گزیده قسمت – 5 . 7 بهمن -94
مدیر عامل یک شرکت تامین سرمایه، روند صعودی بورس را هیجانی و کوتاه مدت دانست و به سهامداران توصیه کرد که تحت تاثیر تب یک سهم قرار نگیرند و با بررسی و استفاده از مشاوره خرید و فروش کنند.بهروز زارع در گفت‌وگو با ایسنا، به وضعیت صعودی بورس و توجه سرمایه گذاران به این بازار اشاره کرد و گفت: بورس تهران در دو سال گذشته به دلیل مولفه های اقتصادی و همچنین انتظاری که از فضای اقتصادی کشور وجود داشت، با رکود قابل توجهی مواجه شد و حجم معاملات در این مدت به کمترین میزان خود رسید و شرکت‌های بزرگ به دلیل کمبود منابع قادر نبودند سطح عادی معاملات را انجام دهندکه این وضعیت نشان دهنده این بود که فعالان بازار سرمایه انتظار مثبتی از آینده صنایع نداشتند.وی افزود: اما وقوع دو مسئله یعنی برداشته شدن تحریم ها و امید به بهبود فضای کسب و کار در آینده موجب شد تا بورس تهران روند صعودی خود را آغاز کند اما در فضای بین المللی مسیر اقتصاد جهانی چندان امیدوار کننده نبوده و پیش بینی می شود که در سال 2016 میزان رشد اقتصادی کاهش پیدا کند، زیرا در سال گذشته میلادی کشورهایی مانند چین و هند با مشکل مواجه شدند و نرخ رشد اقتصادی کاهش پیدا کرد؛ علاوه بر این فضای واقعی کسب و کار تحت تاثیر قرار گرفت و تقاضا برای محصولات پتروشیمی و فلزات اساسی کاهش پیدا کرد و افت قیمت نفت نیز این فضا را تشدید کرد.مدیر عامل تامین سرمایه سپهر عنوان کرد: ممکن است صنایعی که محصول خود را با قیمت های جهانی محاسبه می کنند با کاهش درآمد مواجه شوند و درآمد آنها افزایش پیدا نکند؛ بنابراین انتشار خبرهای امیدوار کننده و رفع تحریم های بین المللی می تواند در کوتاه مدت در بورس تهران اثرگذار باشد ولی این روند به صورت واقعی و طولانی مدت ادامه دار نخواهد بود.به گفته زارع، اگر رفتار عقلایی در بازار سرمایه حاکم باشد، بورس نمی تواند با این شیب تند ادامه مسیر دهد اما بورس عقلایی عمل نمی کند، زیرا صعودهای بورس تهران در سال 1392 و نیز سقوط های بعد از آن خارج از قاعده بود و بازار واکنش احساسی از خود نشان داد؛ بنابراین بورس تهران در روزهای اخیر مانند فنر فشرده عمل کرد ولی به دلیل مشکلات اقتصاد جهانی نمی توان گفت که این رشد ادامه دار خواهد بود.این مقام مسول به سهامداران توصیه کرد که تحت تاثیر تب سهمی قرار نگیرند و قبل از معامله و خرید سهم حتما بررسی کنند و از مشاوره کمک بگیرند. همچنین غیرحرفه ای ها از طریق صندوق های سرمایه گذاری اقدام به خرید سهم کنند.زارع در پاسخ به این سوال که آیا در این شرایط روند صعودی بورس هیجانی است؟ گفت: در حال حاضر روند مثبت بورس منطقی است اما شدت رشد آن هیجانی است این در حالی است که افزایش حجم معاملات به بهبود وضعیت شرکت‌های بورسی منجر می شود.وی با بیان اینکه کسانیکه دید بلندمدتی در سرمایه گذاری دارند، بازدهی خود را در بلند مدت پیش بینی می‌کنند، تصریح کرد: با ورود منابع و سرمایه گذاران خارجی سودآوری شرکت‌ها نیز افزایش می یابد اما اثر واقعی رفع تحریم ها در یکسال آینده در بخش واقعی اقتصاد و سود شرکت‌ها منعکس می شود و در کوتاه مدت اثری ندارد.
صفار هرندی گفت: فتنه اکبر چیست؟ آیا هر وقت به انتخاباتی نزدیک می‌شویم باید منتظر فتنه‌ای باشیم؟ به یک معنا بله. اینجاست که بحث نفوذ برجسته می‌شود.مشرق نوشت: «عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در جمع دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) به موضوع انتخابات پرداخت و بر حفظ روحیه قانون‌مداری در بین جناح‌های سیاسی و همچنین استحکام وحدت درونی در بین جبهه اصولگرایی تأکید کرد.او اصل انتخابات در کشور را یکی از عناصر قدرت برشمرد و گفت: در کشور ما انتخابات نهادینه شده است. انتخابات از یک طرف به عنوان راهی برای تصدی جایگاه مدیریت کشور و از طرف دیگر به عنوان یک موضوع مهم شناخته می‌شود. یعنی انتخابات برای ما هم طریقیت دارد هم موضوعیت. موضوعیتش در ابتدا این است که این نظام نقطه اتکایی از جنس بعضی نظام‌هایی که اتحادیه‌های منطقه‌ای و جهانی آنها را حفظ کرده‌اند ندارد اما در کنار آن اتکاء به خداوند و پشتوانه مردم را داریم. اتکای به مردم پشتوانه نظام را تقویت می‌کند.
