مشکل کمبود پرستار ناشی از «تهران‌انگاری» مسئولان


عضو شورای‌عالی نظام پرستاری کشور:

البته اشاره نشده است که به خاطر حقوق پایین خیلی سال است که پرستاران درحال ترک کشور می باشند.


یک عضو شورایعالی نظام پرستاری می گوید: مسئولان وزارت بهداشت همواره عنوان می‌کنند که ۱۰۰ هزار نفر کمبود پرستار داریم و به همین دلیل طرح تربیت پرستار بیمارستانی را در دستور کار قرار داده‌اند؛ این در حالی است که در ۴ سال گذشته یک مجوز برای استخدام پرستار صادر نشده است.
حسین علی‌نسائی در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: هم‌اکنون ۶۰ هزار دانشجوی پرستاری در نزدیک به ۱۹۰ دانشکده پرستاری در سراسر کشور تحصیل می‌کنند.
وی با بیان این‌که این ۶۰ هزار نفر طی ۴ سال از دانشکده‌های پرستاری فارغ‌التحصیل می‌شوند، ادامه داد: البته دانشجویان اتاق عمل، هوشبری فوریت‌های پزشکی و حتی بهیار در بیمارستان‌های مناطق محروم وجود دارند.
علی‌نسائی با بیان این‌که هم‌اکنون سالانه ۲۰۰۰ اتاق‌عمل، ۲۰۰۰ هوشبری و ۲۰۰۰ تکنسین فوریت‌های پزشکی فارغ‌التحصیل می‌شوند، خاطرنشان کرد: از این‌رو طی ۴ سال ۲۴ هزار نفر فارغ‌التحصیل می‌شوند که با احتساب ۶۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل در مجموع حدود ۹۰ هزار نفر پس از ۴ سال فارغ‌التحصیل می‌شوند این در حالی است که باید شمار بهیاران را هم به این تعداد اضافه کنیم.
وی با بیان این‌که هم‌اکنون با کمبود پرستار تنها در تهران مواجه هستیم، افزود: حال آن‌که در سایر نقاط کشور با نیروی مازاد و پرستاران فارغ‌التحصیل بیکار مواجه هستیم.
علی‌نسائی با تأکید مجدد بر این‌که مشکل کمبود پرستار ناشی از تهران‌انگاری مسئولان است، خاطرنشان کرد: وخامت مشکل مازاد پرستار و نیروی انسانی در استان‌ها بیشتر از مشکل کمبود پرستار در تهران است و مسئولان بهتر است به جای اجرای طرح تربیت پرستار بیمارستانی، به بهبود وضعیت شغلی پرستاران مشغول به کار، مبادرت بورزند.
این فعال صنفی پرستاران در ادامه گفت: یکی از مواردی که می‌تواند به جبران کمبود نیرو توسط نیروهای موجود و نیروهای خانه‌نشین کمک نماید این است که برخی بندهای اجرا نشده‌ی قانون ارتقاء بهره‌وری که بر زمین مانده، اجرا شود و همچنین نرخ اضافه کار نسبت به رقم غیرمنصفانه‌ی کنونی(بطور متوسط هر ساعت ۵ هزار تومان) افزایش معقول و جذابی داشته باشد. مسئولین وزارت بهداشت نباید انتظار داشته باشند که یک کارشناس برای کار تخصصی، پرخطر و مسئولیت‌زایی چون پرستاری تمایلی به اضافه کار و پر نمودن شیفت‌های با کمبود نیرو داشته باشند در حالیکه در خارج از این سیستم افراد فاقد تحصیلات و تخصص و با کمترین مسئولیت دریافتی بیش از این را دارند.