نگاه ويژگي هاي مشترك فرهنگي دو انقلاب

نگاه 
ويژگي هاي مشترك فرهنگي دو انقلاب10 آذر- 94

سربازجو شریعت نداری دراوین نامه اش کوشش می کند تا ازهمه تجربیات گذشته پاسداری وبولتن نویسی و بازجویی واعتراف گیری وپرونده سازی که دارد اکنون  علیه ی رقیب استفاده کند .برای همین از هرقلمی و هر عنوانی برای پوشش تبلیغاتی استفاده می کند . نمونه همین نگاه و فرهنگ است .

    - فرهنگ پيروي از رضاي خدا و عمل به تکليف الهي
    - فرهنگ شهادت، ايثار و فداکاري
    - فرهنگ ظلم ستيزي
    - فرهنگ رويارويي با طاغوت
    - فرهنگ مبارزه دائمي و مستمر حق با باطل و سازش ناپذيري با ستمکاران
    - فرهنگ مبارزه با فساد و مفسدان
    - فرهنگ مبارزه با دشمن داخلي و خارجي
نويسنده: بهمن دُرّي
بدون ترديد پيدايش انقلاب اسلامي بر مبناي آموزه هاي اعتقادي و فرهنگي نهضت عاشورا و تاثيرات انقلاب کربلاشکل گرفته است و الگوهاي «نهضت حسيني» در تار و پود «نهضت خميني» نمود عيني يافته است. از همين رو ويژگي هاي فرهنگي دو انقلاب به شهادت منابع پژوهشي و کاويدن زمينه هاي زايش عاشورا و انقلاب اسلامي در مرتبتي قرار مي گيرد که به فرموده حضرت امام(ره): «انقلاب اسلامي ايران، پرتوي از عاشورا و انقلاب عظيم الهي آن است.» (صحيفه نور، ج 18، ص 22)اينک در آستانه اربعين سالار شهيدان دشت نينوا و در برهه اي که خطر نفوذ همه جانبه و پيچيده دشمن به ويژه در عرصه فرهنگي، مکرر از سوي مقام معظم رهبري گوشزد مي شود، تبيين وجوه اشتراک فرهنگي دو نهضت الهي و ديني بيش از پيش ضرورت مي يابد.
        با مروري بر آنچه از لسان امام معصوم(ع) و امام ديروز و امروز عصر انقلاب برآمده، بي هيچ رمزگشايي راه براي شناخت عناصر مشترک فرهنگي دو انقلاب فراهم مي آيد:
    امام حسين(ع) در بيان هدف قيام عاشورا مي فرمايد: «من مرگ در راه حق را جز سعادت و زندگي با ستمکاران را جز ملال و دلتنگي نمي دانم.» (سيد بن طاووس، اللهوف، ص 69) و همسويي با اين هدف در بيان امام خميني(ره) تبلور يافته است: «روزهايي که بر ما گذشت عاشوراي مکرر بود و ميدان ها، خيابان ها و کوي و برزن هايي که خون فرزندان اسلام در آن ريخت کربلاي مکرر... هفده شهريور مکرر عاشورا و ميدان شهدا مکرر کربلاکاخ ستمگري را با خون در هم کوبيد. کربلاي ما کاخ سلطنت شيطاني را فرو ريخت.» «صحيفه نور، ج 9 ص 57)رهبر معظم انقلاب در بياني روشنگرانه عاشورا را موتور محرک انقلاب مي دانند و مي فرمايند: «ماجراي حسين بن علي(ع) حقيقتا موتور حرکت قرون اسلامي در جهت تفکرات صحيح اسلامي بوده است. هر آزاديخواه و هر مجاهد في سبيل الله و هرکس که مي خواسته است در ميدان خطر وارد شود از آن ماجرا مايه گرفته و آن را پشتوانه روحي و معنوي خود قرار داده است. در انقلاب ما اين معني به صورت بيّني واضح بود.» (سامانه حوزه www.hawzah.net)
        جانمايه وجوه مشترک دو نهضت را مي توان اين گونه فهرست کرد:
    - فرهنگ پيروي از رضاي خدا و عمل به تکليف الهي
    - فرهنگ شهادت، ايثار و فداکاري
    - فرهنگ ظلم ستيزي
    - فرهنگ رويارويي با طاغوت
    - فرهنگ مبارزه دائمي و مستمر حق با باطل و سازش ناپذيري با ستمکاران
    - فرهنگ مبارزه با فساد و مفسدان
    - فرهنگ مبارزه با دشمن داخلي و خارجي
    - فرهنگ امر به معروف و نهي از منکر و احياي دين خدا و ارزش هاي فراموش شده جهت برپايي حکومت اسلامي
    آنچه مسلم است با صيانت از اين منظومه فرهنگي و نهادينه شدن شاخصه هاي فوق که علت محدثه هر دو نهضت نيز بوده، راه بر نفوذ فرهنگي دشمن بسته شده و بزک کردن دشمن در جهت رويارويي و مقابله با انقلاب اسلامي ره به جايي نخواهد برد و پايه هاي هر يک از استوانه هاي برشمرده شده - که علت مبقيه انقلاب است - اگر مورد غفلت و مماشات قرار گيرد و به لحاظ خودباختگي و عدم خودباوري تخريب شود و يا از ديگر سو به دليل بدفهمي و کج انديشي و حتي مصلحت انديشي هاي غير عزت مدارانه با دوري از پرتو هدايت حکيمانه رهبري، تقويت نگردد قبح نفوذ دشمن در جامعه کمرنگ خواهد شد که چنين سرنوشتي با توجه به تکيه بر شور و شعور حسيني از ساحت کيان انقلاب اسلامي دور خواهد ماند. ان شاءالله.