روایتی از هماهنگی حزب‌الله، حماس و انصارالله یمن در جنگ غزه۱۱-خرداد-۱۴۰۰
اگراین روایت کناراعتراف پاسدارقاآنی فرمانده سپاه قدس تروریست جایگزین پاسدار قاسم سلیمانی تروریست گذاشته شود دیگر شک باقی نمی ماند که حماس با تشویق وترغیب و همآهنگی سپاه تروریست قدس وکمک حوثی های یمنی وحزب الشیطان لبنان جنگ ۱۱ روزه با اسراییل به پیش برده شد.
جنگ غزه بروز صحنه هماهنگی جبهه مقاومت در منطقه بود تا جایی که گروههای مقاومت جنگ بزرگ آزادسازی فلسطین را در نبرد اخیر تمرین کردند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، جنگ اخیر غزه یک سری تفاوت‌های مهمی با تمامی جنگ‌های پیشین مقاومت با رژیم صهیونیستی داشت. یکی از این تفاوت‌ها بروز جلوه تازه‌ای از محور مقاومت بود که توانست صهیونیست‌ها را در چند جبهه تحت فشار بگذارد. حال روزنامه الاخبار لبنان نوشته است که همه این‌ها از قبل از سوی حزب‌الله و حماس برنامه‌ریزی شده بود و جنگ غزه مانوری بود تا حزب‌الله و حماس طرح و برنامه خود را در عرصه آزمایش قرار دهند.
به نوشته وبسایت روزنامه الاخبار، در تاریخ ۱۰ ماه می و در ساعت ۰۴:۴۰ دقیقه بعد ازظهر، «ابوعبیده» سخنگوی «کتائب عزالدین قسام» در یک فایل صوتی رژیم اسرائیل را تهدید کرد که اگر تا ساعت شش نظامیان و شهرک‌نشینان را از مسجدالاقصی و محله شیخ جراح بیرون نکشد و بازداشت شدگان اخیر را آزاد نکند، تمام تبعات آن به گردن رژیم اشغالگر است. پس از این تهدید مسئولان حزب‌الله لبنان با حماس تماس گرفتند تا در جریان آخرین ارزیابی شرایط قرار گیرند و فلسطینی‌ها نیز به حزب‌الله گفتند که نتانیاهو هرگز جولان شهرک‌نشینان در قدس را متوقف نمی‌کند و مقاومت تهدید خود را عملی خواهد کرد و عمق اسرائیل را هدف قرار خواهد داد.
به نوشته الاخبار، مقامات حماس همچنین به حزب‌الله گفتند که پیش‌بینی می‌کنند اسرائیل نیز به شدت پاسخ دهد و حداقل برای دو هفته غزه را بمباران کند. مقامات حماس و حزب‌الله همچنین دو خط قرمز را تعیین کردند که در صورت عبور از آن، محور مقاومت منطقه می‌بایست وارد عمل شود. اول اینکه جنگ ۵۰ روز طول بکشد، آن‌چنان که در جنگ ۲۰۱۴ رخ داد و دوم اینکه اسرائیل بتواند انبار موشک‌های حماس و جهاد اسلامی را هدف قرار دهد و این دو گروه مجبور باشند تا در شلیک تعداد موشک‌ها احتیاط کنند.
حمله موشکی عزالدین قسام با شلیک شش فروند موشک به سمت قدس اشغالی آغاز شد تا جنگ «معرکة القدس» کلید بخورد. شش موشکی که به درب شماره شش مسجدالاقصی اشاره دارد. جایی که فلسطینی‌ها با تجمع در مقابل آن خواهان دخالت مقاومت غزه برای دفاع از قدس شده بودند.
با آغاز حمله، نادرستی تمامی پیش‌بینی‌ها و ارزیابی‌های سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل در خصوص اینکه غزه به دنبال درگیری نیست، بر ملا شد. به طوریکه صهیونیست‌ها چنین ارزیابی می‌کردند که «یحیی السنوار» به دنبال جنگ نیست و اولویتش بهبود وضعیت اقتصادی غزه است. از سوی دیگر صهیونیست‌ها تهدید مقاومت فلسطین را جدی نگرفتند و گمان می‌کردند این تهدید نهایتا منجر به راهپیمایی در مرز غزه با سرزمین اشغالی یا شلیک چند راکت به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین در اطراف غزه خواهد شد و به گفته فلسطینی‌ها ، آن‌ها نمی‌دانستند که تهدید کننده که «محمد الضیف» باشد، چه شخصیتی دارد و وقتی تهدید می‌کند به شلیک چند راکت به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین در اطراف غزه اکتفا نمی‌کند.
