زباله‌هاي دريايي بر سر سفره غذا!27 آذر-92
همه ما به خوبي مي‌دانيم ماهياني كه مي‌خوريم در معرض آلودگي‌هاي
حاصل از مواد سمي موجود در رودخانه‌ها، خليج‌ها و اقيانوس‌ها هستند و مهمترين اين
تركيبات سمي كه توجه متخصصان بهداشتي را به خود جلب كرده جيوه است كه بالاترين
ميزان مسموميت را در آبزيان دارد، اما جيوه تنها تركيب سمي نيست كه جذب بدن آبزيان
مي‌شود. به گزارش ايسنا، مطالعات جديدي كه در مجله "نيچر" منتشر شده نشان مي‌دهد كه
مواد سمي ناشي از هضم زباله‌هاي پلاستيكي نيز جذب بدن ماهيان و آبزيان ديگر مي‌شوند. "چلسي راچمن"، محقق دانشگاه كاليفرنيا
كه اين مطالعه را انجام داده مي‌گويد: اقيانوس‌ها در واقع به فاضلابي براي تمام آلاينده‌هاي شيميايي حاصل از
فعاليت‌هاي بشر تبديل شده‌اند و عاقبت شاهد اين هستيم كه اين زباله‌ها سر از
زنجيره غذايي ما درمي‌آورند. ساليان متمادي متخصصان بهداشت بر اين باور بودند كه مواد سمي شيميايي
از طريق طعمه‌هايي كه آلوده به مواد شيميايي هستند وارد بدن ماهيان بزرگتر شده و
سر از زنجيره غذايي انسان درمي‌آورند. به همين دليل است كه به نظر مي‌رسد ماهي‌هاي
بزرگتر و چاق‌تر نظير "ماهي تُن" و "شمشير ماهي" بالاترين
ميزان آلودگي به جيوه، "بي‌فنيل‌هاي چندكلري" (PCBs) و ساير مواد شيميايي را
دارند. اين نگراني زماني افزايش مي‌يابد كه مشاهده مي‌كنيم كنسرو ماهي تن در سال
2012 ميلادي دومين درجه محبوبت را در ميان غذاهاي دريايي دست‌كم در ايالات متحده
آمريكا داشته است. اما آنچه كه متخصصان تا پيش از اين اطلاع دقيقي از آن نداشته‌اند
نقش زباله‌هاي پلاستيكي در انتقال اين مواد سمي به چرخه غذايي است. به گزارش پايگاه اينترنتي "اي‌ان‌ان"،
"راچمن" با انجام آزمايش روي "ماهي مداكا" كه يك ماهي آب
شيرين در ژاپن است به نتايج جديدي دست يافت. وي به مدت دو ماه دو گروه متفاوت از اين
ماهي‌ها را با دو رژيم غذايي يكي محتوي آلودگي پلاستيكي و ديگري عاري از اين
آلودگي‌ها تغذيه كرد و دريافت گروهي كه رژيم غذايي حاوي آلودگي پلاستيكي داشتند
ميزان بالاتري از آلودگي‌هاي "ارگانيك" داشتند