به عنوان مثال جمله مقام معظم رهبری در مورد کسانی که نظام را قبول ندارند، می‌توانند در انتخابات شرکت کنند یعنی همان پشتوانه کشور. این رای امنیت‌آور و مشروعیت‌آور است و هنگامی که به این صورت درآمد زبان قاصران کوتاه می‌شود. پس رأی مردم علاوه بر مقبولیت بخشی به نوعی مشروعیت بخشی نیز دارد.عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه با تأکید بر اصل پذیرش حضور آراء مختلف در تبلیغات انتخاباتی گفت: از اول انقلاب تنوع و کثرت سیاسی را قبول کردیم. این تنوع را حضرت آقا نیز بر آن صحه می‌گذارد. البته این تکثر ویژگی‌هایی دارد. این تنوع باید در چارچوب اصول شناخته شده نظام باشد.همان طور که حضرت آقا منظور خودشان از مشارکت کسانی که نظام را قبول ندارند، مشارکت در رأی دادن عنوان کرده‌اند نه حضور در مراکز حساس تصمیم‌گیری کشور. رئیس جمهور یا رئیس مجلس با وجود اختلاف سلائق باید از افراد وفادار به نظام باشند.ممکن است در سیاست‌های اقتصادی یا خارجی و.. اختلاف در روش باشد اما در اصل نظام نباید اختلافی داشته باشند. به عبارتی نباید راه تسلط کافران بر مسلمانان را هموار کنند (قاعده نفی‌سبیل). گروه‌های سیاسی به طور طبیعی به وجود آمده و یک چیز مصنوعی و القائی نبوده است. مشرب‌های سیاسی از همان اول انقلاب وجود داشته است.حتی در حزب جمهوری اسلامی که از یاران وفادار به نظام بوده‌اند شاهد فراکسیون‌بندی و تنوع بوده‌ایم. یا مثال دیگر آن سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی است که ردیه‌ای بر آن سازمان انحرافی و التقاطی مجاهدین خلق بود. علت آن در تفاسیر متفاوت درباره موضوعات مختلف از جمله قضیه ملی شدن صنعت نفت بود. یا این که برای دکتر شریعتی بزرگداشت برگزار شود یا نشود. این تنوع اشکالی ایجاد نمی‌کند بر فرض این که ته همه این بحث‌ها وفاداری به انقلاب و اسلام و ایران است. این ویژگی را گاهی اوقات حضرت آقا به عنوان "خودی‌ها" یا همان وفادار به نظام از آنها یاد می‌کند.بنا بر این نظام از تکثر نمی‌ترسد بلکه کسانی از این فرصت مشروعیت بخش نظام سوء‌استفاده کرده و به نظام ضربه زده‌اند. مثال آن سران فتنه بودند که در بین راه با ضدانقلاب پیوند خوردند. اینجا دیگر رقابت مشروع نیست بلکه پیوند بین داخل و خارج ضدانقلاب بود و این پذیرفتنی نیست. به تعبیر حضرت آقا کدام کشور اجازه می‌دهد که اپوزیسیون با استفاده از امکانات نظام، نظام حاکم را از بین ببرد؟ اگر چنین اتفاقی بیفتد شخص یا گروه هنجارشکن مطرود خواهند شد. بنا بر این رقابت بین اصولگرا و اصلاح‌طلب پذیرفتنی است. همچنان که تعداد تأیید صلاحیت شده‌های اصلاح طلب 2.5 برابر تعداد نمایندگان مجلس است.او در ادامه به جوسازی‌ها در مورد رد صلاحیت شده‌ها پرداخت و گفت: علت رد صلاحیت‌ها و جوسازی برخی از اصلاح‌طلبان در این زمینه کسانی هستند که اصل انقلاب را قبول نداشته یا دستشان به فتنه ۸۸ آلوده است. نظام به چنین کسانی می‌گوید از آنجا که خاستگاه فتنه جبهه اصلاحات بود و لزوماًهر اصلاح طلبی فتنه‌گر نیست و یک عده فتنه‌گر آشکار بودند و عده‌ای دیگر متهم هستند که در کنار آنها بودند اما از آنها فاصله نگرفتند پس در نگاه نخست باید همه آنها را متهم دانست، زیرا همین کسانی که سکوت کردند در فرصت مناسب ممکن است در زمین ضدانقلاب بازی کنند.حرف نظام این است که موضع خود را روشن کنند و نظام ساده‌لوح نیست که به هر کسی اجازه دهد وارد مراکز حساس تصمیم‌گیری شود. از اینجاست که دفاع از شورای نگهبان واجب است. شورای نگهبان دروازه‌بان اصلی نظام برای گل نخوردن از دشمن است. این جایگاه شناخته شده‌ای برای همه دنیاست. همه دنیا پذیرفته‌اند که چنین نهادی برای جلوگیری از غیر وجود داشته باشد. حتی در غرب نیز یک مسلمان با پذیرش کامل نظام لائیک غرب، حق نمایندگی مجلس را دارد.