روزی نامه ی حکومتی یکشنبه 14 فروردین ماه سال 1390

نقد و بررسی : سر مقاله ی روزی نامه ی حکومتی جمهوری " لوازم جهاد اقتصادي"

"بر خلاف ادعا امسال نه خبری از جهاد اقتصادی نیست ، بلکه جهاد و مبارزه ی همه جانبه ی میان مردم ناراضی و خشمگین ایران با حاکمان رژیم فاشیستی مذهبی تروریستی ایران است که از بازداشت بیش از 70 تن از معترضان خشک شدن در یاچه ی ارومیه در تبر یز و یورش نیروهای سرکوبگر به جوانان در پارک قیطریه و سر دادن شعارهای ضد حکومتی در روز 13 بدر علائم آن کلید زده و شروع شده است"

سرمقاله نویس پیرامون پیام نوروزی جهاد اسلامی ولی وقیح عجیب مانور تبلیغاتی درونی و برونی داده است و گرد وخاک بر پا نموده است . در صورتی که این پیام جهاد اقتصادی رهبر ولی وقیح ناشی از چشم انداز وحشت دستآورد و پیآمدهی حذف یارانه های دولتی است که همراه با چندین برابر قیمت ها به نرخ آزاد از جمله انرژی های سوختی می باشد که منتهی به رشد لجام گسیخته ی نرخ تورم و گرانی و فقر و بیکاری خوا هدشد . صد البته که بدون رشد اعتراضات کار گری و سایر جنبش های اعتراضی اجتماعی دیگر نمی باشد . آنگونه که اوضاع اقصادی بس تیره وتار تر از آنچه هست در راه هست . اما سر مقاله نویس بدلیل اینکه تجربه ی حضور در جبهه ی جنگ خانمان بر اندازانه ی 8 ساله ی ایران و عراق دارد . به نظر می رسد که عجیب شور وحال انگیزه ی جهادی اش صیقل خورده وبا شوق و ذوق ناشی از پیام جهاد اقتصادی ولی وقیح و ی نیز جهاد گونه وارد صحنه ی کار زار جنگ روانی تبلیغاتی شده است زیرا که بخشی از مانور تبلیغاتی این هدف ماستمالی کردن حذف و جراحی ر فسنجانی از رأس سیرک مجمع خبر گان رهبری از یک سو است و از طرف دیگر به حاشیه ی فراموشی سپردن فریاد های مرگ بر دیکتا تور و خامنه ای و مبارک و بن علی نوبت توست سید علی می باشد که در این تظاهرات ها سر داده شد که در روز های 25 بهمن و اول و دهم و هفدهم اسفند و جشن بزرگ 4 شنبه سوری و حتی شب عید در تظاهرات حافظیه ی شیراز از سوی اقشار ناراضی ایران بر گزار شد . برای همین فرافکنانه در ابتدای نوشتار خود بطور جهادی دست به وارونه گویی زده و تحلیل ارائه داده است که همه حکومت های جمهوری و پادشاهی منطقه با شتاب بسوی نغییرات سر نوشت ساز با گرایش های اسلامی رفته و می روند که الهام بخش آت رهبر ام القرای جهان اسلام در جماران است که امسال را سال جهاد اقتصادی یا جهاد در همه زمینه ها نا میده است که این پیام این چنین سمت و سو وبعد داخلی و خارجی دارد :

