ترویج پوشش نامتعارف غربی روی صحنه تئاتر + عکس 10 مرداد-96
نمایشنامه های خارجی راکه نمی شودبافرم حجاب
آخوندوپاسدارپسنداجراکرد.همانگونه که رسانه های خبری پاسداران گزارشات خبری خارجی
راحجاب دارنمی کنند وبازتاب نمی دهند.
هنر، نیروی محرک و ویژهای است که به جامعه و خصوصاً
اهالی فرهنگ و هنر، انرژی میبخشد؛ اما ...
به
گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، هنر، نیروی محرک و ویژهای است که به جامعه و خصوصاً اهالی
فرهنگ و هنر، انرژی میبخشد تا برای تعالی جامعه تلاش کنند و از این طریق، حرفهایی
بزنند که به وسیله کلام محقق نمیشود.![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/139605091656484611536004.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916570056211536014.jpg)
تئاتر یا نمایش، مادر تمامی هنرهاست که بر زنجیره هنرهای نمایشی دیگر سلطه دارد و به شدت در تاثیرگذاری و پایداری هنرهای دیگر سودمند است؛ چرا که همه چیز از تئاتر آغاز میشود. خاک صحنه تئاتر، همانند گل وجودی سر آغاز زندگی بشر عمل میکند و از یک انسان، هنرمندی توانا میسازد که قادر به تحقق اهداف هنری جامعه خواهد بود.
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916571476511536024.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916573126511536034.jpg)
تئاتر، هنری مردمی، فراگیر و اثرگذار است. به همین
دلیل، تمامی اهالی هنر و هنرمندان برای بیان دیدگاهها، حرفهای ناگفته و نمایش
خلاقیتهایشان به تئاتر روی میآورند. تئاتر یعنی آزادی بیان و عمل تا
جایی که به هنر آسیب نزند.
قدمت این هنر بزرگ و اصیل در جهان به قرنهای بسیار دور و فراتر از ذهن، باز میگردد؛ ولی سابقه آشنایی ایرانیان با هنر تئاتر و نمایش، به سده 19 میلادی باز میگردد. از گذشته تا کنون، هنر تئاتر یا نمایش، تنها راه ادای دین به جامعه و پلی برای ارتباط مستقیم هنرمند با تماشاگر برای رساندن جامعه به درجه متعالی بوده است. از تئاتر به غیر از این، انتظار دیگری نمیرود؛ یعنی رسالت تئاتر همین است.
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916574521811536044.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916581920211536054.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916584443711536074.jpg)
قدمت این هنر بزرگ و اصیل در جهان به قرنهای بسیار دور و فراتر از ذهن، باز میگردد؛ ولی سابقه آشنایی ایرانیان با هنر تئاتر و نمایش، به سده 19 میلادی باز میگردد. از گذشته تا کنون، هنر تئاتر یا نمایش، تنها راه ادای دین به جامعه و پلی برای ارتباط مستقیم هنرمند با تماشاگر برای رساندن جامعه به درجه متعالی بوده است. از تئاتر به غیر از این، انتظار دیگری نمیرود؛ یعنی رسالت تئاتر همین است.
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916574521811536044.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916581920211536054.jpg)
![](https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1396/05/09/1396050916584443711536074.jpg)
متاسفانه باید گفت؛ در این چند سال اخیر، تئاتر به ابزاری برای امتحان کردن
بازیگران در نقش های مختلف با گریم های
سنگین و البته گاهی خارج از عرف تبدیل شده است. نقشهایی که به دلیل پوشش یا گریمهای متفاوت و سخت، بازیگران را متهم به سوءاستفاده از هنر خود میکند.
متاسفانه با رشد این اتفاقات، یعنی پوشش نا متعارف که در تئاتر از جمله در سبک لباس پوشیدن، نوع آرایش و ... وجود دارد، ممکن است مسیر اصلی تئاتر منحرف شود. هر چند که تئاتر آزادیهایی دارد که مخصوص این هنر است و به دلیل جریان زندهای که در این هنر مادر وجود دارد؛ نمیتوانیم آن را همانند مرغی در قفس اسیر کنیم، اما در بعضی از نمایشها این آزادی به سخره گرفته و باعث زیر سوال رفتن تئاتر و پیشینه آن شده است.
در تئاتر نباید پوششی خارج از عرف داشت. همه چیز باید به گونهای باشد که مخاطب، یعنی مهمترین اصل تئاتر، میان پوشش و موضوع نمایش ارتباط برقرار کند و صرفا برای تماشای لباس و ظاهر یا به نوعی، مد به تماشاخانهها نیاید؛ چرا که هم هنر تئاتر و هم هنرمند تئاتر در نظر مردم، از اصالت برخوردار هستند.
منبع:باشگاه خبرنگاران
سنگین و البته گاهی خارج از عرف تبدیل شده است. نقشهایی که به دلیل پوشش یا گریمهای متفاوت و سخت، بازیگران را متهم به سوءاستفاده از هنر خود میکند.
متاسفانه با رشد این اتفاقات، یعنی پوشش نا متعارف که در تئاتر از جمله در سبک لباس پوشیدن، نوع آرایش و ... وجود دارد، ممکن است مسیر اصلی تئاتر منحرف شود. هر چند که تئاتر آزادیهایی دارد که مخصوص این هنر است و به دلیل جریان زندهای که در این هنر مادر وجود دارد؛ نمیتوانیم آن را همانند مرغی در قفس اسیر کنیم، اما در بعضی از نمایشها این آزادی به سخره گرفته و باعث زیر سوال رفتن تئاتر و پیشینه آن شده است.
در تئاتر نباید پوششی خارج از عرف داشت. همه چیز باید به گونهای باشد که مخاطب، یعنی مهمترین اصل تئاتر، میان پوشش و موضوع نمایش ارتباط برقرار کند و صرفا برای تماشای لباس و ظاهر یا به نوعی، مد به تماشاخانهها نیاید؛ چرا که هم هنر تئاتر و هم هنرمند تئاتر در نظر مردم، از اصالت برخوردار هستند.
منبع:باشگاه خبرنگاران