دروغ نامه کیهان ۴ شنبه ۲۱-آبان ماه سال- ۱۴۰۴
یادداشت روز اوین نامه " رئیس‌جمهور
ما"
یادداشت نویس اوین نامه کیهان سربازجو شریعت
نداری در پیش مقدمه وادامه یادداشت خود آنگونه
قلم زنی وتحلیل گری هدفمندکرده است که
گویا رژیم ولایت فقیه نه قرون وسطایی وفاسد وغیر متعارف ودارای رهبر انتصابی ولی فقیه مطلقه همه کاره
مادام العمر می باشد، بلکه یک رژیم دمکراتیک مردمی با مدیریت ودارای برنامه وپیگیر
مطالبات وخواست شهروندان ومدافع
منافع ملی وتوسعه وپیشرفت کشور
واهل گفت وگو ونظر خواهی وکارشناسی است.
همین طور دارای انتخابات آزادو رئیس جمهور مردمی مستقل و دارای قدرت واختیار همراه با برنامه های کارشناسانه می باشد و تابع
کانون های بالایی قدرت نیست. البته زمینه سازی یادداشت نویس درراستای پیش گیری هدف
است. برای همین تأکید کرده است چنانچه پزشکیان
رئیس جمهور تشریفاتی با تیم کارشناسانه اش به استان محروم بلوچستان سفر کند که مواجه با خشک سالی وبی آبی است.
ابتدا باید کار تحقیقی در زمینه دلیل کم آبی این استان کند .سپس با
کارکارشناسانه اقدام برای برطرف کردن این
مشکل نماید . نه آنکه وقتی رئیس‌جمهور به
میان مردم این استان می‌رود به جای آنکه بگوید «وضعیت امروز این‌جا نسبت به ۵۰ سال
قبل نه آنکه بهتر نشده که بدتر
شده است!» درحالی که موظف است
دروغین باید گزارشی از اقدامات صورت گرفته، پیشرفت پروژه‌ها و طرح‌های پیش‌بینی
شده طی ۴۷ ساله برای برطرف کردن تنش آبی استان طبق برنامه تدوین شده‌اش ارائه دهد.
البته پرواضح است
هدف یادداشت نویس این بوده است که
به پزشکیان توصیه کند به جای آنکه پیرامون شرایط بحرانی عملکرد ۴۷ ساله کانون های
قدرت باج گیر ورانت خوار واختلاس گر و جنگ افروز وشرکای شان که عامل بحران های
کنونی ازجمله خشک سالی وبی آبی بوده اند. وی دچار خودسانسوری ووارونه گویی شود ووعده
های پوچ سرخرمنی بدهد. ونمی بایست روی به
انتقاد روشن گرانه بباورد وبا ناشی گری به کاهدان بزند. بلکه باید درست همان شیوه
ای که آخونددژخیم رئیسی کرد الگویش شود. زیرا وی رئیس‌جمهور طرح مهندسی- امنیتی-
خالص سازی بود که با آگاهی از مشکلات و راه‌حل آنها می‌گفت: «ما
آمده‌ایم که مشکل جامعه را به گردن بگیریم و حل بکنیم؛ نه اینکه اگر با یک مشکلی
مواجه شدیم جامعه را دغدغه‌مند و نگران
کنیم... در مسائل مختلف به هیچ وجه حق نگران کردن مردم را نداریم.» پس امروز که
پزشکیان ذوب شده درولایت که رئیس جمهور تشریفاتی است و وقتی مواجه با بحران سازی های کاسبان تحریم
های مخالف مذاکره با آمریکا می شود. نبایدبرای رفع مسئولیت وفراموش کردن
وعده های انتخاباتی اش وانمود کند که دغدغه مردم را دارد وبه نکاتی
اشاره کند که عبور ازخط قرمز است . پس برای پیمودن راه درست رفع دغدغه‌هایش
همچون دولت دژخیم رئیسی حذف شده که ارثیه
دولت وی شده است بایدمصرانه وی راوادار نمود تا همان الگوی دولت
قبلی دژخیم رئیسی حدف شده را بی چون وچرا
دنبال کند.
