: یوشکا فیشر، وزیر خارجه سابق آلمان ضمن تشریح برخی تصمیمات غیرمنتظره و پرتناقض ترامپ، سیاست وی در قبال ایران را «شکست‌خورده» و ناکام دانست و گفت ترامپ و مشاورانش هم نمی‌دانند چه می‌کنند، چه خواهند کرد و قدم بعدی آنها چیست ولی روش آمریکا، زنگ خطر کشاندن غرب آسیا به جنگ جدیدی را به صدا درآورده است.با نگاهی به متن کامل سخنان وزیر خارجه سابق آلمان و مقایسه آن با سیاست رسمی آلمان و سایر متحدین آمریکا در قبال حوادث پرشتاب منطقه، بهتر می‌توان قضاوت کرد که میان دیدگاه آنها زمانی که بر مسند قدرت نشسته‌اند و بعد از خروج از موضع رسمی، تفاوتی آشکار و فاصله‌ای پرنشدنی وجود دارد و هرگز از موضع قدرت حاضر نیستند کوچکترین اشاره‌ای به واقعیت‌های عینی و ملموس در سپهر سیاست کنند.فیشر تصریح می‌کند که سیاست غرب در قبال ایران در طول این دوره 40 ساله بر پایه «توهمات» بوده و اشتباهات استراتژیک فراوانی را مرتکب شده که به همراه سایر اشتباهات آمریکا باعث تقویت و نفوذ ایران شده است.اگر محتوای معنی‌دار این جملات را به‌ویژه از دیدگاه وزیر خارجه سابق آلمان با مواضع رسمی آلمان مقایسه کنیم، چه نتیجه و برداشتی در ذهن‌ها خواهد داشت؟ آیا دولتمردان آلمانی شهامت بیان این واقعیت‌ها از تریبون رسمی دولتشان را ندارند؟ آیا گفتن چنین مطالبی را به مصلحت نمی‌دانند و یا آنکه ترجیح می‌دهند آمریکا با در پیش گرفتن مواضع پرخطا، خود را دچار بحران کند و ناچار شود به متحدینش امتیازاتی برای همراهی با سیاست‌های واشنگتن پیشکش کند؟ فیشر معتقد است «ترامپ با خروج بی‌دلیل از برجام، به ورطه هزارتوی ایرانی‌ها کشیده شده و به‌زودی او به نقطه‌ای می‌رسد که یا باید وجهه خود را از دست بدهد و یا درگیری نظامی را آغاز کند که البته بسیار پرمخاطره و به زیان آمریکا است».اینها دیدگاه کسی است که در مقام وزیر خارجه آلمان حتی حاضر نشد از عملکرد آمریکای ترامپ برای خروج از برجام اظهار تاسف کند ولی امروز با صراحت می‌گوید سیاست‌های اشتباه آمریکا در منطقه باعث قدرت گرفتن ایران شده است. ولی دولتمردان کشورهای متحد آمریکا هنوز هم به دنباله‌روی کورکورانه از سیاست‌های ترامپ ادامه می‌دهند و ترجیح می‌دهند که همچنان شاهد ساکت استمرار عملکرد آمریکا باشند. شاید این پدیده برای مقامات آمریکا هم حاوی درس‌های تازه‌ای باشد و به آنها هشدار دهد که همراهی اجباری و یا اختیاری متحدین را به حساب درستی سیاست‌های کاخ سفید نگذارند و منتظر مشاهده پیامدهای سیاست خود باشند، آنهم زمانی که اوضاع به زیان واشنگتن در مسیری برگشت‌ناپذیر قرار خواهد گرفت.اصرار آمریکای ترامپ برای تحمیل قوانین فرامرزی به سایر کشورها تدریجاً دیگران و حتی متحدین آمریکا را نیز وادار به واکنش می‌کند که برای مقابله با سیاست‌های تحقیرکننده آمریکا، فکری بکنند و چاره‌ای بیندیشند. تلاش تدریجی سایر کشورها برای حذف دلار از گردونه مناسبات اقتصادی با دیگران، به سلطه جهنمی دلار بر اقتصاد جهانی در آینده‌ای نه چندان دور خاتمه می‌دهد و بر حجم دیون عظیم آمریکا به صورت آواری می‌افزاید و اقتصاد بیمار آمریکا را دچار یک «بحران خودساخته» می‌کند.
بدین ترتیب همراهی دیگران با قوانین فرامرزی آمریکا را نباید به حساب کاردانی، کارایی و موفقیت آمریکای ترامپ ارزیابی کرد بلکه نشانه آنست که دیگران در فکر چاره‌جوئی برای مقابله و دستکم، نجات خود از پذیرش پیامدهای تصمیمات و سیاست‌های تحکم‌آمیز واشنگتن هستند تا بلکه با احیاء، حفظ و تضمین استقلال رای و استقلال عمل خود به این رفتار یکجانبه آمریکا خاتمه دهند.ابتکار «اینستکس» از جانب اروپا اگرچه پاسخگوی نیازها و انتظارات ایران هم نباشد، نشانه ورود اروپا در مسیری است که از گزند رفتارهای دستوری و تحقیرآمیز آمریکا در امان بماند و از تکرار غافلگیری متحدین واشنگتن در انتخاب طرف‌های مبادلات صنعتی – تجاری و مالی جلوگیری کند.
