يادداشت ميهمان اوین نامه ی کیهان "توليد و اشتغال كجاي شعار شما است؟ "

 اوین نامه ی کیهان 3 شنبه 12 اردیبهشت ماه سال 1396
يادداشت ميهمان  اوین نامه ی کیهان "توليد و اشتغال كجاي شعار شما است؟ "

در حاشيه جلسه چهارشنبه ششم ارديبهشت هيئت دولت، پوشه اي در دستان محمدباقر نوبخت سخنگوي هيئت دولت و رئيس سازمان برنامه و بودجه ديده شد که بر روي آن عبارت «برنامه دولت دوازدهم؛ آزادي، امنيت، آرامش و پيشرفت » نوشته شده بود. عباراتي با زمينه رنگ بنفش که رنگ انتخاباتي آقاي روحاني است، تا نشان دهد مقصود وي چيست. اينکه جناب آقاي نوبخت به عنوان سخنگوي دولت يازدهم، خود را در کرسي سخنگويي دولت دوازدهم! نيز فرض نمايد و شعار دولت دوازدهم را به اين صورت براي عموم اعلام نمايد، نکته اي قابل تامل است و دعوت به قانون گرايي از کساني که اين چنين قانون شکني مي کنند و افکار عمومي را به بازي مي گيرند شنيدني نخواهد بود. تبليغ در جايگاه سخنگوي دولت براي يکي از نامزدهاي انتخابات دوازدهم، قطعاً امري خلاف قانون است. در خصوص انتخاب اين شعار به عنوان شعار آقاي روحاني بايد به اين نکته اشاره کرد که آقاي روحاني پس از ثبت نام در ستاد انتخابات وزارت کشور به عنوان يکي از نامزدهاي انتخابات دوره دوازدهم رياست جمهوري، در جمع خبرنگاران به ايراد سخنراني پرداخته و اظهار داشته بود: «مي خواهم به ملت ايران اعلام کنم که همه ما بايد دوباره بياييم؛ من امروز دوباره آمدم براي ايران، دوباره آمدم براي اسلام، آمدم براي آزادي بيشتر در اين سرزمين، آمدم براي آرامش و امنيت گسترده تر در ايران عزيز و آمدم براي پيشرفت بيشتر. » و شعار انتخاب شده که در دستان آقاي نوبخت خودنمايي نمود، سرفصل هاي همين عبارت آقاي روحاني در زمان ثبت نام است. 
    
اگر سخنگوي محترم هيئت دولت در قامت سخنگوي آقاي روحاني چنين تبليغي را مي نمايد که اشاره شد رفتاري غيرقابل قبول است؛ با اين وصف شايسته است اين نکته مورد توجه قرار گيرد که متاسفانه در برنامه آقاي روحاني براي دولت بعدي، همچنان حاشيه بر متن غلبه داشته و مشکل اصلي کشور در محاق قرار دارد. در اين برنامه و شعار، اقتصاد، اشتغال، معيشت مردم، توليد و مواردي از اين قبيل ظاهراً يا جايي ندارد و يا در اولويت نيست. بديهي ترين برداشت در خصوص اين شعار اين است که مهم ترين معضل کشور آزادي است و به سختي مي توان مهم ترين معضل و مشکل يعني اقتصاد را در اين شعار پيدا کرد و نهايتاً بايد گفت اين مسئله، مستتر در واژه پيشرفت است. امنيت کشور نيز در منطقه زبانزد است و در منطقه اي که نظام سلطه آن را کانون جنگ و بحران و ... نموده است، جمهوري اسلامي ايران با تمامي تحرکات دشمن مقابله کرده و اکنون امنيت کشور، امنيتي مثال زدني است. آنچه اکنون براي همه دغدغه است و به عنوان شعار سال از سوي رهبر معظم انقلاب مطرح شده است آن نيز مسئله اقتصاد است و اشتغال. آن هايي که بر دروغ بزرگ دور کردن سايه جنگ از کشور به واسطه برجام سخن گفته و برجام هاي 2 و 3 را پيشنهاد مي کردند، اکنون به صراحت مي گويند که آمريکا نه تنها روح برجام که به اصل آن نيز بي اعتنا بوده است.اين آقايان اکنون تلاش دارند که به ملت القاء کنند که با ديوانه اي به نام ترامپ هر اقدامي از سوي آمريکا متصور است و فراموش مي کنند که شعار مي دادند برجام امنيت را به کشور هديه کرد. اگر امنيتي در کشور برقرار است به واسطه حضور مردم پاکباخته در صحنه و پشتيباني مثال زدني آنان از انقلاب و نظام برخاسته از آن است و نه تدبير دولت و يا اين و آن مسئول دولتي. جانفشاني فرزندان اين کشور در مقابله با تروريسم تکفيري و توطئه هاي دشمن نماد روشن و خالي از ابهامي از اين حضور متعهدانه مي باشد.
    
