نگاه بازجویانه اوین نامه ی کیهان سربازجو شریعت نداري به ديروز نامه هاي زنجيره اي جناح رقیب . 10 اسفند -96
اصلاح طلب ها بايد صادقانه پاسخگوي سهم خود در پيروزي روحاني باشند
روزنامه زنجيره اي شرق در يادداشتي به قلم «صادق زيباکلام » به روابط تيره و تار جريان اصلاحات با دولت پرداخته و نوشت : بسياري از مردمي که به روحاني راي داده اند از راي خود پشيمان شده اند ولي اصلاح طلب ها بايد مسئوليت حمايت خود از رئيس جمهور را بپذيرند.
سرويس سياسي -
در بخشي از اين يادداشت آمده است : «هرقدر وصلت اصلاح طلبان با دکتر روحاني در دولت نخستش پيوند موفقي بود، وصال آنان در دولت دوم به نظر مي رسد پيوند موفقي از آب درنيامده است، يا دست کم بخشي از اصلاح طلبان اين گونه تصور مي کنند. همه چيز مانند دولت اول، خوب شروع شد؛ اصلاح طلبان با همه وجود به حمايت از روحاني در ارديبهشت برخاستند، حاصل هم موفقيت آميز بود. به نظر مي رسيد همه چيز به خوبي و خوشي پيش مي رود. برخي اصلاح طلبان باور داشتند اي بسا حضور آنان در دولت دوازدهم، ممکن است ابعاد گسترده تري نيز پيدا کند؛ اما عمر ماه عسل در دولت دوازدهم خيلي دوام نداشت. تابستان به پايان نرسيده بود که خزان زودهنگام اين رابطه از محافل خصوصي اصلاح طلبان به بيرون راه يافت. ظاهرا تماس ها و مراوداتي که ميان اصلاح طلبان و رئيس جمهوري وجود داشت، با سرعتي بيشتر از خشک شدن درياچه اروميه، رو به خشکي رفت.»
اين يادداشت مي افزايد : «بگذاريد از اينجا شروع کنيم که شراکت روحاني فقط با اصلاح طلبان ترک برنداشت؛ بسياري از جريان هاي ديگري که براي مدد روحاني وارد فضاي انتخابات شده بودند نيز مانند اصلاح طلبان دچار سرخوردگي شدند. سخني به اغراق نرفته اگر گفته شود کسر درخور توجهي از ٢٤ميليون نفري که به دکتر روحاني راي داده بودند، دچار ترديد، اگر نگفته باشيم پشيمان از رفتن پاي صندوق، شدند.»
نويسنده با برشمردن مفروضات مختلف نتيجه گرفته است : « اصلاح طلبان بايد صادقانه به مردم در برابر سهمي که در پيروزي روحاني داشته اند، پاسخ گو باشند. با جدايي از روحاني، اين سهم از بين نمي رود، برعکس بايد همه مسئوليت هايمان را در قبال انتخاب روحاني بپذيريم و به علاوه از آنچه کرديم - با توجه به باور درست بودن آن- دفاع کنيم. اينکه در سطح جامعه يا فضاي مجازي، موج عبور از روحاني به راه افتد و ما هم براي عقب نماندن به آن بپيونديم، نه اخلاقي است، نه به سود منافع ملي و نه اصلاح طلبان.
در پايان اين يادداشت نيز آمده است : « بايد با پذيرش مسئوليت و دفاع از درستي حرکت در انتخابات ٩٢ و ٩٦، با تمام توان روحاني را نقد کرده و از او بخواهيم در راستاي تحقق خواسته ها و مطالبات ٢٤ ميليون راي دهنده خود گام بردارد. هرقدر فاصله از رئيس جمهور بيشتر شود، او هم متقابلا از برآوردن مطالبات فاصله بيشتري مي گيرد. جدايي راه حل نيست؛ بلکه همراهي دشوار مشترک و پافشاري روي خواسته هاي ٢٩ ارديبهشت ٩٦ راه حل است. با رفتن به سمت آرمان گرايي صرف و پشت کردن به دولت روحاني، زمينه تکرار تجربه سال ٨٤ را فراهم نکنيم.»
مدعيان اصلاحات در ماه هاي گذشته با اثبات اين واقعيت که دولت دوازدهم عملکرد قابل قبول و مطلوبي براي حل مشکلات مردم نداشته است به دنبال جدا کردن سفره خود از دولت و انتقادهاي تند و تيز از روحاني افتادند تا در انتخابات آينده مجلس و سيزدهمين دوره رياست جمهوري حرفي براي گفتن داشته باشند ولي به اذعان نويسنده يادداشتي که ذکر آن رفت اين کار ديگر جواب نمي دهد و بايستي آنان مسئوليت حمايت خود در شکل گيري دولت دوازدهم و پيروزي آن در انتخابات را بپذيرند.