"سال 1390 درحالي آغاز شد كه منطقه خاورميانه و شمال آفريقا در طوفان شديد قيام‌هاي آزاديخواهانه ملت ها، كه در ماه‌هاي آخر سال گذشته به راه افتاد، بسر مي‌برد و آبستن تحولات بسيار مهمي است. اين تحولات، بسيار فراتر از حذف چند ديكتاتور مثل بن علي، مبارك، قذافي و علي عبدالله صالح خواهد بود. پايان يافتن رژيم‌هاي شاهي در بحرين، عربستان، اردن و مراكش و پيدايش تغييرات مهم در حاكميت‌هاي موروثي در ساير كشورها و اميرنشين‌ها حتي آنها كه عنواني غير از شاهي دارند و بظاهر جمهوري هستند، رشد فزاينده گرايش‌هاي اسلامي در سرتاسر منطقه، قرار گرفتن حق تعيين سرنوشت دردست مردم، بالا رفتن انتظارات آزاديخواهانه ملت ها، قطع نفوذ استعمارگران در منطقه، بالا رفتن همبستگي كشورهاي منطقه و انزواي شديد رژيم صهيونيستي از پيامدهاي مهم وقايع جاري در منطقه خواهد بود. در چنين شرايطي اعلام سال 1390 به عنوان "سال جهاد اقتصادي" توسط رهبر معظم انقلاب در عين حال كه يك موضوع داخلي و ويژه ايران تلقي مي‌شود، اما از آنجا كه در جهان امروز هيچ كشوري نمي‌تواند بدون تعامل با ساير كشورها، به ويژه كشورهاي منطقه‌اي كه به آن تعلق دارد، به اهداف خود برسد، موفقيت ايران در همه‌ي امور از جمله "جهاد اقتصادي" نيز لوازمي دارد كه بخشي از آنها به مسائل داخلي و بخش ديگر به مسائل خارجي مربوط مي‌شود. با رعايت اين لوازم است كه مي‌توانيم به اهداف جهاد اقتصادي در كشورمان برسيم و از مزاياي داخلي و خارجي آن بهره‌مند گرديم"

اما سرمقاله نویس تأکید کرده است که نگرش پیام جهاد اقتصادی رهبر ولی وقیح در بستر داخلی می بایست این پیام دارای کاهش هزینه های دولتی و بر چیدن بساط بر یز و به پاش های تجملاتی و عاری جستن از هرگونه تبلیغات خالی بندی با ادعای مبارزه با مفسدان اقتصادی و یا دروغ و وارونه گویی هاست . همچنین پرهیز کردن از هر گونه متهم نمودن و اتهام زدن های باندی و خفقان اجتماعی و پخش سانسور وقایع منطقه است که هیچ کمکی به جهاد اقتصادی نمی کند کار برد داشته باشد تا بتواند اینگونه به جای زیر برو بر داشتن چشم کور نکند و در عوض مشکل گشا باشد:

"از جمله لوازم "جهاد اقتصادي" پيشگام شدن مسئولان براي كاهش هزينه‌هاي دولتي در زمينه‌هاي مختلف از مصارف غيرضروري انرژي تا هزينه‌هاي بي خاصيت و احياناً مضر برگزاري سمينارها و سفرها و اقدامات ديگر است. آمارها نشان مي‌دهند دستگاه‌هاي رسمي كشور با بيشترين هزينه‌ها درصدر فهرستي قرار مي‌گيرند كه بايد براي جهاد اقتصادي تلاش كنند. يكي ديگر از لوازم "جهاد اقتصادي" دادن اطلاعات صحيح به مردم و پرهيز از شعارهاي بي پشتوانه و احياناً نادرست است. اينكه به مردم گفته مي‌شود تا يكسال ديگر بي كاري ريشه كن مي‌شود، تا دو سال ديگر همه‌ي مردم ايران خانه‌دار مي‌شوند و در سال جديد قيمت‌ها نه تنها افزايش نمي‌يابند بلكه كاهش خواهند يافت، علاوه بر اينكه به حل مشكلات اقتصادي كمك نمي‌كند بلكه مانعي بر سر راه مشاركت جدي مردم در "جهاد اقتصادي" خواهد شد. زنده‌ترين مورد، افزايش قيمت انواع كالاهاي مصرفي، كه با زندگي روزمره مردم سروكار دارند، در روزهاي آغازين سال جديد است. ريشه كن شدن بي‌كاري و خانه‌دار شدن همه مردم ظرف يكي دو سال نيز از شعارهائي است كه مردم بر عدم امكان تحقق آن واقفند و شنيدن اين قبيل وعده‌ها موجب مي‌شود مردم ساير سخنان و شعارها و وعده‌ها را نيز غير واقعي تلقي نمايند. مبارزه با مفاسد اقتصادي نيز از لوازم مهم موفقيت در "جهاد اقتصادي"‌است. اين، سهم مشترك قوه مجريه و قوه قضائيه است كه ضمن همكاري قانوني با همديگر مي‌توانند آنرا محقق نمايند. قوه مجريه، توقعات سياسي را در مورد مفسدان اقتصادي منتسب به دولت كنار بگذارد و مانع برخورد جدي با آنان نشود و قوه قضائيه نيز ملاحظات سياسي را كنار بگذارد و ميان مفسدان اقتصادي دانه درشت با سايرين تفاوت قائل نشود. مردم، هنگامي كه دستگاه قضائي را در اين زمينه، جدي و فارغ از ملاحظات سياسي ببينند، براي همكاري در زمينه "جهاد اقتصادي" تشويق خواهند شد. اطلاع رساني دقيق و بدون ملاحظات سياسي و تبعيض درباره حوادث جهان و منطقه هر چند در ظاهر ربطي به اقتصاد ندارد لكن اين واقعيت را نمي‌توان انكار كرد كه اقتصاد هيچ كشوري نمي‌تواند از تأثيرپذيري و تأثيرگذاري بر اقتصاد ساير كشورها به ويژه كشورهاي منطقه خود مصون باشد. به همين دليل، آحاد مردم بايد در جريان رويدادهاي خارج از كشور باشند تا بتوانند اين تأثيرها را با حداقل عوارض آن پشت سر بگذارند. پرهيز از شعاري برخورد كردن با نام و عنوان "جهاد اقتصادي" نيز از لوازم موفقيت در تحقق اين هدف مهم است "

