نگاه بازجویانه اوین نامه کیهان سربازجو شریعت نداري به
ديروزنامه هاي زنجيره اي جناح رقیب . 10
بهمن -97
FATF فايده اي ندارد اما
اگر تصويب نشود مي ميريم!
در حالي كه طي روزهاي گذشته تركان مشاور
رئيس جمهور طي يادداشتي در روزنامه زنجيره اي آرمان اعلام كرده بود كه از لوايح
چهارگاه نمي توان هيچ انتظاري داشت روزنامه دولت در شماره ديروز خود نوشت اگر
FATF تصويب نشود مي ميريم!
سرويس سياسي- روزنامه ايران ارگان
دولت در يادداشتي با عنوان «هزار راه نرفته» درباره روند تصويب لايجه
FATF نوشت : «فضاي فكري داخلي ما بدون اطلاع از سازو كارهاي موجود در جهان، توقع
ايفاي نقش در بازار جهاني را دارد بدون آنكه حاضر به پذيرش قواعد آن باشد. به نظر
مي رسد، منتقدان، صرفا درصدد سنگ اندازي در مسير دولت باشند و دلايل مذهبي و سياسي
مخالفت آنها، بهانه اي بيش نيست. چه اينكه بررسي تاريخچه تعاملات با نهاد
FATF و تهيه و تصويب لوايح مربوطه نشان مي دهد، تا پيش از اين دولت هيچ اطلاع
رساني و دغدغه اي در خصوص اين لوايح وجود نداشته و پس از استقرار دولت فعلي،
مخالفت ها نمايان شده است. مخالفت ها به حدي است كه دلواپسان حتي به مصوبه شوراي
امنيت ملي در اجراي اكشن پلن مربوطه (شامل تصويب لوايح 4 گانه) نيز توجه نكرده و
علي رغم موافقت مجلس و سران قوا، اين لوايح را خيانت بار مي دانند.»
روزنامه دولت همچنين در ادامه نوشت: مردم
بايد بدانند هر تصميم مسئولان و سياستگذاران كشور، چه منافع و مضراتي براي آنها
دارد تا بتوانند با آن همراهي كنند. اگر تصميم نظام بر رد اين لوايح است به صراحت
بايد شرايط را براي مردم توضيح و افكار عمومي را در رد آن، همراه كند.. ناگفته
معلوم است، تصويب لوايح مربوط به FATF گره گشاي تمام مشكلات موجود اقتصادي و بانكي نبوده و
نيست و جهت حل مشكلات بانكي هزار راه نرفته باقي مانده است. تغيير وضعيت در نهاد
FATF صرفا مي تواند ممد حيات باشد نه مفرح ذات و جهت حل و فصل مشكلات بانكي لازم
است، تحريم هاي بانكي و اقتصادي رفع، وضعيت ساختاري بانكداري (شاخص بازل) اصلاح و
در نهايت رابطه كارگزاري با بانك ها برقرار گردد.»
گفتني است جريان مدعي اعتدال- اصلاحات حربه
غيراخلاقي براي پيشبرد اهداف جناحي خود دارند و آن هم سواستفاده از نيازهاي مردم و
هراس افكني است. اين جريان سياسي با طرح اين موضوع كه اگر جامعه به سمت سياست هاي
اين جناح نروند مشكلاتشان حل نخواهد شد و كشور در معرض نابودي قرار خواهد گرفت،
سعي مي كنند جامعه را با خود همراه نمايند. اخيرا هم اين جريان باز هم مردم بي
پناه را تهديد كرده و مي ترساندند كه اگر چنانچه FATF تصويب نشود، كشور به
بلايي عظيم گرفتار خواهد شد و همگي محكوم به فنا هستيم. اين در حالي است كه با
تصويب يا بدون تصويب FATF، هم مشكلات اقتصادي گريان گير جامعه خواهد بود اگر مسئولان
بخواهند به رويه خود در اداره كشور ادامه دهند.
اگر 10 تا 30 درصد مشكلات اقتصادي زير سر
فشار تحريم است، 70 تا 90 درصد آن زير سر سوء مديريت حاد رئيس دولت و برخي وزرا و
معاونين اقتصادي است؛ يعني همان تيمي كه 18 ميليارد دلار را به قيمت 4200 تومان
واگذار كردند، رانت 300 هزار ميليارد توماني پديد آوردند و پس از آن هم نظارت بر
قيمت ها و حمايت از توليد در مقابل واردات كمرشكن را رها كردند و جز گفتن اينكه
بايد با كدخدا ببنديم، هيچ حرف و ايده و برنامه و كارنامه اي ندارند. اگر همين حضرات،
شوك جديدي به اقتصاد ملي (در اثر تقويت كفه دشمن) دادند، آن وقت تكليف چيست؟ هيچ
پاسخي در اين زمينه ندارند!
