گزیده
خبرهای
ویژه دروغ نامه کیهان 8 آذر -99
به اعتراف ظریف و سیف برجام را اوباما زیرپا گذاشت
آقای
روحانی در حالی پالس دوباره مذاکره با آمریکا میفرستد که کولهباری از عبرتهای
تلخ درباره برجام، پیش روی اوست.
روزنامه وطن امروز ضمن سخنان چندباره رئیسجمهور درباره مذاکره
طی هفتههای اخیر نوشت: نکته حائز اهمیت در ادبیات حسن روحانی ذوقزدگی مفرط از
زمزمههای بازگشت دولت بعدی آمریکا به برجام است. این ذوق و شوق علاوهبر کند کردن
تیغ بازخواست کشورمان از دولت بایدن، پالس مناسبی برای طرف آمریکایی جهت جبران
خسارات ایران ارسال نمیکند. همچنین اعلام آمادگیهای متعدد در بازگشت ایران از
کاستن از تعهدات برجامی قابل تأمل و عجیب به نظر میرسد. رئیسجمهور که اردیبهشت
97 با ابراز خشنودی از خروج آمریکا از توافق هستهای این اقدام را کم شدن شر
مزاحمی از سر این توافق ارزیابی میکرد، در شرایط فعلی طوری اظهارنظر میکند که
ایران را نیازمند بازگشت آمریکا به برجام نشان میدهد. بنابراین در این قسمت حسن
روحانی تلاش میکند مزاحمتهای آمریکا را به موضوعی به نام ترامپیسم آمریکایی
تخفیف دهد.
دولت روحانی در سال 92 با شعار رفع تمام تحریمها روی کار آمد اما
7 سال پس از این تاریخ، تحریمها نهتنها رفع نشد که به اعتراف شخص رئیسجمهور به
جنگ اقتصادی تغییر کاربری داده است. در میانه بیم و امیدهای رئیسجمهور و مردان
سیاست خارجیاش در بازگشت ایران و آمریکا به 20 ژانویه 2017- روزی که ترامپ سر کار
آمد- مسئلهای که اهمیت دارد این است که شرایط ۲ طرف در برجام در این تاریخی که حسن روحانی میگوید به چه شکل
بوده است. ۲ ماه قبل از تاریخ مورد نظر روحانی دولت اوباما نهتنها به هیچ
یک از تعهدات خود در توافق هستهای عمل نمیکرد، بلکه با تمدید تحریم ایسا، برجام
را نقض کرد و دولت روحانی به خاطر سازوکار عجیب حل اختلاف در برجام موسوم به
مکانیزم ماشه توانایی محکوم کردن آمریکا را نداشت! محمدجواد ظریف همان موقع درباره
موضع ایران درباره اجرایی شدن تمدید تحریمهای ایسا گفت: همانطور که رئیسجمهور
عنوان کرده، ما از گذشته اعلام کردیم که تمدید این تحریمها مغایر برجام است.
همچنین حمید بعیدینژاد، رئیستیم کارشناسی هستهای و سفیر
فعلی ایران در انگلستان، در آن مقطع- سال 95- در کنفرانس تجاری ایران در لندن
مشکلات بانکی ایران را «دردسرساز» توصیف کرد و بعدتر نیز در اظهارنظری مهم گفت:
حساب بانکی سفارت ایران در لندن هنوز بسته است.
نشریه آمریکایی نیویورکر، مهرماه 96 روایتی جالب توجه از نشست
مشترک وزرای خارجه ایران و 1+5 که در حاشیه اجلاس امسال سازمان ملل متحد در
نیویورک برگزار شد، منتشر کرد؛ نشستی که ظریف برای نخستینبار از زمان انتخاب
دونالد ترامپ به ریاستجمهوری ایالاتمتحده با رکس تیلرسون وزیر وقت خارجه و نیکی
هیلی دور یک میز نشستند. به گزارش نیویورکر، در جایی از جلسه ظریف خطاب به همتایان
خود با گلایه از اینکه ایالاتمتحده آنطور که در توافق هستهای مقرر شده تحریمها
را رفع نکرده، میگوید: «ما هنوز نمیتوانیم در انگلستان یک حساب بانکی باز کنیم».
ولیالله سیف، رئیسوقت بانک مرکزی هم اواخر فروردینماه سال 95
به تلویزیون بلومبرگ گفت «تقریبا هیچ چیز» از برجام عاید ایران نشده است.
سیف اظهار کرده بود ایران ۳ ماه بعد از اجرایی شدن برجام، توان دستیابی به ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی ضبطشدهاش در خارج از کشور را نداشته و
برای پرداخت صورتحسابهایش در مبادلات خارجی به دنبال راهی برای استفاده از دلار
است.
