غلامعلی پیرایرانی در گفت وگو با ایسنا تشریح کرد
چرا مردم به یک مجری اعتماد نمی کنند؟۱۲-خرداد-۱۴۰۰
غلامعلی پیرایرانی ـ گوینده و گزارشگر باسابقه صداوسیما ـ معتقد است: مجری و برنامه‌های رادیو و تلویزیون زمانی مورد اعتماد هستند که سوالات مجری از مسوولی که در مقابلش قرار می گیرد، پرسش های مردم بوده و از پیش تعیین شده نباشد.
پیرایرانی در گفت‌وگویی با ایسنا درباره ویژگی‌های مجری مناظره‌ها گفت: دوره‌های مختلفی نیاز است تا این عزیزان باتجربه شوند. یک مجری وقتی در کنار یک کاندیدا قرار می‌گیرد، باید آنقدر به مسائل احاطه و آنقدر جسارت داشته باشد تا بتواند سوالات مردم را بپرسد. اگر غیر از این باشد، ما نمی‌توانیم به این مجری اعتمادی داشته باشیم.
او ادامه داد: حتی یک مجری نباید قبل از مصاحبه با کاندیدا، سوالاتش را مطرح کند؛ بهتر است پرسش ها را در حین مصاحبه بپرسد و با دست پر در برابر فرد مصاحبه شونده بنشیند و اگر دید که شخص به خطا می‌رود، بدون استثناء مساله را مطرح کند. اینجاست که مردم می‌توانند به چنین مجریانی و برنامه‌ای که ضبط می‌شود اعتماد کنند و صداوسیما یک برنامه نمایشی به مردم تحویل ندهد. اینگونه مسائل را باید از دیرباز در نظر می‌گرفتیم.
پیرایرانی سپس به ذکر مثالی در این زمینه پرداخت و گفت: در این دوره آقای ظهوریان را انتخاب کردند. ایشان گوینده خبر خوبی هستند اما من نمی‌دانم چقدر به مسائل مملکتی احاطه دارند؛ اما صد درصد می‌دانم با توجه به معذوریت و تواضعی که آقای ظهوریان در چهره شان آشکار است، نمی‌توانند در برابر برخی از کاندیداها قد علم کنند و ناچار هستند آنچه را که کاندیدا مطرح می‌کند با بله گفتن از آن بگذرند؛ این دست مسائل به برنامه و مجریان لطمه خواهد زد.
این گوینده باسابقه تصریح کرد: پیشنهاد می‌کنم مجریان اولا جسور باشند. ثانیا به تمامی مسائل مملکت آگاه باشند و ثالثا سعی کنند که حتما سوالات مردم را بپرسند و در نهایت با دقت تمام بشنوند و از میان آنچه که کاندیداها مطرح می کنند، سوال دربیاورند؛ نه اینکه سوالات از پیش تعیین شده را برایشان مشخص کنند و بعد مجری در همان محور، سوال بپرسد.
او در ادامه درباره لزوم تربیت مجریان متخصص در صداوسیما، گفت: ما در صداوسیما باید از هر قشری مجریانی داشته باشیم و خود مجریان هم باید سعی کنند در مسیری گام بردارند که در آن به تخصص برسند. اگر قرار باشد که یک مجری به تمامی رشته‌ها بپردازد، هم صداوسیما از حضور مجریان متخصص فقیر خواهد بود و هم خود مجریان در میان مردم نمی‌توانند اعتباری کسب کنند؛ بنابراین هر تشکیلاتی مثل صداوسیما وقتی مجریان یا گویندگانی را به خدمت می‌گیرد باید به کنه قضیه پی ببرد و به استعداد آن‌ها دست پیدا کند؛ ببیند در چه زمینه‌ای می‌توانند کار کنند بعد در همان زمینه آن‌ها را پرورش دهد و به کار بگمارد.
