خبر ويژه
روحاني چاره اي بينديشد /نارضايتي مردم از دولت روبه فزوني است 12 مرداد – 95
روحاني چاره اي بينديشد /نارضايتي مردم از دولت روبه فزوني است 12 مرداد – 95
فزونی
نارضایتی ازدولت روحانی این نارضایتی فقط
خلاصه ازر وحانی وعملکرد دولت ائتلافی
روحانی نمی شود ، بلکه بدون شک نارضایتی
ییشتر شامل رژیم وارونه ی ولایت فقیه به خصوص رهبر منفورانتصابی خامنه ای و
پاسداران ودلواپسان نگران می شود .
«اگر امروز به عنوان يک حامي
دولت که بيش از 50 يادداشت در دفاع از دولت و دولتمردانش نوشته ام دغدغه اي بر
زبان مي آورم به اين خاطر است که احساس مي کنم برخي وزرا و اطرافيان آقاي روحاني
در ياس آفريني و بي اعتمادي مردم به کابينه، گوي سبقت را از تندروها ربوده اند و
اين زنگ خطر بزرگي براي فرداي دولت است».
سايت بهار به قلم اسماعيل حسين پور نوشت: حرفي که تنها يک سال پس از شروع به کار دولت دکتر روحاني در نشست برخي حاميان دولت با آقاي يونسي دستيار رئيس جمهور در انتقاد از برخي وزراي ناهمسو با مردم و بيگانه با مشي و مرام دکتر روحاني در کابينه اش گفتم: «وزيري که جرات و شهامت حمايت از ايده هاي دکتر روحاني را ندارد وزير روحاني نيست و برخي اطرافيان آقاي رئيس جمهور ميز و منصب شان را بيشتر از آقاي روحاني دوست دارند.»
حالادو سال پس از آن نشست و آن باور ديروز، به يقين مي گويم مشکل دکتر روحاني جبهه پايداري و دلواپسان و تندروها نيستند مشکل دکتر روحاني برخي وزرا و ناپايداران کابينه آقاي رئيس جمهور هستند که با عملکرد ناصواب و ضدتدبير خود باعث آسيب جدي به جايگاه دولت شده اند. وزيراني که سوگمندانه بايد گفت اميدسوزي هاي بزرگي داشته اند و دارند.
نويسنده ادامه مي دهد مشکل بزرگ امروز دولت روحاني ياس و نااميدي مردم و رويگرداني از دولت «تدبير» است که برخي از آن ثمره عملکرد خويش انديشانه برخي وزراي ناتوان يا ناهمسو با رئيس جمهور است. اين ياس روح آزار متاسفانه با سوءمديريت ها در بين اقشار آسيب پذير بالاست. از سويي انفعال تيم اطلاع رساني دولت در دفاع از عملکرد دولت به خصوص فيش هاي نامتعارف، سبب شده است بسياري از کارگران و حقوق بگيران و کارکنان دولت نيز دچار ياس و نااميدي شوند و حالاخود روحاني هم با عدم تغيير در بدنه کابينه اش پايگاه و جايگاه اجتماعي اش را در بين قشر عظيمي از مردم و به ويژه نخبگان و سياسيون دچار آسيب مي کند و اين ياس و نااميدي دارد در همه لايه هاي اجتماع فراگير مي شود که مي تواند براي دکتر روحاني خطرآفرين باشد و با اين رويه، بوي بهبود از اوضاع نمي شنويم.
بهارنيوز مي افزايد: جاي سوال اينجاست که نظارت دولت بر عملکرد وزرا چگونه است که خيلي از حاميان ديروز و فرداي دولت از سوءمديريت برخي وزرا و ناهمسويي شان به فرياد آمده اند ولي هيچ تغيير و توجهي از سوي رئيس جمهور محترم براي تحقق خواست حاميان و همراهانش صورت نگرفته است! آيا از ديد دکتر روحاني و اطرافيانش، همه وزرا در ارزيابي هاي احتمالي موفق بوده اند؟ پس اين نارضايتي رو به گسترش در بين مردم و حاميان دولت چيست؟
هر چند معتقدم پايگاه رقباي روحاني در بين مردم پايين است ولي بي رقيب دانستن دکتر روحاني در انتخابات 96 همان خوش بيني و خطا و جفايي است که در سال 84 با هاشمي کرديم. به نظر نگارنده تا دير نشده به جاي عزل وزراي ناتوان توسط مجلس، شخص رئيس جمهور بايد بي تعارف ناتوانان و ناهمراهان کابينه اش را عزل کند تا مردم باور کنند که روحاني واقعا با هيچ کس عقد اخوت نبسته است. در پايان به ياد شعري از «عماد خراساني» افتادم که مي گويد: بر ما گذشت نيک و بد اما تو روزگار فکري به حال خويش کن اين روزگار نيست.