در خاتمه اینکه وقتی از ابتدای آغاز سال جدید که با چاشنی جهاد اقتصادی ولی وقیح همکاره همراه است . البته وی در جایگاهی بالاتر از قانون و نهاد های حکومتی قرار دارد . آنگونه که پیام نوروزی وی مانیفستی قابل اجرا برای همه جناح ها و باندهای غالب و مغلوب در طول سال تبدیل می شود . طوریکه جناح و باندهای در گیر جنگ قدرت در ادامه ی اختلافات و رقابت و تضاد ها به این پیام آویزان می شوند و عنوان سنگر دفاعی و اهرم و چماق تهاجمی علیه ی هم دیگر استفاده می نمایند . حال تصور کنید هنگامی که در ابتدای سال زیر چتر این پیام جهاد اقتصادی ترسیم شده ی رهبر ولی وقیح با هشدار دادن دامنه ی اختلافات برجسته شده و شارلا تان بازی ها و خالی بندی ها و تبلیغات دروغین و وارونه داد ن ها ی همراه با سیاست نهادینه شدن پخش وقایع و خبر های منطقه فاش شده است . چگونه می توان بر اساس تجربه ی 32 سال و ادامه ی جنگ قدرت و سگ دعوا های جناحی و باندی با اوضاع بشدت وخیم اقتصادی که وجود دارد . آنگونه که هرروز بر ضریب رشد واردات کالا ها بر صادرات افزوده می گردد . از سوی دیگر هرروز هم بر رشد نارضایتی های عمومی ناشی ازرشد نرخ تورم و گرانی و فقر و بیکاری عجین شده با خفقان و رعب و وحشت و سانسور که در حال گسترش است . به خصوص اینکه بر خلاف ادعای سرمقاله نویس رشد تحولات منطقه که ادامه ی مبارزه با دیکتا تور ها به سوریه و عراق سرایت کرده است . به ویژه اینکه در شعار ها بطور مستقیم انگشت اتهام در هر دو کشور سوریه و عراق همچون بحرین بسوی حاکمان تهران بلند شده است . طوریکه در سوریه نه حزب الله نه ایران و در میدان التحریر بغداد هم ایران ،بیرون، بیرون ، بغداد، آزاد، آزاد سرداده شده است . اینگونه فضای انفجاری هر گزنمی تواند به نفع رژیم ضد بشری کودتایی باشد . بنابراین امسال نه خبری از جهاد اقتصادی نیست ، بلکه جهاد و مبارزه ی همه جانبه ی میان مردم ناراضی و خشمگین ایران با حاکمان رژیم فاشیستی مذهبی تروریستی ایران است که از بازداشت بیش از 70 تن از معترضان خشک شدن در یاچه ی ارومیه در تبر یز و یورش نیروهای سرکوبگر به جوانان در پارک قیطریه و سر دادن شعارهای ضد حکومتی در روز 13 بدر علائم آن کلید زده و شروع شده است.

هوشنگ بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1390/13900114/13900114_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html

روزی نامه ی حکومتی یکشنبه 14 فروردین ماه سال 1390

لوازم جهاد اقتصادي