نامه و صداها و نامه ی شما 15 اردیبهشت - 93
* يك بازنشسته از تهران: چرا در سياست و اقتصاد و... مردم را به طبقات
مختلف مثل نيازمند و ثروتمند تقسيم مي‌كنند؟ حتي ما بازنشستگان تأمين اجتماعي را
جهت افزايش حقوق ساليانه به دو گروه تقسيم كردند. به برخي 20 درصد و به بعضي‌ها 25
درصد افزايش حقوق دادند! به مسئولان بگوييد كساني كه سابقه بيشتري دارند حق بيمه
بيشتري دادند و نوع خدمت آنان هم باارزش‌تر بوده است و بايد افزايش بيشتري هم
داشته باشند. آنوقت اين گروه به جاي تشويق، تنبيه مالي هم مي‌شوند؟! * حيدري از آبادان: به مسئولان ذيربط بگوييد با افزايش قيمت بنزين،
تاكسي‌ها در آبادان 50 درصد به كرايه‌هاي خود اضافه كرده‌اند، چرا؟ خوراك يا اجاره خانه؟ اقشار حقوق‌بگير به ويژه كارگران به دليل پايين‌بودن حقوق‌ها، شرايط
سختي را مي‌گذرانند. اين افراد هرماه براي خريد خوراك، پوشاك و پرداخت به موقع
اجاره خانه، مشكلات فراواني را تحمل مي‌كنند. بسياري از اين افراد به علت گراني‌هاي
افسارگسيخته با استرس زندگي مي‌كنند كه استرس و تنش‌هاي عصبي هم باعث بالارفتن
فشارخون، چربي و انواع و اقسام بيماري‌ها مي‌شوند. به عنوان نمونه توجه خوانندگان
و مسئولان را به جدول زير جلب مي‌كنم: مسئولان و نمايندگان مجلس شوراي
اسلامي، نماينده كارگران در وزارت كار و امور اجتماعي، متوسط درآمد و هزينه‌هاي يك
خانواده سه نفره با چشم‌پوشي از بسياري اقلام ضروري را براساس اين ميزان در نظر
بگيرند، پي خواهند برد درآمدها با مخارج سنگين هيچ تناسبي با يكديگر ندارند،
مستأجران به غير از وديعه مسكن مشكلاتي را تحمل مي‌كنند و به قول معروف صورت خود
را با سيلي سرخ نگه مي‌دارند. آيا بهتر نيست هنگام افزايش حقوق‌ها، تمام جوانب در
نظر گرفته و سپس حقوق‌ها را عادلانه افزايش دهند. اقشار كم درآمد، كارگر و حقوق‌بگير،
ضعيف‌ترين افرادي هستند كه به مرور زمان كمر آن‌ها زير بار گراني له‌تر مي‌شود!
صداي شما
* يك بازنشسته از تهران: چرا در سياست و اقتصاد و... مردم را به طبقات مختلف مثل نيازمند و
ثروتمند تقسيم مي‌كنند؟ حتي ما بازنشستگان تأمين اجتماعي را جهت افزايش حقوق
ساليانه به دو گروه تقسيم كردند. به برخي 20 درصد و به بعضي‌ها 25 درصد افزايش
حقوق دادند! به مسئولان بگوييد كساني كه سابقه بيشتري دارند حق بيمه بيشتري دادند
و نوع خدمت آنان هم باارزش‌تر بوده است و بايد افزايش بيشتري هم داشته باشند.
آنوقت اين گروه به جاي تشويق، تنبيه مالي هم مي‌شوند؟!
* حيدري از آبادان: به مسئولان ذيربط بگوييد با افزايش قيمت بنزين، تاكسي‌ها در آبادان
50 درصد به كرايه‌هاي خود اضافه كرده‌اند، چرا؟
* گدازگر از ماهدشت: پارك امام رضا(ع) واقع در خيابان امام رضاي ماهدشت بدون امكانات
بازي كودكان و فضاي سبز است. به مسئولان ذيربط بگوييد تا به اين موضوع رسيدگي
كنند.
