فقط دو، سه شركت به ما دارو مي‌دهند». از آنجا سوار تاكسي مي‌شوم تا خود را به داروخانه 13 آبان، از مهم‌ترين داروخانه‌هاي پايتخت، برسانم. راننده ميانسال كه فكر مي‌كند براي خريد دارو به آنجا مي‌روم و سر صحبت را باز مي‌كند، می‌گوید «اين روزا دارو گرون شده، پارسال خانمم سرطان مغز استخوان گرفت و همه داروهايي كه مصرف مي‌كنه، خارجي هستند. قبلا ماهي يك‌ميليون‌و 800 هزار تومان پول دارو مي‌دادم؛ اما دو هفته پيش رفتم دارو بگيرم ميگه دو‌ميليون‌و 400 تومن. تا ديروقت كار مي‌كنم؛ اما بازم به خيلي‌ها بدهكارم. مگر چقدر درآمد دارم كه اين‌قدر پول دارو بدم. تازه اونم از داروخانه‌هاي دولتي مي‌خرم». داروخانه 13 آبان شلوغ است و جمعيت زيادي منتظر تحویل نسخه‌ها هستند، زن ميانسالي كه روي يكي از صندلي‌ها نشسته، مي‌گويد «براي گرفتن داروهاي شيمي‌درماني به اينجا آمده‌ام. تا امروز در تهيه داروهايم مشكلي نداشتم؛ اما چند سال پيش كه همسرم سرطان پرستات گرفت، به سختي داروهايش پيدا مي‌شد. اميدوارم ديگر چنين چيزي را تجربه نكنيم». او در ادامه مي‌گويد «ما آدم‌‌هاي بدي هستيم» و با دست به مردي كه بيرون داروخانه ايستاده، اشاره مي‌كند «اون آقا رو مي‌بيني؟ همين كه پايمان را از اينجا مي‌ذاريم، بيرون با قيمت‌هاي بالا از ما مي‌خواهد داروهايمان را به او بفروشيم». مرد جواني با تأييد حرف‌هاي اين زن مي‌گويد: «روبه‌روي داروخانه 29 فروردين هم چند مرد هستند كه شغلشان خريدن دارو است. هروقت براي خريد شيرخشك مخصوص براي فرزندم به آنجا مي‌روم، آنها را مي‌بينم. يك بار به من گفتند حاضر‌ند شيرخشك‌هايي كه من 30 هزار تومان خريده‌ام، 300هزار تومان از من بخرند؛ چون اين شيرخشك‌ها هيچ كجا پيدا نمي‌شد». از او پرسيدم مگر مي‌شود آدم بيمار خودش را فراموش كند و داروها را به آنها بفروشد؟ در جواب گفت: «حتما كساني هستند كه داروهايشان را مي‌فروشند كه خريداري هم هست؛ اگر نباشد كه اين شغل ايجاد نمي‌شود». كمي آن‌طرف‌تر زن جواني كه پشت باجه داروخانه ايستاده، با حوصله در حال آدرس‌دادن به مردي ميانسال است. مرد با نااميدي با برگه‌اي در دستش از داروخانه خارج مي‌شود: «سرطان دارم و براي گرفتن داروهايم به اينجا آمده بودم، اما گفتن چند قلم از داروهايم را ندارند و اين برگه را به من دادند تا بروم به اين داروخانه‌ها شايد آنجا داروهايم را پيدا كنم. دو هفته پيش هم كه آمدم، داروهايم را به‌سختي پيدا كردم». از او اسم داروهايش را مي‌پرسم؛ دفترچه بيمه‌اش را نشانم مي‌دهد و مي‌گويد اسم داروهايم را نمي‌دانم، اما اينجا نوشته. دفترچه را نگاه مي‌كنم، اما نام داروها بدخط نوشته شده و نمي‌توانم آنها را بخوانم. صف تأييد بيمه داخل كوچه كنار داروخانه نزديك به 15 نفر با چهره‌هاي خسته و نگران پشت در‌هاي بسته دفتر بيمه سلامت منتظرند كارمند بيمه در را برايشان باز كند تا با تأييد بيمه، داروهايشان را از داروخانه تحويل بگيرند. چند سالي است كه داروخانه‌هاي دولتي براي راحتي بيماران و همراهانشان از بيمه‌ها خواسته‌اند چند نفر از