خبر ويژه
از شعار ختم انقلاب تا مسجد ضرار «هم انديشي جناح ها» 5 تیر – 95
از شعار ختم انقلاب تا مسجد ضرار «هم انديشي جناح ها» 5 تیر – 95
گفته می
شود ترک عادت موجب مرض است . برای اینکه سربازجو شریعت نداری که روزنامه نگاری می
کند بر اساس اعتیاد مزمن که به شیوه بازجویی وتحریف گری و پرونده سازی دارد .
خبرها و.... راازاین زاویه پیگیری و بررسی
می کند .برای همین خط به خط مطالب رسانه های رقیب را دنبال می کند تا چماق
اتهامی علیه ی رقبا داشته باشد .
روزنامه
اعتماد از قول جلايي پور و رهامي نوشت ناطق نوري بيايد و محور هم انديشي جناح ها
شود.
رهامي از اعضاي شوراي سياستگذاري اصلاح طلبان (از متهمان پرونده نوارسازان) در روزنامه اعتماد مي نويسد: اصلاح طلبان از مدت ها پيش طرح همدلي بين نيروهاي سياسي را به صورت سازماندهي شده در شوراي عالي سياستگذاري و در کارگروه تعامل و رايزني پيگيري کرده اند. در قالب اين جلسات تلاش شد تا با نيروهاي سياسي جناح مقابل به همدلي و تعامل برسيم. با ريش سفيدان و با شيخوخيت مي توان گامي بلند و مهم را براي عملياتي کردن اين ايده برداشت. افرادي همچون آيت الله هاشمي و آقاي ناطق نوري و ديگر چهره هاي برجسته نظام از هر دو جناح سياسي مي توانند واسطه خير و پيشگام در اين زمينه باشند. آقاي ناطق نوري در سال 76 کانديداي جناح راست بوده و مقبوليت خوبي در بين دو جناح شناسنامه دار کشور دارد و بر همين اساس مي تواند در شکل گيري گفت وگو بين دو جناح وتعامل بين اهالي سياست پيشرو باشد.
متاسفانه در 12 سال گذشته عرصه سياسي کشور به جاي همدلي و همياري به سمت تقابل رفته است.
حميدرضا جلايي پور (عضو حزب منحله مشارکت و مدير مسئول روزنامه توقيف شده جامعه) نيز به اعتماد گفت: ناطق نوري محور هم انديشي جناح ها شود.
اظهارات رهامي و جلايي پور در حالي است که اولاً افراطيون نفوذ در جريان مدعي اصلاح طلبي، عملاً اين طيف را وارد بازي آشوب و فتنه انگيزي در سال هاي 78 و 88 کردند و قواعد بازي سياسي در چارچوب قانون و اخلاق و منافع ملت را به نفع جبهه استکبار شکستند؛ امروز هم مي خواهند بي آن که ابراز ندامت کنند و آن خيانت بزرگ را جبران کنند در پوشش خلاف واقع تعامل دو جناح به درون نظام بازگردند و احتمالاً سومين خيانت بزرگ را اجرايي کنند.
ثانياً همين طيف با ناطق نوري منافقانه بازي کرده است. آنها در مقابل مجلس پنجم و رياست آن شعار مي دادند «ناطق نوري نمي خايم، مجلس زوري نمي خايم». 5 مهر 91 عباس عبدي به عصر ايران گفت: آقاي ناطق اگر از جايگاه فعلي اش در جناح راست خارج شود و به اصلاح طلبان بپيوندد، چيزي به اصلاح طلبان اضافه نمي کند. اهميت آقاي ناطق در اين است که در آن سو قرار دارد نه در اين سو! ناطق نوري اگر به اين سو بيايد، جايگاهش را در آن سو از دست مي دهد. آقاي ناطق بايد در آن سو خوب بازي کند. البته من تا حالانشنيده ام که آقاي ناطق چيزي درباره وحدت ملي گفته باشد ولي به نظر من، آقاي ناطق تا وقتي که موافقت حاکميت با ايده «دولت وحدت ملي» و يا لااقل عدم مخالفت حاکميت با اين ايده را کسب نکرده است، نبايد چنين شعاري را مطرح کند.
نکته سوم درباره هويت امثال جلايي پور است. وي مدير روزنامه زنجيره اي جامعه در دوره اصلاحات و از مسافران کنفرانس ننگين برلين بود. وي که بعدها به وسيله پسر و عروسش نقش بيشتري در فتنه گري ايفا کرد، در کنفرانس برلين و در جمع عناصر ضد انقلاب سال 1379 گفت: «ما صرفاً در روزنامه خودمان يک محدوديت داريم و آن در مورد کساني است که در خارج از کشور هستند و به خاطر مسائل اوائل انقلاب نمي توانيم اسم آنها را با مطالبشان درج کنيم، ليکن چنانچه آنها هم مطالب خود را تحت اسم ديگري (مستعار) بنويسند ما آنها را چاپ مي کنيم!»
