نگاه بازجویانه ی اوین نامه ی کیهان
سربازجو شریعت نداري به ديروزنامه هاي زنجيره اي جناح رقیب. 11 اردیبهشت -97
فرافکني رئيس جمهور اين بار دامن وزيران را گرفت
در دولت تدبير و اميد شاهد برخي اقدامات کم سابقه هستيم. از جمله اين اقدامات قرار گرفتن رئيس جمهور در مقام منتقد کابينه خودش است. نکته جالب توجه اين است که ديروز حتي برخي در جبهه طيف مدعيان اصلاح طلبي به انتقادهاي اخير رئيس جمهور از کابينه اش با ديده ترديد نگريسته و آن را ابزاري براي فرافکني در عدم تحقق وعده ها عنوان کردند.
سرويس سياسي- روزنامه اعتماد نيز در شماره روز گذشته ضمن گزارشي به موضوع انتقادات اخير روحاني از کابينه اش پرداخت. در اين گزارش آمده: «حسن روحاني...گفت: «غمناك بودن نسبت به آينده چه سودي دارد؟ چرا غصه بخوريم كه سال آينده سخت تر مي شود؟ ما بايد همواره نسبت به آينده اميدوار باشيم. من وزرا را در دولت به دو دسته تقسيم مي كنم كه البته هر دو دسته پرتلاش هستند. ولي يك دسته از اول سال نواي نااميدي مي دهند كه بودجه كم است، نفت ارزان شد، ماليات چه شد، خشكسالي و كاهش بارندگي داريم و تمام صحبت شان نا اميدي است. يك عده هم اميدوارانه حرف مي زنند مي گويند بارندگي كم است، پس بايد الگوي كشت را عوض كنيم. يعني هم پيشنهاد مي دهند و هم اميدواري.»
سپس اين نوشتار مي افزايد: «اين جملات بخش كوتاهي از صحبت هاي حسن روحاني است كه بخشي از كابينه اش را نشانه گرفت؛ كابينه اي كه روحاني آن را به دو دسته «اميدواران و نا اميدان» تقسيم مي كند اما دقيقا همين بخش از صحبت هاي او كه در خبرگزاري ها منعكس شده و نشان از گلايه مندي روحاني از هيات دولت داشت، در پايگاه اطلاع رساني رييس جمهوري منتشر نشد.»
چرا با وجود اين موانع وعده داديد!
در ادامه اين گزارش آمده: «شنبه يك ارديبهشت روحاني وزرا را عتاب كرد و از آنها پرسيد «چرا روزه سكوت گرفته اند». رئيس جمهوري... به وزرا هشدار داد كه... بايد به وظيفه خود عمل كنند و اگر مي ترسند و نمي توانند و اگر از اخم اين و آن هراس دارند بايد كنار بروند چرا كه واجب نيست انسان صندلي اي كه اشغال كرده است تا پايان چهار سال آن را بچسبد.»
اينکه رئيس محترم دولت در تريبون عمومي به گلايه از نيروهاي تحت امرش، يعني کابينه دوازدهم مي پردازد عجيب است! او اگر نااميدي و کم کاري در وزيري مشاهده مي کند ابتدا مي تواند به او تذکر دهد و سپس اگر تغييري حاصل نشد او را برکنار کند و نيرويي فعال را جايگزينش نمايد!
به نظر مي رسد دليل اين گلايه در تريبون عمومي زمينه سازي براي فرافکني است. يعني تلاش مي شود تا به اين وسيله و به صورت غيرمستقيم عدم تحقق وعده هاي دولت توجيه شود.
فرهنگ پاسخگويي و به عهده گرفتن مسئوليت همان «گوهر گمشده» در مجموعه دولتمردان و مديران دولتي است. در مقاطع مختلف شاهد اين گونه «انتقاد براي فرار از به عهده گرفتن مسئوليت عملکردها» بوده ايم. يکي از بارزترين موارد در انتخابات96 رخ داد. به همين خاطر بود که «رئيسي» در مناظره انتخابات نسبت به اينکه در کشورمان مسئولين به جاي آنکه پاسخگو باشند به منتقد يا اپوزيسيون تبديل مي شوند انتقاد کرد.