در یادداشت پیش روی، انتظار از رئیس‌جمهور
محترم کشورمان را در قاب دنیای مجازی و دنیای واقعی به مقایسه نشسته‌ایم، با این
امید که نه فقط اعضای کابینه و مشاوران ایشان، بلکه همه دلسوزان آستین همت به کمر
بزنند و به همکاری و همراهی با رئیس‌جمهور، که در صداقت و پاکبازی جناب ایشان
کمترین تردیدی نیست، برخیزند. بخوانید!می‌گویند «آرزو بر جوانان عیب نیست!» پس
بگذارید یک بار هم سری به آسمان آرزوهای‌مان بزنیم و برای لحظاتی فکر کنیم در یک
دنیای موازی ما دستیار و همکار رئیس‌جمهوریم و قرار است او را برای اقدامات و
سخنرانی‌هایش آماده کنیم.در آن دنیای موازی ما قبل از آنکه گزینه مورد نظرمان به
ریاست‌جمهوری برسد مسائل و مشکلات کشور را رصد و ظرفیت‌های هر استان برای غلبه بر
مشکلات را شناسایی کرده، سپس با طراحی راهکارهای مناسب رفع مشکلات و با ایمان به
قدرت اجرائی رئیس‌جمهور مورد حمایت‌مان برای غلبه بر چالش‌ها، پا به عرصه رقابت‌های
انتخاباتی می‌گذاریم. ما با ریاست‌جمهوری نامزد مورد حمایت‌مان غافلگیر نمی‌شویم
بلکه عزم و اراده‌ای دوچندان پیدا می‌کنیم تا از فرصت محدود استفاده کرده و
راهکارهای‌مان را اجرا و مشکلات را طبق آن برطرف کنیم. بگذریم... قبول می‌کنم؛ این
تصور شاید خیلی آرمان‌گرایانه باشد پس بیاییم کمی انتظار خود را تقلیل دهیم. این
بار در آن دنیای موازی ما دست‌کم پس از گذشت سه ماه از فعالیت رئیس‌جمهور مورد
حمایت‌مان نسبت به مسائل و اوضاع کشور کاملا توجیه شده‌ایم و با کمک همکاران و
دیگر دولتمردان طرحی برای مدیریت امور و حل مسائل کشور در بازه‌های کوتاه‌مدت و
بلندمدت آماده کرده و با این نقشه راه، اقدامات خود را آغاز و وظایف و فعالیت‌های
وزرا و نهادهای مربوطه را پیگیری می‌کنیم.مثلا وقتی
رئیس‌جمهور می‌خواهد به استان سیستان و بلوچستان سفر کند؛ پیش از سفر درباره چالش‌ها
و ظرفیت‌های استان کاملا او را آگاه کرده و با طرح و برنامه کافی وارد استان می‌شویم.
ما می‌دانیم که یکی از اساسی‌ترین مشکلات مردم این استان آب آشامیدنی است و این را
هم می‌دانیم که بزرگ‌ترین آب‌شیرین‌کن فراساحلی جهان در این استان قرار دارد، از
پروژه آب‌شیرین‌کن ساحلی چابهار نیز باخبریم و آگاهی لازم درباره پروژه ملی انتقال
آب دریای عمان به استان‌های شرقی و مرکزی را نیز کسب کرده‌ایم. پس برنامه رئیس‌جمهور
را برای بازدید میدانی از این پروژه‌ها آماده می‌کنیم تا در جریان آخرین وضعیت
بهره‌برداری و یا اجرای آنها قرار گیرد، مسئولان استانی و کشوری را جمع کرده و
نسبت به رفع موانع اجرای پروژه‌ها و یا تقویت عملکرد آنها و یا انجام ابتکارهای
تازه و پروژه‌های جدید با دستور رئیس‌جمهور تصمیم می‌گیریم. بنابر این وقتی رئیس‌جمهور
ما به میان مردم استان می‌رود به جای آنکه بگوید «وضعیت امروز این‌جا نسبت به 50
سال قبل بهتر نشده و بدتر شده!» گزارشی از اقدامات صورت گرفته، پیشرفت پروژه‌ها و
طرح‌های پیش‌بینی شده برای برطرف کردن تنش آبی استان طبق برنامه تدوین شده‌اش
