. زندگي بدون درد چگونه است؟11 آذر- 94
ما اغلب داستان هايي درباره افراد نابينا و ناشنوا مي شنويم که زندگي خودرا در دنيايي که بر اساس بينايي و شنوايي سازماندهي شده است، سازگار کرده اند اما به ندرت با افرادي که يکي ديگر از حواس مهم خود را از دست داده اند، برخورد داريم. همانند بينايي و شنوايي، حس لامسه و توانايي احساس درد از جمله توانايي هايي هستند که انسان مي تواند از دست بدهد.
در نگاه نخست، ايده زندگي بدون درد ممکن است جذاب و خوشايند باشد. به عنوان مثال، در اين شرايط مي توانيد بدون هيچ گونه گرفتگي يا احساس دردي ورزش هايي مانند اسکي و اسکيت روي يخ را بدون نگراني از زمين خوردن فرا بگيريد و در صورت شکستگي يا در رفتگي استخوان با مشکل جدي مواجه نشويد.
اما زندگي بدون درد فوق العاده چالش برانگيز و حتي خطرناک است. والدين نوزادان و کودکاني که درد را تجربه نمي کنند بايد بسيار مراقب باشند. اين افراد به راحتي مي توانند آسيب ببينند. به عنوان مثال، کودکاني که تازه دندان درآورده اند ممکن است زبان خود را بجوند اين موضوع در ميان کودکاني که درد را احساس نمي کنند رايج است و در برخي موارد به کشيدن دندان نيز منجر مي شود.
نبود حساسيت مادرزادي به درد با اختلال در غدد عرق (CIPA) يک اختلال ژنتيک نادر حاصل از انتقال ژن از پدر و مادر به نوزاد است. اين بيماري کودک را ناتوان نمي سازد، اما در رشد اعصاب کوچکي که احساس گرما و سرما را به مغز منتقل مي کنند، اختلال ايجاد مي کند. بسياري از کودکان مبتلابه اين اختلال عادي هستند اگرچه بنابر گزارش موسسه ملي سلامت آمريکا حدود نيمي از افراد مبتلابه CIPA نشانه هاي بيش فعالي يا بي ثباتي عاطفي را نشان مي دهند و بسياري از افراد تحت تاثير آن دچار ناتواني فکري هم مي شوند.
کودکان مبتلابه CIPA به عنوان افرادي بي باک توصيف شده اند اما اين يک تعريف مثبت محسوب نمي شود. اين اختلال مي تواند زندگي فرد را در معرض خطر قرار دهد. درد براي دليلي خاص شکل مي گيرد و به بدن اجازه مي دهد برخي مواقع از اشتباه بودن چيزي و نياز به اصلاح آن آگاهي پيدا کند.
کودکان بزرگ تر مي توانند تحت آموزش قرار گرفته و با استفاده از نشانه هايي مانند مشاهده خونريزي دريابند که آسيب ديده اند. اما اگر نشانه ها قابل مشاهده نباشند چه رخ خواهد داد؟ افرادي که درد را احساس نمي کنند ممکن است به واسطه تورم آپانديس و ترکيدن آن جان خود را از دست بدهند. افراد مبتلابه CIPA ممکن است غذايي که بيش از اندازه داغ است را بخورند يا حتي با آب بسيار داغ دوش بگيرند و بدون آن که متوجه باشند آسيب هاي جدي به بدن خود وارد کنند.
از آنجا که سرما و گرما قابل شناسايي و تمايز نيستند، بدن غدد عرق را براي خنک سازي پوست فعال نمي کند که به راحتي مي تواند به گرمازدگي و دماي بيش از اندازه منجر شود.
درد به بدن اجازه مي دهد تا در زمان وجود مشکل به مغز هشدار دهد. بدون اين سيستم، زندگي ممکن است بدون درد باشد اما به واقع خطرناک تر از آن چيزي خواهد بود که فکر مي کنيد.
در نگاه نخست، ايده زندگي بدون درد ممکن است جذاب و خوشايند باشد. به عنوان مثال، در اين شرايط مي توانيد بدون هيچ گونه گرفتگي يا احساس دردي ورزش هايي مانند اسکي و اسکيت روي يخ را بدون نگراني از زمين خوردن فرا بگيريد و در صورت شکستگي يا در رفتگي استخوان با مشکل جدي مواجه نشويد.
اما زندگي بدون درد فوق العاده چالش برانگيز و حتي خطرناک است. والدين نوزادان و کودکاني که درد را تجربه نمي کنند بايد بسيار مراقب باشند. اين افراد به راحتي مي توانند آسيب ببينند. به عنوان مثال، کودکاني که تازه دندان درآورده اند ممکن است زبان خود را بجوند اين موضوع در ميان کودکاني که درد را احساس نمي کنند رايج است و در برخي موارد به کشيدن دندان نيز منجر مي شود.
نبود حساسيت مادرزادي به درد با اختلال در غدد عرق (CIPA) يک اختلال ژنتيک نادر حاصل از انتقال ژن از پدر و مادر به نوزاد است. اين بيماري کودک را ناتوان نمي سازد، اما در رشد اعصاب کوچکي که احساس گرما و سرما را به مغز منتقل مي کنند، اختلال ايجاد مي کند. بسياري از کودکان مبتلابه اين اختلال عادي هستند اگرچه بنابر گزارش موسسه ملي سلامت آمريکا حدود نيمي از افراد مبتلابه CIPA نشانه هاي بيش فعالي يا بي ثباتي عاطفي را نشان مي دهند و بسياري از افراد تحت تاثير آن دچار ناتواني فکري هم مي شوند.
کودکان مبتلابه CIPA به عنوان افرادي بي باک توصيف شده اند اما اين يک تعريف مثبت محسوب نمي شود. اين اختلال مي تواند زندگي فرد را در معرض خطر قرار دهد. درد براي دليلي خاص شکل مي گيرد و به بدن اجازه مي دهد برخي مواقع از اشتباه بودن چيزي و نياز به اصلاح آن آگاهي پيدا کند.
کودکان بزرگ تر مي توانند تحت آموزش قرار گرفته و با استفاده از نشانه هايي مانند مشاهده خونريزي دريابند که آسيب ديده اند. اما اگر نشانه ها قابل مشاهده نباشند چه رخ خواهد داد؟ افرادي که درد را احساس نمي کنند ممکن است به واسطه تورم آپانديس و ترکيدن آن جان خود را از دست بدهند. افراد مبتلابه CIPA ممکن است غذايي که بيش از اندازه داغ است را بخورند يا حتي با آب بسيار داغ دوش بگيرند و بدون آن که متوجه باشند آسيب هاي جدي به بدن خود وارد کنند.
از آنجا که سرما و گرما قابل شناسايي و تمايز نيستند، بدن غدد عرق را براي خنک سازي پوست فعال نمي کند که به راحتي مي تواند به گرمازدگي و دماي بيش از اندازه منجر شود.
درد به بدن اجازه مي دهد تا در زمان وجود مشکل به مغز هشدار دهد. بدون اين سيستم، زندگي ممکن است بدون درد باشد اما به واقع خطرناک تر از آن چيزي خواهد بود که فکر مي کنيد.