دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 27 اردیبهشت ماه سال 1392
"نا خواسته یادداشت روز نویس اقرار کرده است که چون دیگر امکان ادامه ی شوی موش وگربه یا پیش برد سیاست وقت کشی با باج دادن های کلان به چین وروسیه  در مذاکرات هسته ای وجود ندارد . بنابراین آنگونه قلم زنی کرده یا بطور غیر مستقیم اعتراف کرده است که اذعان نموده  امکان چرخش سیاست هسته ای روس ها و چینی ها  در مذاکرات هسته ای وهمسو شدن با غرب  برای حفظ منافع بیشتر شان وجود دارد"
چند روز دیگر  ادامه ی  مذاکره  ی هسته ای در استانبول در بغداد دنبال می شود . از یک سو  پیرامون تلاش 60 نفره مهندسان ومتخصصان هسته ای رژیم فاشیستی مذهبی برای ساختن  بمب اتمی مجاهدین افشاگری  کرده است که سایه ی آن روی مذاکره ی هسته ای بغداد  سنگینی خواهد کرد. طوریکه  ادامه ی سیاست وقت کشی وچانه سازی برای لغو تحریم  در این مذاکره را  با مشکل جدی مواجه  می کند . برای همین ترتیب بر پایی همایش اقتصاد مقاومتی از سوی نهادهای اطلاعاتی وامنیتی ونظامی وهسته ای تدارک دیده شده است . زیرا تلاش برای یافتن راه حل مقابل افزایش تحریم ها به خصوص تحریم نفتی وعواقب مخرب آن می باشد .برای اینکه امکان توقف غنی سازی و دست کشیدن  از اهداف دست یابی به سلاح هسته ای وجود ندارد . بهمین دلیل است که قلم بر دست یادداشت روز  و عضو حزب الله  که همکار وهم لهجه سربازجو پاسدار حسین شریعتمداری  است  بر خورد دو گانه و تناقض  آمیز  به سیاست هسته ای  چینی ها و روس ها کرده است . زیرا که  از یک طرف چشم به ادامه ی باج دادن های کلان و سرمایه گذاری روی روس ها و چینی  پیرامون مذاکرات هسته ای در مذاکرات هسته ای بغداد دوخته شده است . ولی از سوی دیگر  پس از سالیان متمادی سیاست توبره و آخور خوری کردن روس ها وچینی ها اعتراف شده است  که  موضع گیری های این  دو کشور  این چنین  بوده است که از منافع دو طرف ی خود میان رژیم فاشیستی مذهبی  کودتایی ایران وغرب مانور داده و  دفاع  کرده اند :
"وقتي اين سوال مطرح مي شود كه از مذاكرات درباره برنامه هسته اي ايران انتظار چه نتيجه اي مي رود؟ شايد مهم ترين مسئله اين باشد كه ببينيم منظور از «نتيجه» در اينجا چيست؟ به عبارت ديگر، يكي از مهم ترين -و در عين حال بحث ناشده ترين - مسائل درباره پرونده هسته اي ايران اين است كه وقتي از راه حل درباره اين پرونده سخن گفته مي شود، در واقع هيچ تلقي واحد و بين الاذهاني از اين مفهوم در ميان گروه 1+5 وجود ندارد و هر كدام از آنها ديدگاه خاص خود را در اين باره دارد. در آستانه مذاكرات بغداد، اين بسيار مهم است كه دركي روشن از اين تفاوت ها و اختلافات در دست داشته باشيم روسيه و چين البته با ساخته شدن سلاح هسته اي نه فقط از جانب ايران بلكه از جانب هر كشور ديگري كه بخواهد كلوپ فعلي دارندگان سلاح هاي هسته اي در جهان را به هم بريزد مخالفند،. روسيه و چين البته درباره روش مذاكره با ايران هم ديدگاهي متفاوت از بلوك آمريكا و اروپا دارند. به لحاظ روشي، عقيده آمريكا همواره اين بوده است كه فشار بخش ضروري از هر نوع طراحي ديپلماتيك براي حل مسئله هسته اي ايران است آن هم با اين پيش فرض كه فشار مذاكره را تقويت مي كند و ايران را در تغيير محاسباتش منعطف تر خواهد كرد. با اين حال، يك ترديد جدي درباره رفتار روسيه و چين اين است كه اين دو كشور به موضوع برنامه هسته اي ايران به مثابه ابزاري براي چانه زني با غرب نگاه مي كنند و به محض اينكه معامله نان و آب داري به آنها پيشنهاد شود، مسير ديگري در پيش خواهند گرفت. به عبارت ديگر، اين ذهنيت كاملا جا افتاده و قوام يافته درباره روسيه و چين وجود دارد كه بناي اين دو كشور درباره مسئله هسته اي ايران معامله با غرب است و فقط زماني راهبرد مقاومت را در پيش مي گيرند كه معامله امكانپذير نباشد. به اين ترتيب با وجود آنكه راهبرد روسيه و چين درباره برنامه هسته اي ايران تا حدود قابل توجهي مثبت بوده ولي يك ترديد تاريخي بر آن سايه افكنده است"
در خاتمه اینکه نا خواسته یادداشت روز نویس اقرار کرده است که چون دیگر امکان ادامه ی شوی موش وگربه یا پیش برد سیاست وقت کشی با باج دادن های کلان به چین وروسیه  در مذاکرات هسته ای وجود ندارد . بنابراین آنگونه قلم زنی کرده یا بطور غیر مستقیم اعتراف کرده است که اذعان نموده  امکان چرخش سیاست هسته ای روس ها و چینی ها  در مذاکرات هسته ای وهمسو شدن با غرب  برای حفظ منافع بیشتر شان وجود دارد.
هوشنگ بهداد
دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 27 اردیبهشت ماه سال 1392
جنگ سناريوها (يادداشت روز)