حجاب امري ضروري ولي غير لازم!
روزنامه زنجيره اي آرمان در يادداشتي به بحث اين روزهاي مدعيان اصلاحات در تخطئه و تخريب حجاب اسلامي پرداخته و با ضروري خواندن حجاب اسلامي از نظر دين مبين تصريح کرد اجبار حکومت به اين امر ضروري و الزامي محل اشکال است!
در بخشي از اين يادداشت آمده است: «در شريعت اسلامي به مسئله حجاب به عنوان امري واجب براي بانوان اشاره شده و تمام علما بدين امر اذعان داشته و دارند اما اينکه اين قانون اسلامي بخواهد به صورت اجبار و الزام حکومتي در جامعه اجرا شود محل بحث است. مبنا و دليل اين امر نيز مثل ساير احکامي است که اسلام تکليف کرده است. البته اينکه خواسته باشيم با الزام و اجبار امر واجبي را انجام دهيم کمي تامل برانگيز است. حجاب، امري شرعي است، اما هريک از افراد وظيفه اي بيش از تذکر دادن ندارند. ترديدي نيست که همه مردم به ويژه بايد حجاب را رعايت کنند، اما پرسش اين است که به چه ميزان مي توان مسئله حجاب را کيفري و جرم انگاري کرد.»
در اين زمينه نکاتي ضروري به نظر مي رسد که مورداشاره قرار گيرد ، نخست آنکه اگر حجاب ضروري دين باشد و رعايت آن واجب اگر فردي در خيابان و اماکن عمومي اقدام به بي حجابي کند در مقابل نص صريح دين مبين اسلام ايستاده و اين يک جرم نابخشودني است که قانون نيز بدان اشاره و مجازات در نظر گرفته است.
بي شک ضرورت حجاب مانند الزامي بودن نماز نيست ، ضرورت خواندن نماز حکم دين است ولي اين ضرورت به شما و خداي شما مرتبط مي شود و کسي نمي تواند در خيابان به شما بگويد که نماز خوانده اي يا نه چون نه به فردي ارتباطي دارد و نه اينکه قابل اثبات و ابطال است که فردي اين واجب ديني را ادا کرده است يا نه ولي رعايت حجاب حکم اسلام براي جامعه اسلامي است و رعايت نکردن آن آثار اجتماعي داشته و در نتيجه رعايت نکردن آن جرم و مجازات قانوني به دنبال دارد.
در اين مملکت 6 ميليارد تومان پيدا نمي شود؟!
روزنامه آفتاب يزد در گزارشي با اشاره به اينکه « 110 روز از زلزله کرمانشاه گذشت و همچنان دو هزار خانواده بدون کانکس هستند» نوشت : بودجه مورد نياز براي تامين اين مقدار کانکس تنها 6 ميليارد و 600 ميليون تومان است.
آفتاب يزد در ادامه نيز نوشته است : « اخيرا در دولت مصوب شده که 5 ميليارد تومان به موسسه مطبوعاتي ايران کمک مالي شود.»
گزارش آفتاب يزد حاوي اين نکته و واقعيت است که دولت اهميتي به مشکلات ضروري و فوريتي مردم زلزله زده کرمانشاه نمي دهد و به جاي آن به رسانه دولتي بودجه هاي خاص و ويژه اختصاص مي دهد.
از سوي ديگر نکته اي که بايستي در پاسخ به سوال روزنامه « آفتاب يزد» مبني بر اينکه « در اين مملکت 6 ميليارد تومان پيدا نمي شود؟!» بايد بدان اشاره کرد آنکه در سال هاي گذشته بارها از سوي مدعيان اصلاحات و حاميان دولت گفته شده است که هر روز تاخير در برجام هزار ميليارد تومان به ضرر ايران بوده است و طبيعي است که دو سال پس از اجرايي شدن برجام ايران از اين طريق بيش از 730 هزار ميليارد تومان سود کرده است، مي توان انتظار داشت که دولت از اين 730 هزار ميليارد تومان سودي که از طريق برجام عايد او شده است مشکلات مردم را نيز حل و به آن رسيدگي کند!