صفار هرندی در ادامه سخنان خود به نکته مهم دیگری در مورد انتخابات آینده اشاره کرد و گفت: نکته سوم: فتنه اکبر چیست؟ آیا هر وقت به انتخاباتی نزدیک می‌شویم باید منتظر فتنه‌ای باشیم؟ به یک معنا بله. اینجاست که بحث نفوذ برجسته می‌شود.انواع نفوذ (نظامی، امنیتی و...) در گذشته جواب نداده است و دشمن امروز به نوع دیگری از نفوذ روی آورده است و آن استفاده از فرصت دموکراسی است. یعنی به صحنه آمدن مردم و نفوذ دادن عناصر نامطلوب به داخل نظام است که در نهایت به کودتا یا انقلاب‌های سفید، مخملی و... منجر شود.دشمن در حال حاضر به دنبال چنین فرصتی است. بنا بر این دستگاه‌های نظارتی و اطلاعاتی و مردم باید هوشیار باشند. این حیله برای افراد ضدانقلاب خارج‌نشین محتمل‌تر است اما برای آن گروه جاه‌طلب داخلی و فرصت طلب که انتخابات را برای چنگ‌اندازی به مسئولیت‌ها فرض کرده است و در انتخابات ۸۸ به فتنه مشهور است، رویکرد متفاوتی با گروه اول خواهد داشت، زیرا تجربه کردند که همبستگی بین داخل و خارج یا کشاندن مردم به کف خیابان نمی‌تواند کارایی داشته باشد.آنها در انتخابات ۸۸ فکر کردند با خروج آنها از حاکمیت، نظام فرو خواهد پاشید ولی مشاهده کردند که چنین چیزی اتفاق نیفتاد. بنا بر این در حال حاضر همان کسانی که طبل خروج از نظام را برای منزوی کردن نظام می‌زدند الان در حال برگشتن هستند و شعارشان این است که باید در انتخابات شرکت کرد و این موضوع را به دوستان بیرونی خود نیز گوشزد می‌کنند. برای همین است که الان نقششان را در فتنه انکار می‌کنند.صفار هرندی در ادامه بحث خود را با سوالی ادامه داد و گفت: آرایش جریانات سیاسی امروز چگونه است؟
وی گفت: جبهه اصلاحات بعد از فتنه تا حدود زیادی مشروعیت خود را از دست داده بود. این جریان مدیون رهبری انقلاب است. زیرا هر وقت افرادی پیشنهاد حذف کامل سران این جبهه را می‌دادند حضرت آقا با این قضیه مخالفت می‌کردند و با حذف این جبهه و عدم تنوع سلائق مخالف بودند و توصیه ایشان این بود که مردم به مرور آگاه شوند که برخی از اعضای این گروه چه خیانتی به ملت و نظام کرده‌اند.بنا بر این اصلاحات بعد از این قضایا چاره‌ای جز برگشتن به داخل نظام نداشته است. این جبهه برای مشروعیت بخشی دوباره خود واسطه‌تراشی می‌کند یا میانجی پیدا می‌کند. میانجی در اینجا به این معنا است که چون خود نمی‌تواند به میدان وارد شود کسی دیگر را به جای خود وارد میدان می‌کند.در انتخابات ۹۲ جبهه اصلاحات پشت دولت آقای روحانی جای گرفتند. با وجود تفاوت سازمانی جریان آقای روحانی با جبهه اصلاح‌طلبان، مشرب و روش ایشان به اصلاح‌طلبان نزدیک بود. همین که کسی با مشرب آنها و مشروع از داخل نظام معرفی شد، فرصتی بود برای آنها. ورود آنها به نظام از این طریق میسر شد.آیا همیشه این طور خواهد بود؟ این پرسشی بود که به هنگام نزدیک شدن انتخابات بین اعضای اصلاح‌طلب اتفاق افتاده است. گروه تندروی آنها به مستقل بودن اصرار ورزیده اما گروه عاقل‌تر آنها روند فعلی را مناسب‌تر می‌دانند.جریان اعتدال نیز به این نتیجه رسیده که مدیون بودن و تمسک جستن به این و آن نمی‌تواند آینده خوبی برای آنها داشته باشد. این کنایه‌ها از افراد مختلف و مشهور بارها تکرار شده است که آقای روحانی نباید فراموش کند که چه کسانی ایشان را در انتخابات حمایت کرده است. از اینجاست که آقای روحانی حزب اعتدال و توسعه را به وجود آورده و به تقویت آن پرداخته است.خوشبختانه این اتحاد در جمع اصولگرایان با جلسات متعدد در حال نتیجه دادن است. اگر یک جریان در این زمینه هماهنگ‌تر عمل کند نتیجه بهتری خواهد داشت. در نهایت باید به فرمایشات مقام معظم رهبری اشاره کرد که فرمودند: اگر اصل بر قبول نکردن مخالف بود برای پیامبر(ص) نیز جز ۷ یا ۸ نفر پیرو به وجود نمی‌آمد. بنا بر این تحمل نظرات مخالف اشکالی نداشته و تنوع پذیرفتنی است اما همه باید به اصل نظام پایبند باشند و این خط قرمز نظام است.»
