گزیده خبرها قسمت پنجم 10 آذر-97
خبر ويژه اشك تمساح براي مسكن مردم پس از ستايش از وزير ليبرال
ارگان حزب كارگزاران با انتقاد از سياست هاي اقتصادي دولت تصريح كرد دولت با اين سياست، پول نفت را به نام فقرا، به ثروتمندان مي دهد. «سازندگي» كه اخيرا با افتخار در تيتر اول خود، از آخوندي (وزير مستعفي راه و شهرسازي) دفاع و با افتخار از وي به عنوان «ليبرال» ياد كرده بود، مي نويسد: داشتن يك سقف خانه با توجه به افزايش قيمت مسكن يك كابوس شده است.
روزنامه سازندگي مي نويسد: براساس برآورد بانك مركزي طي هفت ماهه ابتداي امسال 19 هزار ميليارد تومان تسهيلات براي خريد مسكن به مردم ارائه شده است. اين عدد تنها 5 درصد كل تسهيلات پرداختي را شامل مي شود. اما چرا پرداخت اين ميزان تسهيلات تكاني اساسي به بازار مسكن نداده است؟ بهاي هر مترمربع آپارتمان در تهران طي يك سال گذشته به طور متوسط 50 درصد رشد داشته است. براين اساس ميزان تسهيلات پرداختي براي خريد مسكن به اندازه نيمي از قدرت خريد سال 96 بود و در واقع به قيمت سال گذشته، تنها 9/5 هزار ميليارد تومان وام پرداخت شده است.
رئيس جمهور از بانك ها درخواست كرد كه از بازار مسكن بيرون بروند ولي همچنان بانك ها پايشان در بازار مسكن محكم است. همزمان سياست هاي خروج از ركود اقتصادي، بازار مسكن را عامل محرك براي نجات 700 صنعت وابسته ارزيابي كرده بود ولي در نيمه دوم سال 97 هم بازار مسكن در ركود است و هم شرايط كلي اقتصاد بيش از گذشته به هم ريخته است. تجربه اجراي سياست هاي خروج از ركود اقتصادي اثبات مي كند كه اقتصاد دچار بحران حضور «بروكرات هاي فاسد» يا «بروكرات هاي ناركارآمد» شده است. اولي به قصد و دومي با جهل اقتصاد ايران را زمين گير كرده اند و دولت هم بدون عمد مدام در كيسه آنها پول مي ريزد.
نهادهاي نظارتي هر اندازه سلطان سكه و دلار و... را به دار بكشند، ترسي در دل بخش بروكراتيك اقتصاد ايران ايجاد نمي شود، چرا كه آنها به قانوني ترين شكل ممكن برنامه هايشان را پيش مي برند.
ارگان حزب كارگزاران در گزارش يك صفحه اي خود، كمترين اشاره اي به مصاديق عملكرد امثال عباس آخوندي و ساير تكنوكرات هاي مدعي ليبراليسم نكرد. آخوندي همواره به بي اعتنايي وزارت متبوعش نسبت به وضعيت بازار مسكن افتخار مي كرد. در اثر همين سياست، فقط در يك سال گذشته، 60 درصد از توليد مسكن كاسته شد و حداقل 91 درصد به قيمت مسكن اضافه گرديد. در همين دوره رانت خواران، سفته بازان، سوداگران و محتكران بازار مسكن، اقدام به سودجويي هايي هنگفت از قبل همين سوءمديريت ليبرالي كردند.
خبر ويژه اروپا 8 ماه دروغ گفت حالا هم دروغ جديد تحويل مي دهد
معاون سياسي وزير خارجه مي گويد ايده هاي تازه اروپا براي تجارت با ايران در راه است.
سيدعباس عراقچي در مصاحبه با خبرگزاري كيودو ژاپن گفت: درجريان مذاكرات با طرف هاي اروپايي، ايده ها و راهكارهاي تازه و جديدي از جمله در ارتباط با مديريت بر اين سامانه و ثبت آن در اروپا مطرح شده است.
به گزارش ايرنا، عراقچي تاكيد كرد مي دانيم اروپا براي منزوي كردن ايران، تحت فشار آمريكا است اما خيلي مهم است كه برجام بين ايران و طرف هاي ديگر حفظ شود.
