روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی شنبه 17 تیر ماه سال 1391

نقد و بررسی : سرمقاله ی  روزی نامه ی حکومتی جمهوری "  ايران و مصر جديد "

" احمدی نژاد از یک سو رئیس جمهور معاون اول رئیس جمهور خود  محمد رضا رحیمی را راهی مصر می کند تا ضمن دیدار با رئیس جمهور مصر محمد مرسی از وی بطورر سمی  دعوت  نماید تا که به ایران سفر کند ودر اجلاس کشورهای متعهد در تهران در شهریور حضور داشته باشد . اما از طرف دیگر سر مقاله نویس هم از منظر دیگری به این  موضوع نگریسته است و رهنمود داده که در مورد ایجاد رابطه با مصر نباید بی گدار به آب زد وعجله نمود . بهمین دلیل   برای محمد مرسی رئیس جمهور جدید مصر تعیین تکلیف کرده وخط وخطوط برایش  ترسیم شده است . طوریکه  بر شرط محوری ایجاد بر قراری رابطه دیپلماتیک میان دو کور ضدیت با اسراییل ودور شدن یا لغو قرارد کمپ دیوید یا صلح با اسراییل اصرار ورزیده و اذعان کرده است که این موضوع پس از رئیس جمهور شدن محمد مرسی نه در سخنرانی اش موضع ضد اسراییلی دیده نشد ، بلکه پای بندی اش به همه عهد نامه های بین المللی مصر را یادآوری کرده است"

پس از  انتخابات ریاست جمهوری  در مصر که مصر محمد مرسی رئیس جمهور جدیدشد. عجیب موجب تلاش وتکاپوی حاکمان ایران ومطبوعات وخبر گزاری های وابسته شد تا که هر طوری شده فرصت طلبانه کانال بزنند  و آنچنان سمپاتی نزدیک نشان دهند که اولاً خوشحال هستند که رقیب وی احمد شفیق رئیس جمهور مصر نشد . دوماً دست به رله کردن وبازتاب  دادن خبر های ساختگی  همچون گفتگو با خبر گزاری دروغ پرداز فارس  ویا سفر محمد مرسی به ایران زدند . در صورتیکه در جا از سوی محمد مرسی تکذیب شد . سپس گزارش شد که پاسدار احمدی نژاد رئیس جمهور تماس تلفنی با محمد مرسی داشته و به وی تبریک گفته و از وی دعوت کرده است  تا در اجلاس کشور های غیر متعهد ها در شهریور در تهران شرکت نماید. بهر حال اکنون تشدید رقابت واختلاف وتضاد های  باندهای مافیایی اصول گرا  و حاد شدن جنگ قدرت و ثروت  که نمود  این جنگ ونزاع بطور  قلمی در یادداشت های روز و سرمقاله  بروز می کند . برای همین احمدی نژاد از یک سو رئیس جمهور معاون اول رئیس جمهور خود  محمد رضا رحیمی را راهی مصر می کند تا ضمن دیدار با رئیس جمهور مصر محمد مرسی از وی بطورر سمی  دعوت  نماید تا که به ایران سفر کند و در اجلاس کشورهای متعهد در تهران در شهریور حضور داشته باشد . اما از طرف دیگر سر مقاله نویس هم از منظر دیگری به این  موضوع نگریسته است و رهنمود داده که در مورد ایجاد رابطه با مصر نباید بیگدار به آب زد وعجله نمود . بهمین دلیل   برای محمد مرسی رئیس جمهور جدید مصر تعیین تکلیف وخط وخطوط برایش  ترسیم شده است . طوریکه  بر شرط محوری ایجاد بر قراری رابطه دیپلماتیک میان دو کور ضدیت با اسراییل و دور شدن یا لغو قرارد کمپ دیوید یا صلح با اسراییل اصرار ورزیده و اذعان کرده است که این موضوع پس از رئیس جمهور شدن محمد مرسی نه در سخنرانی اش موضع ضد اسراییلی دیده نشد ، بلکه پای بندی اش به همه عهد نامه های بین المللی مصر را یادآوری کرده است .مهمتر اینکه  افزوده محمد مرسی  نه اینکه توجهی به تبریک بشار اسد رئیس جمهور جنایتکار وخونریز سوریه نکرد ، بلکه  پاسخ موضع انتقادی  به وی داده است. لذا محمد مرسی بطور مضاعف زیر تیغ انتقادی سر مقاله نویس واقع شده وتوصیه کرده است که در برقراري روابط  با مصرنبايد شتاب زده عمل  نمود . چون  رصد كردن مواضع و عملكردهاي رئيس‌جمهور جديد مصر دچار  تنگناهائي هست كه وی  گرفتار آنها شده است كه بايد در تصميم گيري دولت مردان رژیم فاشیستی مذهبی کودتایی نا متعارف  مورد توجه  قرار گیرد . بالاخره  سرمقاله نویس  در دنباله ی انتقاداتش از سیاست محمد مرسی رئیس جمهور مصر و اخوان المسلمین حامی وی  این چنین  تأکید کرده است که نبايد به اين اصل مهم بي‌توجهي شود كه قرار نیست  با دولتي تجديد رابطه  شود که به قرارداد كمپ ديويد پاي بند است و این سیاست با گذشته فرقی نکرده است:

