گفت و شنود دروغ نامه ی کیهان 16 مرداد 90

مي آيم ! (گفت و شنود)

گفتم: شاعری پشت تریبون

بر دست خود گرفت میکرفون

خواندمی آیم من، می آیم من

فراموش کرد بقیه شعروسخن

می آیم تکرار کرددنباله نیاوردبه یاد

قاطی کرداز بالا تریبون بزمین فتاد

یکی گفت، فکر نمی کردیم ما

می خواهید بیایید با سر شما

گفت: مدتي است مدعيان اصلاحات درباره انتخابات مجلس نهم، ترانه دوصدايي «مي آئيم و نمي آئيم» مي خوانند.
گفتم: جنگ زرگري است. از همين حالا ستادهاي انتخاباتي خود را به طور پنهان راه انداخته اند و دارند پول هاي كلان هزينه مي كنند.
گفت: حالا بعد از اين همه، آيا شوراي نگهبان، صلاحيت آنها را تأييد مي كند؟!
گفتم: عوامل فتنه 88 و كساني كه با آنها ارتباط داشته اند همگي مصداق واقعي مفسد في الارض هستند و شوراي نگهبان مطابق قانون حق ندارد صلاحيت آنها را تأييد كند.
گفت: پس چرا مي گويند كه ممكن است بياييم! و...
گفتم: شاعر دست چندمي براي خواندن شعرش پشت تريبون رفت و خواند «من مي آيم، من مي آيم، من...» ولي بقيه شعرش را فراموش كرد و در حال دستپاچگي پايش به پايه تريبون گير كرد و از بالاي سن روي يكي از مستمعين افتاد و با شرمندگي به او گفت؛ ببخشيد آقا! عذر مي خواهم! و طرف گفت؛ نه بابا! تقصير خودم بود. شما دو سه بار گفتيد من مي آيم ولي من فكر نمي كردم قرار است با سر بياييد!

گفت : سربازجوی منفور با شنود گرفته ندا

چگونه میخونه رقیب مغلوب ترانه ی دو صدا؟

می آییم،نمی آییم در نمایش خیمه شب بازی

برای سرباز جو تبدیل شده به سناریو سازی

گفتم : مگر سربازجو با بند یا پرده بازی؟

چگونه علیه ی رقیب کوک کرده سازی؟

گفت : سربازجو گفته معلومه شورای نگهبان

که برای رهبر دارد نقش بی مخ شعبان

تیغ کشی می کند علیه نامزدان رقیب

رد صلاحیت شان می کند بااتهام ونهیب

داند مفسدان فی الارض هستند اینان

پحق ندارد تا که تأییدکند صلاحیت شان

گفتم : پس چرا رقیب نمی داند رژیم تشنه به خون؟

تحمل شان نمی کندچرا بردل شان می زنند صابون؟

گفت: تهدید ها و اتهامات تحمل کرده اند تا کنون

چون نمی خواهند که این رژیم شود سر نگون

امید دارند برای گرم کردن نمایش بازار مکاره

دستور صادر شود از سوی رهبر همکاره

به بازی گرفته بشه چند مهره ی خنثی بیچاره

تاچندعضو داشته باشنددر بازار مکاره هیچکاره

البته دانند صندلی دادن هیچ نداره تضمین

گویند می آییم، نمی آییم، چون ندارند یقین

گفتم: شاعری پشت تریبون

بر دست خود گرفت میکرفون

خواندمی آیم من، می آیم من

فراموش کرد بقیه شعروسخن

می آیم تکرار کرددنباله نیاوردبه یاد

قاطی کرداز بالا تریبون بزمین فتاد

یکی گفت، فکر نمی کردیم ما

می خواهید بیایید با سر شماد