ذوق زدگي ليبرال هاي وطني از حضور شال
قرمزهاي فرانسوي
روزنامه زنجيره اي همدلي در گزارشي نوشت:
«بالاخره خيابان هاي پاريس، صحنه حضور مخالفان جنبش جليقه زرد شد. در قالب جنبشي
كه خود را با رنگ و لباس متفاوتي معرفي مي كند: جنبش شال قرمزها. گزارش ها از
پاريس حاكي است، روز يك شنبه، اين گروه تظاهراتي در پاريس برگزار كرده اند كه به
روايت فرمانداري پاريس، 10هزار و 500 نفر در آن شركت كرده بودند. اعضاي جنبش شال قرمز
كه به گزارش ان بي سي، جليقه آبي پوشيده اند تا رنگ هاي اصلي پرچم فرانسه را در
پوشش خود داشته باشند، خواستار پايان خشونتي هستند كه مي گويند در راهپيمايي هاي
جليقه زردها مي بينند.»
گفتني است پس از 11 هفته تظاهرات جليقه
زردها عليه نظام سرمايه داري در فرانسه، گروهي از حاميان دولت با شال هاي قرمز به
حمايت از ماكرون به خيابان ها آمده اند. بنابر آمارهاي منتشر شده در رسانه هاي
غربي، حدود 84 درصد مردم فرانسه حامي جليقه زردها هستند.
از زمان آغاز جنبش جليقه زردها در فرانسه
عليه نظام سرمايه داري، ليبرال هاي وطني عزا گرفته و اين مسئله را پيروزي پوپوليسم
بر ليبراليسم ناميده اند!
كارشناسان معتقدند بحران امروز فرانسه كه
به سرعت در حال گسترش است، بحران كل ليبراليسم در اروپا است. تفكري كه به طبقات
زيرين و فرودست جامعه توجهي نمي كند، تفكري كه اصالت را به سود و سرمايه مي دهد،
تفكري كه در آن اصالتي براي عدالت به خصوص در حوزه اقتصاد وجود ندارد، در اروپا به
بن بست رسيده و نشانه هاي آن در خيابان هاي پاريس قابل مشاهده است.
برجام با آن همه هياهويش نتوانست 160يورو
را جابه جا كند به FATF اميد بسته ايد؟!
روزنامه شرق در شماره ديروز يادداشتي را
منتشر كرده كه در آن نكات قابل توجهي وجود دارد كه تاييد كننده همان چيزهايي است
كه منتقدان مي گفتند.
نويسنده ماجرايي را بدين گونه شرح داده
است: «ماجرا از اين قرار بود كه در تابستان گذشته...فرد[ي] براي دريافت وكالت نامه
از خواهرش كه ساكن سوئد است با سفارت ايران در اين كشور تماس گرفته...»
نويسنده در ادامه متذكر مي شود كه با
همكاري سفارت ايران وكالت نامه صادر و براي آنها به ايران ارسال شده و در ادامه
متذكر مي شود: «هزينه خدمات صدور وكالت نامه 160يورو بوده كه با توجه به عدم
ارتباط بانك هاي ايران و اروپا اين مبلغ در شهريور ماه از سوي اين ايراني ساكن
آلمان و از طريق بانكي در آلمان به حساب سفارت ايران در سوئد واريز شده است.»
در ادامه اين نوشتار آمده: «بعد از يكي
دوهفته از سفارت پيامي براي آنها رسيده كه بانك سوئدي با سفارت تماس گرفته و علت
واريز اين مبلغ را پرس وجو كرده است[!]»
سپس نويسنده در ادامه ماجرا تصريح مي كند
كه «بعد از گذشت 4ماه مجددا [آن 160يورو] به حساب [آن فرد] ايراني ساكن آلمان
برگشت داده شده است.»
از ابتدا تا انتهاي اين حكايت تاكيد آن
چيزهايي است كه منتقدان مي گفتند. نكته نخست: آنكه قرار بود برجام اين كارها را
انجام دهد يعني برجام حتي نتوانسته انتقال 160يورو رو مقدور سازد حالا اين همه
دستاورسازي هاي موهوم از آن براي چيست؟
نكته دوم: آنكه چرا دولتمردان و روزنامه
هاي زنجيره اي زماني كه (به قول سردبير همين روزنامه شرق) به بزك برجام مشغول
بودند نگفتند كه برجام چنين بي خاصيت است و براي انتقال 160يورو هم ما نياز به
پذيرفتن كنوانسيون هاي ديگري نظير پالرمو يا CFT هستيم.
نكته سوم: منتقدان همواره در نقد
FATF و لوايح وابسته به آن مي گويند كه اين ترفندي براي قفل و زنجير كردن
كشورمان است تا ديگر نتواند تحريم ها را دور بزند. جالب آنكه در اين يادداشت به
اين موضوع هم اشاره شده است. و تاسف انگيز آنكه در پي همه اينها نويسنده به اين
نتيجه رسيده كه بايد FATF را تصويب كنيم!
بايد پرسيد چه تضميني هست كه با اين
كنوانسيون ها كار مبادلات بانكي انجام شود؟! براي نمونه آقاي ظريف در مجلس و اكبر
تركان چند روز پيش در روزنامه آرمان به صراحت گفته اند با تصويب اينها هيچ تضميني
نيست كه كار مبادلات حل شود.
