بلیط سوخته زنان برای
ورزشگاه آزادی 15شهریور-96
آش نخورده
و دهان سوخته همراه با اهانت و تحقیر و تبعیض زنان ایرانی چون بلیط خریدند ولی به ورزشگاه آزادی راه داده
نشدند درحالی که دختران سوری راه داده
شدند.
زمانی که سامانه خرید بلیط بازی فوتبال ایران و سوریه نام «زنان» را در
کنار «مردان» برای خرید بلیط نشان می داد شاید باور اینکه داستان حضور زنان و
خانواده‌ها در ورزشگاه به ایستگاه پایانی رسیده سخت بود اما اعلام ابطال بلیط
خریداری شده و عودت پول آن، تمامی تصورات را نقش بر آب کرد.
به گزارش ایسنا، درحالیکه زنان و
خانواده‌های سوری توانسته بودند برای تشویق تیم ملی شان به ورزشگاه آزادی بروند،
بانوان و خانواده‌های ایرانی با پیامکی که خبر از لغو خرید بلیط آنها می داد از
حضور در ورزشگاه آزادی بازماندند؛ تصمیم مسئولان این بار نیز تغییر کرده بود.
موضوع حضور خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها از آن دست موضوعاتی است که هر چند وقت
یک بار با برگزاری بازی‌های ملی یا تصمیم بعضی از مسئولان خبرساز می شود اما هر
بار بدون نتیجه و سرانجامی مشخص به فراموشی سپرده می شود تا شاید همزمان با بازی
ملی دیگر و یا صحبت فعالان حقوق زنان باز مطرح شود.
پروانه سلحشوری، رییس فراکسیون زنان مجلس که موافقت خود با حضور
زنان و خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها را مشروط به رعایت موازین شرعی می‌داند، از
حضور گزینشی زنان در ورزشگاه‌ها انتقاد می‌کند علی‌رغم صدور مجوز برای حضورش
جهت تماشای بازی مذکور، از رفتن به ورزشگاه امتناع می‌کند و می‌گوید: « از طرف
وزارت ورزش به بنده و برخی دیگر از خانم‌های نماینده مجلس، اطلاع دادند که مجوزی
جهت حضورمان در استادیوم آزادی برای تماشای مسابقه فوتبال ایران و سوریه صادر شده
است اما من همانگونه که در زمان بازی‌های والیبال هم حضور گزینشی در ورزشگاه را
نپذیرفتم، اعلام کردم که مخالف این نحوه برخورد با حضور زنان در ورزشگاه هستم و به
استادیوم آزادی نخواهم رفت. تا زمانی که دختران این کشور برای دیدن یک بازی
مجبورند با پوشش پسرانه و هزار مشکل خود را به ورزشگاه‌ها برسانند، من به عنوان
نماینده این مردم دوست ندارم با یک مجوز خاص در ورزشگاه حاضر شوم و شخصا این نوع
برخورد وزارت ورزش با موضوع حضور زنان در ورزشگاه ها را نمی پسندم.»
این درحالی است که طیبه سیاوشی، نماینده دیگر مجلس که عضو فراکسیون زنان
مجلس شورای اسلامی است، روز گذشته برای تماشای بازی ایران و سوریه در ورزشگاه حاضر
شد.
وی در این باره می‌گوید: «من با حضور در ورزشگاه آزادی می‌خواستم اعلام کنم
که ما باید در چنین فضاهایی حضور داشته باشیم و اینکه صرفاً بنشینیم و اعتراض کنیم
به نظرم به جایی نمی‌رسد. می‌توانیم با حضورمان نقش پررنگ‌تری ایفا کنیم و برای
حضور خانم‌ها بسترسازی کنیم؛ همچنان که معتقدم وزارت ورزش و مجلس می‌توانند در
تعامل مناسب با یکدیگر این بسترسازی را انجام دهند.»
سیاوشی نظر وزیر ورزش و مسئولان را برای حضور زنان و خانواده‌ها در ورزشگاه
ها را مثبت می‌داند و درباره فضای ورزشگاه برای حضور زنان و خانواده‌ها می‌گوید:
«جو ورزشگاه به طور کلی جو استقبال از حضور خانم‌ها بود و من مورد منفی در این
زمینه ندیدم و با صحبت‌هایی که مطرح شد این امکان وجود دارد که فضای تفکیک‌شده‌ای
در اختیار خانم‌ها قرار بگیرد و رفت و آمد آنها هم جدای از محل رفت و آمد آقایان
باشد.»
سیاوشی از یکسان نبودن قانون برای حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی علی
رغم حضور زنان سوری نیز انتقاد می کند و می گوید: «اگر این قانون است که هیچ خانمی
نباید در ورزشگاه حضور پیدا کند نباید استثنایی برای آن قائل شد اما در غیر این
صورت همه زنان می‌توانند در ورزشگاه حضور یابند. با چه مجوزی به زنان سوری اجازه
حضور در ورزشگاه داده شده ولی این فرصت از زنان ایرانی دریغ شده است؟. مسوولان
مربوطه باید برای این موضوع پاسخی داشته باشند و بگویند آیا می‌خواهند در این
زمینه سلیقه‌ای عمل کنند و یا قانونمند باشند؟.»