به عنوان مثال جمله مقام معظم رهبری در مورد کسانی که نظام را قبول ندارند، می‌توانند در انتخابات شرکت کنند یعنی همان پشتوانه کشور. این رای امنیت‌آور و مشروعیت‌آور است و هنگامی که به این صورت درآمد زبان قاصران کوتاه می‌شود. پس رأی مردم علاوه بر مقبولیت بخشی به نوعی مشروعیت بخشی نیز دارد.عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه با تأکید بر اصل پذیرش حضور آراء مختلف در تبلیغات انتخاباتی گفت: از اول انقلاب تنوع و کثرت سیاسی را قبول کردیم. این تنوع را حضرت آقا نیز بر آن صحه می‌گذارد. البته این تکثر ویژگی‌هایی دارد. این تنوع باید در چارچوب اصول شناخته شده نظام باشد.همان طور که حضرت آقا منظور خودشان از مشارکت کسانی که نظام را قبول ندارند، مشارکت در رأی دادن عنوان کرده‌اند نه حضور در مراکز حساس تصمیم‌گیری کشور. رئیس جمهور یا رئیس مجلس با وجود اختلاف سلائق باید از افراد وفادار به نظام باشند.ممکن است در سیاست‌های اقتصادی یا خارجی و.. اختلاف در روش باشد اما در اصل نظام نباید اختلافی داشته باشند. به عبارتی نباید راه تسلط کافران بر مسلمانان را هموار کنند (قاعده نفی‌سبیل). گروه‌های سیاسی به طور طبیعی به وجود آمده و یک چیز مصنوعی و القائی نبوده است. مشرب‌های سیاسی از همان اول انقلاب وجود داشته است.حتی در حزب جمهوری اسلامی که از یاران وفادار به نظام بوده‌اند شاهد فراکسیون‌بندی و تنوع بوده‌ایم. یا مثال دیگر آن سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی است که ردیه‌ای بر آن سازمان انحرافی و التقاطی مجاهدین خلق بود. علت آن در تفاسیر متفاوت درباره موضوعات مختلف از جمله قضیه ملی شدن صنعت نفت بود. یا این که برای دکتر شریعتی بزرگداشت برگزار شود یا نشود. این تنوع اشکالی ایجاد نمی‌کند بر فرض این که ته همه این بحث‌ها وفاداری به انقلاب و اسلام و ایران است. این ویژگی را گاهی اوقات حضرت آقا به عنوان "خودی‌ها" یا همان وفادار به نظام از آنها یاد می‌کند.بنا بر این نظام از تکثر نمی‌ترسد بلکه کسانی از این فرصت مشروعیت بخش نظام سوء‌استفاده کرده و به نظام ضربه زده‌اند. مثال آن سران فتنه بودند که در بین راه با ضدانقلاب پیوند خوردند. اینجا دیگر رقابت مشروع نیست بلکه پیوند بین داخل و خارج ضدانقلاب بود و این پذیرفتنی نیست. به تعبیر حضرت آقا کدام کشور اجازه می‌دهد که اپوزیسیون با استفاده از امکانات نظام، نظام حاکم را از بین ببرد؟ اگر چنین اتفاقی بیفتد شخص یا گروه هنجارشکن مطرود خواهند شد. بنا بر این رقابت بین اصولگرا و اصلاح‌طلب پذیرفتنی است. همچنان که تعداد تأیید صلاحیت شده‌های اصلاح طلب 2.5 برابر تعداد نمایندگان مجلس است.او در ادامه به جوسازی‌ها در مورد رد صلاحیت شده‌ها پرداخت و گفت: علت رد صلاحیت‌ها و جوسازی برخی از اصلاح‌طلبان در این زمینه کسانی هستند که اصل انقلاب را قبول نداشته یا دستشان به فتنه ۸۸ آلوده است. نظام به چنین کسانی می‌گوید از آنجا که خاستگاه فتنه جبهه اصلاحات بود و لزوماًهر اصلاح طلبی فتنه‌گر نیست و یک عده فتنه‌گر آشکار بودند و عده‌ای دیگر متهم هستند که در کنار آنها بودند اما از آنها فاصله نگرفتند پس در نگاه نخست باید همه آنها را متهم دانست، زیرا همین کسانی که سکوت کردند در فرصت مناسب ممکن است در زمین ضدانقلاب بازی کنند.حرف نظام این است که موضع خود را روشن کنند و نظام ساده‌لوح نیست که به هر کسی اجازه دهد وارد مراکز حساس تصمیم‌گیری شود. از اینجاست که دفاع از شورای نگهبان واجب است. شورای نگهبان دروازه‌بان اصلی نظام برای گل نخوردن از دشمن است. این جایگاه شناخته شده‌ای برای همه دنیاست. همه دنیا پذیرفته‌اند که چنین نهادی برای جلوگیری از غیر وجود داشته باشد. حتی در غرب نیز یک مسلمان با پذیرش کامل نظام لائیک غرب، حق نمایندگی مجلس را دارد.