سعیدلو ، مسئول برگزاری شانزدهمین اجلاس غیر متعهدهاارائه
مدلی برای مدیریت مشترک جهانی در این اجلاس.31 مرداد - 91
این ادعای وارونه ی
ارائه ی مدل مدیریت مشترک جهانی هم ترجمان
وهم مکمل ادعای تغییر ساختار جهان واصلاح کردن و در اختیار داشتن مدیریت آن است که در عمل تبدیل به این دو ضرب المثل شده
است که گفته می شود موش به سوراخ نمی رفت . یک جاروب هم به دم خودش بسته بود . یا
اینکه داستان آن ملا است که به ده راهش نمی دادند ، اما وآدرس خانه ی کد خدا را می
گرفت . اکنون رئیس جمهور و رهبر و رژیم ضد بشری قرون وسطایی نا متعارف از همدیگر
نا مشروع ترند . ادعای ارائه الگووی مدیریت در جهان در اجلاس غیر متعهدها در تهران
شده است.در صورتیکه از ترس اسامی کشور و مقامات شرکت کننده در اجلاس 100 میلیارد تومانی
تشریفاتی تهران بیان نشده که کیستند؟
بخش هایی
از مصاحبه خبر آنلاین با علی سعیدلو معاون امور بین الملل احمدی نژاد که بیشترین
مسئولیت را برای
برگزاری شانزدهمین اجلاس غیر متعهدها دارد :*لیست همه مهمانان اجلاس سران جنبش عدم تعهد مشخص
شده است؟این
اجلاس بسیار مهمی است. ساختار این اجلاس را هم می‌دانید که از چند دهه پیش شروع
شده و با نیت استقلال طلبی، مبارزه با زیاده خواهی و عدم وابستگی شکل گرفته است.
نهرو، جمال عبدالناصر و تیتو چهره‌های دیگر، پایه‌گذاران آن بودند. این جنبش به
خاطر یک ایده شکل گرفته است و این ایدهۀ ایده خوبی است. ایران هم که تا پیش از
انقلاب وابسته به جناح آمریکا بود، پس از انقلاب بلافاصله به عضویت این سازمان
درآمد. سیاست اصلی جمهوری اسلامی مبنی بر «نه شرقی و نه غربی»، دقیقا منطبق است با
جنبش عدم تعهد و هم‌خوانی خوبی با این دارد. این جنبش، جنبش مهمی است. 120 عضو
دارد و بعد از سازمان ملل، دومین سازمان مهم بین المللی است و جمعیت آن را اگر جمع
بزنید، جمعیت بالایی از سطح جهان عضو این سازمان هستند. منتهی احساس می شود که در
سال‌های گذشته، از ظرفیت این سازمان آنگونه که باید استفاده نشده است. البته
کارهای خوبی کرده‌اند و در مورد ایران هم همیشه این اجلاس، حامی سیاست‌های صلح
آمیز هسته‌ای ایران بوده است. این دور، تقدیر افتاد و جمهوری اسلامی ایران رییس
این جنبش می‌شود. رییس شدن چندین حسن دارد. اولا اینکه ریاست به معنی مدیریت کردن
ظرف سه سال آینده است. در این سه سال مدیریت ستادی آن به دست ایران می‌افتد.
مخصوصا با خصوصیاتی که رییس جمهور ما دارد که شجاع، شناخته شده در سطح جهان، ضد
استکبار، اعلام موضع کن در همه مواردی که می‌خواهد جلوی زیاده‌خواهان بایستد و ...
است؛ این ریاست به ما می‌رسد. در ایران رهبری مقامی بالاتر از همه هستند، اما رییس
جمهور شخصی است که مواضع جمهوری اسلامی ایران را در دنیا بیان می‌کند و ملت‌ها هم
از این مواضع رییس جمهور خوششان آمد. رییس شدن ما برای مدت سه سال یک اتفاق میمون
و مبارکی است و ما هم باید تلاش کنیم که هم در محتوا آن را درست کنیم، به آن جهت
بدهیم، اهداف اصلی آن را زنده کنیم و هم خود اجلاس را هم خوب برگزار کنیم. این 120
کشور از که عضو جنبش عدم تعهد هستند، همه برای شرکت در آن می‌آیند. یک تعداد
سازمان‌های بین المللی هستند که به عنوان ناظر می‌آیند و یک سری مهمان ویژه هم
دعوت می‌کنیم. به عنوان مثال ما از پوتین دعوت کردیم که به ایران بیاید. یا از
کشورهای همسایه مثلا ترکیه که عضو این جنبش نیست هم ما دعوت کردیم که بیاید. باید
کاری کنیم که سران به صورت جدی‌تر شرکت کنند. شعار امسال ما هم صلح پایدار در سایه
مشارکت در مدیریت جهانی است. لازمه‌اش این است که روسا بیشتر شرکت کنند. البته عرف
این است که یک سری از روسای جمهور شرکت نمی‌کنند. برخی کشورها در سطح رییس جمهور
شرکت می‌کنند، برخی در سطح نخست وزیر و برخی هم در سطح وزیر.*چه برنامه‌های جانبی برای اجلاس در نظر گرفته‌اید؟هیات‌هایی
که می‌آیند درخواست‌هایی از ما دارند. هرکدام آزادند و برخی از آن‌ها می‌خواهند که
مسافرت بروند. تعدادی از روسای جمهور اعلام کردند که با خانواده‌هایشان برای مراسم
می‌آیند و دو روز هم می‌خواهند بروند اصفهان را بگردند. اصفهان، شیراز، تبریز،
گیلان و مشهد متقاضی داریم که ثبت شده است. مثلا آذربایجان شرقی کسی تقاضا داده
است. برخی از این‌ها سرمایه‌گذاری در ایران داشته‌اند و می‌خواهند بروند و از
سرمایه‌گذاری شان بازدید کنند.در خود اجلاس هم برنامه‌های
دیگری داریم. در حاشیه اجلاس می‌خواهیم نمایشگاه بزنیم که فناوری‌های جدید جمهوری
اسلامی ایران را به نمایش بگذاریم. نمایشگاه شامل دستاوردهای صنعت هوا فضا، صنعت
هسته‌ای، صنعت نانو، دارو‌هایمان و... است. همچنین درکنار این نمایشگاه میراث
فرهنگی و عظمت تاریخ تمدن‌مان را هم به نمایش خواهیم گذاشت.*آیا در این اجلاس احمدی نژاد می‌خواهند مدل مدیریت
جهانی را کلید بزنند؟بله دیگر، شعار این اجلاس هم مدیریت مشترک جهانی
است. می‌خواهیم بگوییم که آقایان روسا و وزرا مگر دنیا مال همه ما نیست؟ بیایید،
بنشینید و با هم یک ساختاری را درست کنیم که در مدیریت جهانی مشارکت کنیم. الان
یکی دوتا کشور تصمیم‌گیری می‌کنند. شاید هم یک کشور که تعیین تکلیف می‌کند برای
همه. این که نمی‌شود اداره دنیا.