در همين مورد به اظهارات اخير رئيس جمهور و همچنين اظهارات قبلي وي توجه کنيد؛ همواره عاملي پنهان و مرموز در همه عرصه ها مانع عمل به وظايف و وعده هاي دولتمردان مي شوند! در مقابل اين موضوع اين ابهام براي مردم وجود دارد که اگر حقيقتا چنين موانعي هست پس چرا دولت تدبير و اميد پس از 4سال نخست دوباره در انتخابات شرکت کرد و براي رسيدن به قدرت اخلاق و منافع ملي را زير پا گذاشت و حتي وعده هاي آنچناني به مردم داد؟! با توجه به موانع ادعايي آيا وعده هاي داده شده در انتخابات 96 مصداق «وعده نامحتمل» و نشانه «عدم صداقت» نيست؟!
ترميم کابينه يا دور کردن شر از خود؟!
روزنامه آفتاب يزد در مطلبي نوشت: «اظهارات اخير روحاني عليه وزرا از دو جهت قابل بررسي است؛ يکي تغييرات آتي در کابينه و ديگري فرافکني روحاني در چنين برهه اي. ممکن است روحاني به جاي ترميم کابينه صرفا به فکر دور کردن شر از شخص خود باشد. به اين معنا که بگويد انتقادهايي که امروز مردم به دولت دارند به وزراي او مربوط است نه خود او. اگر روحاني به فکر چنين هدفي است، يک روش غلط را در پيش گرفته، براي آنکه همه مي دانند اين مردم نيستند که وزرا را انتخاب کرده اند بلکه خود روحاني و نزديکان او دست به چنين انتخابي زده اند.»
روحاني اين روز ها به منتقد شماره يك وزرا و کابينه خود تبديل شده است. اين در حالي است که وزراي دولت توسط شخص رييس جمهور انتخاب مي شوند و كسي اين افراد را به آقاي روحاني تحميل نكرده است. بنابراين اگر وزيري يا مدير ارشدي در انجام مسئوليت خود کوتاهي کرده است، رييس جمهور بايد او را بركنار كند.اين مسئله جزو اختيارات رئيس جمهور است.
لازم است تا رئيس جمهور با قبول مسئوليت عملکرد کابينه خود، به جاي ژست منتقدگرفتن، در حوزه عمل به ترميم کابينه اقدام کند.
ديگر 10ميليون راي هم ندارد؛ حتي با من!
در سرمقاله روزنامه آرمان آمده است: «اخيرا رئيس جمهور طي سخناني برخي وزراي دولت که از واقعيات با مردم سخن گفتند را نااميد و سراينده نواي نا اميدي خوانده است. از اين جهت بايد اذعان داشت؛ رئيس جمهور متوجه شده که محبوبيتش به شدت کاسته شده و اگر فردا انتخاباتي برگزار شود و رئيس دولت اصلاحات بارها و بارها تکرار مي کنم را تکرار کند و آيت ا... هاشمي رفسنجاني از ديار باقي پيغام دهند يا فردي... به جاي 2 ماه 200 ماه از اين شهر به آن شهر و از اين دانشگاه به آن دانشگاه براي آقاي روحاني تبليغ کند، وي 24 ميليون راي که سهل است بلکه 10 ميليون راي نيز نخواهد آورد.»