صفار هرندی در ادامه سخنان خود به نکته مهم دیگری در مورد انتخابات آینده اشاره کرد و گفت: نکته سوم: فتنه اکبر چیست؟ آیا هر وقت به انتخاباتی نزدیک می‌شویم باید منتظر فتنه‌ای باشیم؟ به یک معنا بله. اینجاست که بحث نفوذ برجسته می‌شود.انواع نفوذ (نظامی، امنیتی و...) در گذشته جواب نداده است و دشمن امروز به نوع دیگری از نفوذ روی آورده است و آن استفاده از فرصت دموکراسی است. یعنی به صحنه آمدن مردم و نفوذ دادن عناصر نامطلوب به داخل نظام است که در نهایت به کودتا یا انقلاب‌های سفید، مخملی و... منجر شود.دشمن در حال حاضر به دنبال چنین فرصتی است. بنا بر این دستگاه‌های نظارتی و اطلاعاتی و مردم باید هوشیار باشند. این حیله برای افراد ضدانقلاب خارج‌نشین محتمل‌تر است اما برای آن گروه جاه‌طلب داخلی و فرصت طلب که انتخابات را برای چنگ‌اندازی به مسئولیت‌ها فرض کرده است و در انتخابات ۸۸ به فتنه مشهور است، رویکرد متفاوتی با گروه اول خواهد داشت، زیرا تجربه کردند که همبستگی بین داخل و خارج یا کشاندن مردم به کف خیابان نمی‌تواند کارایی داشته باشد.آنها در انتخابات ۸۸ فکر کردند با خروج آنها از حاکمیت، نظام فرو خواهد پاشید ولی مشاهده کردند که چنین چیزی اتفاق نیفتاد. بنا بر این در حال حاضر همان کسانی که طبل خروج از نظام را برای منزوی کردن نظام می‌زدند الان در حال برگشتن هستند و شعارشان این است که باید در انتخابات شرکت کرد و این موضوع را به دوستان بیرونی خود نیز گوشزد می‌کنند. برای همین است که الان نقششان را در فتنه انکار می‌کنند.صفار هرندی در ادامه بحث خود را با سوالی ادامه داد و گفت: آرایش جریانات سیاسی امروز چگونه است؟
وی گفت: جبهه اصلاحات بعد از فتنه تا حدود زیادی مشروعیت خود را از دست داده بود. این جریان مدیون رهبری انقلاب است. زیرا هر وقت افرادی پیشنهاد حذف کامل سران این جبهه را می‌دادند حضرت آقا با این قضیه مخالفت می‌کردند و با حذف این جبهه و عدم تنوع سلائق مخالف بودند و توصیه ایشان این بود که مردم به مرور آگاه شوند که برخی از اعضای این گروه چه خیانتی به ملت و نظام کرده‌اند.بنا بر این اصلاحات بعد از این قضایا چاره‌ای جز برگشتن به داخل نظام نداشته است. این جبهه برای مشروعیت بخشی دوباره خود واسطه‌تراشی می‌کند یا میانجی پیدا می‌کند. میانجی در اینجا به این معنا است که چون خود نمی‌تواند به میدان وارد شود کسی دیگر را به جای خود وارد میدان می‌کند.در انتخابات ۹۲ جبهه اصلاحات پشت دولت آقای روحانی جای گرفتند. با وجود تفاوت سازمانی جریان آقای روحانی با جبهه اصلاح‌طلبان، مشرب و روش ایشان به اصلاح‌طلبان نزدیک بود. همین که کسی با مشرب آنها و مشروع از داخل نظام معرفی شد، فرصتی بود برای آنها. ورود آنها به نظام از این طریق میسر شد.آیا همیشه این طور خواهد بود؟ این پرسشی بود که به هنگام نزدیک شدن انتخابات بین اعضای اصلاح‌طلب اتفاق افتاده است. گروه تندروی آنها به مستقل بودن اصرار ورزیده اما گروه عاقل‌تر آنها روند فعلی را مناسب‌تر می‌دانند.جریان اعتدال نیز به این نتیجه رسیده که مدیون بودن و تمسک جستن به این و آن نمی‌تواند آینده خوبی برای آنها داشته باشد. این کنایه‌ها از افراد مختلف و مشهور بارها تکرار شده است که آقای روحانی نباید فراموش کند که چه کسانی ایشان را در انتخابات حمایت کرده است. از اینجاست که آقای روحانی حزب اعتدال و توسعه را به وجود آورده و به تقویت آن پرداخته است.خوشبختانه این اتحاد در جمع اصولگرایان با جلسات متعدد در حال نتیجه دادن است. اگر یک جریان در این زمینه هماهنگ‌تر عمل کند نتیجه بهتری خواهد داشت. در نهایت باید به فرمایشات مقام معظم رهبری اشاره کرد که فرمودند: اگر اصل بر قبول نکردن مخالف بود برای پیامبر(ص) نیز جز ۷ یا ۸ نفر پیرو به وجود نمی‌آمد. بنا بر این تحمل نظرات مخالف اشکالی نداشته و تنوع پذیرفتنی است اما همه باید به اصل نظام پایبند باشند و این خط قرمز نظام است.»
