احمد زیدآبادی: از بس نوشتم و تکرار کردم نایی برایم نمانده است

 احمد زیدآبادی: از بس نوشتم و تکرار کردم نایی برایم نمانده است۲۳-آبان-۱۴۰۴

ااحمد زیدآبادی در مورد ستون‌های دود در جاده تهران-ساوه نوشت: «اگر کسی هفته‌ای لااقل یک‌بار عصرهنگام در مسیر اتوبان تهران-ساوه تا شهر پرند رفت و آمد نکند، به نظرم محال است عمق مشکلات ایران را لمس کند!»احمد زیدآبادی، روزنامه نگار، در پیامی با عنوان «چی بگم؟ به کی بگم؟» کانال تلگرامی خود نوشت: چی بگم؟ به کی بگم؟ اگر کسی هفته‌ای لااقل یک‌بار عصرهنگام در مسیر اتوبان تهران-ساوه تا شهر پرند رفت و آمد نکند، به نظرم محال است عمق مشکلات ایران را لمس کند! قبلاً در این باره بارها نوشته‌ام و قصد تکرار ندارم. دیروز هم که از این مسیر رفتیم و آمدیم، مثل همیشه ستون‌های دودِ ناشی از سوزاندن لاستیک خودرو جابه‌جا به آسمان بلند بود و هوا را مسموم و قیرگون می‌کرد. گاه تصور می‌کردی از میان دوزخ عبور می‌کنی! طفلک مردمانی که در آن حوالی بخصوصی در شهرک‌هایی مثل نسیم‌شهر و شاهدشهر زیست می‌کنند. لاستیک‌ها را گویا برای استخراج یکی-دو کیلو حلقه‌ی آهنی به جا مانده از خاکستر آن‌ها آتش می‌زنند! هر کیلوی آن حدود هفتاد هزار تومان خرید و فروش می‌شود. چی بگم؟ به کی‌بگم؟ از بس نوشتم و تکرار کردم نایی برایم نمانده است.