نيروهايشان را براي تأييد داروها در آنجا مستقر كنند. مرد جواني از ميان جمعيت مي‌گويد: پنجره را كه باز كرد، شايد بتواني آنها را راضي كني داروهايت را تأييد كنند. وقتي به او مي‌گويم خبرنگار هستم و براي تأييد دارو نيامده‌ام، داغ دلش تازه مي‌شود: «پسرم 9سالشه و سرطان گرفته و بايد شيمي‌درماني بشه. براي تأييد داروهاش اومدم. بهم ميگن برو شنبه بيا؛ يعني شيمي‌درماني بچه‌ام رو قطع كنم برم شنبه بيام؟ يعني نمي‌تونن يك دقيقه بزنن تو سيستم كارم راه بيفته؟ من مي‌تونم صبر كنم، اما مي‌تونم به بيماري پسرم بگم صبر كن بيمه داروهارو تأييد كنه؟ اصلا نمي‌دانم چرا دارو را بايد تأييد كنند و اصلا چرا خود بيمارستان دارو را در اختيار بيماران قرار نمي‌دهد؟». چند قدم آن‌طرف‌تر خانمي با صداي بلند مي‌گويد: ميگن پنجشنبه‌ها تا ساعت 12 بيشتر نيستند. مردي با چهره‌اي برآشفته پاسخ مي‌دهد: باهاشون تماس گرفتم، گفتن تا دو ظهر هستند. آن يكي مي‌گويد: نه آقا امكان نداره؛ پنجره رو بستن و جواب هيچ‌كسي را هم نمي‌دهند. چند دقيقه بعد، ساعت 12:35، مردي با چهره‌اي عصباني در را باز مي‌كند و با صداي بلند مي‌گويد اينجا تا ساعت 12 بيشتر باز نيست و بعد يكي‌يكي اسم روي دفترچه‌هايي را كه در دست دارد، مي‌خواند تا به صاحبانشان بدهد. از آن‌طرف مرد جواني به پدر ميانسالش مي‌گويد: برو جلو شايد دفترچه رو ازت گرفت و ناگهان صداي بلند بسته‌شدن درِ آهني تمام صداهاي اطراف را در خود مي‌بلعد. پيرمرد در حالي كه دفترچه عشايرش در دست‌هاي پينه‌بسته‌اش است، مستأصل كنار خيابان مي‌نشيند: «از صبح داریم دنبال دارو می‌گردیم، در نهایت گفتن بیایم اینجا، حالا هم از ما آزمايش‌ها را مي‌خواهند. من و پسرم از تخت‌سليمان اومديم اينجا. 12 ساعت تو راه بوديم. آزمايش‌ها را با خودمان نياورديم. حالا نمي‌دانم بايد چه‌كار كنم؟ 28 تا قرص 930 هزار تومان؛ چون نمي‌تونستم پولش رو تهيه كنم اومدم اينجا». تعدادي از كساني كه نتوانستند تأييد داروي خود را بگيرند، با نااميدي از آنجا دور شدند و عده‌اي همانجا ماندند و با كليد یا سكه‌اي كه در دست داشتند، تق‌تق تق‌تق روي در مي‌كوبيدند تا شايد كسي در را برايشان باز كند. يكي از ميان جمعيت گفت: كسي به حرف ما گوش نمي‌دهد، اصلا نمي‌دانم چرا بايد براي دارويي كه پزشك برايمان نوشته پاسخ‌گوي چند ارگان باشيم تا بتوانيم صحت حرف‌هايمان را اثبات كنيم؟ با‌اين‌حال چهارشنبه هفته گذشته محمد توکلی، مدیر کل دفتر بازرسی، ارزیابی عملکرد و پاسخ‌گویی به شکایات وزارت بهداشت، با بیان اینکه با توجه به نظارت‌ها و بازرسی‌هایی که انجام شده است، در بازار دارویی کشور آرامش نسبی برقرار شده و شرایط عادی است، درباره کمبود اقلام دارویی و تجهیزاتی گفت: «قبلا به‌طور متوسط و به صورت ماهانه کمبود کمتر از ۳۵ قلم دارو تجهیزات پزشکی به ثبت می‌رسید، اما در مقطعی تعداد کمبود اقلام دارویی افزایش پیدا کرد و دلیلش تخصیص‌نیافتن ارز از سوی دولت بود که با توجه به تخصیص مناسب ارز، درحالحاضر تعداد کمبودها روند کاهشی پیدا کرده است».