: رحیم قمیشیاین چگونه خدایی است که
مریدش 40 سال مرتکب جنایت جنگی و آدم کشی بوده است ولی برای توجیه عملکردش مدافع
ادعای باخدابودن وی می کند؟
"مجید تو هنوز شهید نشده‌ای..."از بس مجید را دوست داشت!دنیا طلب‌ها چه می‌دانند "شهادت" یعنی چه! چه می‌دانند گریه کردن برای رسیدن به رفقا یعنی چه. چه می‌دانند رسیدن به آرامش نزد خدا یعنی چه...قاسم با دوستانش مرگ را هم به بازی گرفته بودند. قاسم می‌گفت دشمن من را به چه چیزی تهدید می‌کند، به چیزی که عاشقش هستم!اطرافیان قاسم همه دوستش داشتند، همه مردم ایران، راست و چپ، کرد و ترک و عرب، همه فقرا و سختی کشیده‌ها، چه مقامی از این بالاتر.قاسم هیچوقت نمی‌دانست تجارت یعنی چه! همه این را می‌دانستند.نمی‌دانست پله‌های بالا رفتن از مناصب چطوری است. همه می‌فهمیدند.نمی‌دانست بهره‌برداری از محبوبیت چگونه است.نه مثل بعضی از هم دوره‌ای‌هایش که استاد همین شدند و با خاطرات جنگ‌شان هم پله ساختند برای دنیایشان!قاسم مرد خدا بود...نمی‌توانم بنویسم!حسن، رفیقم، در زمان مبارزه قاسم با داعش از او پرسیده بود چرا این همه طول کشیده از بین بردن 10 - 15 هزار داعشی، چرا جنگ نیروهایمان با داعش این همه طولانی شده!قاسم جوابی داده بود که بدنم تکان خورد...گفته بود اگر من نصف این داعشی‌ها نیروهایی جان به کف داشتم، الان جنگ با آنها را تمام کرده بودم...قاسم رفت با یک دنیا حرف‌های نزده
با یک دنیا غم‌های درون دلش
با خاطراتی از رفیقان نیمه راهش
با درد دل‌هایی که تنها به خدا می‌گفت...حالا همه‌اش فکر می‌کنم فردا در تشییع جنازه‌اش که همه ایران بپا خواهند خاست چقدر نان به نرخ روز خورهایی می‌آیند تا او را به نام خودشان کنند...می‌دانم قاسم هم خواهد گریست وقتی ببیند باز عده‌ای بگویند تشییع جنازه‌اش یک رفراندوم بود برای گروه ما...فردا که عده‌ای مخالفین شخصی‌شان را بگیرند بگویند شما باعث هدر رفتن خون قاسم شدید..و خون قاسم را نگذارند گرمابخش همه مردم باشد.قاسم فرزند واقعی ایران و تربیت یافته مکتب اسلام واقعی بود.همه را دوست داشت و همه دوستش داشتند
شما را به روح پاک قاسم، نگذارید خون او را عده‌ای مصادره کنند.
"مجید تو هنوز شهید نشده‌ای..."از بس مجید را دوست داشت!دنیا طلب‌ها چه می‌دانند "شهادت" یعنی چه! چه می‌دانند گریه کردن برای رسیدن به رفقا یعنی چه. چه می‌دانند رسیدن به آرامش نزد خدا یعنی چه...قاسم با دوستانش مرگ را هم به بازی گرفته بودند. قاسم می‌گفت دشمن من را به چه چیزی تهدید می‌کند، به چیزی که عاشقش هستم!اطرافیان قاسم همه دوستش داشتند، همه مردم ایران، راست و چپ، کرد و ترک و عرب، همه فقرا و سختی کشیده‌ها، چه مقامی از این بالاتر.قاسم هیچوقت نمی‌دانست تجارت یعنی چه! همه این را می‌دانستند.نمی‌دانست پله‌های بالا رفتن از مناصب چطوری است. همه می‌فهمیدند.نمی‌دانست بهره‌برداری از محبوبیت چگونه است.نه مثل بعضی از هم دوره‌ای‌هایش که استاد همین شدند و با خاطرات جنگ‌شان هم پله ساختند برای دنیایشان!قاسم مرد خدا بود...نمی‌توانم بنویسم!حسن، رفیقم، در زمان مبارزه قاسم با داعش از او پرسیده بود چرا این همه طول کشیده از بین بردن 10 - 15 هزار داعشی، چرا جنگ نیروهایمان با داعش این همه طولانی شده!قاسم جوابی داده بود که بدنم تکان خورد...گفته بود اگر من نصف این داعشی‌ها نیروهایی جان به کف داشتم، الان جنگ با آنها را تمام کرده بودم...قاسم رفت با یک دنیا حرف‌های نزده
با یک دنیا غم‌های درون دلش
با خاطراتی از رفیقان نیمه راهش
با درد دل‌هایی که تنها به خدا می‌گفت...حالا همه‌اش فکر می‌کنم فردا در تشییع جنازه‌اش که همه ایران بپا خواهند خاست چقدر نان به نرخ روز خورهایی می‌آیند تا او را به نام خودشان کنند...می‌دانم قاسم هم خواهد گریست وقتی ببیند باز عده‌ای بگویند تشییع جنازه‌اش یک رفراندوم بود برای گروه ما...فردا که عده‌ای مخالفین شخصی‌شان را بگیرند بگویند شما باعث هدر رفتن خون قاسم شدید..و خون قاسم را نگذارند گرمابخش همه مردم باشد.قاسم فرزند واقعی ایران و تربیت یافته مکتب اسلام واقعی بود.همه را دوست داشت و همه دوستش داشتند
شما را به روح پاک قاسم، نگذارید خون او را عده‌ای مصادره کنند.