شهیندخت مولاوری، دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور حقوق
شهروندی نیز روز گذشته با انتشار مطلبی در توییتر خود در خصوص
حضور زنان در ورزشگاه ها، این حضور را از جمله حقوق آنها می داند و در این باره می
نویسد: « ماده ۸۹ منشور حقوق_شهروندی: حق همه شهروندان،
به ویژه #زنان است که به امکانات ورزشی و آموزشی و تفریحات سالم دسترسی داشته
باشند و بتوانند با حفظ فرهنگ اسلامی-ایرانی در عرصه‌های ورزشی ملی و بین‌المللی
حضور یابند.»
با این وجود معصومه ابتکار معاون رییس جمهور در امور
زنان و خانواده، به عنوان بالاترین مقام مسئول حوزه زنان در دولت،
مساله حضور زنان و خانواده ها در ورزشگاه‌ها را از اولویت‌های اصلی مطالبات زنان
نمی‌داند و در این باره می‌گوید: فکر نمی‌کنم ورود به ورزشگاه‌ها مطالبه اصلی
بانوان ایرانی باشد. یکی از مطالبات اصلی خانم‌های ایرانی این است که دختران همگام
با پسران بتوانند از امکانات ورزشی مناسبی برخوردار باشند. دختران ایرانی به دلیل
فقدان امکان ورزش و محرومیت‌هایی که در نقاط مختلف کشور دارند، از مشکلات اسکلتی
رنج می‌برند».
با این وجود ابتکار به اختلاف نظرها در این مورد اشاره می کند و ادامه می
دهد: «اختلاف نظرهایی در این زمینه وجود دارد اما نباید فراموش کرد که حضور و ورود
به ورزشگاه‌ها برای قشری از خانم‌ها بسیار مهم است و باید به نظر این قشر احترام
گذاشته شود حتی اگر تعداد محدودی از جامعه باشند. ضمن اینکه نظر دولت تدبیر و امید
در این قضیه کم و بیش مشخص بود و هست زیرا حضور بانوان همراه با خانواده‌های خود
می‌تواند فضا را تغییر دهد و لزوما نباید جنبه منفی مسأله دیده شود.»
به گزارش ایسنا، سیده فاطمه حسینی، نماینده دیگری از مجلس
شورای اسلامی اما این بار وزیر را به عنوان راس هرم تصمیم گیری
مورد خطاب قرار داده است. این نماینده مجلس روز گذشته در نامه‌ای خطاب به سلطانی‌فر،
وزیر ورزش و جوانان در این خصوص می‌پرسد: «تا کنون در راستای فراهم نمودن شرایط
مطابق با موازین اسلامی و در شان بانوان کشورمان جهت حضور در ورزشگاه برای تماشای
رقابت های ورزشی چه برنامه ریزی و اقدامی صورت گرفته است؟»
محبی، قائم مقام انجمن آسیب شناسی ایران نیز در گفت‌وگویی با
ایسنا، به اثرات مثبت حضور خانواده ها در ورزشگاه ها برای روحیه دادن به ورزشکاران
اشاره می کند و در این باره می گوید: بررسی‌ها نشان داده که ورزشکاران زمانی که
خانواده خود را در ورزشگاه می‌بینند یا حضور آنها را حس می‌کنند نتایج بهتری می‌گیرند.
درست است که ورزشگاه‌ها دارای ناهنجاری‌هایی هستند اما آیا همه افرادی که وارد
ورزشگاه می‌شوند فعالیت‌های ضد ارزشی و فرهنگی دارند؟.
محبی حضور زنان را برای کاهش آسیب ها و بهبود فضای بعضا نابه‌هنجار ورزشگاه‌ها
موثر و مثبت ارزیابی می کند و در این باره ادامه می دهد: «آنچه مدام به عنوان
دلایل جلوگیری از حضور زنان و خانواده‌ها مطرح می‌شود شعارهای هنجار شکنانه، تداخل
زنان و مردان و خشن بودن محیط‌های ورزشگاهی است، در حالی که این چالش‌ها اتفاقا با
حضور زنان کاسته می‌شود. بی شک زمانی که یک مرد با زن و فرزند و خواهرش به ورزشگاه
می‌رود ناهنجاری از خود بروز نمی‌دهد.»
قائم مقام انجمن آسیب شناسی ایران در ادامه از برجسته شدن مساله حضور زنان
در ورزشگاه‌ها و رعایت نشدن حقوق آنها انتقاد می کند و می‌گوید: «چه طور ممکن است
ورزشکار زن فوتبالیست داشته باشیم ولی تماشاگر زن فوتبال نداشته باشیم؟ مسئله ورود
به ورزشگاه یک مسئله دست چندم اجتماعی است که متاسفانه با برخی رفتارها برجسته می‌شود.
وقتی حق ادا نشود، موضوع را در جامعه پررنگ‌تر می‌کنیم.»