ارائه می‌دهد.صحبت از «برنامه» و «خشکسالی» شد پس بیاید فرض کنیم در آن دنیای
موازی ما بر روی اجرای «قانون برنامه هفتم پیشرفت» اصرار داریم و اصلا برای همین
در تبلیغات انتخابات نامزد مورد حمایت‌مان این برنامه را به عنوان دستور کار اصلی‌اش
در رقابت با نامزدهای دیگر مطرح کرده‌ایم. ما می‌دانیم که فصل هشتم این برنامه
برای برون‌رفت از دوران خشکسالی تهیه شده؛ چون خشکسالی پدیده‌ای مختص امسال یا
سال گذشته و یا حتی پدیده‌ای منحصر به ایران نیست. سال‌هاست که کشورهای جهان از
جمله ایران با پدیده گرم شدن زمین و خشکسالی کم و بیش دست و پنجه نرم کرده و برای
گذر از آن برنامه‌ریزی می‌کنند. فصل هشتم برنامه هفتم پیشرفت از مواد 38 تا 41 با
همین هدف برای مدیریت منابع و مصارف آب در نظر گرفته شده و راهکارهای لازم را
ارائه کرده است. در آن دنیای موازی، ما به عنوان دستیاران و همکاران رئیس‌جمهور با
تسلط بر برنامه هفتم وظایف و احکام وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی را در این
زمینه جمع‌آوری کرده و پیگیری‌های لازم برای اجرای این وظایف را انجام داده و در
اختیار رئیس‌جمهورمان می‌گذاریم. مثلا می‌دانیم با تعیین الگوی کشت و اصلاح شیوه‌های
سنتی آبیاری در کشاورزی باید طبق برنامه، مصرف آب کشاورزی تا 65 میلیارد متر مکعب
کاهش پیدا کند. بر این اساس تکالیف سازمان‌ها در تجهیز زمین‌های کشاورزی به شبکه‌های
آبیاری نوین اعم از سطحی و زیرسطحی، زهکشی اراضی و یا ترویج شیوه‌های کشت جایگزین
مناسب با شرایط کم‌آبی را برای ابلاغ و نظارت بر اجرای آن در اختیار رئیس‌جمهور می‌گذاریم.
طبق همین برنامه بخش قابل توجه آب صنایع باید از منابع آب‌های نامتعارف (از جمله
پساب و آب دریا) تأمین شود و مصرف آب صنایع نیز تا 3.7 میلیارد متر مکعب کاهش پیدا
کند. استفاده از فناوری‌های آب‌شیرین‌کن در سواحل خلیج‌فارس، دریای عمان و دریای
خزر، مدیریت منابع آب با اصول آبخیزداری، تشویق کشاورزان به اصلاح کاشت محصولات آب‌بر
با مشوق‌های گمرکی، نظارت بر مصارف شهری و صنعتی با ابزارهای دقیق و الگوهای
تشویقی، ساماندهی حفر چاه‌ها و احیای قنوات و چندین و چند طرح و راهکار دیگر برای
برون‌رفت از شرایط خشکسالی در فصل هشتم از برنامه هفتم پیشرفت با تفصیل قابل
قبولی مطرح شده است. اساسا در این برنامه به منظور مدیریت مصرف و تأمین آب کشور
وظایف متعدد و متنوعی برای وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت راه و شهرسازی،
وزارت صمت، وزارت نفت و حتی وزارت خارجه جهت استیفای حقابه ایران از منابع آبی
مشترک با همسایگان در نظر گرفته شده است.رئیس‌جمهور ما
در آن دنیای موازی وقتی به میان مردم می‌رفت تا همکاری آنان را برای برون‌رفت از
شرایط خشکسالی جلب کند، طبق گزارش‌ها و پیشنهادهایی که برایش آماده کرده‌ایم ضمن
بیان راهکارهای ارائه شده در برنامه هفتم پیشرفت، گزارش مفصلی از میزان انجام
احکام این برنامه در حوزه مدیریت منابع و مصارف آب می‌داد. اینکه چقدر در دستیابی