الاخبار در ادامه نوشت که با آغاز جنگ «سیف القدس» مقاومت لبنان نیز میزان آمادگی خود را افزایش داد. هرچند پیش از آغاز جنگ نیز به دلیل برگزاری مانور گسترده ارتش اسرائیل به طور کامل به حالت آماده باش درآمده بود. مانور ارتش اسرائیل به دلیل جنگ غزه لغو شد، اما آمادگی یگان‌های موشکی حزب‌الله همچنان ادامه داشت. در جریان جنگ نیز مرزهای شمالی فلسطین اشغالی نیز شاهد تحرکاتی بود و چند راکت به سمت اسرائیل شلیک شد که عمده آن‌ها در دریا یا مناطق بیابانی سقوط کرد و گنبد آهنین فقط یکی از آن‌ها را مجبور شد بر فراز حیفا ساقط کند. موشک‌هایی نیز از سوریه شلیک شد و یک پهپهاد نیز بر فراز سرزمین اشغالی رهگیری و منهدم شد و رژیم صهیونیست نتوانست تشخیص دهد که این پهپاد از سوریه یا عراق به پرواز در آمده بود.
به نوشته الاخبار، گروههای مقاومت این اتفاقات و راکت‌پراکنی از چند محور را از پیش برنامه‌ریزی کرده بودند و می‌توان آن را مانور جبهه مقاومت برای «جنگ بزرگ آزادسازی» دانست و تمامی هماهنگی‌هایی که در طول این جنگ میان گروههای مقاومت منطقه صورت گرفت، جزئی از مانور جنگ نابودی اسرائیل بود. سال گذشته «اسماعیل هنیه» به لبنان رفت و با سید حسن نصرالله دیدار کرد. در آن سفر کارشناسان نظامی حزب‌الله و عزالدین قسام با یکدیگر جلسه گذاشتند تا طرح «جنگ بزرگ آزادسازی» را تدوین کنند و همه اتفاقاتی که در جنگ ۱۱ روزه رخ داد، بخشی از این طرح بود.
فرماندهان مقاومت فلسطین می‌گویند که تمرکز اساسی در این جنگ به اعتراضات و تحرکاتی که در اراضی اشغالی ۱۹۴۸، قدس و مرز اردن رخ می‌داد، بود و دشمن صهیونیستی از این پس به خوبی می‌داند که در هر جنگ آتی فقط با غزه مواجه نخواهد بود، بلکه مجبور به مقابله با غزه، لبنان، سوریه، عراق و حتی یمن خواهد بود.
الاخبار نوشت که در خلال جنگ غزه، جنبش انصارالله یمن با حماس تماس گرفت و خواستار دریافت لیستی از اهداف برای انجام حمله موشکی و پهپادی به سرزمین اشغالی شد، اما حماس به رهبران انصارالله گفت که اوضاع میدانی در غزه بسیار خوب است و اگر دشمن صهیونیستی هر یک از خطوط قرمزی که با گروههای مقاومت بر روی آن توافق شده را رد کند، آن زمان انصارالله می‌تواند دست به حمله بزند.
جنگ در چند محور و تنها نگذاشتن هر یکی از طرف‌های محور مقاومت، معادله جدیدی است که در جنگ غزه بخشی از آن به نمایش گذاشته شد و ایالات متحده آمریکا نیز این موضوع را درک کرد و از این رو بود که ژنرال «مارک میلی» رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا گفت: «اگر تنش میان اسرائیل و فلسطینی‌ها تمام نشود، خطر بروز بی ثباتی در شعاع گسترده‌تری از غزه وجود دارد.» سید حسن نصرالله نیز چندی روز پیش در سخنرانی خود گفت که هرگونه دست درازی به قدس و مسجدالاقصی منجر یه یک جنگ منطقه‌ای می‌شود. «یحیی السنوار» نیز در کنفرانس خبری خود گفت: « اگر به مقدسات تعرضی شود، یک جنگ منطقه‌ای رخ خواهد داد و تمامی گروههای مقاومت در جنگ آتی حضور خواهند داشت.»
به نوشته الاخبار، این واقعیت را دشمن صهیونیستی به خوبی متوجه شده است. به طوری که یک منبع امنیتی اسرائیلی به وبسایت المانیتور گفته است: «گویا میان محتوای سخنان نصرالله و سنوار هماهنگی صورت گرفته بود. باید سخنان نصرالله را جدی بگیریم؛ او در بین دشمنان اسرائیل بیشترین عملگرایی را دارد و به طور معمول تهدید توخالی نمی‌کند.»
«تسوی هاوزر» رئیس سایق کمیته دفاع و امور خارجی پارلمان رژیم صهیونیستی نیز به المانیتور گفت: «چه بسا این آخرین جنگی بود که اسرائیل تنها با حماس درگیر شد؛ در آینده اسرائیل در آن واحد با چند جبهه باید مقابله کند. مانند جبهه شمال که بیش از همه خطرناک است.»
روزنامه الاخبار در پایان نوشت: «استراتژی آزادسازی که مقاومت لبنان و فلسطین با یکدیگر تدوین کرده‌اند، به طور حتم محقق شده است و جنگ اخیر غزه جوانب مختلف آن را مشخص کرد و مانوری که مقاومت در امتداد سرزمین اشغالی به آن دست زد، نکات مثبتی را روشن کرد و باید در آینده برای تقویت آن اقدام کرد و از آن در عملیات بزرگ آزادسازی بهره برد.»