در ادامه اين يادداشت آمده است: «پرسش اينجا است که چرا آقاي روحاني به اين حد محبوبيت خود را از دست داده، چرا در سطح جامعه حالتي به وجود آمده که خيلي ها از شرکت در انتخابات و راي به آقاي روحاني پشيمان هستند و معتقدند عملکرد دولت اعتماد آنها را سلب کرده است. به نظر مي رسد آقاي روحاني از مشاورين و اطرافيان نزديکش نخواسته که رودربايستي را کنار گذاشته و صادقانه مسائل مختلف را بررسي کنند و به وي بگويند که مشکل کار کجا است؟ آقاي روحاني تصور مي کند که اگر يقه وزرا را بگيرد که حقايق را بيان کنند نادرست است، اما اگر وزرا سخنان زيبا بگويند و وعده هاي غيرعملي بدهند مشکل حل مي شود. در حالي که اينگونه نيست...»
اين روزنامه زنجيره اي تاکيد کرد: «با گفتار درماني و سخنان زيبا مشکلات و مسائل کشور حل نمي شود. بايد اذعان کرد که آقاي روحاني بايد در برخي روش هاي خود تجديدنظر کند و بايد از وزراي خود بخواهد امر صحيح را اجرا کنند.»
گفتني است نظرسنجي هاي مختلف نشان دهنده اين است که پايگاه راي آقاي روحاني نسبت به انتخابات ۹۶ با ريزش جدي مواجه شده است.
در حال حاضر مطالبه اصلي مردم از دولت، سامان دادن به وضعيت اقتصادي و معيشتي است اما متاسفانه چشم انداز روشني براي اين مطالبه از سوي دولت وجود ندارد. عليرغم سپري شدن قريب به پنج سال از عمر دولت روحاني،هنوز برنامه اقتصادي دولت مشخص نيست.
پيش از اين نيز روزنامه هاي زنجيره اي تاکيد کرده بودند که دولت روحاني ارتباط عميق و دقيقي با مردم ندارد و اين مسئله مي تواند در آينده براي دولت چالش هاي بيشتري به وجود بياورد. همچنين بايد يادآوري کرد که کيهان چندسال پيش در چندين مورد در تيترهاي صفحه اول خود به اين موضوع اشاره کرد که روش «گفتار درماني» که دولت تدبير و اميد آن را پيش گرفته دردي از جامعه دوا نخواهد کرد و گويا با فاصله چند ساله برخي از حاميان دولت به اين باور رسيده اند.
مدعيان اصلاحات؛ از شعار تا عمل!
روزنامه همدلي در گزارشي با عنوان «شوراي تشريفاتي» با اشاره به اينکه انتخاب شهردار براي شوراي شهر تهران تبديل به بحراني حل ناشدني و گمانه زني هاي فراوان شده است نوشت: «با چپ شدن نجفي حالا شوراي شهر تهران در فکر جايگزيني براي اوست. جايگزيني که گويا انتخابش از انتخاب رئيس جمهور براي اين شورا سخت تر است. از ميان چهره هاي شورا مشخص بود که «محسن هاشمي» علاقه وافري به شهردار شدن دارد تا اگر خدا بخواهد در 1400 شورا را به قصد رياست جمهوري ترک کند. اين گمانه زني در حالي مطرح شد که بيشتر اعضاي ريز و درشت کارگزاران سازندگي، کدهايي صادر کنند که محسن هاشمي را برجسته کند. عجيب هم نيست که غايت کارگزاران، نشستن محسن هاشمي روي صندلي رياست جمهوري در 1400 باشد. اما اينکه هاشمي بگويد تمام شوراها در تمام کشور تشريفاتي هستند، به گفته عبدالله ناصري، فعال اصلاح طلب کمي عجيب است. حال بايد ديد هاشمي تازه به اين نتيجه تشريفاتي بودن شوراها رسيده يا پيشتر رسيده بود. اگر پيش از جمع کردن آراي مردم تهران به اين باور رسيده، عجيب تر آن است که چرا براي حضور در اين نهاد تشريفاتي! نامزد شده است و اگر حالا به اين باور دست يافته، ماندنش در يک شوراي تشريفاتي، کدام مشکل از مشکلات شهرداري تهران را حل خواهد کرد؟ شايد تنها دليل باقي ماندن او در شوراي شهر تهران همان است که به نحوي سوداي رياست جمهوري آتي را در سر دارد.»