پیرایرانی در پاسخ به این پرسش که چرا کمتر از مجریان زن برای اجرای برنامه های سیاسی استفاده می شود و چرا تاکنون از مجریان زن برای اجرای مناظره‌ها بهره گرفته نشده است؟ عنوان کرد: ما نمایندگانی را از کشورمان در دفاتر صداوسیما در کشورهای مختلف داریم، اما هر چه می گردم از ابتدا ندیدم خانم ها را در این زمینه به کار بگیرند؛ خانم‌ها اکثرا گویندگان خبر هستند. مجری ها در فرستنده‌های خارجی وقتی با افراد صحبت می‌کنند به تمامی مسائل یک مملکت آشنا هستند؛ برای مثال خانم کریستین امانپور را نام می برم که فکر می‌کنم از بسیاری از سران مملکت‌ها به جزییات مسایل مملکتی آن‌ها آشناتر است و می‌تواند سوالاتی را مطرح کند که خود فرد در برابر سوالش بماند و به خاطر برخی از مسایل حراستی و امنیتی اصلا پاسخ ندهد. اینجاست که ما می‌توانیم نمونه بارزی از یک خبرنگار خانم زبده را ببینیم. امیدوارم که از خانم ها در این زمینه استفاده شود. البته یکی ـ دو بار یادم هست که خانم شریفی مقدم در برابر آقای روحانی نشستند و سوالاتی را مطرح کردند اما خود من ناراحت شدم از اینکه سوالاتی مطرح می‌شد که مثل روز روشن است. خود خانم ها هم باید تلاشگر باشند و مطالبه کنند و از مسائل روز سیاسی مملکت باخبر باشند. برای مردم برنامه‌ای در نظر داشته باشند، به میان مردم بروند و ببیند مردم چه می‌خواهند تا اگر در آینده به عنوان مجری مناظره در برابر کاندیداها قرار گرفتند، بدانند چه باید بپرسند.
این گزارشگر و گوینده باسابقه ورزشی درباره لزوم طرح سوالات جدی و چالش برانگیز توسط مجریان نیز گفت: بهتر است ما در قبال برنامه‌هایی که باید اجرا کنیم، مسوولیت داشته باشیم و فقط رفع تکلیف نباشد. سوالاتی بپرسیم که حداقل نیم متر فراتر از قد مسائل سیاسی مردم باشد.
او افزود: خود من در کلاس‌های گویندگی و اجرا سعی می‌کنم این موضوعات را تفکیک کنم و به خانم ها و آقایانی که قصد دارند مجری و گوینده شوند اشاره می کنم که حتی وقتی در خیابان هم راه می روید، سعی کنید گزارش کنید؛ مثلا از تصادف، برخوردها یا حتی آشغال ریختن و ...؛ این‌ها وقتی گزارش می‌شود ما از جملات و افعال مختلفی استفاده می‌کنیم و سطح سوالات را در جامعه تغییر می‌دهیم.
پیرایرانی در بخش پایانی مکالمه‌اش با ایسنا درباره شرایط این روزها و تاثیر کرونا بر زندگی شخصی و حرفه‌ای اش عنوان کرد: گزارشگر برنامه «گردش و ورزش» در شبکه ورزش هستم که روزهای جمعه پخش می‌شود؛ سعی می‌کنم در هر جای ایران که هستم گزارش‌هایی را برای این برنامه ارسال کنم. برنامه «روح پهلوانی» را هم در شبکه ورزش داشتم که حدودا ۳۰ برنامه اجرا شد. گاهی اوقات هم برای انجام گزارش کشتی به شبکه ورزش سیما و رادیو ورزش می‌روم.
او ادامه داد: در این یکی ـ دو سال هم که کرونا بود به همراه خانواده بیشتر در خانه بودیم اما من جمعه‌ها را بلا استثناء به کوه می‌روم و در کوهستان چون فضای آزاد است از ماسک استفاده نمی‌کنم اما سعی می‌کنم که مراقب باشم. با توجه به تغییراتی که در شبکه به وجود آمده است و تاکنون دو ـ سه بار رییس شبکه عوض شده است، اما من هیچگاه سراغ هیچ یک از روسای شبکه نرفتم تا بگویم بر اساس توانایی‌هایم می‌توانم در خدمت شبکه باشم بلکه در انتظار هستم تا تهیه کنندگان و همکاران اگر شد صحبتی با من داشته باشند تا بر اساس توانم با آن‌ها همکاری کنم.
پیرایرانی گفت: «سفرها به پایان رسیده و سازمان صداوسیما هم اعزام ها را معوق گذاشته است اما من سعی می کنم مطالعه ورزشی‌ام در رشته های مختلف را داشته باشم و ورزش را هم انجام می‌دهم. به پیاده روی و سفر می‌روم و چند کلاس هم در اردبیل برگزار کرده‌ام. چهار نفر از گویندگانی که در کلاس من بودند، الان در صداوسیمای مرکز اردبیل مشغول به کار هستند. در این دوران هم سعی می‌کنم به صورت دورادور با عزیرانی که در سراسر کشور قصد دارند به سوی گویندگی و اجرا بیایند در فضای مجازی صحبت کنم و آنچه را که آموختم در اختیارشان قرار دهم.»