هم‌زمان با سفر رییس‌جمهور کشورمان به ایتالیا، رسانه‌های خارجی ضمن پوشش این رویداد خبری تاکید کردند که سفر روحانی به ایتالیا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چرا که تنها چند روز پس از لغو تحریم‌ها انجام می‌شود.به گزارش ایسنا به نوشته روزنامه فایننشال تایمز، حسن روحانی، رییس‌جمهور ایران در بدو ورود به رم، پایتخت ایتالیا با یک استقبال درخشان روبه‌رو شد. وی اولین رییس‌جمهور از این کشور است که در بیش از یک دهه گذشته در یک بازدید رسمی به اروپا سفر می‌کند. این سفر تنها چند روز پس از آغاز اجرای توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 و لغو تحریم‌ها علیه تهران صورت گرفته است.روحانی که به همراه یک هیات 150 نفره به ایتالیا سفر کرده است، عصر روز دوشنبه در یک ضیافت شام مهمان بیش از 100 مدیرعامل شرکت‌های ایتالیایی و وزیران ارشد کابینه این کشور و ماتئو رتزی، نخست‌وزیر ایتالیا بود. گزارش رسانه‌های ایتالیایی از این ضیافت نشان می‌دهد که غذاها و دسرهای متنوع و اعلایی در آن سرو شده است.سفر روحانی ابتدا با دیدار با رییس‌جمهور این کشور در رم آغاز شد و با دیدار با پاپ فرانسیس خاتمه خواهد یافت، کسی که تلاش می‌کند روابط میان مذاهب از جمله اسلام و مسیحیت را تقویت کند.به نوشته فایننشال تایمز، این سفر از نظر اقتصادی برای ایتالیا بسیار حائز اهمیت است و یک پیروزی برای رم محسوب می‌شود، کشوری که به طور کلی با دولت‌ها می تواند تعامل و گفت‌وگو برقرار کند.خبرگزاری رویترز نیز با اشاره به سفر رییس جمهور روحانی به ایتالیا گزارش داد: حضور آقای روحانی در ایتالیا با استقبال گرم و قراردادهای تجاری همراه بود. ایرانی‌ها قراردادهایی به ارزش 17 میلیارد دلار و در حوزه انرژی، ساخت و ساز، فولاد، کشتی‌سازی و ... امضا کرده‌اند.حسن روحانی علاوه بر رییس جمهور، نخست‌وزیر و مقامات بلندپایه ایتالیا با پاپ فرانسیس در واتیکان نیز دیدار کرده است. وی همچنین در نشستی با حضور بیش از 500 فعال اقتصادی ایتالیا سخنرانی کرد.همچنین شبکه‌ی سی‌ان‌ان گزارش داد: سفر روحانی برای ملت و دولت ایتالیا بسیار حائز اهمیت است. ایتالیایی‌ها برای استقبال از هیات ایرانی سنگ تمام گذاشتند. کاروان استقبال کننده از رییس جمهور ایران و هیات همراه وی را 45 خودرو زرهی و هشت موتور سیکلت همراهی می‌کردند.به گزارش سی‌ان‌ان، این کاروان حتی از کاروان رییس‌جمهور اوباما هم زمانی که به رم سفر کرد بزرگ‌تر بود. ایتالیایی‌ها هر آن چه در چنته داشتند را رو کردند.شبکه بلومبرگ نیز در گزارشی اعلام کرد: ایتالیا با قراردادهای چند میلیارد دلاری با ایران به دنبال جبران در این کشور است. در سفر روحانی به ایتالیا دو طرف قراردادهایی تجاری به ارزش 20 میلیارد یورو (22 میلیارد دلار) امضا کردند که حوزه‌های صنعت از گاز طبیعی گرفته تا خط آهن پر سرعت را شامل می‌شود.رییس‌جمهوری ایران نیز برای انعقاد قراردادهای تجاری تلاش می‌کند. خودروسازی فیات و هواپیماهای ایرباس جزو فهرست خواستنی‌ها در سفر روحانی به اروپا هستند. سرجیو مارچیونه مدیر اجرایی شرکت فیات نیز در ضیافت شام با رییس جمهور ایران در رم حضور داشته است.به گزارش بلومبرگ، روحانی در فرانسه نیز احتمالا قراردادی برای خرید 114 فروند هواپیمای ایرباس با هدف ارتقای ناوگان هوایی‌اش امضا خواهد کرد.این قرارداد شامل سفارش خرید مدل سوپر جیمبو A380 می‌شود و بنابر گزارشات منتشر شده در ایران ممکن است علاوه بر این، در این سفر قراردادهایی با شرکت پژو و رنو امضا شود.
دولت عربستان از عراق به خاطر اظهارات جنجال برانگیز سفیرش در بغداد عذر خواهی کرد.دولت عربستان سعودی که بعد از 25 سال سفارتخانه خود را در عراق افتتاح کرد، بعد از گذشت تنها 25 روز از آغاز بکار نخستین سفیرش در بغداد مجبور شد رسما به دلیل اظهارات غیر دیپلماتیک سفیر، از عراقی ها عذر خواهی کند؛ امری که از سوی برخی کارشناسان عراقی یک رکورد در حوزه دیپلماسی جهان تلقی می شود.معمولا کشورها بر اساس حسن نیت مناسبات فی مابین خود را شکل می دهند و کمتر اتفاق می افتد که در اندک زمانی بعد از بهبود روابط، ناچار به عذرخواهی شوند، امری که در روابط جدید میان دولت سعودی با بغداد رخ داد و احزاب و شخصیت های سیاسی و رسانه ای این کشور خواستار اخراج سفیر عربستان شدند.سفیر تازه کار عربستان سعودی در اولین ظهور رسانه ای خود بعد از حدود 20 روز از آغاز فعالیتش در بغداد، حرف هایی زد که به اعتقاد کارشناسان عراقی، اندرون های سیاست ریاض را نسبت به بغداد آشکار کرد و به رغم عذرخواهی، موج اعتراضات علیه این اظهارنظرهای غیر دیپلماتیک و ناپخته همچنان ادامه دارد.شاید گویاترین توصیف برای این عذرخواهی سریع دیپلماتیک که در عالم سیاست کمتر مشابهی دارد، سخنان 'علی لاریجانی' رییس مجلس شورای اسلامی ایران در نشست خبری روز دوشنبه در بغداد باشد، که از عموم رفتارهای غیر دیپلماتیک عربستان سعودی در منطقه به عنوان 'خودکشی سیاسی' یاد کرد.سفیر تازه کار عربستان که به نظر می رسد هنوز متاثر از پیشینه نظامی اش است، دو روز قبل در گفت وگو با تلویزیون عراقی'السومریه' در دخالتی آشکار، از تشکیلات قانونی 'داوطلب مردمی' معروف به 'الحشد الشعبی' تحت امر نخست وزیر عراق، به عنوان 'گروه شبه نظامی' یاد کرد.