نکته پاياني اينکه حل مشکلات کشور را نمي توان به دريافت هاي خيالي از برجام منوط کرد و بهتر است دولتمردان با توجه به امکانات فراوان داخلي در جهت حل اين مشکلات گام هاي اساسي بردارند.
روزنامه زنجيره اي شرق در يادداشتي به قلم «صادق زيباکلام » به روابط تيره و تار جريان اصلاحات با دولت پرداخته و نوشت : بسياري از مردمي که به روحاني راي داده اند از راي خود پشيمان شده اند ولي اصلاح طلب ها بايد مسئوليت حمايت خود از رئيس جمهور را بپذيرند.
سرويس سياسي -
در بخشي از اين يادداشت آمده است : «هرقدر وصلت اصلاح طلبان با دکتر روحاني در دولت نخستش پيوند موفقي بود، وصال آنان در دولت دوم به نظر مي رسد پيوند موفقي از آب درنيامده است، يا دست کم بخشي از اصلاح طلبان اين گونه تصور مي کنند. همه چيز مانند دولت اول، خوب شروع شد؛ اصلاح طلبان با همه وجود به حمايت از روحاني در ارديبهشت برخاستند، حاصل هم موفقيت آميز بود. به نظر مي رسيد همه چيز به خوبي و خوشي پيش مي رود. برخي اصلاح طلبان باور داشتند اي بسا حضور آنان در دولت دوازدهم، ممکن است ابعاد گسترده تري نيز پيدا کند؛ اما عمر ماه عسل در دولت دوازدهم خيلي دوام نداشت. تابستان به پايان نرسيده بود که خزان زودهنگام اين رابطه از محافل خصوصي اصلاح طلبان به بيرون راه يافت. ظاهرا تماس ها و مراوداتي که ميان اصلاح طلبان و رئيس جمهوري وجود داشت، با سرعتي بيشتر از خشک شدن درياچه اروميه، رو به خشکي رفت.»
اين يادداشت مي افزايد : «بگذاريد از اينجا شروع کنيم که شراکت روحاني فقط با اصلاح طلبان ترک برنداشت؛ بسياري از جريان هاي ديگري که براي مدد روحاني وارد فضاي انتخابات شده بودند نيز مانند اصلاح طلبان دچار سرخوردگي شدند. سخني به اغراق نرفته اگر گفته شود کسر درخور توجهي از ٢٤ميليون نفري که به دکتر روحاني راي داده بودند، دچار ترديد، اگر نگفته باشيم پشيمان از رفتن پاي صندوق، شدند.»
نويسنده با برشمردن مفروضات مختلف نتيجه گرفته است : « اصلاح طلبان بايد صادقانه به مردم در برابر سهمي که در پيروزي روحاني داشته اند، پاسخ گو باشند. با جدايي از روحاني، اين سهم از بين نمي رود، برعکس بايد همه مسئوليت هايمان را در قبال انتخاب روحاني بپذيريم و به علاوه از آنچه کرديم - با توجه به باور درست بودن آن- دفاع کنيم. اينکه در سطح جامعه يا فضاي مجازي، موج عبور از روحاني به راه افتد و ما هم براي عقب نماندن به آن بپيونديم، نه اخلاقي است، نه به سود منافع ملي و نه اصلاح طلبان.
در پايان اين يادداشت نيز آمده است : « بايد با پذيرش مسئوليت و دفاع از درستي حرکت در انتخابات ٩٢ و ٩٦، با تمام توان روحاني را نقد کرده و از او بخواهيم در راستاي تحقق خواسته ها و مطالبات ٢٤ ميليون راي دهنده خود گام بردارد. هرقدر فاصله از رئيس جمهور بيشتر شود، او هم متقابلا از برآوردن مطالبات فاصله بيشتري مي گيرد. جدايي راه حل نيست؛ بلکه همراهي دشوار مشترک و پافشاري روي خواسته هاي ٢٩ ارديبهشت ٩٦ راه حل است. با رفتن به سمت آرمان گرايي صرف و پشت کردن به دولت روحاني، زمينه تکرار تجربه سال ٨٤ را فراهم نکنيم.»
مدعيان اصلاحات در ماه هاي گذشته با اثبات اين واقعيت که دولت دوازدهم عملکرد قابل قبول و مطلوبي براي حل مشکلات مردم نداشته است به دنبال جدا کردن سفره خود از دولت و انتقادهاي تند و تيز از روحاني افتادند تا در انتخابات آينده مجلس و سيزدهمين دوره رياست جمهوري حرفي براي گفتن داشته باشند ولي به اذعان نويسنده يادداشتي که ذکر آن رفت اين کار ديگر جواب نمي دهد و بايستي آنان مسئوليت حمايت خود در شکل گيري دولت دوازدهم و پيروزي آن در انتخابات را بپذيرند.
