نبود اجماع درباره نحوه حل مسائل با آمریکا، باعث فرصت‌سوزی شده است

مدیرکل پیشین وزارت خارجه:

نبود اجماع درباره نحوه حل مسائل با آمریکا، باعث فرصت‌سوزی شده است6 شهریور-98

 عدم اجماع ناشی از جنگ قدرت وثروت جناحی و باندی است البته  دوداین سیاست توی چشم مردم ایران می رود.

تهران- ایرناپلاس- مدیرکل پیشین وزارت خارجه معتقد است: هنوز بین نیروهای سیاسی ایران، درباره چگونگی حل‎وفصل مواضع ایران و آمریکا اجماع نظری وجود ندارد و ما نیاز داریم که این اختلافات و کشمکش‎ها در جایی کنترل شود.

قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین وزارت خارجه درباره رایزنی دولت فرانسه برای مذاکره بین ایران و آمریکا و مواضع این دو کشور در این مورد، به ایرناپلاس می‎گوید: اتفاقات چند روز اخیر، حاکی از این بود که طرف فرانسوی کوشش‎هایی انجام داد تا نوعی دیپلماسی و گشایش ایجاد کنند و مذاکراتی را در سطوح عالی مقامات ایرانی و آمریکایی شکل بدهند.

محبعلی در پاسخ به این پرسش که آیا تلاش‎های فرانسه و مقاصد او در این باره مثبت است، اضافه می‎کند: در مناقشه بین ایران و آمریکا، طرف‎های مختلف مواضع و منافع مختلفی دارند. بعضی از صلح و بعضی از جنگ و تنش سود می‌برند. به‏ نظر می‏رسد کشورهای اروپایی مانند فرانسه و کشورهای آسیایی مانند ژاپن و هند از صلح سود می‌برند. بنابراین منافعشان این است که تشنج کاهش پیدا کند و اگر زمینه‎ای برای ایجاد صلح و امنیت وجود دارد، آن را صورت بدهند.

این کارشناس مسائل بین‎الملل معتقد است که صلح در درجه اول با منافع مردم عادی و شهروندان هم جهت است  و به رفاه، امنیت و سلامت مردم کمک می‎کند. بنابراین دولت باید به طریق اولی از صلح، مذاکره و دیپلماسی حمایت کند. در این حالت منافع ما، کشورهای اروپایی و هم کشورهایی مانند ژاپن و هند هم‎ رویه هستند.  اگر این تحلیل درست باشد که این کشورها با ما منافع مشترک دارند، پس می‎توانیم بگوییم که جدا از اینکه فرانسوی‎ها چه مواضع و مقاصدی دارند، با توجه به توانایی و موقعیت بین‎المللی آنان در حفظ ثبات و امنیت و جلوگیری از جنگ،  با ما هم منافع‎اند و بنابراین، اقدامات فرانسه می‎تواند برای ما مثبت تلقی شود.

سفیر سابق ایران در مالزی ادامه می‎دهد: هم در ایران و هم در آمریکا، اجماع نظر پیرامون چگونگی  حل‎و‎فصل این معضل  وجود ندارد. در آمریکا هم در داخل دولت ترامپ، اختلاف‎نظر و اختلاف رویکرد وجود دارد. ممکن است برخی از تشنج سود ببرند و برخی دنبال جنگ باشند، اما به نظر می‎رسد در جمع آنها، به‌نوعی تشنج مدیریت شده، دنبال می‎شود.

او همچنین معتقد است: در ایران هم اجماع نظری پیرامون مذاکره و راه‎حل دیپلماتیک در قبال آمریکا وجود ندارد. این دوگانگی مواضع از این جهت است که دولت، فصل‌الخطاب سیاست خارجی نیست؛ چون دولت تحت تأثیر نیروهایی قرار می‎گیرد که مواضع متضادی دارند و این مواضع متضاد را در نهایت رئیس‌جمهور و وزیر خارجه باید بیان کنند.

مدیرکل پیشین وزارت خارجه در پاسخ به این پرسش که آیا این دوگانگی رویکرد مسئولان، به تلاش‎های دیپلماتیک ایران ضربه می‎زند، می‎گوید: این مسئله باعث شده ما از  چند سال گذشته فرصت‎های دیپلماتیک مختلفی را از دست بدهیم. فرصت‌های مذاکرات هسته‌ای را از دست دادیم. ما در دولت اوباما فرصت داشتیم که روابط خودمان را با غرب از حالت بی‌ثباتی خارج کنیم و بتوانیم تشنج‎ها را پشت سر بگذاریم.

او ادامه می‎دهد: اما در ایران و آمریکا نیروهایی بودند که نگذاشتند برجام به اهدافش برسد. حتی در دوران ترامپ هم فرصت بود که مانع خروج آمریکا از برجام بشویم، اما چنین فرصت‎هایی از دست رفت و مواضعی اتخاذ شد و طرف مقابل به این سیاست روی آورد. این موضوع، ناشی از این است که  هنوز اجماعی بین نیروهای سیاسی مؤثر راجع به چگونگی حل‎وفصل دیپلماتیک مسئله با آمریکا وجود ندارد.  الان نیز ما نیاز داریم کشمکش‎ها در یک جایی کنترل شود تا ما بتوانیم از طریق دیپلماتیک مسائل را حل کنیم، زیرا جنگ، درگیری و تشنج منافع ایران را تأمین نمی‌کند.