* فكري از تهران: شركت اتوبوسراني تهران وعده داده بود كه ميني‌بوس‌هاي قديمي در خطوط
را در سال 92 تعويض كند، ولي هنوز اين كار انجام نشده است، چرا؟!
* يك شهروند مسجدسليماني: تنها بيمارستان سازمان تأمين اجتماعي مسجدسليمان با وجود گذشت
چندين سال از افتتاح آن هنوز از داشتن پزشك و داروخانه مناسب محروم است، علت چيست؟
* نجم از تهران: از ساكنين خيابان بهارشمالي تهران هستم. زميني كنار خانه ما قرار
دارد كه نهادهاي مختلف بر سر مالكيت آن اختلاف دارند. اين زمين حدود 40 سال است كه
رها شده و برخي زباله‌هاي خود را در اين زمين مي‌ريزند و وقتي هم به شهرداري
مراجعه و شكايت مي‌كنيم متأسفانه پيگيري نمي‌كنند. از مسئولان ذيربط تقاضاي رسيدگي
داريم.
نامه‌هاي شما
چه كسي پاسخگو است؟
واقعاً چه سازمان و ارگاني بايد جلوي گراني افسارگسيخته خودروسازان
را بگيرد؟ اصلاً دبير انجمن خودروسازان را چه كسي منصوب كرده است؟ وي هميشه
كاسه داغ‌تر از‌‌اش مي‌شود و هر كاري كه دلش مي‌خواهد مي‌كند. ارز مبادله‌اي
- ارز آزاد - تسهيلات مختلف از وام‌هاي كلان تا... هميشه مرغ دبير انجمن
خودروسازان هم يك پا دارد و فقط بر طبل گراني خودرو مي‌كوبد! به نظر
من عامل گراني خودرو در اين چند ساله همين شخص مي‌باشد كه فقط به فكر سرمايه‌داران
است و بس. اصلاً به تنها مسئله‌اي كه فكر نمي‌كند مصرف كننده است! سهيل اميري
- تهران
خوراك يا اجاره خانه؟
اقشار حقوق‌بگير به ويژه كارگران به دليل پايين‌بودن حقوق‌ها، شرايط
سختي را مي‌گذرانند. اين افراد هرماه براي خريد خوراك، پوشاك و پرداخت به موقع
اجاره خانه، مشكلات فراواني را تحمل مي‌كنند. بسياري از اين افراد به علت گراني‌هاي
افسارگسيخته با استرس زندگي مي‌كنند كه استرس و تنش‌هاي عصبي هم باعث بالارفتن
فشارخون، چربي و انواع و اقسام بيماري‌ها مي‌شوند. به عنوان نمونه توجه خوانندگان
و مسئولان را به جدول زير جلب مي‌كنم: مسئولان و نمايندگان مجلس شوراي
اسلامي، نماينده كارگران در وزارت كار و امور اجتماعي، متوسط درآمد و هزينه‌هاي يك
خانواده سه نفره با چشم‌پوشي از بسياري اقلام ضروري را براساس اين ميزان در نظر
بگيرند، پي خواهند برد درآمدها با مخارج سنگين هيچ تناسبي با يكديگر ندارند،
مستأجران به غير از وديعه مسكن مشكلاتي را تحمل مي‌كنند و به قول معروف صورت خود
را با سيلي سرخ نگه مي‌دارند. آيا بهتر نيست هنگام افزايش حقوق‌ها، تمام جوانب در
نظر گرفته و سپس حقوق‌ها را عادلانه افزايش دهند. اقشار كم درآمد، كارگر و حقوق‌بگير،
ضعيف‌ترين افرادي هستند كه به مرور زمان كمر آن‌ها زير بار گراني له‌تر مي‌شود! عرفان
ـ تهران