گفتني است اختلافات احزاب اصلاح طلب و جنگ قدرت در ميان اصلاح طلبان در انتخاب شهردار تهران به حدي حاد شده که صداي حاميان زنجيره اي آنها را هم در آورده است. چندي پيش هم روزنامه اصلاح طلب ابتکار ضمن انتقاد از سهم خواهي اصلاح طلبان در شهرداري نوشته بود که انتخابات ۹۸ نزديک است با جنگ بر سر انتخاب شهردار آبروريزي نکنيد! خلاصه آنکه بايد گفت دقت در کار اين شوراي شهر اصلاح طلب نشان مي دهد که فاصله حرف تا عمل در اين جماعت بسيار است.
تحت هرشرايطي!
روزنامه زنجيره اي شرق طي يادداشتي با اشاره به سرنوشت برجام و رويکرد آمريکا به آن نوشته است هر چند که انتقادهايي به برجام هست ولي برجام خاکريزي قابل اتکا است!
در بخشي از اين يادداشت آمده است : «پيشنهاد مي شود: ايران به صراحت بر پايبندي خود به توافق و تخطي نکردن از آن تحت هر شرايطي تاکيد کند. با تمام نقدهايي که ممکن است بر اين توافق وجود داشته باشد، برجام خاکريزي قابل اتکا براي مقابله با تهديداتي است که جنگ طلبان تيم ترامپ با همراهي رژيم صهيونيستي و عربستان در حال طراحي عليه کشورمان هستند.»
اين يادداشت به صراحت تصريح دارد که ايران نبايد «تحت هيچ شرايطي» از برجام تخطي کند، اين يعني نهايت ذلت پذيري، يعني تشويق رژيم هاي ظالم و دروغگويي مانند آمريکا و انگلستان و فرانسه به ادامه اين مسير. به راستي منافع و غرور ملي براي اين جماعت چقدر ارزشمند است؟ پيشنهاد نويسنده روزنامه زنجيره اي شرق در حالي مطرح مي شود که از روز نخست تصويب برجام و اجرايي شدن آن ايران همه تعهدات خود را عملي ساخته ولي در مقابل نه تنها تحريم ها برداشته نشده است بلکه هر روز نيز تحريم جديدي به تحريم هاي گذشته افزوده شده است.
با اين وجود که ايران هيچ فايده اي از برجام نمي بيند چرا و به چه دليل عقل پسندي بايد همه تعهدات و محدوديت هاي تحميلي را تحت هر شرايطي عملي ساخته و از آن تخطي نکند؟!
پنبه را از گوش هايتان بيرون بياوريد!
روزنامه ايران ديروز در مطلبي درباره تجمعات دي ماه96 نوشت: «در آن زمان همه در مقام تحليل خواهان رسيدگي و شناخت پديده شدند. اصل وجود مشکل را پذيرفتند، ولي چون آرامش بازگشت، نه تنها گذشته را فراموش کردند، بلکه حتي منکر خطير بودن وضع شدند و خطير بودن را ساخته و پرداخته اذهان بيگانه توصيف کردند! و هيچ زمينه عيني براي آن قائل نشدند و آمار تورم و بيکاري و رشد اقتصادي را مطرح کردند که همگان متفق القولند که اين آمارها در سال هاي اخير يا بهتر شده يا در چند دهه گذشته کمابيش همين وضع بوده است.»
برخلاف ادعاي اين يادداشت، بايد يادآور شد که طرح نظرسنجي «بررسي ديدگاه مردم ايران درخصوص تجمعات دي ماه 139۶» به سفارش مركز بررسي استراتژيك رياست جمهوري، توسط مركز افكارسنجي دانشجويان ايران(ايسپا) اجرا و نتايج آن بهمن 96 اعلام شد که در بخشي از آن آمده است: «راجع به خواسته تجمع كنندگان 69 درصد پاسخگويان معتقدند خواسته اصلي شرکت کنندگان در تجمعات بهبود وضعيت اقتصادي و فضاي کسب وکار مي باشد.»