من هم با الهام از اين شعر خطاب به آقاي روحاني عزيز مي گويم؛ آقاي رئيس جمهور فکري به حال خويش کن اين کابينه نيست.
سايت بهار به قلم اسماعيل حسين پور نوشت: حرفي که تنها يک سال پس از شروع به کار دولت دکتر روحاني در نشست برخي حاميان دولت با آقاي يونسي دستيار رئيس جمهور در انتقاد از برخي وزراي ناهمسو با مردم و بيگانه با مشي و مرام دکتر روحاني در کابينه اش گفتم: «وزيري که جرات و شهامت حمايت از ايده هاي دکتر روحاني را ندارد وزير روحاني نيست و برخي اطرافيان آقاي رئيس جمهور ميز و منصب شان را بيشتر از آقاي روحاني دوست دارند.»
حالادو سال پس از آن نشست و آن باور ديروز، به يقين مي گويم مشکل دکتر روحاني جبهه پايداري و دلواپسان و تندروها نيستند مشکل دکتر روحاني برخي وزرا و ناپايداران کابينه آقاي رئيس جمهور هستند که با عملکرد ناصواب و ضدتدبير خود باعث آسيب جدي به جايگاه دولت شده اند. وزيراني که سوگمندانه بايد گفت اميدسوزي هاي بزرگي داشته اند و دارند.
نويسنده ادامه مي دهد مشکل بزرگ امروز دولت روحاني ياس و نااميدي مردم و رويگرداني از دولت «تدبير» است که برخي از آن ثمره عملکرد خويش انديشانه برخي وزراي ناتوان يا ناهمسو با رئيس جمهور است. اين ياس روح آزار متاسفانه با سوءمديريت ها در بين اقشار آسيب پذير بالاست. از سويي انفعال تيم اطلاع رساني دولت در دفاع از عملکرد دولت به خصوص فيش هاي نامتعارف، سبب شده است بسياري از کارگران و حقوق بگيران و کارکنان دولت نيز دچار ياس و نااميدي شوند و حالاخود روحاني هم با عدم تغيير در بدنه کابينه اش پايگاه و جايگاه اجتماعي اش را در بين قشر عظيمي از مردم و به ويژه نخبگان و سياسيون دچار آسيب مي کند و اين ياس و نااميدي دارد در همه لايه هاي اجتماع فراگير مي شود که مي تواند براي دکتر روحاني خطرآفرين باشد و با اين رويه، بوي بهبود از اوضاع نمي شنويم.
بهارنيوز مي افزايد: جاي سوال اينجاست که نظارت دولت بر عملکرد وزرا چگونه است که خيلي از حاميان ديروز و فرداي دولت از سوءمديريت برخي وزرا و ناهمسويي شان به فرياد آمده اند ولي هيچ تغيير و توجهي از سوي رئيس جمهور محترم براي تحقق خواست حاميان و همراهانش صورت نگرفته است! آيا از ديد دکتر روحاني و اطرافيانش، همه وزرا در ارزيابي هاي احتمالي موفق بوده اند؟ پس اين نارضايتي رو به گسترش در بين مردم و حاميان دولت چيست؟
هر چند معتقدم پايگاه رقباي روحاني در بين مردم پايين است ولي بي رقيب دانستن دکتر روحاني در انتخابات 96 همان خوش بيني و خطا و جفايي است که در سال 84 با هاشمي کرديم. به نظر نگارنده تا دير نشده به جاي عزل وزراي ناتوان توسط مجلس، شخص رئيس جمهور بايد بي تعارف ناتوانان و ناهمراهان کابينه اش را عزل کند تا مردم باور کنند که روحاني واقعا با هيچ کس عقد اخوت نبسته است. در پايان به ياد شعري از «عماد خراساني» افتادم که مي گويد: بر ما گذشت نيک و بد اما تو روزگار فکري به حال خويش کن اين روزگار نيست.
من هم با الهام از اين شعر خطاب به آقاي روحاني عزيز مي گويم؛ آقاي رئيس جمهور فکري به حال خويش کن اين کابينه نيست.