جوگیر پیروزی بایدن غافل از نقشه مشترک آمریکا و اروپا
با تأسف فراوان باید گفت درست در زمانی که دکتر ظریف، وزیر امور
خارجه کشورمان مشغول تاختن و متهم کردن همیشگی جریانهای منتقد سیاست منفعل حاکم
بر وزارت خارجه بود، تروئیکای اروپا تدوین بیانیه هدفمند اخیر ضد ایرانی خود در
آژانس را آغاز کردند.
روزنامه وطن امروز ضمن افت و تحلیل فوق مینویسد: تروئیکای
اروپا (آلمان، انگلیس و فرانسه) در تازهترین بیانیه خود مدعی شده بهرغم تلاشهای
مبتنی بر «حسننیت»(!) آنها، ایران اقدامات متعددی در نقض توافق برجام انجام داده
است. در قسمتی مهم از این بیانیه آمده است: «ما به عنوان مشارکتکنندگان برجام،
بار دیگر بر تداوم تعهد خود برای حفظ توافق هستهای و اجرای کامل آن تأکید میکنیم.
ما 3 کشور اروپایی سخت برای حفظ این توافق تلاش کردهایم. همواره صراحت داشتهایم
که از خروج آمریکا از برجام و احیای تحریمها متأسفیم. ما تحریمها را به نحو پیشبینیشده
در برجام رفع کرده و مضاف بر آن از طریق ایجاد سازوکار مالی «اینستکس» تلاشهایی
اضافی جهت مجاز کردن تجارت مشروع با ایران به کار بستهایم». نکته مهم اینکه
تروئیکای اروپایی این ادعاهای وقیحانه را در بیانیه خود که خطاب به شورای حکام
آژانس بینالمللی انرژی اتمی صادر شده مطرح کرده! حتما مسئولان محترم دستگاه
دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان به یاد دارند آژانس در نشست 30 خرداد 99 با اکثریت
آرا به قطعنامه پیشنهادی انگلیس، آلمان و فرانسه علیه ایران رای مثبت داد. این
قطعنامه با هدف تسهیل پیشبرد استراتژی فشار حداکثری آمریکا علیه کشورمان صادر شد.
شورای حکام با استناد به این قطعنامه، از ایران خواست بیدرنگ با آژانس همکاری
کامل انجام دهد و دسترسی آژانس را به تمام سایتهای هستهای [و هر مکانی که مدنظر
بازرسان آژانس میباشد!] فراهم کند. بیانیه اخیر 3 کشور اروپایی دخیل در برجام با
هدف زمینهسازی جهت «پیشبرد استراتژی فشار هوشمندانه دولت جو بایدن» علیه ایران
منتشر شده است. به عبارت بهتر، بیانیه اخیر، نوعی «ابراز وفاداری مطلق» مکرون،
مرکل و جانسون به دولت بایدن در مسیر منازعه با ملت و نظام ما محسوب میشود.
صورتبندی بازی ضدایرانی مشترک آمریکا و اتحادیه اروپایی علیه ایران در دوران
بایدن، با توجه به بیانیه اخیر صادرشده از سوی تروئیکا دیگر دشوار و پیچیده به نظر
نمیرسد. این «بازی مشترک»، دارای ۲ «جزء مهم» است: نخست دموکراتها بدون آنکه در عمل
تحریمی را علیه جمهوری اسلامی بردارند و به تعهدات اقتصادی، اعتباری و تجاری خود
تن دهند، در ظاهر به توافق هستهای بازمیگردند و با شعار زیبا اما فریبنده
«چندجانبهگرایی»، تسخیر «افکار عمومی» را آغاز میکنند!
دوم تروئیکای اروپا، با بالا بردن چماقی به نام «آژانس بینالمللی
انرژی اتمی»، تهدید «ارسال پرونده ایران به شورای امنیت» را همواره زنده و به لحاظ
زمانی نزدیک نگاه میدارد. در این صورت، با توجه به بازگشت ظاهری آمریکا به برجام،
دولت بایدن نیز حق فعالسازی مکانیسم ماشه را (همگام با اروپا) پیدا خواهد کرد و
دیگر نمیتوان بابت ارسال پرونده ایران از سوی آژانس(یا کمیته مشترک برجام) به
شورای امنیت، به لحاظ حقوقی انتقادی به واشنگتندیسی وارد کرد!