در دولت تدبير و اميد شاهد برخي اقدامات کم سابقه هستيم. از جمله اين اقدامات قرار گرفتن رئيس جمهور در مقام منتقد کابينه خودش است. نکته جالب توجه اين است که ديروز حتي برخي در جبهه طيف مدعيان اصلاح طلبي به انتقادهاي اخير رئيس جمهور از کابينه اش با ديده ترديد نگريسته و آن را ابزاري براي فرافکني در عدم تحقق وعده ها عنوان کردند.
سرويس سياسي- روزنامه اعتماد نيز در شماره روز گذشته ضمن گزارشي به موضوع انتقادات اخير روحاني از کابينه اش پرداخت. در اين گزارش آمده: «حسن روحاني...گفت: «غمناك بودن نسبت به آينده چه سودي دارد؟ چرا غصه بخوريم كه سال آينده سخت تر مي شود؟ ما بايد همواره نسبت به آينده اميدوار باشيم. من وزرا را در دولت به دو دسته تقسيم مي كنم كه البته هر دو دسته پرتلاش هستند. ولي يك دسته از اول سال نواي نااميدي مي دهند كه بودجه كم است، نفت ارزان شد، ماليات چه شد، خشكسالي و كاهش بارندگي داريم و تمام صحبت شان نا اميدي است. يك عده هم اميدوارانه حرف مي زنند مي گويند بارندگي كم است، پس بايد الگوي كشت را عوض كنيم. يعني هم پيشنهاد مي دهند و هم اميدواري.»
سپس اين نوشتار مي افزايد: «اين جملات بخش كوتاهي از صحبت هاي حسن روحاني است كه بخشي از كابينه اش را نشانه گرفت؛ كابينه اي كه روحاني آن را به دو دسته «اميدواران و نا اميدان» تقسيم مي كند اما دقيقا همين بخش از صحبت هاي او كه در خبرگزاري ها منعكس شده و نشان از گلايه مندي روحاني از هيات دولت داشت، در پايگاه اطلاع رساني رييس جمهوري منتشر نشد.»
چرا با وجود اين موانع وعده داديد!
در ادامه اين گزارش آمده: «شنبه يك ارديبهشت روحاني وزرا را عتاب كرد و از آنها پرسيد «چرا روزه سكوت گرفته اند». رئيس جمهوري... به وزرا هشدار داد كه... بايد به وظيفه خود عمل كنند و اگر مي ترسند و نمي توانند و اگر از اخم اين و آن هراس دارند بايد كنار بروند چرا كه واجب نيست انسان صندلي اي كه اشغال كرده است تا پايان چهار سال آن را بچسبد.»
اينکه رئيس محترم دولت در تريبون عمومي به گلايه از نيروهاي تحت امرش، يعني کابينه دوازدهم مي پردازد عجيب است! او اگر نااميدي و کم کاري در وزيري مشاهده مي کند ابتدا مي تواند به او تذکر دهد و سپس اگر تغييري حاصل نشد او را برکنار کند و نيرويي فعال را جايگزينش نمايد!
به نظر مي رسد دليل اين گلايه در تريبون عمومي زمينه سازي براي فرافکني است. يعني تلاش مي شود تا به اين وسيله و به صورت غيرمستقيم عدم تحقق وعده هاي دولت توجيه شود.
فرهنگ پاسخگويي و به عهده گرفتن مسئوليت همان «گوهر گمشده» در مجموعه دولتمردان و مديران دولتي است. در مقاطع مختلف شاهد اين گونه «انتقاد براي فرار از به عهده گرفتن مسئوليت عملکردها» بوده ايم. يکي از بارزترين موارد در انتخابات96 رخ داد. به همين خاطر بود که «رئيسي» در مناظره انتخابات نسبت به اينکه در کشورمان مسئولين به جاي آنکه پاسخگو باشند به منتقد يا اپوزيسيون تبديل مي شوند انتقاد کرد.