معاون وزير امور خارجه با اشاره به اينكه «مزاياي اقتصادي برجام براي ايران كاهش يافته»، تاكيد كرد: اگر اين وضعيت ادامه يابد اين توافق به «مرگ» نزديك خواهد شد و تلاش هاي اروپا براي حراست از آن ديگر نتيجه بخش نخواهد بود.
وي با اشاره به اينكه در اين مورد، تصميم گيري برعهده اروپا است، ادامه داد: «اتحاديه اروپا بايد روند تعاملات تجاري با ايران را تضمين كند» زيرا زمان به سرعت در حال سپري شدن و صبوري ما رو به پايان است.
درباره اظهارات اخير آقاي عراقچي، شايان ذكر است كه وي در كنار آقاي ظريف، به تهديد و سپس تهديد در حد لوث كردن اصل تهديد و هشدار و فراموش كردن آن معروف هستند.
از سوي ديگر بايد از آقاي عراقچي پرسيد تكليف بسته پرطمطراق و پرتبليغات اصلي چه شد كه حالا مي فرمايند ايده هاي تازه اي در راه است؟! قريب 8 ماه است ترامپ از برجام خارج شده و از چند ماه قبل از آن هم زمزمه خروج آمريكا شنيده مي شد. اروپايي ها در اين دوره 8 ماهه يا يك ساله، كمترين تحركي براي زنده نگه داشتن برجام (ولو زير چادر اكسيژن) انجام ندادند. آنها ابتدا وعده كردند كه يك «كانال ويژه مبادلات مالي با ايران» موسوم به SPV راه اندازي مي كنند. اين كانال البته بخش كوچكي از تعهدات برجامي اروپا براي مقابله با تحريم هاي آمريكا را شامل مي شد و در حد مبادله نفت با كالا بود. اما همان نيز عملي نشد.
اروپايي ها در آستانه 13 آبان و بازگشت هاي جديد تحريم هاي آمريكا، با عقب نشيني از قول قبلي مدعي شدند كانال مورد اشاره را «به شكل نمادين» راه اندازي مي كنند اما راه اندازي خود كانال براي مقابله با تحريم ها حداقل 2 ماه ديگر به تعويق مي افتد.
پس از آن نيز خبرهايي منتشر شد حاكي از اينكه هيچ كشور اروپايي از جمله اتريش، لوكزامبورگ و بلژيك حاضر نشده اند ميزباني دفتر SPV را بپذيرند. خبر پنهان در اين اخبار آن بود كه 3 كشور اروپايي عضو برجام (انگليس و فرانسه و آلمان) برخلاف رفتار منافقانه درباره ادعاي پايبندي به برجام، كمترين عزم و تصميمي براي به عهده گرفتن تعهدات خود ندارند و حاضر نيستند حتي ميزباني دفتر كذايي را برعهده بگيرند.
با اين اوصاف، به نظر مي رسد آنها آقاي عراقچي و ظريف را سركار گذاشته اند؛ اگر نگوييم كه تيم وزارت خارجه خودشان دوست دارند واقعيت ها را نبينند و سركار بروند. آقاي عراقچي اخيرا سفري به چند كشور اروپايي داشت.
خبر ويژه هشدار سايت حامي دولت درباره اميد بي پايه به اروپا و دموكرات ها
يك سايت حامي دولت، از بي برنامگي و آرزوانديشي دولت روحاني انتقاد كرد.
«ديپلماسي ايراني» وابسته به صادق خرازي، در يادداشتي به قلم حسين ملائك(سفير اسبق ايران در چين) نوشت: شروع تحريم ها توسط آمريكا ستون اصلي سياست خارجي دولت آقاي روحاني را كه بر اساس همكاري بين المللي تنظيم شده بود شكست و دولت تاكنون نتوانسته طرح جانشين را ارائه دهد. نزديك به يك سال است كه متفكرين نزديك به حلقه تصميم گير، به اميد يك امداد غيبي روز را به شب مي كنند. اول اميد به فشار مطبوعات و سياست هاي داخلي بر ترامپ بود و انصافا هم ترامپ مسخره همه محافل شد اما سودي براي ايران نداشت.