همانگونه که مشاهده میکنیم، بازی مشترک تروئیکا و دموکراتها،
معطل حضور بایدن در کاخ سفید باقی نمانده است. این روزنامه میافزاید: بهتر
بود آقای ظریف که گویا از هول پیروزی بایدن، کنترلشان بر احساسات و هیجانات خود
را نیز از دست دادهاند- به فکر انجام یک مصاحبه علیه تروئیکای اروپا و بازی کثیف
آنها بودند! کاش آقای ظریف به جای آنکه «لغو تحریمها تا قبل از انتخابات ریاستجمهوری
سال 1400 در ایران» را نگرانی جریانهای داخلی (کنایه به جریانهای منتقد عملکرد
دولت) بدانند، اساسا به این سؤال پاسخ میدادند: آیا اساساً قرار است تحریمی علیه
ایران لغو شود؟
به اعتراف ظریف و سیف برجام را اوباما زیرپا گذاشت
آقای روحانی در حالی پالس دوباره مذاکره با آمریکا میفرستد که
کولهباری از عبرتهای تلخ درباره برجام، پیش روی اوست.
روزنامه وطن امروز ضمن سخنان چندباره رئیسجمهور درباره مذاکره
طی هفتههای اخیر نوشت: نکته حائز اهمیت در ادبیات حسن روحانی ذوقزدگی مفرط از
زمزمههای بازگشت دولت بعدی آمریکا به برجام است. این ذوق و شوق علاوهبر کند کردن
تیغ بازخواست کشورمان از دولت بایدن، پالس مناسبی برای طرف آمریکایی جهت جبران
خسارات ایران ارسال نمیکند. همچنین اعلام آمادگیهای متعدد در بازگشت ایران از
کاستن از تعهدات برجامی قابل تأمل و عجیب به نظر میرسد. رئیسجمهور که اردیبهشت
97 با ابراز خشنودی از خروج آمریکا از توافق هستهای این اقدام را کم شدن شر
مزاحمی از سر این توافق ارزیابی میکرد، در شرایط فعلی طوری اظهارنظر میکند که
ایران را نیازمند بازگشت آمریکا به برجام نشان میدهد. بنابراین در این قسمت حسن
روحانی تلاش میکند مزاحمتهای آمریکا را به موضوعی به نام ترامپیسم آمریکایی
تخفیف دهد.
دولت روحانی در سال 92 با شعار رفع تمام تحریمها روی کار آمد
اما 7 سال پس از این تاریخ، تحریمها نهتنها رفع نشد که به اعتراف شخص رئیسجمهور
به جنگ اقتصادی تغییر کاربری داده است. در میانه بیم و امیدهای رئیسجمهور و مردان
سیاست خارجیاش در بازگشت ایران و آمریکا به 20 ژانویه 2017- روزی که ترامپ سر کار
آمد- مسئلهای که اهمیت دارد این است که شرایط ۲ طرف در برجام در این تاریخی که حسن روحانی میگوید به چه شکل
بوده است. ۲ ماه قبل از تاریخ مورد نظر روحانی دولت اوباما نهتنها به هیچ
یک از تعهدات خود در توافق هستهای عمل نمیکرد، بلکه با تمدید تحریم ایسا، برجام
را نقض کرد و دولت روحانی به خاطر سازوکار عجیب حل اختلاف در برجام موسوم به
مکانیزم ماشه توانایی محکوم کردن آمریکا را نداشت! محمدجواد ظریف همان موقع درباره
موضع ایران درباره اجرایی شدن تمدید تحریمهای ایسا گفت: همانطور که رئیسجمهور
عنوان کرده، ما از گذشته اعلام کردیم که تمدید این تحریمها مغایر برجام است.
همچنین حمید بعیدینژاد، رئیستیم کارشناسی هستهای و سفیر
فعلی ایران در انگلستان، در آن مقطع- سال 95- در کنفرانس تجاری ایران در لندن
مشکلات بانکی ایران را «دردسرساز» توصیف کرد و بعدتر نیز در اظهارنظری مهم گفت:
حساب بانکی سفارت ایران در لندن هنوز بسته است.
نشریه آمریکایی نیویورکر، مهرماه 96 روایتی جالب توجه از نشست
مشترک وزرای خارجه ایران و 1+5 که در حاشیه اجلاس امسال سازمان ملل متحد در
نیویورک برگزار شد، منتشر کرد؛ نشستی که ظریف برای نخستینبار از زمان انتخاب
دونالد ترامپ به ریاستجمهوری ایالاتمتحده با رکس تیلرسون وزیر وقت خارجه و نیکی
هیلی دور یک میز نشستند. به گزارش نیویورکر، در جایی از جلسه ظریف خطاب به همتایان
خود با گلایه از اینکه ایالاتمتحده آنطور که در توافق هستهای مقرر شده تحریمها
را رفع نکرده، میگوید: «ما هنوز نمیتوانیم در انگلستان یک حساب بانکی باز کنیم».
ولیالله سیف، رئیسوقت بانک مرکزی هم اواخر فروردینماه سال 95
به تلویزیون بلومبرگ گفت «تقریبا هیچ چیز» از برجام عاید ایران نشده است.