حجاب امري ضروري ولي غير لازم!
روزنامه زنجيره اي آرمان در يادداشتي به بحث اين روزهاي مدعيان اصلاحات در تخطئه و تخريب حجاب اسلامي پرداخته و با ضروري خواندن حجاب اسلامي از نظر دين مبين تصريح کرد اجبار حکومت به اين امر ضروري و الزامي محل اشکال است!
در بخشي از اين يادداشت آمده است: «در شريعت اسلامي به مسئله حجاب به عنوان امري واجب براي بانوان اشاره شده و تمام علما بدين امر اذعان داشته و دارند اما اينکه اين قانون اسلامي بخواهد به صورت اجبار و الزام حکومتي در جامعه اجرا شود محل بحث است. مبنا و دليل اين امر نيز مثل ساير احکامي است که اسلام تکليف کرده است. البته اينکه خواسته باشيم با الزام و اجبار امر واجبي را انجام دهيم کمي تامل برانگيز است. حجاب، امري شرعي است، اما هريک از افراد وظيفه اي بيش از تذکر دادن ندارند. ترديدي نيست که همه مردم به ويژه بايد حجاب را رعايت کنند، اما پرسش اين است که به چه ميزان مي توان مسئله حجاب را کيفري و جرم انگاري کرد.»
در اين زمينه نکاتي ضروري به نظر مي رسد که مورداشاره قرار گيرد ، نخست آنکه اگر حجاب ضروري دين باشد و رعايت آن واجب اگر فردي در خيابان و اماکن عمومي اقدام به بي حجابي کند در مقابل نص صريح دين مبين اسلام ايستاده و اين يک جرم نابخشودني است که قانون نيز بدان اشاره و مجازات در نظر گرفته است.
بي شک ضرورت حجاب مانند الزامي بودن نماز نيست ، ضرورت خواندن نماز حکم دين است ولي اين ضرورت به شما و خداي شما مرتبط مي شود و کسي نمي تواند در خيابان به شما بگويد که نماز خوانده اي يا نه چون نه به فردي ارتباطي دارد و نه اينکه قابل اثبات و ابطال است که فردي اين واجب ديني را ادا کرده است يا نه ولي رعايت حجاب حکم اسلام براي جامعه اسلامي است و رعايت نکردن آن آثار اجتماعي داشته و در نتيجه رعايت نکردن آن جرم و مجازات قانوني به دنبال دارد.
در اين مملکت 6 ميليارد تومان پيدا نمي شود؟!
روزنامه آفتاب يزد در گزارشي با اشاره به اينکه « 110 روز از زلزله کرمانشاه گذشت و همچنان دو هزار خانواده بدون کانکس هستند» نوشت : بودجه مورد نياز براي تامين اين مقدار کانکس تنها 6 ميليارد و 600 ميليون تومان است.
آفتاب يزد در ادامه نيز نوشته است : « اخيرا در دولت مصوب شده که 5 ميليارد تومان به موسسه مطبوعاتي ايران کمک مالي شود.»
گزارش آفتاب يزد حاوي اين نکته و واقعيت است که دولت اهميتي به مشکلات ضروري و فوريتي مردم زلزله زده کرمانشاه نمي دهد و به جاي آن به رسانه دولتي بودجه هاي خاص و ويژه اختصاص مي دهد.
از سوي ديگر نکته اي که بايستي در پاسخ به سوال روزنامه « آفتاب يزد» مبني بر اينکه « در اين مملکت 6 ميليارد تومان پيدا نمي شود؟!» بايد بدان اشاره کرد آنکه در سال هاي گذشته بارها از سوي مدعيان اصلاحات و حاميان دولت گفته شده است که هر روز تاخير در برجام هزار ميليارد تومان به ضرر ايران بوده است و طبيعي است که دو سال پس از اجرايي شدن برجام ايران از اين طريق بيش از 730 هزار ميليارد تومان سود کرده است، مي توان انتظار داشت که دولت از اين 730 هزار ميليارد تومان سودي که از طريق برجام عايد او شده است مشکلات مردم را نيز حل و به آن رسيدگي کند!
نکته پاياني اينکه حل مشکلات کشور را نمي توان به دريافت هاي خيالي از برجام منوط کرد و بهتر است دولتمردان با توجه به امکانات فراوان داخلي در جهت حل اين مشکلات گام هاي اساسي بردارند.