به اهداف موفق بوده و چه میزان کار همچنان بر زمین مانده است و در ادامه خواستار
همکاری بهتر و بیشتر مردم ایران برای دستیابی به اهداف باقیمانده می‌شد. با این
حساب رئیس‌جمهور ما هرگز پیشنهاد تخلیه تهران و یا هیچ شهر دیگری را نمی‌داد چون
در هیچ‌کدام از راهکارهای ارائه شده در برنامه هفتم چنین پیشنهادی نیامده است!مثل
همه رؤسای‌جمهور در دنیای واقعی، در آن دنیای موازی و خیالی، ما هم بر قیمت
کالاهای اساسی و رسیدگی به معیشت مردم تأکید می‌کنیم. ما در تبلیغات انتخاباتی
نامزد مورد حمایت‌مان نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کرده و با پرسش از نوسان
قیمت‌ها که «در سال‌های گذشته چند بوده و الان چند شده؟» خواستار کنترل تورم و
ثبات قیمت‌ها حداقل در ارزاق اساسی مردم می‌شویم. بنابر این وقتی گزینه مورد حمایت‌مان
به ریاست جمهوری می‌رسد آمار دقیقی مثلا از میزان تولید و مصرف برنج، گوشت و مرغ
در کشور برایش تهیه می‌کنیم. ما می‌دانیم برای تأمین چه مقدار از این اجناس در ماه
یا سال نیاز به واردات داریم و همچنین برای تولید این اجناس چه مقدار ملزومات اولیه
مانند نهاده‌های دامی احتیاج داریم. ما از سال‌ها انحصار در واردات نهاده‌های دامی
آگاهیم و برای تأمین امنیت تولید، مسیر انحصارزدایی در این حوزه را ادامه می‌دهیم.
ما حتی از توان علمی و فنی دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان برای تولید داخلی
نهاده‌های دامی از ضایعات باغی و کشاورزی استفاده می‌کنیم. در آن دنیای موازی ما
ظرفیت کشورهای همسایه و دوست از پاکستان و افغانستان گرفته تا برزیل و ونزوئلا را
برای تأمین این ارزاق شناسایی کرده و با ارائه به رئيس‌جمهور، در زمان مناسب و به
میزان کافی ذخایر کالاهای اساسی را تأمین می‌کنیم تا سفره مردم از تلاطم حوادث
خارجی و داخلی در امان باشد.همه رؤسای جمهور چه در دنیای واقعی و
چه در دنیای موازی با چالش‌های فراوانی مواجه‌اند اما فراوان‌تر از این چالش‌ها،
راه‌های غلبه بر چالش‌هاست. در کشور ما هر رئیس‌جمهوری باید بداند «در کشور هیچ بن‌بستی
وجود ندارد؛ در همین زمینه اقتصادی، هیچ بن‌بستی وجود ندارد. این‌جور نیست که راه‌حل
نباشد؛ نخیر، مشکلات کشور، مشکلات اقتصاد، شناخته‌شده است، راه‌حل‌ها هم شناخته‌شده
است.کننده‌ها باید ان‌شاءالله همّت کنند، دامن همّت به کمر بزنند.»(رهبر
انقلاب؛ 22 مرداد 1397)دنیای موازی که ما در این یادداشت ساختیم خیلی هم از دنیای
واقعی‌مان دور نیست. تا همین چند سال پیش ما رئیس‌جمهوری داشتیم که با آگاهی از
مشکلات و راه‌حل آنها می‌گفت: «ما آمده‌ایم که مشکل جامعه را به گردن بگیریم و حل
بکنیم؛ نه اینکه اگر با یک مشکلی مواجه شدیم جامعه را دغدغه‌مند کنیم، نگران
کنیم... در مسائل مختلف به هیچ وجه حق نگران کردن مردم را نداریم.» و امروز نیز
رئیس‌جمهوری داریم که دغدغه مردم را دارد و برای پیمودن راه درست رفع دغدغه‌هایش
باید مصرانه به او کمک کنیم.سید محمدعماد اعرابی