'ثامر السهبان' که در حقیقت یک افسر امنیتی سعودی است و بعید است زبان و ادبیات دیپلماسی را خوب فرا گرفته باشد، به همین هم اکتفا نکرد و مدعی شد که مشارکت نکردن تشکیلات داوطلب مردمی در جنگ علیه داعش در 'رمادی' و 'موصل'، نشانه نداشتن مقبولیت عمومی در داخل عراق است.السهبان یا شاید اخبار را پیگیری نمی کند و یا گزارش های اشتباه در اختیار او گذاشته می شود، زیرا مسوولان عراقی اعلام کردند که 10 هزار نیرو از الحشد الشعبی در عملیات آزادی رمادی حضور داشتند و مهمتر از آن، حلقه محاصره در فلوجه و اطراف رمادی، انحصارا در اختیار الحشد الشعبی است.و این درحالی است که پیش از شروع عملیات آزادی سازی موصل ، فرماندهان الحشد الشعبی و دولتمردان و حتی رهبران سیاسی عرب سنی اعلام کرده بودند که آزاد سازی موصل بدون مشارکت الحشد الشعبی ، محکوم به شکست است.یک فعال رسانه ای در عراق در این باره گفت: او حتی اگر کمی هم قواعد دیپلماسی را می فهیمد ، باید می دانست که الحشد الشعبی با فتوای مرجعیت شکل گرفته و زیر نظر فرمانده کل نیروهای مسلح عراق حیدرالعبادی و بصورت کاملا رسمی به ماموریت های محوله اقدام می کند.اکنون الحشد الشعبی در بلندی های مکحول در جوار شهر موصل در انتظار ساعت صفر است تا با همکاری ارتش، یگان مبارزه با تروریسم، نیروهای پیشمرگ و جنگنده های عراقی موصل را نیز آزاد کنند.اگر خط خبری واکنش های رسانه ها، شخصیت ها، نمایندگان پارلمان و کارشناسان مسائل عراق در روزهای گذشته دنبال شود، همه آنها این سخنان السهبان را دخالت غیرموجه در امور داخلی عراق دانستند.بسیاری از آنها، این اظهار نظر ناپخته نماینده سیاسی عربستان سعودی در بغداد را منویات درونی و خط مشی واقعی سعودی ها در قبال عراق دانسته و معتقدند که ریاض هرگز نمی تواند با این نگرش و خط مشی ، نسبت به بغداد حسن نیت داشته باشد.السهبان در حالی ادعای عدم مقبولیت الحشد الشعبی را مطرح کرده و به آن برچسب فرقه ای زده است که به اعتقاد تحلیلگران عراقی، خود الان منفورترین شخصیت دیپلماتیک در عراق به شمار می رود و متهم است که برای ایجاد فتنه مذهبی ماموریت دارد.او به غیر از حمله به الحشد الشعبی، اظهارات دیگری هم در خصوص مسائل قومی و مذهبی در عراق داشته که از سوی کارشناسان و تحلیلگران و همچنین شخصیت های سیاسی عراق به نوعی دامن زدن به اختلافات فرقه ای تلقی شده است.البته دراین میان برخی چهره های سیاسی عراقی مرتبط با عربستان، از این قاعده مستثنی هستند، زیرا به واسطه روابطشان با ریاض و تنگ نظری های سیاسی حاضر شدند، به توجیه ناموجه رفتار السهبان بپردازند.به نظر می رسد بعد از 25 سال قطع مناسبات با عراق، عربستان نتوانست بیش از 20 روز برای بیان خط مشی سابق خود در برابر بغداد دوام بیاورد، اما سوال این است که این اظهار نظر السهبان را باید به پای رفتارهای کودکانه شاهزادگان کاخ های سلطنتی ریاض گذاشت یا اینکه عربستان غیر از این نیست؟
دولت عراق برای پایان دادن به قطع روابط 25 ساله دیپلماتیک و تعطیلی سفارت سعودی در بغداد، تلاش ویژه ای انجام داد و این درحالی بود که با مخالفت های شدیدی هم روبه رو بود.بسیاری از شخصیت ها و احزاب عراقی زمان برای شروع روابط دیپلماتیک با سعودی ها را که همچنان از گروه های تروریستی حمایت می کنند، زود می دانستند، چرا که به اعتقاد آنان نگاه سلبی سعودی ها نسبت به نظام سیاسی جدید عراق، بعد از سقوط صدام، تغییر نکرده است.با این همه دولت عراق با آماده کردن مقدمات بازگشایی سفارت سعودی حسن نظر خود را به جهان نشان داد تا ثامر السهبان کار خود را در بغداد شروع کند و او نیز با رفتارغیر دیپلماتیک خود بر تحلیل کارشناسان عراقی مبنی بر استمرار اهداف و نیات دولت سعودی نسبت به بغداد یک مهر تایید زد.