"مصر جديد، جمهوري دوم مصر است كه از هفته گذشته با رسميت يافتن رياست جمهوري دكتر محمد مرسي آغاز شد. اكنون براي جمهوري اسلامي ايران، اين موضوع مهم و حساس مطرح است كه براي برقراري روابط سياسي با رژيم جديد مصر و پايان دادن به دوران قطع رابطه ميان قاهره و تهران چگونه و در چه زماني تصميم بگيرد. شرط جمهوري اسلامي ايران، دور شدن دولت مصر از قرارداد كمپ ديويد بود كه البته حضور حسني مبارك در رأس رژيم مصر همواره مانع تحقق اين شرط مي‌شد.حساسيت و اهميت موضوع روابط ايران و مصر جديد بيشتر از اين جهت است كه اين دو كشور در منطقه از جايگاه مهمي برخوردارند و همكاري و همسوئي آنها مي‌تواند به ثبات منطقه كمك فراواني بكند كما اينكه دوري آنها از همديگر نيز مي‌تواند آثار نامطلوبي برجاي بگذارد. اين واقعيت هنگامي بيشتر اهميت پيدا مي‌كند كه به دو موضوع بسيار حساس در خاورميانه توجه شود؛ يكي وجود غده سرطاني رژيم صهيونيستي و ديگري انقلاب‌هاي مردمي كه سرتاسر كشورهاي عربي و شمال آفريقا را در نورديده و دگرگوني‌هاي زيادي پديد آورده است و تحولات ديگري نيز در راه است.  اين دو كشور درصورتي مي‌توانند مكمل يكديگر باشند كه در اين دو موضوع همسو و هماهنگ حركت كنند. يكي از ويژگي‌هاي انقلاب‌هاي منطقه، بدون ترديد ضد صهيونيستي بودن آنهاست و مردم مصر نيز هنگامي كه در زمستان 1389 شعار "الشعب يريد اسقاط النظام" را سر مي‌دادند بارها به نوكري سران رژيم سابق مصر و سرسپردگي آنها در برابر رژيم صهيونيستي و آمريكا اعتراض كردند و خواستار رژيمي شدند كه در برابر صهيونيسم و مداخلات قدرت‌هاي استعماري بايستد. اين، اقتضاي ماهيت اسلامي اين انقلاب هاست كه كشورهاي عربي و شمال آفريقا را در بر گرفته و موجب بيداري ملت‌هاي منطقه شده است. بنابر اين، مصر جديد در دوران جمهوري دوم فقط درصورتي مي‌تواند منطبق با خواسته‌هاي مردم اين كشور ادامه مسير بدهد كه بر دو نكته بسيار حساس و مهم ضديت با رژيم صهيونيستي و تكيه بر تعاليم اسلام در مديريت كشور و تعاملات بين‌المللي تكيه نمايد.  آقاي محمد مرسي و دولت او بايد با شفافيت كامل درباره قرارداد كمپ ديويد و رابطه با رژيم صهيونيستي موضع بگيرند. دكتر مرسي در اولين سخنراني خود بعد از اعلام پيروزي در انتخابات رياست جمهوري بر پاي بندي خود به كليه تعهدات بين‌المللي مصر تأكيد كرد و از هيچ استثنائي نيز سخن نگفت. محافل سياسي بين‌المللي به ويژه غربي‌ها اين سخن رئيس‌جمهور جديد مصر را به معناي وفادار بودن او به قرارداد كمپ ديويد دانستند و تاكنون او و اخوان المسلمين اين برداشت را تكذيب نكردند. هماهنگي دكتر محمد مرسي با آمريكا، فرانسه، انگليس، رژيم صهيونيستي و ارتجاع عرب در مقابله با دولت سوريه و موضعگيري‌هاي تند وي عليه شخص بشار اسد نيز نشان مي‌دهد رئيس‌جمهور جديد مصر و دولت وي نه تنها قرار نيست در برابر جريان سلطه جهاني بايستند بلكه در مواردي با آنها همراهي نيز مي‌كنند. اين ويژگي با اصول اوليه اعلام شده توسط جنبش اخوان المسلمين و بنيانگذار آن "حسن البناء" سازگاري ندارد. زيرا مبارزه با صهيونيسم و استعمار از اصول بنياني جنبش اخوان المسلمين بودند و آنچه اين روزها از مواضع دكتر محمد مرسي شنيده مي‌شود نشاني از پاي بندي به اين اصول در خود ندارد. برقراري روابط نبايد شتاب زده عمل كند. رصد كردن مواضع و عملكردهاي رئيس‌جمهور جديد مصر، ملاحظه تنگناهائي كه او گرفتار آنهاست، مشكلاتي كه اكنون در كشور مصر وجود دارد و فشارهائي كه از ناحيه نظاميان و باقيمانده رژيم گذشته وارد مي‌شود، از اموري هستند كه بايد در تصميم گيري دولتمردان ايراني مورد توجه باشند. با اينحال نبايد به اين اصل مهم بي‌توجهي شود كه جمهوري اسلامي ايران با دولتي تجديد رابطه كند كه به قرارداد كمپ ديويد پاي بند باشد و تفاوت ماهوي قابل ملاحظه‌اي با رژيم گذشته نداشته باشد"

 هوشنگ بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1391/13910417/13910417_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی شنبه 17 تیر ماه سال 1391

ايران و مصر جديد