سرمقاله روزی نامه حکومتی جمهوری "نصیحتی به سران ائتلاف سعودی"


روزی نامه  حکومتی  جمهوری اسلامی  3 شنبه  5 آذر -98
وقتی تأکید می شود رژیم ولایت فقیه قرون وسطایی و ضدمردمی و نامشروع و ضد منافع ملی کشور است و تعلق به این دوران ندارد به خاطر این است که مردم ایران فراموش شده  ونه مطالبات شان داده نمی شود که در صورت اعتراض به سیاست 4 دهه ظلم وستم و فقر تحمیل شده  با شدت وحشیانه سرکوب می شوند و  مواجه با انبوهی کشته و هزاران مجروح و بازداشت می شوند . اما درمقابل سرمقاله نویس روزی نامه جمهوری اسلامی سنگ حوثی های یمنی را بر سینه زده و برای عربستان خط و نشان کشیده است.
وزارت کشور یمن از ورود 75 تروریست وابسته به داعش و القاعده به شهرهای استان‌های «شبوه» و «ابین» پرده برداشت و اعلام کرد برای آماده‌سازی و تجهیز این تروریست‌ها پادگان‌های آموزشی در مناطق اشغالی تحت نظارت عربستان ایجاد شده است. اگرچه حضور تروریست‌ها در جبهه ائتلاف سعودی علیه مردم مظلوم یمن تازگی ندارد و در جنگ‌های پرتلفات در بندر الحدیده و اطراف آن، تروریست‌های اجاره‌ای نقش اصلی را از جانب ائتلاف بازی می‌کردند ولی حضور و آموزش تروریست‌ها در پادگان‌ها نشانه تغییر سیاست ریاض در قبال جنگ یمن است و به نظر می‌رسد سعودی‌ها امید دارند جنگ را به تروریست‌های اجاره‌ای محول کنند و از قربانی شدن نظامیان خود جلوگیری نمایند. در گذشته نیز حتی با ورود تروریست‌ها به جنگ علیه مردم یمن و نیروهای مقاومت در الحدیده و سایر جبهه‌ها عملاً ائتلاف طوفان قاطعیت نتوانست کاری از پیش ببرد و موازنه نیروها را به نفع خودش تغییر دهد. لکن اعزام تروریست‌ها به منطقه اشغالی شمال یمن راهکاری برای نجات از شر تروریست‌هائی است که روی دست آمریکا و متحدانش در جنگ سوریه و عراق مانده‌اند و علیرغم اصرار برای بازگرداندن آنها به خانه‌هایشان در اروپا، مقامات امنیتی اتحادیه اروپا مانع جدی برای بازگشت آنها به خانه هستند و نگران تکرار حوادث تروریستی همانند فجایع خونبار پاریس و سایر شهرها در اروپا، بر مواضع خود اصرار می‌ورزند.
بدین ترتیب آنچه در میدان عمل درحال تکوین است، اصولاً تصمیم ریاض نیست بلکه این آمریکا و متحدان اروپائی واشنگتن هستند که برای پایان دادن به ماجراهای تروریستی به هر قیمت ممکن در سوریه و عراق می‌خواهند «تروریست‌های باقیمانده را مصرف کنند» و آنها را به دَم تیغ حوثی‌ها و سایر نیروهای مقاومت در یمن بفرستند تا از شر آنها برای همیشه راحت شوند. چون با پایان یافتن نقش‌آفرینی تروریست‌های اجاره‌ای در سوریه و عراق، باقیمانده عناصر داعش بر روی دست آنها در «ادلب» مانده‌اند و حتی هلی‌برد آنها به افغانستان، صحرای سینا و لیبی هم کارساز نبوده است. این بدان معنی است که سعودی‌ها تصور نکنند که در معامله شیرینی سرمایه‌گذاری کرده‌اند و در یک اقدام چندمنظوره منتظر سودی باشند و منابعی را برای خودشان در نظر بگیرند.
ای کاش در میان مقامات و در مراکز تصمیم‌گیرنده عربستان کسانی می‌توانستند نقش ناصحانه‌ای را ایفا کنند و این نکته اساسی را خاطرنشان سازند که فاجعه‌آفرینی بس است. بیائید به فجایع 5 ساله در جنگ خانمانسوز یمن پایان دهید و برای مهار عواقب آن به راهکارهای عاقلانه‌ای بیندیشید که عملی باشد.
متاسفانه هنوز هم ائتلاف سعودی به حملات هوائی، موشکی و توپخانه‌ای در یمن ادامه می‌دهد و محاصره شدید زمینی، هوائی و دریائی یمن به‌ویژه در بندر الحدیده همچنان برقرار است و بر اثر آن قحطی و گرسنگی بر یک ملت مظلوم تحمیل شده است. نبود غذا، دارو، سوخت و نیازهای اولیه، نه‌تنها زندگی بلکه حتی زنده ماندن را برای این ملت، سخت و ناگوار کرده است. باید پرسید دستاورد این جنگ بیهوده که حتی حامیان و متحدان سعودی‌ها هم رسماً و علناً علیه آن موضع می‌گیرند، چه بوده است؟ حتی جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا هم که این جنگ را در جهت تامین منافع ملی آمریکا معرفی می‌کرد، به زباله‌دان تاریخ رفت و ترامپ هم در بحران استیضاح دست و پا می‌زند. غرب در چنین شرایطی می‌خواهد مشکل خود را که تروریست‌های اجاره‌ای روی دستش مانده‌اند، به سعودی‌ها و مردم مظلوم یمن تحمیل کند و از تکرار حوادث خونین پاریس و سایر شهرهای اروپائی جلوگیری نماید!
هنوز هم ریاض می‌تواند با درک و پذیرش حقایق عینی، راهکار عاقلانه‌ای برای خروج از بن‌بست و پایان دادن به این جنگ 5 ساله که هیچ سودی بر آن متصور نیست، برگزیند و این خونریزی و برادرکشی را برای همیشه متوقف کند. حتی اگر یک دهم سرمایه‌گذاری‌های عظیم و نجومی سعودی‌ها، امارات و دیگران که برای به زانو درآوردن ملت غیرتمند یمن و نیروهای مقاومت، بیهوده صرف شد و به هدر رفت، صرف عمران و آبادانی و کمک به اقتصاد ضعیف یمن شده بود، اکنون شاید سعودی‌ها محبوب‌ترین همسایگان یمن محسوب می‌شدند که سخاوتمندانه برای کمک به برادران همسایه و هم‌کیش، سر از پا نمی‌شناسند و به یاری مظلومان و محرومان شتافته‌اند. ولی افسوس که چنین نشد.