'ثامر السهبان' که در حقیقت یک افسر امنیتی سعودی است و بعید است زبان و ادبیات دیپلماسی را خوب فرا گرفته باشد، به همین هم اکتفا نکرد و مدعی شد که مشارکت نکردن تشکیلات داوطلب مردمی در جنگ علیه داعش در 'رمادی' و 'موصل'، نشانه نداشتن مقبولیت عمومی در داخل عراق است.السهبان یا شاید اخبار را پیگیری نمی کند و یا گزارش های اشتباه در اختیار او گذاشته می شود، زیرا مسوولان عراقی اعلام کردند که 10 هزار نیرو از الحشد الشعبی در عملیات آزادی رمادی حضور داشتند و مهمتر از آن، حلقه محاصره در فلوجه و اطراف رمادی، انحصارا در اختیار الحشد الشعبی است.و این درحالی است که پیش از شروع عملیات آزادی سازی موصل ، فرماندهان الحشد الشعبی و دولتمردان و حتی رهبران سیاسی عرب سنی اعلام کرده بودند که آزاد سازی موصل بدون مشارکت الحشد الشعبی ، محکوم به شکست است.یک فعال رسانه ای در عراق در این باره گفت: او حتی اگر کمی هم قواعد دیپلماسی را می فهیمد ، باید می دانست که الحشد الشعبی با فتوای مرجعیت شکل گرفته و زیر نظر فرمانده کل نیروهای مسلح عراق حیدرالعبادی و بصورت کاملا رسمی به ماموریت های محوله اقدام می کند.اکنون الحشد الشعبی در بلندی های مکحول در جوار شهر موصل در انتظار ساعت صفر است تا با همکاری ارتش، یگان مبارزه با تروریسم، نیروهای پیشمرگ و جنگنده های عراقی موصل را نیز آزاد کنند.اگر خط خبری واکنش های رسانه ها، شخصیت ها، نمایندگان پارلمان و کارشناسان مسائل عراق در روزهای گذشته دنبال شود، همه آنها این سخنان السهبان را دخالت غیرموجه در امور داخلی عراق دانستند.بسیاری از آنها، این اظهار نظر ناپخته نماینده سیاسی عربستان سعودی در بغداد را منویات درونی و خط مشی واقعی سعودی ها در قبال عراق دانسته و معتقدند که ریاض هرگز نمی تواند با این نگرش و خط مشی ، نسبت به بغداد حسن نیت داشته باشد.السهبان در حالی ادعای عدم مقبولیت الحشد الشعبی را مطرح کرده و به آن برچسب فرقه ای زده است که به اعتقاد تحلیلگران عراقی، خود الان منفورترین شخصیت دیپلماتیک در عراق به شمار می رود و متهم است که برای ایجاد فتنه مذهبی ماموریت دارد.او به غیر از حمله به الحشد الشعبی، اظهارات دیگری هم در خصوص مسائل قومی و مذهبی در عراق داشته که از سوی کارشناسان و تحلیلگران و همچنین شخصیت های سیاسی عراق به نوعی دامن زدن به اختلافات فرقه ای تلقی شده است.البته دراین میان برخی چهره های سیاسی عراقی مرتبط با عربستان، از این قاعده مستثنی هستند، زیرا به واسطه روابطشان با ریاض و تنگ نظری های سیاسی حاضر شدند، به توجیه ناموجه رفتار السهبان بپردازند.به نظر می رسد بعد از 25 سال قطع مناسبات با عراق، عربستان نتوانست بیش از 20 روز برای بیان خط مشی سابق خود در برابر بغداد دوام بیاورد، اما سوال این است که این اظهار نظر السهبان را باید به پای رفتارهای کودکانه شاهزادگان کاخ های سلطنتی ریاض گذاشت یا اینکه عربستان غیر از این نیست؟
دولت عراق برای پایان دادن به قطع روابط 25 ساله دیپلماتیک و تعطیلی سفارت سعودی در بغداد، تلاش ویژه ای انجام داد و این درحالی بود که با مخالفت های شدیدی هم روبه رو بود.بسیاری از شخصیت ها و احزاب عراقی زمان برای شروع روابط دیپلماتیک با سعودی ها را که همچنان از گروه های تروریستی حمایت می کنند، زود می دانستند، چرا که به اعتقاد آنان نگاه سلبی سعودی ها نسبت به نظام سیاسی جدید عراق، بعد از سقوط صدام، تغییر نکرده است.با این همه دولت عراق با آماده کردن مقدمات بازگشایی سفارت سعودی حسن نظر خود را به جهان نشان داد تا ثامر السهبان کار خود را در بغداد شروع کند و او نیز با رفتارغیر دیپلماتیک خود بر تحلیل کارشناسان عراقی مبنی بر استمرار اهداف و نیات دولت سعودی نسبت به بغداد یک مهر تایید زد.