بعد اميد به انتخابات ماه نوامبر در آمريكا بود. تحليلگران مربوطه چنان بااشتياق آن تحولات را دنبال مي كردند تو گويي كسي در حوزه انتخابيه آنها در حال رقابت است. انتخابات انجام شد اما زود همه متوجه اين سوال شدند كه مگر قرار است دموكرات ها در كنگره آمريكا براي ايران چه كنند؟ حالا اين «اميدواران» خود را منتظر انتخابات رياست جمهوري آمريكا نشان مي دهند و دل به جنگ هاي نوعا زرگري نمايندگان و سناتورهاي آمريكايي با هم بسته اند. نهايتا سوالي كه در مقابل آن بي جوابند آنكه بر فرض در انتخابات آتي آمريكا دموكرات ها پيروز شوند آيا تضمين شده كه آنها به برجام برگشته و تحريم ها را لغو كنند؟
از طرف ديگر سياست فشار بر اروپا براي جبران عدم حضور آمريكا در برجام نيز آب در هاون كوبيدن و سياست بي نتيجه اي است كه در اوج موفقيت منجر به فروش تا يك ميليون بشكه نفت در روز احتمالا در سه سال آينده خواهد شد. تيترهاي مطبوعات داخلي در مصاحبه با مذاكره كنندگان بعد از جلسات بي نتيجه، حاوي تهديدات بي پايه و يا اميدهاي واهي از همكاري اروپاست.
دولت به طور اساسي فاقد هرگونه نظام فكري و برنامه ريزي در سياست خارجي است، اگرچه سعي دارد جور ديگري وانمود كند. همچون بخش اقتصادي دولت كه روزانه با كاهش نرخ ارز، كري خواني را شروع مي كند و با افزايش آن انزوا را پيش مي گيرد، دنبال روزمرگي است.
خبر ويژه هشدار سايت حامي دولت درباره اميد بي پايه به اروپا و دموكرات ها
يك سايت حامي دولت، از بي برنامگي و آرزوانديشي دولت روحاني انتقاد كرد.
«ديپلماسي ايراني» وابسته به صادق خرازي، در يادداشتي به قلم حسين ملائك(سفير اسبق ايران در چين) نوشت: شروع تحريم ها توسط آمريكا ستون اصلي سياست خارجي دولت آقاي روحاني را كه بر اساس همكاري بين المللي تنظيم شده بود شكست و دولت تاكنون نتوانسته طرح جانشين را ارائه دهد. نزديك به يك سال است كه متفكرين نزديك به حلقه تصميم گير، به اميد يك امداد غيبي روز را به شب مي كنند. اول اميد به فشار مطبوعات و سياست هاي داخلي بر ترامپ بود و انصافا هم ترامپ مسخره همه محافل شد اما سودي براي ايران نداشت.
بعد اميد به انتخابات ماه نوامبر در آمريكا بود. تحليلگران مربوطه چنان بااشتياق آن تحولات را دنبال مي كردند تو گويي كسي در حوزه انتخابيه آنها در حال رقابت است. انتخابات انجام شد اما زود همه متوجه اين سوال شدند كه مگر قرار است دموكرات ها در كنگره آمريكا براي ايران چه كنند؟ حالا اين «اميدواران» خود را منتظر انتخابات رياست جمهوري آمريكا نشان مي دهند و دل به جنگ هاي نوعا زرگري نمايندگان و سناتورهاي آمريكايي با هم بسته اند. نهايتا سوالي كه در مقابل آن بي جوابند آنكه بر فرض در انتخابات آتي آمريكا دموكرات ها پيروز شوند آيا تضمين شده كه آنها به برجام برگشته و تحريم ها را لغو كنند؟
از طرف ديگر سياست فشار بر اروپا براي جبران عدم حضور آمريكا در برجام نيز آب در هاون كوبيدن و سياست بي نتيجه اي است كه در اوج موفقيت منجر به فروش تا يك ميليون بشكه نفت در روز احتمالا در سه سال آينده خواهد شد. تيترهاي مطبوعات داخلي در مصاحبه با مذاكره كنندگان بعد از جلسات بي نتيجه، حاوي تهديدات بي پايه و يا اميدهاي واهي از همكاري اروپاست.
دولت به طور اساسي فاقد هرگونه نظام فكري و برنامه ريزي در سياست خارجي است، اگرچه سعي دارد جور ديگري وانمود كند. همچون بخش اقتصادي دولت كه روزانه با كاهش نرخ ارز، كري خواني را شروع مي كند و با افزايش آن انزوا را پيش مي گيرد، دنبال روزمرگي است.
