از پشت ذره‌بین به پشت تلسکوپ۲۰-فروردین-۱۴۰۳
فاش کردن همراه با انتقاد به سیاست یک بام و دو هوا که بخشی از خروجی اش موجب مرزبندی وغیر خودی با مواضع تناقض آمیز شده است . چون نقش باندهای مافیایی وابسته به یک جریان که در دولت قبلی غیرخودی در مجلس ارتجاعی ونامشروع یازدهم پشت ذره بین تلکسوب نشسته بودند تا بابرجسته کردن هر نوسان کوچک وبزرگ به ویژه درمورد اقتصادی وارزی دولت حسنک روحانی را برجسته وپیرامونش معرکه گیری انتقادی تند گوش فلک کرکن کنند بطور نمونه هرگاه یک تومان قیمت دلار افزایش می یافت صدای اعتراضی - انتقادی شان همراه با رسانه های حامی شان بلندترمی شد ولی در دولت سیزدهم دژخیم رئیسی و نیز در نهاد‌های دیگر فعالیت دارند نه افزایش قیمت دلار بیش از ۶۵ هزارتومانی وخالی شدن روزانه مردم و شرایط به شدت طاقت فرسای کارگران را نمی بینند و انتقادی به دولت دژخیم رئیسی نمی کنند که این گروه پرشمار که طیف‌های گوناگون یک جناح سیاسی به‌حساب می‌آیند در این ۳۰ماه تازه سپری‌شده،به جای اینکه پشت ذره‌بین بنشینند و واقعیت‌های خرد و درشت را با هم ببینند، جزئیات را ببینند و از دولت انتقاد کنند پشت تلسکوپ نشسته و دوردست‌ها و پدیده‌های بزرگ را می‌بینند....
محمد‌صادق جنان‌صفت طی یادداشتی در شماره امروز جوان با عنوان از پشت ذره‌بین به پشت تلسکوپ نوشت: همه کسانی که اکنون در نهاد‌هایی مثل مجلس یازدهم و دولت سیزدهم و نیز در رسانه‌های هوادار دولت فعالیت می‌کنند کسانی‌اند که در دوره فعالیت دولت‌های حسن روحانی منتقد بوده و پشت ذره‌بین‌های خود سنگر گرفته و کوچک‌ترین رفتار دولت در هر حوزه به‌ویژه اقتصاد را می‌دیدند و بازتاب می‌دادند و صدای انتقادشان گوش فلک را پر کرده بود.همه منتقدان سرسخت و پیگیر سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ حالا، اما در دولت سیزدهم و نیز در نهاد‌های دیگر فعالیت می‌کنند. این گروه پرشمار که طیف‌های گوناگون یک جناح سیاسی به‌حساب می‌آیند در این ۳۰ماه تازه سپری‌شده، اما به جای اینکه پشت ذره‌بین بنشینند و واقعیت‌های خرد و درشت را با هم ببینند، جزئیات را ببینند و از دولت انتقاد کنند پشت تلسکوپ نشسته و دوردست‌ها و پدیده‌های بزرگ را می‌بینند و البته دیدن کلیات که به هر حال اختیار تولیدشان در دست دولت است خوشایند است.در سوی دیگر، اما رسانه‌ها و کارشناسان اقتصادی و فعالان اقتصادی مستقل از نهاد‌های رسمی قدرت وجود دارند که برایشان تفاوت نمی‌کند کدام دولت با کدام مرام سیاسی قدرت را در دست دارد. آن‌ها به وظیفه حرفه‌ای خود که دیدن واقعیت‌های جامعه و گزارش وضعیت به مردم است عمل کرده و بازهم به جزئیات نگاه می‌کنند و در نقد رفتار‌های دولت‌ها رفتاری مشابه دارند. در این وضعیت، اما کسانی که تا ۳۰ماه پیش پشت ذره‌بین نشسته و هر یک تومانی که دلار بالا می‌رفت دولت و بانک مرکزی را زیر تیغ قرار می‌دادند و به رسانه و کارشناسان و رسانه‌نگاران مستقل فشار می‌آوردند که چرا پشت ذره‌بین نشسته و جزئیات امور و تحولات را بازتاب می‌دهند. برخی نیرو‌های تندروتر، اما در سال جدید و در ادامه رفتار عناد‌آمیز خود با منتقدان به دولت فشار می‌آورند که چرا به این رسانه‌ها یارانه می‌دهد و چرا شرکت‌های دولتی به این‌ها آگهی می‌دهند.این رفتار‌های عجیب، اما چیزی از واقعیت داستان نمی‌کاهد و شهروندان ایرانی به هر شکل و به هر قیمتی از رخداد‌ها آگاه می‌شوند و این را از زندگی روزمره خود می‌فهمند. میلیون‌ها کارگر ایرانی می‌بینند که دولت با کارفرمایان در یک سنگر نشسته و راه افزایش مزد را حتی به اندازه‌ای که قانون تعیین کرده است می‌بندد. شهروندان می‌بینند که قیمت هر سکه تمام‌بهار از ۴۵میلیون تومان و دلار از ۶۵هزار تومان عبور کرده و به‌زودی قیمت دیگر کالا‌ها می‌خواهد خود را به این مرز‌های باورنکردنی برساند. آیا نوشتن این واقعیت‌ها بخش اصلی حرفه رسانه‌نگاری نیست؟ تغییر محل دیدن از ذره‌بین به تلسکوپ کاری حرفه‌ای نیست.