او البته بي راه نمي گفت چنان که بعدها معلوم شد با اسامي مستعار از حسين باقرزاده سازمان منافقين و محسن حيدريان عضو حزب توده مطالبي در روزنامه هاي زنجيره اي مورد اشاره چاپ شده است.
رضا عليجاني از اعضاي مرکزيت گروهک ملي- مذهبي که هم اکنون متواري است و در فرانسه اقامت دارد 5 خرداد 81 در جلسه مشترک گروهک ملي- مذهبي و حزب مشارکت مي گويد «شمس الواعظين، جلايي پور، گنجي و تعداد ديگري از آقايان که فعلاً نمي خواهند نامشان فاش شود در جلسه اي با ملي مذهبي ها بيعت کرده و به ما پيوستند». ابراهيم نبوي از همکاران روزنامه هاي زنجيره اي نيز در مصاحبه با جرس (89/2/15) اذعان کرد برخي از عناصر فراري ضد انقلاب که با رسانه هاي بيگانه همکار شدند، همکار روزنامه جامعه بوده اند. او برخي اعضاي نهضت آزادي، روند جدايي، سلطنت طلبان و... و از جمله مسعود بهنود، نوشابه اميري، محسن سازگارا، قاضي زاده، مهين گرجي و... را به عنوان همکاران روزنامه جامعه که در بي بي سي، راديو فردا و صداي آمريکا مشغول به کارند نام برد.
اعلام «ختم انقلاب»، حمله به مباني اسلام و انقلاب اسلامي، حمله به دفاع مقدس، و تشويق به اغتشاش و آشوب از جمله کارکردهاي مطبوعات زنجيره اي مورد اشاره است. کار به آنجا رسيد که عطاءالله مهاجراني وزير وقت ارشاد با وجود حمايت از اين نشريات، ششم دي ماه 77 در مصاحبه با روزنامه اخبار روز تصريح کرد: «روزنامه جامعه ]متعلق به جلايي پور[ به چتر حمايتي گروه هايي تبديل شده بود که براي تشکيل يک جبهه سياسي از اين روزنامه سود مي بردند... به آنها درباره رعايت مباني ديني تذکر داده و گفته بودم چه دليلي دارد از کساني که با نفس دين مسئله دارند دعوت به همکاري کنيد؟ شاهد بوديم در اين روزنامه گروه هايي که از سال 60 به هم پيوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تک تک داشتند در اين رشته گرد مي آمدند تا سامان يابند؛ مثل جبهه ملي و نهضت آزادي و حتي گروه هاي مارکسيست».
با اين اوصاف آيا پيشنهاد امثال جلايي پور براي هم انديشي جناح ها، در حالي که در دوره خامي و هيجان زدگي شعار ختم انقلاب مي دادند، کمي تا قسمتي مضحک و تابلو نيست؟!
رهامي از اعضاي شوراي سياستگذاري اصلاح طلبان (از متهمان پرونده نوارسازان) در روزنامه اعتماد مي نويسد: اصلاح طلبان از مدت ها پيش طرح همدلي بين نيروهاي سياسي را به صورت سازماندهي شده در شوراي عالي سياستگذاري و در کارگروه تعامل و رايزني پيگيري کرده اند. در قالب اين جلسات تلاش شد تا با نيروهاي سياسي جناح مقابل به همدلي و تعامل برسيم. با ريش سفيدان و با شيخوخيت مي توان گامي بلند و مهم را براي عملياتي کردن اين ايده برداشت. افرادي همچون آيت الله هاشمي و آقاي ناطق نوري و ديگر چهره هاي برجسته نظام از هر دو جناح سياسي مي توانند واسطه خير و پيشگام در اين زمينه باشند. آقاي ناطق نوري در سال 76 کانديداي جناح راست بوده و مقبوليت خوبي در بين دو جناح شناسنامه دار کشور دارد و بر همين اساس مي تواند در شکل گيري گفت وگو بين دو جناح وتعامل بين اهالي سياست پيشرو باشد.
متاسفانه در 12 سال گذشته عرصه سياسي کشور به جاي همدلي و همياري به سمت تقابل رفته است.
حميدرضا جلايي پور (عضو حزب منحله مشارکت و مدير مسئول روزنامه توقيف شده جامعه) نيز به اعتماد گفت: ناطق نوري محور هم انديشي جناح ها شود.
اظهارات رهامي و جلايي پور در حالي است که اولاً افراطيون نفوذ در جريان مدعي اصلاح طلبي، عملاً اين طيف را وارد بازي آشوب و فتنه انگيزي در سال هاي 78 و 88 کردند و قواعد بازي سياسي در چارچوب قانون و اخلاق و منافع ملت را به نفع جبهه استکبار شکستند؛ امروز هم مي خواهند بي آن که ابراز ندامت کنند و آن خيانت بزرگ را جبران کنند در پوشش خلاف واقع تعامل دو جناح به درون نظام بازگردند و احتمالاً سومين خيانت بزرگ را اجرايي کنند.
