ورق پاره ی کیهان 11 آبان ماه سال 1388

مداد (گفت و شنود)

گفت : روز 13 آبان ، معترضین با حضور خود می دهند پند

با مرگ بردیکتاتور و مستبدگفتن به توطئه کودتاگر می زنندگند

آنگاه تکرار می شود داستان نجار و گوش وخیار با مداد

مدادپشت گوش نمک زده خورد به جای خیارنوچه ی استبداد

گفت: عضو مركزيت يكي از گروه هاي مدعي اصلاحات اعلام كرده است كه بعد از مشاهده طرفداري آشكار موسوي و خاتمي از آمريكا و سكوت معني دارشان در برابر جنايات اسرائيل، سرگيجه گرفته ام!
گفتم: چرا سرگيجه؟
گفت: مي گويد باور نمي كردم كه موسوي و خاتمي و كروبي به اين نقطه برسند.
گفتم: ديگه چي؟!
گفت: همين عضو مركزيت جبهه اصلاحات گفته است يكي از اصلي ترين دلايل ريزش شديد طرفداران اين سه نفر نيز همين است.
گفتم: ديگه چه خبر؟!
گفت: ايشان مي گويد انتظار داشتيم اين سه نفر اشتباهات خود را جبران كنند ولي هر روز كه مي گذرد وضعشان بدتر مي شود.
گفتم: شاگرد نجار به اوستاي خود گفت؛ چرا «خيار» پشت گوش خود گذاشته اي؟ و نجار با تعجب گفت؛ پس اون مداد بود كه چند دقيقه قبل نمك زدم و خوردم!

گفت : عضو مرکزی یکی از گروه های مدعی اصلاحات

پس از مشاهده خود بیرون داده است اینگونه اطلاعات

فاش ساخته که سکوت معنی دار موسوی و خاتمی

در حمایت آمریکا و جنایات اسرائیل دارد چنین پیامی

گفته عضو مرکزی از این سکوت اینان گرفته سر گیجه

به خاطر آورده در پاکدششتت جنایات آن قاتل علی بیجه

چون این مدعی اعتراف کرده هرگز نمی کرده است باور

باین نقطه برسند موسوی و کروبی باخاتمی دراین کشور

برای همین دچار ریزش شده از دست دادند طرافدارا ن

اشتباهات شان تمام شده به سود کودتا گر پاسدارا ن

گفتم :با این حساب در روز 13 آبان

باید بود شاهد که بطور شتابان

حامیان ریزشی باند رقیب مغلوب

می پیوندند به حامیان سرکوب

تا در دفاع از لوطی جماران وعنترش احمدی نژاد

نه علیه یدیکتاتور، که مرگ بر آمریکا زنند فر یاد

گفت : بلی چون روز 13 آبان شده است نامگذاری

روز ملی مبارزه با استکبار تظاهرات می شود برگزاری

گفتم : اگر چنانچه همچون رو قدس شد تظاهرات ضد حکومتی

13 آبان هم چنین شد، مدعی خاک بر سرمی ریزد با چه فرمتی؟

گفت : روز 13 آبان ، معترضین با حضور خود می دهند پند

با مرگ بردیکتاتور و مستبدگفتن به توطئه کودتاگر می زنندگند

آنگاه تکرار می شود داستان نجار و گوش وخیار با مداد

مدادپشت گوش نمک زده خورد به جای خیارنوچه ی استبداد