در همين مورد به اظهارات اخير رئيس جمهور و همچنين اظهارات قبلي وي توجه کنيد؛ همواره عاملي پنهان و مرموز در همه عرصه ها مانع عمل به وظايف و وعده هاي دولتمردان مي شوند! در مقابل اين موضوع اين ابهام براي مردم وجود دارد که اگر حقيقتا چنين موانعي هست پس چرا دولت تدبير و اميد پس از 4سال نخست دوباره در انتخابات شرکت کرد و براي رسيدن به قدرت اخلاق و منافع ملي را زير پا گذاشت و حتي وعده هاي آنچناني به مردم داد؟! با توجه به موانع ادعايي آيا وعده هاي داده شده در انتخابات 96 مصداق «وعده نامحتمل» و نشانه «عدم صداقت» نيست؟!
ترميم کابينه يا دور کردن شر از خود؟!
روزنامه آفتاب يزد در مطلبي نوشت: «اظهارات اخير روحاني عليه وزرا از دو جهت قابل بررسي است؛ يکي تغييرات آتي در کابينه و ديگري فرافکني روحاني در چنين برهه اي. ممکن است روحاني به جاي ترميم کابينه صرفا به فکر دور کردن شر از شخص خود باشد. به اين معنا که بگويد انتقادهايي که امروز مردم به دولت دارند به وزراي او مربوط است نه خود او. اگر روحاني به فکر چنين هدفي است، يک روش غلط را در پيش گرفته، براي آنکه همه مي دانند اين مردم نيستند که وزرا را انتخاب کرده اند بلکه خود روحاني و نزديکان او دست به چنين انتخابي زده اند.»
روحاني اين روز ها به منتقد شماره يك وزرا و کابينه خود تبديل شده است. اين در حالي است که وزراي دولت توسط شخص رييس جمهور انتخاب مي شوند و كسي اين افراد را به آقاي روحاني تحميل نكرده است. بنابراين اگر وزيري يا مدير ارشدي در انجام مسئوليت خود کوتاهي کرده است، رييس جمهور بايد او را بركنار كند.اين مسئله جزو اختيارات رئيس جمهور است.
لازم است تا رئيس جمهور با قبول مسئوليت عملکرد کابينه خود، به جاي ژست منتقدگرفتن، در حوزه عمل به ترميم کابينه اقدام کند.
ديگر 10ميليون راي هم ندارد؛ حتي با من!
در سرمقاله روزنامه آرمان آمده است: «اخيرا رئيس جمهور طي سخناني برخي وزراي دولت که از واقعيات با مردم سخن گفتند را نااميد و سراينده نواي نا اميدي خوانده است. از اين جهت بايد اذعان داشت؛ رئيس جمهور متوجه شده که محبوبيتش به شدت کاسته شده و اگر فردا انتخاباتي برگزار شود و رئيس دولت اصلاحات بارها و بارها تکرار مي کنم را تکرار کند و آيت ا... هاشمي رفسنجاني از ديار باقي پيغام دهند يا فردي... به جاي 2 ماه 200 ماه از اين شهر به آن شهر و از اين دانشگاه به آن دانشگاه براي آقاي روحاني تبليغ کند، وي 24 ميليون راي که سهل است بلکه 10 ميليون راي نيز نخواهد آورد.»
در ادامه اين يادداشت آمده است: «پرسش اينجا است که چرا آقاي روحاني به اين حد محبوبيت خود را از دست داده، چرا در سطح جامعه حالتي به وجود آمده که خيلي ها از شرکت در انتخابات و راي به آقاي روحاني پشيمان هستند و معتقدند عملکرد دولت اعتماد آنها را سلب کرده است. به نظر مي رسد آقاي روحاني از مشاورين و اطرافيان نزديکش نخواسته که رودربايستي را کنار گذاشته و صادقانه مسائل مختلف را بررسي کنند و به وي بگويند که مشکل کار کجا است؟ آقاي روحاني تصور مي کند که اگر يقه وزرا را بگيرد که حقايق را بيان کنند نادرست است، اما اگر وزرا سخنان زيبا بگويند و وعده هاي غيرعملي بدهند مشکل حل مي شود. در حالي که اينگونه نيست...»
