. «من اگه پسته نخورم میمیرم»


تصاویر در روزهای گرانی پسته. «من اگه پسته نخورم میمیرم» 29 اسفند-91
عجیب است که موازی پدیده های رایج شده خون وکلیه و تن فروشی های خیابانی که بدلیل نیاز ناشی از فقر وبیکاری وتورم وگرانی می باشد . مهمتر اینکه در رژیم از صدر تا ذیل آلوده به فساد هرروز خبر از کشف وگشوده شدن پرونده های جدید اختلاس های هنگفت میلیاردی داده می شود  اسفبار اینکه گزارش شده که کودکی تقاضای خرید نقاشی هایش برای خرید پسته نموده است تا خامنه ای پس از نشئه شدن بیشتر شعار ضد آمریکایی درد فاع از پروژه ی هسته ای سر دهد ومدعی شود تحریم ها اثری ندارد و کشور در حال رشد مدارج عالی علمی وپیشرفت وترقی  و نوآوری وخود کفایی ا قتصاد جهادی  ومقاومتی بی نظیر است . بعلاوه ادعا کند رهبر جنبش بیداری اسلامی منطقه است وایران اسلامی الگوی جانشین دیکتاتور های ساقط شده در منطقه است .البته شامل دو هم پیمات سوریه وعراق نمی شود چون این دو کشور در کنار حزب الله لبنان جزو مقاومت اسلامی ضد آمریکایی- اسراییلی در منطقه هستند.
در پارکی در پایتخت در حال قدم زدن بودم که تصویری جالبی در دست چند جوان دیدم " من اگه پسته نخورم میمیرم!" ،جلو رفتم و چگونگی موضوع را جویا شدم.پارسینه: در کوچه پس کوچه های شهر بزرگی مثل تهران که قدم میزنی کم پیش می آید که چیز عجیب یا جالبی نبینی گویا آن روز هم استثنا نبوددر پارکی در پایتخت در حال قدم زدن بودم که تصویری جالبی در دست چند جوان دیدم " من اگه پسته نخورم میمیرم!" ،جلو رفتم و چگونگی موضوع را جویا شدم. ابتدا قصد داشتم بی تفاوت از کنارشان عبور کنم با این خیال که آنها هم به نوعی قصد کسب درآمد دارند اما داستان چیز دیگری بود و گویا این جوانان نیز از گرانی پسته به ستوه آمده اند و قصد دارندعلیرغم صحبت های متعددی که در خصوص تحریم پسته مطرح بود مردم را به خرید پسته تشویق کنند. کالایی که به نظر آنها خریدش البته با قیمت پایین حق طبیعی هر ایرانی است و معنا ندارد که یک ایرانی پای سفره هفت سینش پسته نداشته باشد

 از مرد جوان در خصوص کلیات موضوع پرسیدم و او با حوصله به سوال هایم جواب داد البته به نظر می رسید دوست ندارد به طور کامل معرفی شود و تنها کلیات موضوع برایش مهم بود؛ پسته ارزان برای هر ایرانی. جدا از اینکه من چه دیدگاهی در این خصوص داشتم اما به نظر اقدام جالبی بود. از او در مورد هدفش پرسیدم گفت: هدف ما از اجرای این نمایش خیابانی این است که هشدار دهیم مردم به اتفاقاتی که اطرافشان می افتد بی تفاوت نباشند. مرد جوان ادامه داد: اسم نمایش ما «من اگر پسته نخورم می میرم» است. نمایش ما از آنجا شروع شد که اجرا کننده آمد و گفت که من اگر پسته نخورم میمیرم بقیه از او پرسیدند چرا و او دلایلش را گفت و حضاری که حضور داشتند نسبت به دلایل اجرا کننده ما نقد و نظرشان را به صورت نقاشی بیان کردند. بچه ها نقاشی کشیدند که پسته برایشان مهم هست یا مهم نیست اگر هست به چه دلیل و اگر نیست چرا و این جمع تصمیم گرفت نقاشی هایش را به معرض نمایش خیابانی بگذارد و این موضوع را مطرح کنند که چرا پسته مهم است؟  

او تصریح کرد: دوستان ما در پارک پخش شدند و هر کدام نوشته ای در دست گرفتند که نقاشی های ما را بخرید ما اگر پسته نخوریم میمیرم. ضمن اینکه به مردم پسته تعارف می کردند که یاد آوری کنند حق هر ایرانی است که از سرمایه های بومی کشورش با بهای اندک و دسترسی آسان بهره مند شود مرد جوان گفت: ما نقاشی هایمان را می فروشیم به این خاطر که می خواهیم با پولش پسته بخریم چون پسته گران است و ما پول نداریم! مجبوریم نقاشی هایمان را بفروشیم و اصرار کنیم که ما خیلی زیاد به پسته احتیاج داریم! باید پسته بخوریم و اگر پسته نخوریم میمیریم. 
به هر جهت این نمایش خیابانی به نوعی سعی کرد که مشکلات کنونی جامعه را به نوعی نمایش دهد و از دغدغه های مردم سخن بگوید ایده ای که به نظر خاص و جدید بود و جای تحسین دارد و امید است که جای چنین انتقاداتی در فضای اجتماعی کشور بوجود بیاید و مردم به تفاوت از کنار مشکلات نگذرند. 


به هر حال این نمایش خیابانی هم به پایان رسید اما نه پولی برای قشر ضعیف جامعه باقی مانده که با آن پسته بخرند و نه مسئولین با وجود دغدغه های متعدد سیاسی وقت دارند که به این مسائل خرد! بپردازند و فکر اساسی برای حل این مشکل کنند.