دو زلزله یکی با شدت ۵.۲ ریشتر در روز ۱۲
اردیبهشت و زلزله‌ای دیگر با ۴.۸ ریشتر بامداد دوشنبه ۱۷ اردیبهشت، دو شهرستان
"دنا" و "یاسوج" را لرزاند که این مناطق بیشتر محوطه‌های
تاریخی را در دل خود پنهان کرده‌اند تا بناهای تاریخی و در این میان پل تاریخی
"پاتاوه" بیشترین آسیب را دید.
معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث
فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کهکیلویه و بویراحمد گفت: بر اساس اخرین بررسی‌ها،
در دو زلزله گذشته در شهرستان‌های "یاسوج" و "دنا"؛ پل تاریخی
"پاتاوه" بیشترین آسیب‌ها را دیده است.
به گزارش ایسنا، دو زلزله یکی با شدت ۵.۲
ریشتر در روز ۱۲ اردیبهشت و زلزله‌ای دیگر با ۴.۸ ریشتر بامداد دوشنبه ۱۷
اردیبهشت، دو شهرستان "دنا" و "یاسوج" را لرزاند که این مناطق
بیشتر محوطه‌های تاریخی را در دل خود پنهان کرده‌اند تا بناهای تاریخی و در این
میان پل تاریخی "پاتاوه" بیشترین آسیب را دید.
مسعود شفیعی، معاون میراث فرهنگی اداره
کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در مورد آسیب‌های وارد شده به بناهای
تاریخی قرار گرفته در این دو شهرستان به دنبال بروز این دو زلزله به فاصله‌ی یک
هفته، به ایسنا گفت: این دو شهرستان دارای محوطه‌های تاریخی زیادی هستند، بنابراین
کمتر بنا یا خانه‌ی تاریخی در این مناطق وجود دارد که در معرض لرزش‌های زلزله،
دچار آسیب شده باشند.
وی با بیان این‌که پل تاریخی
"پاتاوه" در شهرستان "دنا" شاخص‌ترین اثر تاریخی در این دو
شهرستان است، افزود: پل تاریخی "پاتاوه" پیش از این ترک‌های کوچکی داشت
که مرمت شده بودند، اما متاسفانه با لرزش‌های اخیر، به خصوص در زلزله ۵.۲ ریشتری
ترک‌های ان بیشتر شد، از سوی دیگر در طول یک هفته‌ی گذشته پس‌لرزه‌ها نیز در بیشتر
شدن این ترک‌ها نقش داشته‌اند.
به گفته‌ی وی؛ اعتباری نزدیک به ۱۵۰ تا ۲۰۰
میلیون تومان برای مرمت این پل تاریخی نیاز است تا بتوان عملیات استحکام بخشی و
مرمت این بنای تاریخی را به طور کامل انجام داد.
به گزارش ایسنا، در حاشیه شهر
"پاتاوه" آثاری از چند پل قدیمی وجود دارد. این ناحیه به دلیل ویژگی
اقلیمی و جغرافیایی یکی از راه‌های اصلی "تیسفون"، "استخر" و
"شوش بهبهان" و "اصفهان" بوده بر همین اساس پل‌های زیادی در
همین مکان احداث شده است، قدمت پل‌ها به دوره پیش از اسلام برمی‌گردد.
پل اصلی "پاتاوه" که یکی از
قدیمی‌ترین پل‌های بجا مانده از ساسانیان است از مجموعه پل‌های تاریخی یا همان پل
تخت شاه‌نشین بوده که به دوره ساسانی برمی‌گردد. یکی از مشخصات ویژه این پل وجود
علائم و نشانه‌های سنگ‌تراشی روی سنگ‌های تزئینی این پل است