سیف اظهار کرده بود ایران ۳ ماه بعد از اجرایی شدن برجام، توان دستیابی به ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی ضبطشدهاش در خارج از کشور را نداشته و
برای پرداخت صورتحسابهایش در مبادلات خارجی به دنبال راهی برای استفاده از دلار
است.
اشتون:
بازگشت به برجام پایدار نیست بایدن نمیتواند به ایران تضمین دهد
مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا
تصریح کرد با توجه به مخالفت اکثریت کنگره آمریکا، مسیر بازگشت آمریکا به برجام
هموار نیست.
کاترین اشتون سیاستمدار انگلیسی که در
اولین مذاکرات هستهای ظریف، طرف اروپایی مذاکرات بود، ضمن یادداشتی در مجله تایم
نوشت: «برای بایدن، بازگشت به برجام، آسان نخواهد بود. اولین مانع هم این است که
بسیاری از اعضای کنگره، هرگز به ایده توافق با ایران روی خوشی نشان ندادهاند. حتی
در سال ۲۰۱۳ که به توافق موقتی با ایران دست یافتیم،
برخی خواهان اعمال تحریمهای تازه بر ایران بودند.»
وی در ادامه نوشت: «ایرانیها از این دشمنی خبر داشتند و در گفتوگوها، این
نگرانی را مطرح میکردند که آیا یک دولت تازه در آمریکا، به این توافق احترام
خواهد گذاشت؟
پاسخ این بود که دلیلی ندارد گمان کنیم که یک توافق «موثر» کنار گذاشته
شود. مشکل همینجاست: برای برخی، یک توافق «موثر» به ایران اجازه داشتن یک برنامه
صلحآمیز هستهای نمیدهد. برخی دیگر میگویند که ایران باید رفتار منطقهایاش را
تغییر دهد. برخی هم هستند که خواهان طولانیتر شدن مهلت محدودیتهای توافق هستند.»
اشتون تاکید کرد: «یافتن راهی برای جلب حمایت کنگره در شرایطی که دموکراتها
در سنا اکثریت ندارند، یک چالش است. بایدن برای آنکه برجام را بر بنیان محکمی بگذارد،
باید تضمین دهد که اگر ایران به تعهدات خودش پایبند باشد، آمریکا هم پایبند خواهد
ماند.»
اشتون با اشاره به از هم گسیختگی 5+1 در چند سال گذشته، میافزاید:
«ایرانیها البته با رفع فشار حداکثری ترامپ، نفسی تازه خواهند کرد اما بیگمان
اگر چیز بیشتری از آنان خواسته شود، چندان علاقهای نشان نخواهند داد.»
اشتون تاکید کرد: «ایران انتظار دارد که آسیب اقتصادی دو سال گذشتهاش به
رسمیت شناخته شود. در حالی که میانهروهای ایران، از بازگشت به این توافق استقبال
میکنند، دیگران اینگونه نیستند. تندروها همچنان خواهند گفت که نمیتوان به
آمریکا اعتماد کرد. پس جو بایدن چه باید بکند؟
نخست، باید یک تیم تشکیل دهد: از اتحادیه اروپایی بخواهد که 5+1 را گرد هم
آورد. برجام را بهعنوان نخستین توافق منظور کند و نه آخرین توافق. هرگز قرار
نبوده که برجام، خانه آخر و نقطه پایان باشد. تا زمانی که ترامپ از برجام بیرون
رفت، ایران به تعهدات خود پایبند بود.
همه ما از دیگر مسائلی که باید چاره شوند، آگاهیم؛ از موشکهای بالستیک تا
بلندپروازیهای منطقهای ایران. اما این مانع باید از سر راه برداشته میشد تا در
برای دیگر گفتوگوها باز شود.»
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در پایان نوشت: «برجام را بر بنیان محکمتری
بگذارد. بازگشت به برجام، صرفاً با فرمان اجرایی رئیسجمهوری در کوتاهمدت کار میکند
اما یک رویکرد پایدار نیست.»
نکته مهمی که اشتون به جزئیات آن نپرداخته، اتفاق نظر پیوسته دموکراتها
و جمهوریخواهان مجلس نمایندگان و سنای آمریکا بر تشدید پیاپی تحریمها، بلافاصله
پس از انعقاد برجام تا به امروز بوده است. همچنین حتی در زمان حضور آمریکا در
برجام نیز، مصوبه الزام گزارش 3 سال یک بار دولت آمریکا به کنگره و گرفتن مجوز
ادامه توافق، عملاً تعهدات لغو تحریمها را بیاثر میکرد و سرمایهگذاران و تجار
خارجی را از همکاری با ایران بازمیداشت.