واکنش اوین نامه کیهان به آزادی اکبر طبری

    واکنش  اوین نامه کیهان به آزادی اکبر طبری  ۱۱-تیر-۱۴۰۲

اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری که رفیق دزد وشریک قافله  است .برای اینکه مرید وپیرو سینه چاک رهبرام الفسادخامنه ای رمال  است  ومدافع  سرسخت  ۵ نهاد فعال اقتصادیر  انت خوار وغارتگر  زیرکنترل خامنه ای رمال است که بیش از ۶۰٪ اقتصادکشوررا دراختیار دارند وتلاش می کنند ازطریق دولت دژخیم رئیسی و مجلس ارتجاعی ونامشروع وحمایت ولایت فقیه شرکت هاو اموال دولتی رازیر طرح واگذاری به بخش خصوری مصادره کنند . همچنین بدون توجه که دررژیم غوطه وردرفساد ولایت فقیه  اختلاس ودزدی وغارتگری هاو اختلاس های چندین هزارمیلیاردتومانی رایج و به آسانی به وقوع می پیوندد  ولی اوین نامه کیهان بانماینده مردم شدن  درمورد آزاد شدن اکبرطبری باوثیقه ۳۰۰ میلیاردتومانی  مدعی شده است   این سؤال ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است که طبری چطور وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تامین کرده تا از زندان بیرون بیاید؟ آیا باز هم پای دوستان فداکار و ازخود گذشته وی در میان  بوده است؟!!

روزنامه کیهان نوشت: این سؤال ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است که طبری چطور وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تامین کرده تا از زندان بیرون بیاید؟ آیا باز هم پای دوستان فداکار و ازخود گذشته وی در میان است؟ بخش‌های مهم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:این‌که محکومی متنفذ که در جلسه دادگاه دوستان خاص خود را به رخ می‌کشید که برای او چه‌ها می‌کنند، و قرار بود دیگر روی آرامش و زندگی لاکچری را نبیند و احتمالا تا پایان عمرش در دوران زندان به سر برد، اکنون با حکم قضایی بیرون از زندان منتظر تعیین تکلیف اعاده دادرسی در برخی اتهامات خود باشد با هر توضیحی از سوی مردم پذیرفتنی نیست. مردم می‌پرسند آیا چنین امتیاز‌هایی برای همه محکومان و در همه پرونده‌ها امکان‌پذیر است؟ از طرفی این سؤال ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است که طبری چطور وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تامین کرده تا از زندان بیرون بیاید؟ آیا باز هم پای دوستان فداکار و ازخود گذشته وی در میان است؟ ریاست محترم قوه قضائیه که شخصیتی مردمی و آشنا به زیر و بم دستگاه قضایی می‌باشند بهتر می‌دانند که برخی ارفاقات در مورد محکومان خاص و دانه‌درشت حتی اگر ظاهر توجیه‌پذیر و قانونی هم داشته باشد در بین مردم پذیرفتنی نیست و در بین انبوه مردمی که در راهرو‌های دادگاه‌ها و با سخت‌ترین شرایط درگیر پرونده‌های به مراتب کوچک‌تر هستند ایجاد نارضایتی و بدبینی خواهد کرد. شاید برخی مواقع مصلحت در این باشد که به دانه‌درشت‌ها و کسانی که برخورد و محاکمه آن‌ها تبدیل به دلگرمی و امیدبخشی مردم شده است نسبت به پرونده‌های مردم عادی سختگیری بیشتری صورت گیرد نه این‌که برعکس ملاحظات و ارفاقات شامل دانه‌درشت‌ها شود. اصلا چه تضمینی وجود دارد محکومی که توانسته وثیقه ۳۰۰ میلیارد تومانی را تهیه کند و همچنان پرونده وی در دست بررسی است به فکر فرار نیفتد؟!