ثانياً همين طيف با ناطق نوري منافقانه بازي کرده است. آنها در مقابل مجلس پنجم و رياست آن شعار مي دادند «ناطق نوري نمي خايم، مجلس زوري نمي خايم». 5 مهر 91 عباس عبدي به عصر ايران گفت: آقاي ناطق اگر از جايگاه فعلي اش در جناح راست خارج شود و به اصلاح طلبان بپيوندد، چيزي به اصلاح طلبان اضافه نمي کند. اهميت آقاي ناطق در اين است که در آن سو قرار دارد نه در اين سو! ناطق نوري اگر به اين سو بيايد، جايگاهش را در آن سو از دست مي دهد. آقاي ناطق بايد در آن سو خوب بازي کند. البته من تا حالانشنيده ام که آقاي ناطق چيزي درباره وحدت ملي گفته باشد ولي به نظر من، آقاي ناطق تا وقتي که موافقت حاکميت با ايده «دولت وحدت ملي» و يا لااقل عدم مخالفت حاکميت با اين ايده را کسب نکرده است، نبايد چنين شعاري را مطرح کند.
نکته سوم درباره هويت امثال جلايي پور است. وي مدير روزنامه زنجيره اي جامعه در دوره اصلاحات و از مسافران کنفرانس ننگين برلين بود. وي که بعدها به وسيله پسر و عروسش نقش بيشتري در فتنه گري ايفا کرد، در کنفرانس برلين و در جمع عناصر ضد انقلاب سال 1379 گفت: «ما صرفاً در روزنامه خودمان يک محدوديت داريم و آن در مورد کساني است که در خارج از کشور هستند و به خاطر مسائل اوائل انقلاب نمي توانيم اسم آنها را با مطالبشان درج کنيم، ليکن چنانچه آنها هم مطالب خود را تحت اسم ديگري (مستعار) بنويسند ما آنها را چاپ مي کنيم!»
او البته بي راه نمي گفت چنان که بعدها معلوم شد با اسامي مستعار از حسين باقرزاده سازمان منافقين و محسن حيدريان عضو حزب توده مطالبي در روزنامه هاي زنجيره اي مورد اشاره چاپ شده است.
رضا عليجاني از اعضاي مرکزيت گروهک ملي- مذهبي که هم اکنون متواري است و در فرانسه اقامت دارد 5 خرداد 81 در جلسه مشترک گروهک ملي- مذهبي و حزب مشارکت مي گويد «شمس الواعظين، جلايي پور، گنجي و تعداد ديگري از آقايان که فعلاً نمي خواهند نامشان فاش شود در جلسه اي با ملي مذهبي ها بيعت کرده و به ما پيوستند». ابراهيم نبوي از همکاران روزنامه هاي زنجيره اي نيز در مصاحبه با جرس (89/2/15) اذعان کرد برخي از عناصر فراري ضد انقلاب که با رسانه هاي بيگانه همکار شدند، همکار روزنامه جامعه بوده اند. او برخي اعضاي نهضت آزادي، روند جدايي، سلطنت طلبان و... و از جمله مسعود بهنود، نوشابه اميري، محسن سازگارا، قاضي زاده، مهين گرجي و... را به عنوان همکاران روزنامه جامعه که در بي بي سي، راديو فردا و صداي آمريکا مشغول به کارند نام برد.
اعلام «ختم انقلاب»، حمله به مباني اسلام و انقلاب اسلامي، حمله به دفاع مقدس، و تشويق به اغتشاش و آشوب از جمله کارکردهاي مطبوعات زنجيره اي مورد اشاره است. کار به آنجا رسيد که عطاءالله مهاجراني وزير وقت ارشاد با وجود حمايت از اين نشريات، ششم دي ماه 77 در مصاحبه با روزنامه اخبار روز تصريح کرد: «روزنامه جامعه ]متعلق به جلايي پور[ به چتر حمايتي گروه هايي تبديل شده بود که براي تشکيل يک جبهه سياسي از اين روزنامه سود مي بردند... به آنها درباره رعايت مباني ديني تذکر داده و گفته بودم چه دليلي دارد از کساني که با نفس دين مسئله دارند دعوت به همکاري کنيد؟ شاهد بوديم در اين روزنامه گروه هايي که از سال 60 به هم پيوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تک تک داشتند در اين رشته گرد مي آمدند تا سامان يابند؛ مثل جبهه ملي و نهضت آزادي و حتي گروه هاي مارکسيست».
با اين اوصاف آيا پيشنهاد امثال جلايي پور براي هم انديشي جناح ها، در حالي که در دوره خامي و هيجان زدگي شعار ختم انقلاب مي دادند، کمي تا قسمتي مضحک و تابلو نيست؟!