سخنان اخیر یوشکا فیشر وزیر خارجه سابق آلمان حاوی نکته تازه‌ای نیست که وی کشف کرده باشد و در نتیجه از این دیدگاه قاعدتاً برای آمریکا باید بسیار هشداردهنده باشد و نشان می‌دهد که حتی همراهی کورکورانه متحدین از سیاست‌های واشنگتن هم نشانه دلگرم‌کننده‌ای برای آمریکا محسوب نمی‌شود چراکه آنها علیرغم همراهی‌های ظاهری، دیدگاه دیگری داشته و دارند و احتمالاً در اولین فرصت ممکن و البته در مسیری برگشت‌ناپذیر، تلاش خواهند کرد حساب خود را از آمریکا، قوانین فرامرزی و سلطه دلار جدا کنند. شاید این همان نکته‌ای باشد که ترامپ اخیراً در سخنان خود به صورت غیرمنتظره به آن اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که برخی کشورهای اروپائی مشتاق تجارت با ایرانند و مراتب اشتیاق خود را صریحاً به ترامپ گوشزد کرده‌اند.این برای متحدین آمریکا بسیار تحقیرکننده و شرم‌آور است که برای انتخاب شرکای تجاری خود ناچار به کسب اجازه از آمریکا شوند و در عین حال با تلخکامی شاهد باشند که آمریکای ترامپ برای فروپاشی اتحادیه اروپا و نابودی یورو، لحظه‌شماری می‌کند و تمایلات خود را در این زمینه پنهان نمی‌کند. دقیقاً به همین دلیل است که ترامپ و اطرافیانش اگر به مشاهده سیاست‌های دوگانه متحدین و پیروی کورکورانه دیگران احساس شادکامی و پیروزی می‌کنند، قطعاً به صورتی غیرمنتظره و در زمانی که دیگر کار از کار گذشته، متوجه اشتباهات خود خواهند شد.
بدین ترتیب همراهی دیگران با قوانین فرامرزی آمریکا را نباید به حساب کاردانی، کارایی و موفقیت آمریکای ترامپ ارزیابی کرد بلکه نشانه آنست که دیگران در فکر چاره‌جوئی برای مقابله و دستکم، نجات خود از پذیرش پیامدهای تصمیمات و سیاست‌های تحکم‌آمیز واشنگتن هستند تا بلکه با احیاء، حفظ و تضمین استقلال رای و استقلال عمل خود به این رفتار یکجانبه آمریکا خاتمه دهند.ابتکار «اینستکس» از جانب اروپا اگرچه پاسخگوی نیازها و انتظارات ایران هم نباشد، نشانه ورود اروپا در مسیری است که از گزند رفتارهای دستوری و تحقیرآمیز آمریکا در امان بماند و از تکرار غافلگیری متحدین واشنگتن در انتخاب طرف‌های مبادلات صنعتی – تجاری و مالی جلوگیری کند.
سخنان اخیر یوشکا فیشر وزیر خارجه سابق آلمان حاوی نکته تازه‌ای نیست که وی کشف کرده باشد و در نتیجه از این دیدگاه قاعدتاً برای آمریکا باید بسیار هشداردهنده باشد و نشان می‌دهد که حتی همراهی کورکورانه متحدین از سیاست‌های واشنگتن هم نشانه دلگرم‌کننده‌ای برای آمریکا محسوب نمی‌شود چراکه آنها علیرغم همراهی‌های ظاهری، دیدگاه دیگری داشته و دارند و احتمالاً در اولین فرصت ممکن و البته در مسیری برگشت‌ناپذیر، تلاش خواهند کرد حساب خود را از آمریکا، قوانین فرامرزی و سلطه دلار جدا کنند. شاید این همان نکته‌ای باشد که ترامپ اخیراً در سخنان خود به صورت غیرمنتظره به آن اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که برخی کشورهای اروپائی مشتاق تجارت با ایرانند و مراتب اشتیاق خود را صریحاً به ترامپ گوشزد کرده‌اند.این برای متحدین آمریکا بسیار تحقیرکننده و شرم‌آور است که برای انتخاب شرکای تجاری خود ناچار به کسب اجازه از آمریکا شوند و در عین حال با تلخکامی شاهد باشند که آمریکای ترامپ برای فروپاشی اتحادیه اروپا و نابودی یورو، لحظه‌شماری می‌کند و تمایلات خود را در این زمینه پنهان نمی‌کند. دقیقاً به همین دلیل است که ترامپ و اطرافیانش اگر به مشاهده سیاست‌های دوگانه متحدین و پیروی کورکورانه دیگران احساس شادکامی و پیروزی می‌کنند، قطعاً به صورتی غیرمنتظره و در زمانی که دیگر کار از کار گذشته، متوجه اشتباهات خود خواهند شد.