پيري زودرس نشانه اي از سرطان 11 اسفند- 94
بر اساس
يک تحقيق جديد، پير شدن سريع مي تواند نشانه اي از خطر ابتلابه سرطان باشد.
بر اساس گفته هاي دانشمندان، در افرادي که با افزايش سرعت پير شدن روبه رو هستند، سن زيستي بالاتر از سن زماني است. اين اختلاف مي تواند به عنوان ابزاري براي آزمايش زودهنگام خون و تشخيص سرطان مورد استفاده قرار بگيرد.
محققان دانشگاه نورث وسترن در شيکاگو به جاي واژه سن زيستي از سن اپي ژنتيک استفاده مي کنند. اين موضوع بر اساس اين تئوري است که سن زيستي به ميزان زيادي بازتابي از تغييرات اپي ژنتيکي است که بدون تغيير در رمزهاي DNA ژنوم افراد را تحت تاثير قرار مي دهد.
در افراد سالم، تفاوت اندکي بين سن زيستي با سن اپي ژنتيکي و سن زماني وجود دارد اما در افرادي که مبتلابه سرطان هستند اين تفاوت زياد است و افرادي که بر اثر سرطان از دنيا مي روند اين تفاوت بسيار بيشتر مي شود.
محققان در اين مطالعه سن اپي ژنتيکي را با استفاده از فرمولي که 71 شاخص خوني را مد نظر قرار مي داد، اندازه گرفتند. اين رقم با فاکتورهايي همچون شيمي محيط زيست، چاقي، ورزش و رژيم غذايي اصلاح مي شد. شاخص هاي خوني متيلاسيون DNA را بازتاب مي دهند که يکي از انواع تغييرات اپي ژنتيکي مهم است که در آن دسته اي از مولکول ها به ژن متصل مي شوند و سطح پذيرش پيام هاي بيوشيميايي از بدن را تغيير مي دهند. اين آزمايش وارد مرحله تجاري نشده و هنوز در مرحله آزمايش و مطالعه قرار دارد.
اين مطالعه بر اساس نمونه هاي متعدد خوني انجام گرفت که از سال 1999 تا 2013 جمع آوري شده بودند. محققان از 834 نمونه خوني جمع آوري شده از 442 شرکت کننده که در آن زمان نشانه اي از سرطان در آن ها مشاهده نمي شد، استفاده کردند.
مطالعات نشان داد که به ازاي هر افزايشي در اختلاف اپي ژنتيک/زماني، خطر ابتلابه سرطان در هر سه سال 6 درصد افزايش پيدا مي کند و خطر مرگ بر اثر سرطان در هر پنج سال، 17 درصد بيشتر مي شود. سن اپي ژنتيکي افرادي که طي اين دوره زماني به سرطان مبتلاشده بودند دست کم 6 ماه بيشتر از سن زماني آن ها بود. افرادي که بر اثر سرطان از دنيا رفته بودند سن اپي ژنتيکي شان 2/2 سال بيشتر از سن واقعي با سن زماني بود.
نتايج اين مطالعه نشان مي دهد که محققان مي توانند از اين پتانسيل بالقوه براي نشان دادن تصوير دقيقي از سلامت افراد و وضعيت بيماري آن ها در سطح مولکولي استفاده کنند. محققان در حال حاضر مشغول مطالعه اين موضوع هستند که آيا افراد مي توانند با ارتقا سطح زندگي همچون افزايش تمرين هاي ورزشي و برخورداري از رژيم غذايي بهتر سن اپي ژنتيکي خود را کاهش دهند؟
اين مقاله در مجله EBioMedicine به چاپ رسيده است.
بر اساس گفته هاي دانشمندان، در افرادي که با افزايش سرعت پير شدن روبه رو هستند، سن زيستي بالاتر از سن زماني است. اين اختلاف مي تواند به عنوان ابزاري براي آزمايش زودهنگام خون و تشخيص سرطان مورد استفاده قرار بگيرد.
محققان دانشگاه نورث وسترن در شيکاگو به جاي واژه سن زيستي از سن اپي ژنتيک استفاده مي کنند. اين موضوع بر اساس اين تئوري است که سن زيستي به ميزان زيادي بازتابي از تغييرات اپي ژنتيکي است که بدون تغيير در رمزهاي DNA ژنوم افراد را تحت تاثير قرار مي دهد.
در افراد سالم، تفاوت اندکي بين سن زيستي با سن اپي ژنتيکي و سن زماني وجود دارد اما در افرادي که مبتلابه سرطان هستند اين تفاوت زياد است و افرادي که بر اثر سرطان از دنيا مي روند اين تفاوت بسيار بيشتر مي شود.
محققان در اين مطالعه سن اپي ژنتيکي را با استفاده از فرمولي که 71 شاخص خوني را مد نظر قرار مي داد، اندازه گرفتند. اين رقم با فاکتورهايي همچون شيمي محيط زيست، چاقي، ورزش و رژيم غذايي اصلاح مي شد. شاخص هاي خوني متيلاسيون DNA را بازتاب مي دهند که يکي از انواع تغييرات اپي ژنتيکي مهم است که در آن دسته اي از مولکول ها به ژن متصل مي شوند و سطح پذيرش پيام هاي بيوشيميايي از بدن را تغيير مي دهند. اين آزمايش وارد مرحله تجاري نشده و هنوز در مرحله آزمايش و مطالعه قرار دارد.
اين مطالعه بر اساس نمونه هاي متعدد خوني انجام گرفت که از سال 1999 تا 2013 جمع آوري شده بودند. محققان از 834 نمونه خوني جمع آوري شده از 442 شرکت کننده که در آن زمان نشانه اي از سرطان در آن ها مشاهده نمي شد، استفاده کردند.
مطالعات نشان داد که به ازاي هر افزايشي در اختلاف اپي ژنتيک/زماني، خطر ابتلابه سرطان در هر سه سال 6 درصد افزايش پيدا مي کند و خطر مرگ بر اثر سرطان در هر پنج سال، 17 درصد بيشتر مي شود. سن اپي ژنتيکي افرادي که طي اين دوره زماني به سرطان مبتلاشده بودند دست کم 6 ماه بيشتر از سن زماني آن ها بود. افرادي که بر اثر سرطان از دنيا رفته بودند سن اپي ژنتيکي شان 2/2 سال بيشتر از سن واقعي با سن زماني بود.
نتايج اين مطالعه نشان مي دهد که محققان مي توانند از اين پتانسيل بالقوه براي نشان دادن تصوير دقيقي از سلامت افراد و وضعيت بيماري آن ها در سطح مولکولي استفاده کنند. محققان در حال حاضر مشغول مطالعه اين موضوع هستند که آيا افراد مي توانند با ارتقا سطح زندگي همچون افزايش تمرين هاي ورزشي و برخورداري از رژيم غذايي بهتر سن اپي ژنتيکي خود را کاهش دهند؟
اين مقاله در مجله EBioMedicine به چاپ رسيده است.
