خبر ويژه
كت را با پيژامه نمي شود ليست كرد آقاي علوي تبار 13 خرداد -97
كت را با پيژامه نمي شود ليست كرد آقاي علوي تبار 13 خرداد -97
برخورد
گفتمان لمپنی گفت وشنودی اوین نامه ی سربازجو شریعت نداری با علیرضا علوی تبار
مدعی اصلاح طلب که چرا از برجام حمایت وتأکید کرده حمایت از برجام برای گریختن از جنگ است .برای همین سربازجو
شریعت نداری شاکی شده و پاسخ وی را داده است.
سردبير روزنامه تندرو وابسته به سعيد حجاريان مي گويد نابود
کردن اصلاحات، تقويت براندازي است.
عليرضا علوي تبار در کوران تحرکات راديکال افراطيون مدعي اصلاحات سردبير روزنامه حجاريان (صبح امروز) بود. اين روزنامه به نقش ويژه اي در تحريک به تشنج و آشوب داشت. همچنين اين روزنامه پيشاني حملات رسانه اي بود که هاشمي رفسنجاني را «عالي جناب سرخپوش قتل هاي زنجيره اي» جا زدند.
اکنون علوي تبار با همه اين سوابق افراطي گري و با ژست اصلاح طلبي به روزنامه اعتماد مي گويد: آخرين پيمايشي که در سراسر ايران بعد از دي ماه انجام شده نشان مي دهد که حدود 59/8 درصد مردم ايران اصلاحات تدريجي، 13 درصد حفظ وضع موجود و 27 درصد هم تغيير بنيادي وضع موجود را دنبال مي کند. بنابراين بخش قاطعي از ايراني ها به شيوه اصلاحات تدريجي و بدون خشونت گرايش دارند. آنچه در دي ماه به آن استناد مي شود، اينکه چند ده نفر در تظاهرات چند صد نفري شعاري را براي نفي اصلاح طلبي و اصولگرايي داده اند، نبايد آن را معياري براي سنجش گرايش عمومي جامعه قرار داد.
وي مي افزايد: برانداز براساس روش تعريف مي شود. نيروي برانداز به روش هاي خشونت آميز براي به دست گرفتن قدرت مشروعيت مي دهد. براي اين کار تنها راه پيش پايش اين است که روش هاي اصلاح طلبانه را بي اعتبار کند. به همين دليل سعي مي کنند با حمله مداوم به اصلاح طلبي بسترساز مشروعيت بخشي به روش هاي خشونت آميز شوند. تلاش براي حقانيت بخشي به روش هاي غيرمسالمت آميز در دستور کارشان قرار دارد. همچنين مسئله مداخله خارجي براي آنها مهم است. بخشي از نيروهاي برانداز به دنبال جلب توافق هاي خارجي در ايجاد تغييرات سياسي در ايران هستند تکيه آنها بر مداخلات خارجي براي ايجاد دگرگوني ها است. وقتي دخالت نيروهاي خارجي مشروعيت پيدا مي کند که مردم از آنها ناراضي باشند. امکان تغيير مسالمت آميز و غير خشونت آميز هم نداشته باشند. آن زمان درگيري مداوم بين حکومت و مردم پديد مي آيد که بسترساز آن نوعي دخالت خارجي است. نبود يک آلترناتيو داخلي که بتواند تغييرات در مورد مطالبه مردم را انجام دهد، مي تواند زمينه ساز حقانيت دادن به مداخله خارجي باشد. جريان محافظه کار تندرو در ايران، به لحاظ عملي سعي مي کند ادعاي برانداز خارجي را تاييد کند.
ادعاي برانداز خارجي چيست؟ ادعاي شان اين است که امکان تغيير داخلي در ايران از مجاري قانوني وجود ندارد. راست راديکال و تندرو هم در عمل سعي مي کند همين را اثبات کند.
علوي تبار توضيح نمي دهد که آيا ايجاد آشوب هاي خشونت بار پرخسارتي نظير تير 78 و هشت ماهه سال 88، همان رفتار براندازانه اي نيست که ضدانقلاب و قدرت هاي بيگانه از آن حمايت مي کردند و افراطيون مدعي اصلاح طلبي نيز براي سربازي در اين جنگ نيابتي دشمن داوطلب شدند؟
همچنين بايد پرسيد اگر اصلاح طلبي مطالبه تغيير در چارچوب يک نظام سياسي و قانون اساسي آن است، آيا اصلاح طلبان را نبايد برانداز و دشمن تلقي کرد، در حالي که در آشوب تدارک شده توسط آنها علنا شعار حذف جمهوري اسلامي و«انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» سر داده مي شد و سران اصلاح طلبان هرگز اين خباثت ها را محکوم نکردند و هنوز هم با همان گروهک هاي ضدانقلاب پيوند دارند.