اين روزنامه زنجيره اي تاکيد کرد: «با گفتار درماني و سخنان زيبا مشکلات و مسائل کشور حل نمي شود. بايد اذعان کرد که آقاي روحاني بايد در برخي روش هاي خود تجديدنظر کند و بايد از وزراي خود بخواهد امر صحيح را اجرا کنند.»
گفتني است نظرسنجي هاي مختلف نشان دهنده اين است که پايگاه راي آقاي روحاني نسبت به انتخابات ۹۶ با ريزش جدي مواجه شده است.
در حال حاضر مطالبه اصلي مردم از دولت، سامان دادن به وضعيت اقتصادي و معيشتي است اما متاسفانه چشم انداز روشني براي اين مطالبه از سوي دولت وجود ندارد. عليرغم سپري شدن قريب به پنج سال از عمر دولت روحاني،هنوز برنامه اقتصادي دولت مشخص نيست.
پيش از اين نيز روزنامه هاي زنجيره اي تاکيد کرده بودند که دولت روحاني ارتباط عميق و دقيقي با مردم ندارد و اين مسئله مي تواند در آينده براي دولت چالش هاي بيشتري به وجود بياورد. همچنين بايد يادآوري کرد که کيهان چندسال پيش در چندين مورد در تيترهاي صفحه اول خود به اين موضوع اشاره کرد که روش «گفتار درماني» که دولت تدبير و اميد آن را پيش گرفته دردي از جامعه دوا نخواهد کرد و گويا با فاصله چند ساله برخي از حاميان دولت به اين باور رسيده اند.
مدعيان اصلاحات؛ از شعار تا عمل!
روزنامه همدلي در گزارشي با عنوان «شوراي تشريفاتي» با اشاره به اينکه انتخاب شهردار براي شوراي شهر تهران تبديل به بحراني حل ناشدني و گمانه زني هاي فراوان شده است نوشت: «با چپ شدن نجفي حالا شوراي شهر تهران در فکر جايگزيني براي اوست. جايگزيني که گويا انتخابش از انتخاب رئيس جمهور براي اين شورا سخت تر است. از ميان چهره هاي شورا مشخص بود که «محسن هاشمي» علاقه وافري به شهردار شدن دارد تا اگر خدا بخواهد در 1400 شورا را به قصد رياست جمهوري ترک کند. اين گمانه زني در حالي مطرح شد که بيشتر اعضاي ريز و درشت کارگزاران سازندگي، کدهايي صادر کنند که محسن هاشمي را برجسته کند. عجيب هم نيست که غايت کارگزاران، نشستن محسن هاشمي روي صندلي رياست جمهوري در 1400 باشد. اما اينکه هاشمي بگويد تمام شوراها در تمام کشور تشريفاتي هستند، به گفته عبدالله ناصري، فعال اصلاح طلب کمي عجيب است. حال بايد ديد هاشمي تازه به اين نتيجه تشريفاتي بودن شوراها رسيده يا پيشتر رسيده بود. اگر پيش از جمع کردن آراي مردم تهران به اين باور رسيده، عجيب تر آن است که چرا براي حضور در اين نهاد تشريفاتي! نامزد شده است و اگر حالا به اين باور دست يافته، ماندنش در يک شوراي تشريفاتي، کدام مشکل از مشکلات شهرداري تهران را حل خواهد کرد؟ شايد تنها دليل باقي ماندن او در شوراي شهر تهران همان است که به نحوي سوداي رياست جمهوري آتي را در سر دارد.»