منظور از پيشرفت نيز مشخص نيست و خوب است اين واژه نيز براي ملت تعريف گردد. جناب آقاي نعمت زاده به عنوان يکي از وزراي دولت آقاي روحاني در خصوص توانايي دولت براي اشتغال بر روي عدد نزديک به پانصد هزار در سال سخن گفته و ديگر افراد اعم از معاون اول رئيس جمهور و شخص آقاي روحاني که البته هر دو از نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري آينده هستند، هرکدام به انحاي مختلف بر ناتواني بر ايجاد اشتغال به گونه اي که بتواند معضل اشتغال در کشور را حل نمايد، تاکيد ورزيده اند و سخنان برخي ديگر از نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري را شعارهاي غيرواقعي و بعضاً پوپوليستي برشمرده اند و به عبارتي صراحتاً اعلام کرده اند که نمي شود در دولت آينده مشکل بيکاري و اشتغال را رفع کرد. بر همين اساس به نظر مي رسد بهترين راهکار براي حل مشکل، پاک کردن صورت مسئله باشد و آدرس غلط دادن به جامعه. چون نمي توانيم شغل ايجاد کنيم، شعار آزادي سر دهيم. رفتاري که در دوره هاي گذشته نيز تکرار شده بود و دولت اصلاحات را مي توان نمونه آن معرفي نمود. شايد بتوان يکي از مهم ترين بسترها و مصاديق واژه آزادي در اين شعار را نحوه تعامل دولت با موضوع فضاي مجازي دانست. دولت محترم يکي از بزرگ ترين خدمات به ملت را آزاد کردن شبکه هاي اجتماعي مجازي برمي شمارد و به گونه اي سخن مي گويد که ظاهراً قبل از اين مردم اصلاً چيزي به نام اينترنت را نشنيده بودند و اين آقايان بودند که پاي اينترنت را به کشور باز کردند! دولت در حالي دم از آزادي در اين فضا مي زند که عملکردش در اين زمينه نه تنها باعث خير و برکت نشده بلکه باعث بروز ناهنجاري هاي متعددي گشته است. شبکه هايي که متاسفانه هيچ کنترلي بر آن از سوي دولت وجود ندارد و پرونده هاي متعدد قضايي که منشا آن همين موضوع است در محاکم قضايي مفتوح است و خانواده هاي متعددي درگير اين ماجرا. قتل يک دختربچه بي گناه به واسطه تاثيرپذيري قاتل از اين شبکه ها تنها يک نمونه از مواردي است که مي توان به آن اشاره کرد. حجم انبوه موارد و جرائم اخلاقي، اخاذي از خانواده ها، تهمت پراکني سياسي، مسائل اجتماعي و ... در اين شبکه ها که امکان برخورد با آن نيز بعضاً فراهم نيست گوشه هاي ديگر از اين رهاسازي و عدم کنترل است. 
    
دولتي که ادعا مي کند شبکه ملي اطلاعات را راه اندازي کرده است، چرا از نرم افزارهاي پيام رسان و شبکه هاي مجازي داخلي که توسط متخصصان کشور توليد و راه اندازي شده و مي تواند باعث ايجاد اشتغال شود، پشتيباني نمي کند؟ رها کردن سگ هار و يا گرگ درنده با ادعاي دفاع از آزادي، با کدام منطق همخوان است؟ موضوع هوشمندسازي فيلترينگ که دولت محترم شعار آن را مي داد به کجا رسيده است و آيا قرار است به بهانه نداشتن چنين ابزاري، فضاي مجازي که به فرمايش حضرت آيت الله جوادي آملي تفاوتي با فضاي حقيقي ندارد (نقل به مضمون) تماماً در اختيار دشمن قرار گيرد تا هرگونه که مي خواهد براي ما تصميم سازي و تصميم گيري نمايد؟ 
    
آرامشي که از آن سخن گفته مي شود کدام است؟ مخدر و مُسکن تا کجا مي تواند باعث فراموشي درد شود و اگر برفرض نيز باعث فراموش کردن درد شود، آيا مي تواند درد را درمان کند؟ آيا تامين آرامش براي يک خانواده جز اين است که اين خانواده بتواند خودش و فرزندانش را تامين کند؟ براي فرزندان خود شغلي را بيابد و زمينه ازدواج جوان خود را مهيا سازد؟ مواردي که دولت کنوني نشان داده برنامه اي براي برطرف سازي آن ندارد و بعضاً آن مقدار از وعده هاي داده شده نيز متاسفانه محقق نشده است. وعده هايي که در بحبوحه انتخابات بعضاً يکي پس از ديگري انکار مي شود تا مردم به چشم و گوش نيز تشکيک نمايند.
    
مهم ترين مسئله کشور اقتصاد، توليد و اشتغال است و هر دولتي که بخواهد بر مشکلات فائق آيد و براي اين ملت آسايش و آرامش را به ارمغان آورد، چاره اي جز اينکه اولويت خود را اقتصاد قرار دهد نخواهد داشت و هرگونه انحراف از اين مسير، باعث تشديد مسئله و مشکل و بروز بحران خواهد شد. نويسنده: علي اكبري