برجام كه صاحب امضا داشت اين شد واي به
حال FATF !
روزنامه اصلاح طلب قانون در گزارشي با
عنوان «دوئل براي گريز! » با اشاره به اينكه برخي مسئولان از واهمه هزينه ساز بودن
تصويب لوايحFATF ، سعي مي كنند از تركش هاي آن بگريزند نوشت: «بعد از سال ها زحمتي
كه تيم ديپلماتيك كشورمان براي به نتيجه رساندن برجام متقبل شد، با برخي خودسري ها
وخيره سري ها مانند اقدامات دونالد ترامپ، برنامه جامع اقدام مشترك جوانمرگ شد و
همه آنها كه به دنبال برداشت از سفره برجام بودند، خالي ماندن سفره را به بهانه اي
تبديل كردند كه خود را بي گناه جلوه دهند و ژست طلبكار بگيرند..»
اين روزنامه در ادامه نوشت: «در همين حال
و اندكي بعد از آن كه اعلام مرگ مغزي برجام به طورعلني بيان شد، آن هايي كه از
ماندن جنازه اين عهدنامه روي دست شان واهمه داشتند، گرفتار موضوعي ديگر به نام
تصويب لوايح مربوط به FATF شدند. اين طيف كه تجربه فروپاشي برجام را داشتند با
محافظه كاري فراواني به نبرد با غرب رفتند... تفاوتي كه ميان نبرد برجامي با غائله
FATF وجود دارد، اين است كه رد امضاي همه اين افراد در گذشته پاي مسائل برجامي
به صورت ملموس وجود داشت ولي در اين مقوله به دليل آنكه در گذشته تحركات زيرپوستي
وجود داشت، امروز هيچ كس زير بار مسئوليت هاي گذشته نمي رود.»
گفتني است چندي پيش
جواد ظريف معمار اصلي برجام در دفاع از FATF در صحن علني مجلس گفته بود: « نه بنده و نه آقاي رئيس
جمهور نمي توانيم تضمين بدهيم با پيوستن به اين كنوانسيون مشكلات حل خواهد شد»؛
يادمان نمي رود كه آقاي رئيس جمهور و وزير خارجه اش چگونه نسبت به موفقيت صدرصدي
برجام تضمين دادند و حتي آب خوردن مردم را نيز به آن گره زدند؛ ديديم كه در نهايت،
عاقبت آن تضمين ها چه شد واي به حال FATF كه دولتمردان نسبت به آن هيچ تضميني هم نمي دهند.
بازي فريب اروپا با كارت آمريكا
روزنامه اعتماد ديروز در يادداشتي با
عنوان «اروپا به ما بدهكار است» نوشت: «اروپايي ها با تندتر كردن ادبيات انتقادي
نسبت به عملكرد دولت جمهوري اسلامي ايران، بسترسازي كردند تا زماني كه در هفته
جاري قرار است سازوكار ويژه مالي را اعلام كنند، انتظاري از آنها نرود و ادعا كنند
با وجود همه انتقادها و اعتراض هايي كه به عملكرد ايران در پرونده موشكي و منطقه
داريم به عنوان يك منت و يك مشوق، امتيازي در اختيار ايران قرار داده ايم. من به
جد اعتقاد دارم كه كارزار تبليغاتي و اظهارات ديپلمات هاي اروپايي در مورد مسائلي
مانند برنامه موشكي ايران، فعاليت هاي ايران در اروپا و عملكرد ايران در منطقه
واقعا بيانگر يك نگراني اصيل يا جدي نبود بلكه زمينه سازي براي اعلام سازوكار كمتر
از حد انتظار و ضعيفي بود كه قرار است از سوي اتحاديه اروپا به ايران پيشنهاد شود.»
اعتماد افزود: «بر اساس گمانه زني هايي
كه رسانه ها و ديپلمات هاي ارشد اروپايي از ساز وكار ويژه مالي مطرح كرده اند، آن
چيزي كه اروپايي ها براي پيشنهاد به ايران تدارك ديده اند بسيار كمتر از چيزي است
كه ايران انتظار آن را دارد.اروپا بايد به اجراي همه تعهداتش وفادار باشد. هيچ
بهانه اي از سوي آنها براي اجرا نكردن تعهداتشان پذيرفته نيست.»
اعتماد نوشت: «اروپايي ها ادعا مي كنند
تحت فشار آمريكا قادر نيستند، موضع كارآمدتري اتخاذ كنند و در عين حال با برخورد
تورم با مسئله موشكي و فعاليت هاي منطقه اي جمهوري اسلامي ايران، اين مسائل
غيرمرتبط با برجام را به عنوان نگراني هايي تصوير مي كنند كه باعث كم كاري آنها در
اجراي تعهداتشان شده است. اروپايي ها با شانه خالي كردن از مسئوليت ها و عامليت
خودشان از يك طرف آمريكا را مقصر معرفي مي كنند و از طرف ديگر ادعا مي كنند كه
جمهوري اسلامي ايران عامل اين است كه اروپايي ها از بهبود مناسبات با تهران ناتوان
باشند.»