گفتني است اختلافات احزاب اصلاح طلب و جنگ قدرت در ميان اصلاح طلبان در انتخاب شهردار تهران به حدي حاد شده که صداي حاميان زنجيره اي آنها را هم در آورده است. چندي پيش هم روزنامه اصلاح طلب ابتکار ضمن انتقاد از سهم خواهي اصلاح طلبان در شهرداري نوشته بود که انتخابات ۹۸ نزديک است با جنگ بر سر انتخاب شهردار آبروريزي نکنيد! خلاصه آنکه بايد گفت دقت در کار اين شوراي شهر اصلاح طلب نشان مي دهد که فاصله حرف تا عمل در اين جماعت بسيار است.
تحت هرشرايطي!
روزنامه زنجيره اي شرق طي يادداشتي با اشاره به سرنوشت برجام و رويکرد آمريکا به آن نوشته است هر چند که انتقادهايي به برجام هست ولي برجام خاکريزي قابل اتکا است!
در بخشي از اين يادداشت آمده است : «پيشنهاد مي شود: ايران به صراحت بر پايبندي خود به توافق و تخطي نکردن از آن تحت هر شرايطي تاکيد کند. با تمام نقدهايي که ممکن است بر اين توافق وجود داشته باشد، برجام خاکريزي قابل اتکا براي مقابله با تهديداتي است که جنگ طلبان تيم ترامپ با همراهي رژيم صهيونيستي و عربستان در حال طراحي عليه کشورمان هستند.»
اين يادداشت به صراحت تصريح دارد که ايران نبايد «تحت هيچ شرايطي» از برجام تخطي کند، اين يعني نهايت ذلت پذيري، يعني تشويق رژيم هاي ظالم و دروغگويي مانند آمريکا و انگلستان و فرانسه به ادامه اين مسير. به راستي منافع و غرور ملي براي اين جماعت چقدر ارزشمند است؟ پيشنهاد نويسنده روزنامه زنجيره اي شرق در حالي مطرح مي شود که از روز نخست تصويب برجام و اجرايي شدن آن ايران همه تعهدات خود را عملي ساخته ولي در مقابل نه تنها تحريم ها برداشته نشده است بلکه هر روز نيز تحريم جديدي به تحريم هاي گذشته افزوده شده است.
با اين وجود که ايران هيچ فايده اي از برجام نمي بيند چرا و به چه دليل عقل پسندي بايد همه تعهدات و محدوديت هاي تحميلي را تحت هر شرايطي عملي ساخته و از آن تخطي نکند؟!
پنبه را از گوش هايتان بيرون بياوريد!
روزنامه ايران ديروز در مطلبي درباره تجمعات دي ماه96 نوشت: «در آن زمان همه در مقام تحليل خواهان رسيدگي و شناخت پديده شدند. اصل وجود مشکل را پذيرفتند، ولي چون آرامش بازگشت، نه تنها گذشته را فراموش کردند، بلکه حتي منکر خطير بودن وضع شدند و خطير بودن را ساخته و پرداخته اذهان بيگانه توصيف کردند! و هيچ زمينه عيني براي آن قائل نشدند و آمار تورم و بيکاري و رشد اقتصادي را مطرح کردند که همگان متفق القولند که اين آمارها در سال هاي اخير يا بهتر شده يا در چند دهه گذشته کمابيش همين وضع بوده است.»
برخلاف ادعاي اين يادداشت، بايد يادآور شد که طرح نظرسنجي «بررسي ديدگاه مردم ايران درخصوص تجمعات دي ماه 139۶» به سفارش مركز بررسي استراتژيك رياست جمهوري، توسط مركز افكارسنجي دانشجويان ايران(ايسپا) اجرا و نتايج آن بهمن 96 اعلام شد که در بخشي از آن آمده است: «راجع به خواسته تجمع كنندگان 69 درصد پاسخگويان معتقدند خواسته اصلي شرکت کنندگان در تجمعات بهبود وضعيت اقتصادي و فضاي کسب وکار مي باشد.»