و بالاخره اينکه يقينا ملت ايران بر مدار انقلاب اسلامي، قائل به اصلاح دائمي و هميشگي امور هستند همچنان که معتقد به اصول اسلام و انقلاب هستند؛ اما نمي توان هم رفتار ساختارشکنانه و آشوب طلبانه و خشونت آميز داشت، هم با ارزش هاي اسلامي و انقلابي سر ستيز داشت و هم در عين حال دم از اصلاح طلبي زد چرا که در اين صورت، مي شود حکايت کسي که تيپ روشنفکري زد و کت و کراوات پوشيده بود اما در عين حال پيژامه را روي کت و جوراب را روي پيژامه کشيده بود!
عليرضا علوي تبار در کوران تحرکات راديکال افراطيون مدعي اصلاحات سردبير روزنامه حجاريان (صبح امروز) بود. اين روزنامه به نقش ويژه اي در تحريک به تشنج و آشوب داشت. همچنين اين روزنامه پيشاني حملات رسانه اي بود که هاشمي رفسنجاني را «عالي جناب سرخپوش قتل هاي زنجيره اي» جا زدند.
اکنون علوي تبار با همه اين سوابق افراطي گري و با ژست اصلاح طلبي به روزنامه اعتماد مي گويد: آخرين پيمايشي که در سراسر ايران بعد از دي ماه انجام شده نشان مي دهد که حدود 59/8 درصد مردم ايران اصلاحات تدريجي، 13 درصد حفظ وضع موجود و 27 درصد هم تغيير بنيادي وضع موجود را دنبال مي کند. بنابراين بخش قاطعي از ايراني ها به شيوه اصلاحات تدريجي و بدون خشونت گرايش دارند. آنچه در دي ماه به آن استناد مي شود، اينکه چند ده نفر در تظاهرات چند صد نفري شعاري را براي نفي اصلاح طلبي و اصولگرايي داده اند، نبايد آن را معياري براي سنجش گرايش عمومي جامعه قرار داد.
وي مي افزايد: برانداز براساس روش تعريف مي شود. نيروي برانداز به روش هاي خشونت آميز براي به دست گرفتن قدرت مشروعيت مي دهد. براي اين کار تنها راه پيش پايش اين است که روش هاي اصلاح طلبانه را بي اعتبار کند. به همين دليل سعي مي کنند با حمله مداوم به اصلاح طلبي بسترساز مشروعيت بخشي به روش هاي خشونت آميز شوند. تلاش براي حقانيت بخشي به روش هاي غيرمسالمت آميز در دستور کارشان قرار دارد. همچنين مسئله مداخله خارجي براي آنها مهم است. بخشي از نيروهاي برانداز به دنبال جلب توافق هاي خارجي در ايجاد تغييرات سياسي در ايران هستند تکيه آنها بر مداخلات خارجي براي ايجاد دگرگوني ها است. وقتي دخالت نيروهاي خارجي مشروعيت پيدا مي کند که مردم از آنها ناراضي باشند. امکان تغيير مسالمت آميز و غير خشونت آميز هم نداشته باشند. آن زمان درگيري مداوم بين حکومت و مردم پديد مي آيد که بسترساز آن نوعي دخالت خارجي است. نبود يک آلترناتيو داخلي که بتواند تغييرات در مورد مطالبه مردم را انجام دهد، مي تواند زمينه ساز حقانيت دادن به مداخله خارجي باشد. جريان محافظه کار تندرو در ايران، به لحاظ عملي سعي مي کند ادعاي برانداز خارجي را تاييد کند.
ادعاي برانداز خارجي چيست؟ ادعاي شان اين است که امکان تغيير داخلي در ايران از مجاري قانوني وجود ندارد. راست راديکال و تندرو هم در عمل سعي مي کند همين را اثبات کند.
علوي تبار توضيح نمي دهد که آيا ايجاد آشوب هاي خشونت بار پرخسارتي نظير تير 78 و هشت ماهه سال 88، همان رفتار براندازانه اي نيست که ضدانقلاب و قدرت هاي بيگانه از آن حمايت مي کردند و افراطيون مدعي اصلاح طلبي نيز براي سربازي در اين جنگ نيابتي دشمن داوطلب شدند؟
همچنين بايد پرسيد اگر اصلاح طلبي مطالبه تغيير در چارچوب يک نظام سياسي و قانون اساسي آن است، آيا اصلاح طلبان را نبايد برانداز و دشمن تلقي کرد، در حالي که در آشوب تدارک شده توسط آنها علنا شعار حذف جمهوري اسلامي و«انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» سر داده مي شد و سران اصلاح طلبان هرگز اين خباثت ها را محکوم نکردند و هنوز هم با همان گروهک هاي ضدانقلاب پيوند دارند.
و بالاخره اينکه يقينا ملت ايران بر مدار انقلاب اسلامي، قائل به اصلاح دائمي و هميشگي امور هستند همچنان که معتقد به اصول اسلام و انقلاب هستند؛ اما نمي توان هم رفتار ساختارشکنانه و آشوب طلبانه و خشونت آميز داشت، هم با ارزش هاي اسلامي و انقلابي سر ستيز داشت و هم در عين حال دم از اصلاح طلبي زد چرا که در اين صورت، مي شود حکايت کسي که تيپ روشنفکري زد و کت و کراوات پوشيده بود اما در عين حال پيژامه را روي کت و جوراب را روي پيژامه کشيده بود!
